Αρχική » Περιεχόμενα » Σχόλια » Κόκκινη κάρτα…

Κόκκινη κάρτα…

Άλλη μια «πρωτιά» για τη χώρα μας με διεθνή αντίκτυπο, είχαμε το μήνα που πέρασε. Ο λόγος για την ποινή αποκλεισμού από το ευρωπαϊκό σύστημα εμπορίας ρύπων για τρεις μήνες που επέβαλε στην Ελλάδα το Συμβούλιο Συμμόρφωσης της Γραμματείας του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή.
Η Γραμματεία απέρριψε το νέο εθνικό σχέδιο κατανομής ρύπων που παρουσίασε το ΥΠΕΧΩΔΕ στις 14 Απριλίου, σε μια προσπάθεια να καλύψει τα κενά που είχαν επισημανθεί από τον ΟΗΕ από πέρυσι το Δεκέμβριο.
Αυτό στην πράξη σημαίνει ότι η Ελλάδα παραμένει η μόνη από τις 141 χώρες που υπέγραψαν το Πρωτόκολλο του Κιότο που δεν έχει πείσει ότι διαθέτει αξιόπιστο σύστημα μέτρησης των ρύπων.
Η απόφαση αυτή από τη μία εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς και από την άλλη είναι δηλωτική της απουσίας πολιτικής βούλησης από μεριάς της κυβέρνησης  για τα ζητήματα προστασίας του περιβάλλοντος.
Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ διαισθανόμενος ότι με τις δηλώσεις του για αυτό το θέμα δεν «έπειθε» την  κοινή γνώμη, προτίμησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα με ολοσέλιδες διαφημιστικές καταχωρήσεις λέγοντας ότι για το «μικρό» πρόβλημα που δημιουργήθηκε φταίνει οι… προκάτοχοί του.
Όμως ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ βρέθηκε στο επίκεντρο της επικαιρότητας το προηγούμενο διάστημα και για άλλους δύο λόγους.
Ο πρώτης ήταν η αναφορά του για «πράσινη πυρηνική ενέργεια» καταφέρνοντας στην πράξη να ανοίξει η συζήτηση για χρήση μιας τέτοιας μορφής ενέργειας στη χώρα μας.
Παρά τις όποιες διαψεύσεις και δηλώσεις κυβερνητικών παραγόντων «περί προσωπικών απόψεων του Γ. Σουφλιά» η αίσθησή μας είναι ότι μας προετοιμάζουν σιγά – σιγά να αποδεχθούμε ότι η χρήση της πυρηνικής ενέργειας δεν είναι καταστροφική ούτε για το περιβάλλον, ούτε για την υγεία μας.
Μάλιστα διάφοροι επαΐοντες μας παρουσιάζουν και παραδείγματα άλλων χωρών που χρησιμοποιούν πυρηνική ενέργεια, ξεχνώντας όμως να μας πουν για τα αποτελέσματα των «ατυχημάτων» που συνέβησαν έως τώρα καθώς και για τις συνέπειες που έχουν τα πυρηνικά απόβλητα…
Ο άλλος λόγος που βρέθηκε στην επικαιρότητα ο Γ. Σουφλιάς ήταν η παρουσίαση του εθνικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης (παρουσιάζεται σε άλλες σελίδες). Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ παρουσιάζοντας αυτό το σχέδιο έκανε τη διαπίστωση ότι τα προβλήματα της αστικής ρύπανσης «επιδεινώνονται λόγω της κακής ρυμοτομίας των περισσότερων ελληνικών πόλεων, που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη ανοικτών χώρων και την ύπαρξη υψηλών κτιρίων σε δρόμους μικρού πλάτους». Θα περιμέναμε λοιπόν ο Γ. Σουφλιάς να έκανε και προτάσεις τουλάχιστον για καλύτερη αντιμετώπιση των όποιων ελεύθερων χώρων έχουν απομείνει στις πόλεις μας. Κουβέντα γι’ αυτό το θέμα. Η σιωπή του υπουργού μας παραπέμπει στις προσπάθειες που καταβάλλονται -υπό τις ευλογίες του- για τσιμεντοποίηση των λίγων ελεύθερων χώρων που απέμειναν.
Επίσης στο σχέδιο αυτό ο Γ. Σουφλιάς προτείνει την αντικατάσταση των καυστήρων πετρελαίου με καυστήρες αερίου σε όλα τα κτίρια, εντός τριετίας και εφόσον βέβαια είναι δυνατή η σύνδεσή τους με τον αγωγό. Προφανώς το σκεπτικό είναι ότι έτσι θα εκπέμπονται λιγότεροι ρύποι από τις κεντρικές θερμάνσεις. Όμως φαίνεται ότι ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ και οι σύμβουλοί του δεν γνωρίζουν, ή δεν θέλουν να γνωρίζουν, ότι η αντικατάσταση καυστήρων από μόνη της δεν αρκεί. Χρειάζεται και ένα πλήρες θεσμικό πλαίσιο, που να καθορίζει τους τεχνικούς κανόνες λειτουργίας αυτών των εγκαταστάσεων. Αν λειτουργούν αρύθμιστοι καυστήρες αερίου, συνδεδεμένοι με λέβητες ηλικίας πολλών δεκαετιών και σε λεβητοστάσια χωρίς τις στοιχειώδεις προδιαγραφές, τότε το πρόβλημα της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από τις θερμάνσεις παραμένει και ίσως και να οξύνεται. Επιπλέον το οξύμωρο της όλης υπόθεσης, είναι ότι ακόμα δεν έχουν θεσμοθετηθεί τα όρια εκπομπών ρύπων από τις εγκαταστάσεις αερίου.
Εδώ και αρκετά χρόνια γίνεται λόγος για αντικατάσταση της ΚΥΑ 10315/93 που καθορίζει τα θέματα για τη λειτουργία των σταθερών εστιών καύσης.
Οι προτάσεις για τη λύση των όποιων προβλημάτων είναι καλό να γίνονται και με την ουσιαστική διαβούλευση να μετατρέπονται σε αποφάσεις. Αν όμως όσοι έχουν την ευθύνη των αποφάσεων και τον έλεγχο της εφαρμογής τους παραμένουν αδρανείς, παρέχοντας μόνο γενικές υποσχέσεις, τότε τα προβλήματα και ανακυκλώνονται και οξύνονται…
Νίκος Χαβιέρης