Δουλειά πολύ, σαν τον είλωτα κι αυτή… όταν την βρίσκεις!
Μα όλα τα ακριβαίνουνε και δεν μπορείς να ζήσεις.
Κι αν πεις για τα γεράματα, δες τους συνταξιούχους!
Δεν δούλεψαν, δεν πλήρωσαν, που ‘ναι η απολαβή τους;
Την σύνταξη την κόψανε, τους πήραν και τα δώρα
Κι ούτε γιατρό δεν βρίσκουνε στη δύσκολη την ώρα.
Το σύστημα το δημόσιο, συνέχεια υποβαθμίζουν
Απλόχερα στο ιδιωτικό, πλούτο για να χαρίζουν.
Η κοροϊδία; σύννεφο, τους κλείνουν και τις πόρτες
Δεν τους μετρούν όμως καλά, αυτοί… είναι οι κότες!
Τα γηρατειά, περήφανα, δεν θα το βάλουν κάτω
Το δίκιο είν’ με το μέρος τους, θα έρθουν τα πάνω-κάτω.
Μπροστά τους θα τα βρίσκουνε ας το κατανοήσουν
Δουλέψανε, πληρώσανε, θέλουν κι αυτά να ζήσουν.
Που βρήκαν το δικαίωμα, τον ιδρώτα μας να κλέβουν;
Αλλού χαζούς να ψάξουνε, εμάς, δεν κοροϊδεύουν!
Τα κέρδη απ’ το κεφάλαιο, ποτέ δεν τ’ ακουμπάνε
Τον ιδρώτα όμως του λαού, στο ΝΑΤΟ τόνε πάνε.
Όπλα γιατί αγοράζουνε, με ποια δικαιολογία;
Πληρώνουμε τους σύμμαχους, νάχουμε προστασία!
Ραφάλ, φρεγάτες μπελαρά, συνέχεια αγοράζουν
Για την υγεία του λαού, ποτέ τους δεν κοπιάζουν.
Δικά τους τα συμφέροντα θέλουν να προστατέψουν
Τρομοκρατώντας τους λαούς, ζητούν να τους πιστέψουν.
Λέει ο λαός, “και μια και δυο και την κακή του μέρα”
Πολύς καιρός επέρασε, που… πήρανε αέρα!
Δεν πάει όμως άλλο ποια, αυτό να καταλάβουν
Κι αν αγριέψουν οι λαοί; στα πόδια να το βάλουν.
Να δούμε τότε που θα βρουν, να πάνε να κρυφτούνε
Και στου βοδιού το κέρατο, οι λαοί θα τους εβρούνε.
Μην περιμένουν βέβαια για να τους λυπηθούνε.
Φοβάμαι, ό,τι αυτοί μας κάνανε, αυτό κι αυτοί θα βρούνε!
Γενάρης 2022
Βιασμένος Συνταξιούχος
(Πρώην συνάδελφος υδραυλικός, Βασίλης Σπανός).
