Ένα βασικό και σύνηθες πρόβλημα στις κεντρικές θερμάνσεις είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των διαφόρων χώρων μιας κατοικίας. Άλλοι ζεσταίνονται πολύ και άλλοι λιγότερο. Που οφείλεται αυτό; Ίσως σε κακή μελέτη, ίσως σε αλλαγές που έγιναν μετά την κατασκευή του κτιρίου. Π.χ. η ανέγερση μιας νέας πολυκατοικίας σε επαφή με την αρχική. Αποτέλεσμα η υπερθέρμανση των χώρων σε επαφή με την μεσοτοιχία.
Επίσης πολλές φορές θέλουμε χώρους που για κάποιο διάστημα δεν χρησιμοποιούμε να τους απομονώνουμε ή να τους θερμαίνουμε πολύ λίγο για οικονομικούς λόγους. Τέλος οι ανατολικοί π.χ. χώροι χρειάζονται λιγότερη θέρμανση το πρωί που τους «βλέπει» ο ήλιος και οι δυτικοί αντίστοιχα λιγότερη θέρμανση το απόγευμα.
Αν ένα κτίριο ανήκει εξ ολοκλήρου σε έναν ιδιοκτήτη ο οποίος επωμίζεται και το κόστος θέρμανσης, το θέμα είναι απλό. Υπάρχουν διακόπτες θερμαντικών σωμάτων που είτε με μια θερμοστατική κεφαλή, μηχανική, στέρεα προσαρμοσμένη επάνω τους, είτε με μια ηλεκτρομαγνητική κεφαλή ελεγχόμενη από τον θερμοστάτη χώρου ή άλλο σύστημα, μπορεί να ανοιγοκλείνει την ροή του ζεστού νερού στα σώματα ανάλογα με την τοπική θερμοκρασία. Έτσι πετυχαίνουμε μεγάλη οικονομία. Αν το σύστημα διανομής του νερού είναι δισωλήνιο τότε τα πράγματα είναι πολύ απλά αρκεί ένας από τους δύο διακόπτες κάθε σώματος να γίνει θερμοστατικός. Τα πράγματα είναι λίγο πιο πολύπλοκα στο μονοσωλήνιο σύστημα. Στο μονοσωλήνιο σύστημα κατ΄ αρχήν πρέπει να έχουμε διακόπτες εξωτερικού βρόγχου και ο θερμοστατικός διακόπτης να αντικαταστήσει την γωνία που συνδέει τον κατακόρυφο σωλήνα νερού που ξεκινάει από τον διακόπτη με την επάνω είσοδο νερού στο σώμα.
Προσοχή, τώρα, γιατί υπάρχει μεγάλη σύγχυση. Οι διακόπτες εξωτερικού βρόγχου είναι δύο τύπων. Ο τύπος 100-0 και ο 50-50. Ο τύπος 100-0 είναι ανοικτός και στέλνει το 100% του νερού στο σώμα. Είναι ο ιδανικός τύπος αν δεν έχουμε θερμοστατικούς διακόπτες. Αν όμως βάλουμε έναν πρόσθετο θερμοστατικό διακόπτη και αυτός διακόψει την ροή νερού στο συγκεκριμένο σώμα, τότε διακόπτεται η ροή σε όλα τα σώματα του ίδιου βρόγχου. Για τον λόγο αυτό και μόνον τότε, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε διακόπτες τύπου 50-50. Τι σημαίνει αυτό το 50-50; Σημαίνει ότι όταν ανοίγουμε τον διακόπτη τελείως, ένα ποσοστό του νερού του βρόγχου δεν κατευθύνεται στο σώμα αλλά μέσω by-pass προχωρά στο επόμενο. Αν βάλουμε τέτοιους διακόπτες πρέπει να ξέρουμε να τους ρυθμίζουμε γιατί, κυρίως σε μεγάλα σώματα, το νερό προτιμά να συνεχίσει το ταξίδι του στο επόμενο σώμα και το κύριο σώμα δεν ζεσταίνεται καλά.
Όταν λοιπόν ο ιδιοκτήτης και χρήστης ενός κτιρίου είναι ένας, το πρόβλημα είναι σχετικά απλό και λύνεται σχετικά εύκολα. Τι γίνεται όμως στις συνηθισμένες πολυκατοικίες; Κανένας ιδιοκτήτης ή ένοικος διαμερίσματος δεν θα κάνει οικονομία στην θέρμανση αν δεν μειωθεί αντίστοιχα η δαπάνη των κοινοχρήστων που θα πληρώσει.
Αυτό δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά με την χρήση πραγματικών θερμιδομετρητών.
Ο πιο αξιόπιστος θερμιδομετρητής είναι ένας που μετρά την παροχή νερού και ταυτόχρονα την διαφορά θερμοκρασίας εισόδου και επιστροφής του νερού. Αν έχουμε δισωλήνιο σύστημα ένας τέτοιος μετρητής πρέπει να τοποθετείται σε κάθε σώμα. Αν έχουμε μονοσωλήνιο, ένας σε κάθε παροχή διαμερίσματος.
Με δεδομένο ότι η τιμή του πετρελαίου θέρμανσης από τον Οκτώβριο και μετά θα φτάσει στο 1,40 ευρώ το λίτρο αναμένεται ότι όλο και περισσότεροι καταναλωτές θα καταφεύγουν στη χρήση της τοπικής ρύθμισης θερμοκρασίας.
Σημείωμα της σύνταξης
Στα πλαίσια του αφιερώματος παρουσιάζονται προϊόντα και συστήματα που αφορούν την τοπική ρύθμιση της θερμοκρασίας και την κατανομή δαπανών θέρμανσης, που διατίθενται στην ελληνική αγορά. Τα σχετικά κείμενα δημοσιεύονται αυτούσια έτσι όπως μας τα απέστειλαν οι εταιρίες που συμμετέχουν σ΄ αυτό το αφιέρωμα.
Εάν τυχόν κάποια εταιρία δεν έλαβε το κάλεσμά μας για συμμετοχή σ΄ αυτό το αφιέρωμα, δεσμευόμαστε σε επόμενο τεύχος του περιοδικού μας να παρουσιάσουμε τα σχετικά συστήματα ή προϊόντα που διαθέτει στην ελληνική αγορά,
(κείμενο 200 λέξεις και 1 φωτογραφία).
«Υ»
