Διοργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων από το Σύνδεσμο Αθηνών

Τρία ενδιαφέροντα επιμορφωτικά σεμινάρια για τα μέλη του πραγματοποίησε το προηγούμενο διάστημα ο Σύνδεσμος Αθηνών.
Το πρώτο αφορούσε τις εγκαταστάσεις υγραερίου, το δεύτερο στους λέβητες συμπύκνωσης και το τρίτο, στις διαδικασίες απόκτησης πιστοποιητικού  συγκολλητών πολυαιθυλενίου (ΡΕ). Το τελευταίο σεμινάριο διεξήχθη με τον φορέα έκδοσης των εν λόγω πιστοποιητικών, τον Διαχειριστή του Εθνικού Συστήματος Φυσικού Αερίου (ΔΕΣΦΑ).
Τα σεμινάρια έλαβαν χώρα στην αίθουσα συνελεύσεων του Συνδέσμου, με μεγάλη συμμετοχή συναδέλφων.
Στην παρουσίαση του σεμιναρίου για τις εγκαταστάσεις υγραερίου συμμετείχε ο μηχανολόγος του ΣΕΥΔΑΠ Βασίλης Οικονόμου, ενώ, στο σεμινάριο για τους λέβητες συμπύκνωσης, και με την επαγγελματική του ιδιότητα ως συντηρητής καυστήρων ο Γιάννης Λαγκώνης.
Υπό μορφή οδηγιών, ο Σύνδεσμος και οι υπεύθυνοι μηχανικοί του γραφείου αερίου εξέδωσαν και διένειμαν στους συναδέλφους τα κυριότερα σημεία από την παρουσίαση του σεμιναρίου για τις εγκαταστάσεις υγραερίου, μέρος των οποίων δημοσιεύουμε. Θα επανέλθουμε στα επόμενα τεύχη με οδηγίες και από τα υπόλοιπα σεμινάρια.
Εγκαταστάσεις υγραερίου
«Οι εγκαταστάσεις υγραερίου διακρίνονται σε οικιακές και επαγγελματικές.
ΟΙΚΙΑΚΗ ΧΡΗΣΗ
Σε κάθε εσωτερικό χώρο οικιακής χρήσης επιτρέπεται η εγκατάσταση μόνο μιας φιάλης μέχρι 10 κιλών (δηλαδή φιάλη βουτανίου ή μίγματος / όχι προπανίου). Στην ίδια οικία επιτρέπεται η χρήση και άλλων φιαλών (μέχρι 10 κιλών έκαστη) αλλά σε διαφορετικούς χώρους και όχι περισσότερες από τρεις φιάλες στο σύνολο των εσωτερικών χώρων της ίδιας ιδιοκτησίας.  Οι φιάλες θα πρέπει να έχουν ρυθμιστή πίεσης εξόδου ≤ 50mbar.
Απαγορεύεται η εγκατάσταση φιάλης /ων σε χώρους που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά ως υπνοδωμάτια, σε υπόγειους χώρους, η εγκατάσταση φιαλών σε συστοιχία καθώς και η αποθήκευση φιαλών.
Σε ισόγειους εξωτερικούς χώρους οικίας επιτρέπονται μέχρι 10 συνδεδεμένες μεταξύ τους φιάλες(βουτάνιο, μίγμα ή προπάνιο) χωρητικότητας μέχρι 250kg. Συνιστάται να τοποθετούνται σε ερμάριο.
Σε εξώστες κτιρίων (μπαλκόνια, βεράντες ταράτσες κ.λπ.) επιτρέπονται μέχρι 4 φιάλες, χωρητικότητας μέχρι 100kg αποθηκευμένες υποχρεωτικά σε ειδικό ερμάριο, ύψους μέχρι το υφιστάμενο ύψους του στηθαίου.
ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Επιτρέπεται σε εσωτερικούς ενιαίους χώρους επαγγελματικής χρήσης συνολικού όγκου
– Μέχρι 20 m³, η εγκατάσταση μιας φιάλης 25kg (βουτάνιο, μίγμα ή προπάνιο) και αποθήκευση μόνο μιας, μη συνδεδεμένης, φιάλης είτε αυτή είναι πλήρης, εφεδρική είτε κενή.
– Άνω των 20m³ και μέχρι 50 m³, η εγκατάσταση μέχρι δύο φιαλών μέχρι 50kg και αποθήκευση μόνο μιας επιπλέον φιάλης (είτε είναι πλήρης, εφεδρικές ή κενές).
– Άνω των 50 m³ η εγκατάσταση μέχρι 4 φιαλών υγραερίου (βουτάνιο, μίγμα ή προπάνιο) συνδεδεμένων σε συστοιχία συνολικής χωρητικότητας μέχρι100kg και αποθήκευση μόνο δύο φιαλών (είτε είναι πλήρης, εφεδρικές ή κενές).
Σε ειδικούς χώρους εγκατάστασης φιαλών υγραερίου, μπορούν να εγκατασταθούν μέχρι 10 φιάλες υγραερίου (βουτάνιο, μίγμα ή προπάνιο) συνδεδεμένες ή μη, συνολικής χωρητικότητας μέχρι 250kg. Κάθε εγκατάσταση υγραερίου μπορεί να έχει μόνον έναν ειδικό χώρο εγκατάστασης. Ο ειδικός χώρος εγκατάστασης φιαλών υγραερίου θεωρείται επικίνδυνος χώρος.  Η ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο χώρο αυτό πρέπει να είναι αντιεκρηκτικού τύπου.
Επιτρέπεται η εγκατάσταση συστοιχίας φιαλών προπανίου υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει μόνιμα εγκατεστημένο σύστημα ανίχνευσης υγραερίου. Ο/οι  ανιχνευτής/ες θα πρέπει να είναι τοποθετημένος/οι σε κατακόρυφη απόσταση μέχρι 25cm από το δάπεδο και σε οριζόντια όχι μεγαλύτερη από 1m από κάθε φιάλη και κάθε συσκευή κατανάλωσης υγραερίου.
Σε ισόγειο εξωτερικό χώρο επιτρέπεται η εγκατάσταση μέχρι 20 συνδεδεμένων φιαλών χωρητικότητας μέχρι 500kg.
Σε εξώστες κτιρίων επιτρέπεται η εγκατάσταση μέχρι 4 φιαλών συνολικού περιεχομένου μέχρι 100kg μέσα σε ερμάριο, ύψους μέχρι το υφιστάμενο ύψος του στηθαίου.
Σε εμφανές σημείο στον χώρο τοποθέτησης των συνδεδεμένων φιαλών κάθε εγκατάστασης επαγγελματικής χρήσης και σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 0,5m από τις φιάλες, θα υπάρχει μόνιμα αναρτημένη πινακίδα οδηγιών.
Οι εγκαταστάσεις υγραερίου ταξινομούνται στις εξής κατηγορίες: 0, Ι, ΙI και ΙΙΙ.
Για τις εγκαταστάσεις της κατηγορίας 0 δεν απαιτείται μελέτη προς την πολεοδομία και αδειοδότηση της εγκατάστασης. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να τηρούνται οι σχετικές απαιτήσεις του τεχνικού κανονισμού (ΥΑ 31856 ΦΕΚ 1257- 2/9/2003)  με ευθύνη του καταναλωτή.
Στην κατηγορία 0 κατατάσσονται οι οικιακές εγκαταστάσεις που τροφοδοτούνται με έως και 3 φιάλες υγραερίου συνολικής χωρητικότητας μέχρι 30kg και οι επαγγελματικές εγκαταστάσεις που τροφοδοτούνται με έως και 4 φιάλες συνολικής χωρητικότητας μέχρι 100kg. Οι φιάλες μπορούν:
– είτε να μην είναι συνδεδεμένες σε συστοιχία, να μην διαθέτουν μόνιμο δίκτυο σωληνώσεων και οι συσκευές κατανάλωσης να συνδέονται απ’ ευθείας σε φιάλη υγραερίου μέσω ρυθμιστή πίεσης και εύκαμπτου σωλήνα,
– είτε να είναι συνδεδεμένες σε συστοιχία και να διαθέτουν μόνιμο δίκτυο σωληνώσεων.
Για τις κατηγορίες μεγαλύτερης δυναμικότητας (κατηγορίες Ι, ΙΙ και ΙΙΙ) απαιτείται  η εκπόνηση-  από τον αρμόδιο μηχανικό – μελέτης και η υποβολή της προς έγκριση στην πολεοδομία. Εφόσον γίνουν τα ανωτέρω, συντάσσονται η αντίστοιχη τεχνική έκθεση και ο αντίστοιχος Φάκελος Εγκατάστασης Υγραερίου (Φ.Ε.Υ.). Σε περίπτωση μετατροπής ή επέκτασης μιας εγκατάστασης, ο φάκελος εγκατάστασης θα πρέπει κάθε φορά να ενημερώνεται ώστε ο τελικός Φ.Ε.Υ.  να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία, έγγραφα και πιστοποιητικά που απαιτούνται για την εγκατάσταση υγραερίου με τη νέα της μορφή. Σε εγκαταστάσεις αυτών των κατηγοριών, ο υδραυλικός θα πρέπει να ακολουθεί κατά γράμμα τη θεωρημένη μελέτη και τις υποδείξεις του αρμόδιου μηχανικού.
Οι πιέσεις διανομής υγραερίου μέσω δικτύου σωληνώσεων διακρίνονται στη χαμηλή πίεση (πίεση μέχρι και 100mbar), τη μέση πίεση (πίεση μεγαλύτερη από 100 mbar μέχρι και 2 bar) και την υψηλή πίεση (πίεση μεγαλύτερη από 2 bar).
Για τα δίκτυα σωληνώσεων υγραερίου επιτρέπεται να χρησιμοποιηθούν τα παρακάτω υλικά:
Χαλυβδοσωλήνες (σε υψηλή, μέση και χαμηλή πίεση) σύμφωνα με τα παρακάτω πρότυπα:  ΕΝ 10216-1 χωρίς ραφή, EN 10216-2 χωρίς ραφή,    EN 10217-1 με ραφή, ΕΝ 10217-2 με ραφή και ΕΛΟΤ ΕΝ 10208-2. Στα τμήματα χαμηλής και μέσης πίεσης επιτρέπεται ακόμη να χρησιμοποιούνται χαλυβδοσωλήνες κατά  ΕΛΟΤ ΕΝ 10208-1 και στα τμήματα χαμηλής πίεσης επιτρέπεται να χρησιμοποιούνται χαλυβδοσωλήνες κατά ΕΛΟΤ ΕΝ 10255 βαρέως τύπου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στο πάχος των σωλήνων ανάλογα με την πίεση λειτουργίας και τον τρόπο σύνδεσης τους (αναφορά στον τεχνικό κανονισμό).
Oι χαλυβδοσωλήνες συνδέονται μεταξύ τους με σταθερές και λυόμενες συνδέσεις.
Eπιτρέπονται κοχλιωτές συνδέσεις μεταξύ σωλήνων έως την ονομαστική διάμετρο DN 50 στη χαμηλή και μέση πίεση. Προσοχή όμως, δεν επιτρέπονται κοχλιωτές συνδέσεις μεταξύ σωλήνων εκτός κτιρίου εντός εδάφους ή κάτω από το επίπεδο του εδάφους.
Ως μέθοδοι συγκόλλησης πρέπει να εφαρμόζονται μέθοδοι συγκόλλησης με τήξη. Οι συγκολλήσεις στη μέση και υψηλή πίεση πρέπει να εκτελούνται μόνον από πιστοποιημένους συγκολλητές κατά ΕΛΟΤ ΕΝ 287-1.
Χαλκοσωλήνες (στη μέση και χαμηλή πίεση) κατά ΕΛΟΤ ΕΝ 1057 (για τα πάχη τοιχώματος βλ. τεχνικό κανονισμό).
Οι χαλκοσωλήνες συνδέονται με σκληρή κόλληση κατά ΕΛΟΤ ΕΝ 1044 με θερμοκρασίες εργασίας μεγαλύτερες από 650°C και συλλιπάσματα κατά ΕΛΟΤ ΕΝ 1045. Μηχανικές συνδέσεις με συμπίεση επιτρέπονται μόνο στη χαμηλή πίεση και μόνο μέχρι τη διάμετρο Φ28 σε ορατά δίκτυα.
Για χαλκοσωλήνες με εξωτερική διάμετρο Φ35 και άνω για πίεση μεγαλύτερη από 100mbar  οι συνδέσεις πρέπει να γίνονται μόνο με συγκόλληση. Οι εργασίες συγκολλήσεων σε σωλήνες μέσης πίεσης επιτρέπεται να εκτελούνται μόνο από πιστοποιημένους (από φορέα αναγνωρισμένο από το ΕΣΥΔ) συγκολλητές. Επιτρέπονται φλατζωτές και κοχλιωτές συνδέσεις για τη σύνδεση οργάνων.
Σωλήνες από πολυαιθυλένιο (PE) κατά prEN 1555 (στη μέση και χαμηλή πίεση) μόνο στα υπόγεια δίκτυα. Οι σωλήνες PE συνδέονται μόνο με συγκόλληση ηλεκτροσύντηξης από προσωπικό εκπαιδευμένο και πιστοποιημένο από εξουσιοδοτημένο φορέα για την τοποθέτηση σωλήνων PE.
Απαγορεύεται η εγκατάσταση και η αποθήκευση φιαλών σε υπόγειους εσωτερικούς χώρους καθώς και σε υπέργειους εσωτερικούς χώρους οι οποίοι επικοινωνούν απ’ ευθείας με υπόγειους χώρους, εκτός εάν οι δύο χώροι διαχωρίζονται κατάλληλα με στεγανά κουφώματα. Ακόμη απαγορεύεται η εγκατάσταση φιαλών σε κλιμακοστάσια, σε διαδρόμους, σε οδεύσεις διαφυγής, σε διόδους ατόμων και οχημάτων στο κτίριο. Οι φιάλες πρέπει να τοποθετούνται πάντοτε όρθιες και ποτέ η μια πάνω στην άλλη.
Απαγορεύεται η εγκατάσταση συσκευής υγραερίου σε δεύτερο ή κατώτερο υπόγειο. Το τι είναι δεύτερο υπόγειο ορίζεται από  τους εν ισχύ οικοδομικούς κανονισμούς. Προσοχή όμως, ακόμη και αν είναι πρώτο υπόγειο πάρτε πρώτα τη σύμφωνη γνώμη του μηχανικού αν δεν απαιτείται ειδική μελέτη, ή πάρτε στα χέρια σας τη θεωρημένη μελέτη όταν και όπου απαιτείται. Αν είναι εφικτό, προτιμότερη θα ήταν η επιλογή κάποιας άλλης θέσης για τη συσκευή.
Υφιστάμενα λεβητοστάσια υγρών ή στερεών καυσίμων που μετατρέπονται σε λεβητοστάσια υγραερίου πρέπει να έχουν ελάχιστο ύψος 2,20m ανεξάρτητα από την θερμική ισχύ.
Σε χώρους εγκατάστασης συσκευών με θερμική ισχύ μικρότερη από 50kW απαιτείται άνοιγμα αερισμού τουλάχιστον 150cm².
Συσκευές με θερμική ισχύ μεγαλύτερη από 50 kW τοποθετούνται σε λεβητοστάσια και πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή για τον αερισμό των χώρων αυτών. Ο υδραυλικός θα πρέπει να ακολουθήσει πιστά τις οδηγίες του μελετητή και τη μελέτη.
Η τροφοδοσία με ηλεκτρικό ρεύμα των καυστήρων των συσκευών υγραερίου πρέπει να μπορεί να διακοπεί με τη βοήθεια διακόπτη ο οποίος βρίσκεται έξω από το λεβητοστάσιο.
Για τα λεβητοστάσια ισχύουν οι απαιτήσεις του κτιριοδομικού κανονισμού.
Αν ο χώρος εγκατάστασης ή το λεβητοστάσιο βρίσκονται σε υπόγειο, τότε πρέπει να εγκατασταθεί κατάλληλο σύστημα ανίχνευσης αερίου.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις δοκιμές των εγκαταστάσεων.  Οι δοκιμές πρέπει να γίνονται με ορατές τις συνδέσεις της σωλήνωσης και πριν ο αγωγός επικαλυφθεί με χώμα, επίχρισμα ή άλλο σχετικό τελείωμα. Οι αγωγοί υπόκεινται σε δοκιμή αντοχής και δοκιμή στεγανότητας. Οι δοκιμές γίνονται με αέρα ή αδρανές αέριο (π.χ. άζωτο, διοξείδιο του άνθρακα), ποτέ όμως με οξυγόνο. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να εκδίδονται τα αντίστοιχα πιστοποιητικά».