Χωρίς αυτοψία από την πυροσβεστική, το πιστοποιητικό πυροπροστασίας σε ξενοδοχεία, καταστήματα και χώρους συναθροίσεως κοινού(!)
Μόνο με υπεύθυνη δήλωση του επιβλέποντα μηχανικού και του ιδιοκτήτη της επιχείρησης
• Ο επαγγελματικός «θάνατος» του υδραυλικού…
Μόνο ερωτήματα σε σχέση με την ασφάλεια των πολιτών, κι αυτό γιατί βρισκόμαστε στην Ελλάδα και όχι στη Σουηδία, μπορεί να προκαλέσει η πρόσφατη απόφαση του Πυροσβεστικού Σώματος για χορήγηση πιστοποιητικού πυροπροστασίας, χωρίς αυτοψία, σε επιχειρήσεις που στεγάζονται σε κτίρια.
Με την απόφαση αυτή (13/2008) που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 1506 (30-7-2008) και υπογράφεται από τον υπουργό Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλο, ξενοδοχεία, αίθουσες συγκεντρώσεως κοινού, αποθήκες, εμπορικά καταστήματα και σταθμοί αυτοκινήτων, λαμβάνουν πιστοποιητικό πυροπροστασίας με την υποβολή υπεύθυνων δηλώσεων από το μελετητή ή τον επιβλέποντα μηχανικό και τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
Μαζί με τις υπεύθυνες δηλώσεις θα συνυποβάλλονται και τα «λοιπά δικαιολογητικά» που προβλέπονται από την ισχύουσα, κατά περίπτωση, νομοθεσία πυροπροστασίας.
Κι εφόσον χορηγηθεί το πιστοποιητικό, οι πυροσβεστικές υπηρεσίες θα πραγματοποιούν δειγματοληπτικούς έκτακτους ελέγχους, για τη διαπίστωσης της τήρησης ή μη, των όσων προβλέπονται στην εγκεκριμένη μελέτη.
Εάν, κατά τη διενέργεια των ελέγχων, διαπιστωθούν μικρές παραλείψεις που μπορούν να αποκατασταθούν άμεσα, θα χορηγείται προθεσμία μέχρι 10 ημερών, ενώ για σημαντικές παραλείψεις (όπως η μη εγκατάσταση μόνιμων μέσω ενεργητικής πυροπροστασίας), θα ανακαλείται το πιστοποιητικό πυροπροστασίας και θα ασκείται ποινική δίωξη κατά του ιδιοκτήτη ή εκμεταλλευτή της επιχείρησης.
Και το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν, μέχρι να γίνει ο έκτακτος έλεγχος (που δεν είναι και σίγουρο ότι θα συμβεί στη συγκεκριμένη επιχείρηση, μια και ο έλεγχος είναι δειγματοληπτικός), η έλλειψη μέσων ενεργητικής προστασίας αποβεί μοιραία για τους πολίτες; Η απόδοση ευθυνών είναι το ζητούμενο ή η πρόληψη για να μη συμβεί το κακό;
Προτού συνεχίσουμε στην απαρίθμηση διαφόρων ερωτημάτων, επισημαίνουμε ότι, η απόφαση για το «τέλος» των αυτοψιών στις εν λόγω επιχειρήσεις, όπως μας είπαν από το Αρχηγείο του Πυροσβεστικού Σώματος, βασίστηκε σε λόγους που έχουν να κάνουν με την εξυπηρέτηση των πολιτών.
Να μην υπάρχει δηλαδή, καθυστέρηση στην έκδοση των πιστοποιητικών. Είτε γιατί οι υπηρεσίες (ιδίως το καλοκαίρι) έχουν ριχτεί στη μάχη κατάσβεσης πυρκαγιών, είτε γιατί λείπουν αξιωματικοί, είτε γιατί είναι δύσκολη η μετάβαση αξιματικών στις επιχειρήσεις (συνήθως σε νησιά).
«Άλλωστε και η πολεοδομία, για να θεωρήσει την οικοδομική άδεια ενός κτιρίου, με υπεύθυνη δήλωση του μηχανικού και του ιδιοκτήτη προχωράει», μας δήλωσε ο διευθυντής Προληπτικής Πυροπροστασίας κ. Στέφανος Σπανέας, προσθέτοντας:
«Από εκεί και πέρα, θα γίνονται επαναλαμβανόμενοι έλεγχοι. Και επί της ουσίας, αν θέλετε, τα πράγματα θα είναι καλύτερα, γιατί όταν πάμε προγραμματισμένα, ο ιδιοκτήτης μπορεί να μας αποκρύψει την πραγματική κατάσταση».
Σε σχέση με τις ευθύνες, οι μηχανικοί βαρύνονται για το αν πουν ψέματα για την αρχική εγκατάσταση, αν πουν δηλαδή, ότι έχει εγκατασταθεί ένα μόνιμο μέσο που εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να ξηλωθεί, ενώ οι ευθύνες των ιδιοκτητών συνίστανται στην καλή συντήρηση των εγκαταστάσεων.
Αυτό, σε συνδυασμό και με το Βιβλίο Συντήρησης που έχει καθιερωθεί, και που κάθε χρόνο πρέπει να υπογράφεται από τον αρμόδιο μηχανικό.
Στα «λοιπά δικαιολογητικά», όπως μας είπε ο κ. Σπανέας, θα μπορούσε να περιλαμβάνεται και η υπεύθυνη δήλωση του αδειούχου υδραυλικού – θεωρημένη από το σωματείο του, όταν υπάρχουν μόνιμα συστήματα, δίκτυα νερού κ.λπ., χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι υπηρεσίες δεν θα δέχονται και την υπεύθυνη δήλωση του επιβλέποντα μηχανικού που υπογράφει ως εγκαταστάτης, με βάση τα επαγγελματικά του δικαιώματα.
Μεγάλο το ρίσκο
Επειδή βρισκόμαστε στην Ελλάδα και όχι στη Σουηδία, όπου οι πολίτες εκεί έχουν πλήρη συναίσθηση των υποχρεώσεων και των ευθυνών τους απέναντι στο κράτος και το κοινωνικό σύνολο, θεωρούμε ότι το ρίσκο που αναλαμβάνει η πυροσβεστική υπηρεσία με τη μη αυτοψία των εγκαταστάσεων, είναι πολύ μεγάλο.
Όχι, οι Έλληνες δεν είναι λιγότερο έντιμοι πολίτες, απλά …όπως βολεύονται.
Υπενθυμίζουμε το παράδειγμα φυσικού αερίου στην Αθήνα, όπου για 17 χρόνια (1987 – 2004), οι πολεοδομίες θεωρούσαν τις οικοδομικές άδειες με υπεύθυνη δήλωση του μηχανικού και των ιδιοκτητών, χωρίς όμως να έχουν κατασκευαστεί εσωτερικά δίκτυα φυσικού αερίου.
Η υπεύθυνη δήλωση βεβαίως ανέγραφε ότι τα δίκτυα είχαν κατασκευαστεί, ενώ είχε κατατεθεί και μελέτη στην πολεοδομία.
Και τώρα βέβαια θα κατατίθεται μελέτη πυροπροστασίας, μια και η μελέτη αυτή αποτελεί κομμάτι της οικοδομικής άδειας, που είμαστε σίγουροι ότι θα περιλαμβάνει τα πάντα. Στην πράξη όμως τι;
Ποιος μπορεί να βεβαιώσει -και μέχρι να γίνει ο έλεγχος (και αν βέβαια γίνει) ότι, τα όσα αναγράφονται στη μελέτη έχουν εφαρμοστεί στην πράξη;
Ποιος μπορεί να βεβαιώσει ότι, ο ιδιοκτήτης ενός ξενοδοχείου ή ενός καταστήματος σε νησί, και με τη μεγάλη ανεργία που πλήττει τους μηχανικούς, δεν θα τους «υποχρεώσει» να κάνουν σκόντο σε πυροσβεστικές φωλιές για παράδειγμα;
Τα όσα έχουμε ακούσει μέχρι σήμερα, από μηχανολόγους – μηχανικούς και υδραυλικούς, για εγκαταστάσεις υγραερίου, που ενώ δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας λειτουργούν κανονικά, (βλέπε Χανιά, παρέμβαση τοπικού συνδέσμου στον εισαγγελέα), δεν μας επιτρέπει να είμαστε σίγουροι για το αποτέλεσμα.
Υπενθυμίζουμε μόνο ότι και στην Κέρκυρα, που χάθηκαν τα δύο παιδιά από καυσαέρια (έστω και αν δεν ήταν αρμοδιότητα της πυροσβεστικής) τα πάντα, γραφειοκρατικά, λειτουργούσαν σωστά για το ξενοδοχείο.
Αυτό, αν θέλετε, κατά την άποψή μας θα συμβεί και στο θέμα που εξετάζουμε. Οι μελέτες θα είναι σωστές, οι υπεύθυνες δηλώσεις θα κατατίθενται και όταν συμβεί το κακό, θα ψάχνουμε να δούμε ποιος είπε ψέματα. Ο μηχανικός θα λέει εγώ τα έκανα όλα όπως έπρεπε, ενώ ο ιδιοκτήτης θα αποποιείται των ευθυνών του λόγω έλλειψης τεχνικών γνώσεων, και σωστά.
Αντιλαμβανόμαστε ότι το ανθρώπινο δυναμικό της πυροσβεστικής υπηρεσίας είναι περιορισμένο, και εκ των πραγμάτων δεν επαρκεί για να «καλύψει» -από άποψη αυτοψιών- τις χιλιάδες επιχειρήσεις ανά την Ελλάδα.
Το να «προσφέρει» όμως, μία ζωτική της αρμοδιότητα, ως ελεγκτικός φορέας, σε μηχανικούς, ιδιοκτήτες και εργολάβους, θεωρούμε ότι είναι μέγα λάθος.
Επειδή ζούμε στην Ελλάδα, το διακύβευμα είναι πολύ μεγάλο.
Μακάρι να διαψευστούμε…
Όσο δε, για το ότι στα «λοιπά δικαιολογητικά» θα μπορούσε να περιλαμβάνεται και η υπεύθυνη δήλωση του αδειούχου υδραυλικού, με απλά λόγια, αντίο πυροσβεστικά συστήματα…
Δημοσιεύουμε σε άλλες στήλες τη σχετική απόφαση καθώς και τα υποδείγματα των υπεύθυνων δηλώσεων που πρέπει να υπογράφουν οι μηχανικοί και οι ιδιοκτήτες των επιχειρήσεων.
Βασίλης Τσάκος
