Στο φύλλο 1428 του «υδραυλικού» (Οκτώβριος 2008) και στις σελίδες που αναφέρονται στους εγκαταστάτες – συντηρητές καυστήρων, δημοσιεύτηκε ένα «πιστοποιητικό υψηλής ποιότητας στην εγκατάσταση λεβήτων» το οποίο συντάχτηκε από το ΕΜΠ (Πολυτεχνείο Αθήνας) σε συνεργασία με το σωματείο «Εστία» των συναδέλφων καυστηρατζήδων, στα πλαίσια μιας σχετικής οδηγίας της Ε.Ε.
Ομολογώ ότι το είχα δει στο περιοδικό αλλά δεν το διάβασα, μιας και αναφερόταν σε άλλο κλάδο (ή έτσι νόμισα). Το πράγμα, λοιπόν, θα περνούσε απαρατήρητο (από μένα εννοείται) αν δεν με έβρισκε ένας συνάδελφος και ελαφρώς ενοχλημένος (για να μην πω αγριεμένος) με ρώτησε:
– Δε μου λες, ρε πρόεδρε, τι δουλειά έχουν οι καυστηρατζήδες στη δουλειά μας (λέβητες, κυκλοφορητής, μονώσεις κ.λπ.;) και μου έδειξε τον «Υ».
Του υποσχέθηκα ότι θα του ρίξω μια ματιά και θα του απαντήσω.
Έμαθα λοιπόν κάποια παραπάνω στοιχεία και σχολιάζω το θέμα δημόσια, μιας και μπορεί να απασχολεί και άλλους συναδέλφους.
Απαραίτητη δήλωση. Δεν θεωρώ ότι είμαι ο καταλληλότερος γι’ αυτό το σχολιασμό. (Αν θέλετε κάτι για το Π.Δ., εδώ είμαι). Απλά θα κάνω μια λογική προσέγγιση με όσα, λίγα, στοιχεία έχω στη διάθεσή μου, έτοιμος να δεχτώ τις παρατηρήσεις οποιουδήποτε άλλου πιο ειδικού.
Από τα λίγα στοιχεία που έχω στη διάθεσή μου διαπιστώνω (ή καταλαβαίνω) τα εξής:
Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) μας πληροφορεί ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) υλοποιείται, με ταυτόχρονη συγχρηματοδότηση, το πρόγραμμα BOILEFF που «εξετάζει πώς μπορεί η εγκατάσταση λεβήτων, βάσει ποιοτικών κριτηρίων να οδηγήσει σε αύξηση της συνολικής απόδοσης».
Για να «εξετάσει» λοιπόν αυτό το θέμα έκανε μία συνεργασία με ένα ειδικό τμήμα του ΕΜΠ (το ΕΜΣΚ) και από κοινού συνέταξαν ένα κατάλογο προϋποθέσεων για να έχουμε μια αποδοτική απόδοση του λέβητα.
Ομολογώ ότι δεν κατάλαβα αν καλούμαστε να εφαρμόσουμε από 1/1/2009 αυτόν τον κατάλογο ή θα εφαρμόσουμε πιλοτικά αυτές τις παρεμβάσεις και ανάλογα με τα αποτελέσματα θα τις θεσμοθετήσουμε ενδεχομένως.
Και το γράφω αυτό, γιατί σε ένα ενημερωτικό φύλλο της ΡΑΕ και του ΕΜΣΚ διαβάζω: «Μαζί με την αντικατάσταση του λέβητα (σε 10 περιπτώσεις) θα χρησιμοποιηθούν νέοι κυκλοφορητές, αντλίες υψηλής απόδοσης και συστήματα μέτρησης. Από τα αποτελέσματα των μετρήσεων θα μπορέσουμε να διαπιστώσουμε αν η εγκατάσταση με βάση τη λίστα των ποιοτικών κριτηρίων είναι δυνατόν να βελτιώσει την απόδοση του λέβητα».
Εν πάση περιπτώσει, επειδή το σημείωμα αυτό δεν έχει σκοπό να παρουσιάσει και να αναλύσει το θέμα, αλλά να δει αν έχουν βάση οι ανησυχίες του συναδέλφου, ότι οι καυστηρατζήδες μπαίνουν στα χωράφια μας, σημειώνω τα παρακάτω.
Για να γίνεται έλεγχος εφαρμογής (ή μελλοντικής εφαρμογής) των κριτηρίων του καταλόγου, προτείνεται η σύνταξη ενός πιστοποιητικού το οποίο θα συμπληρώνεται από τον εγκαταστάτη, κάτι δηλαδή σαν τη δική μας υπεύθυνη δήλωση.
Από το ΕΜΣΚ λοιπόν και σε συνεργασία με την «Εστία» των καυστηρατζήδων, συντάχθηκε ένα πιστοποιητικό με 33 ερωτήσεις στο οποίο καλείται να δώσει απαντήσεις (αν έχουν εφαρμοστεί) ο εγκαταστάτης.
Το πιστοποιητικό αυτό υπογράφουν:
Ο εγκαταστάτης υδραυλικός
Αρ. αδείας……….
Ο εγκαταστάτης συντηρητής καυστήρων
Αρ. αδείας…………….
Στον «Υ» αναφέρεται ότι το ερωτηματολόγιο του πιστοποιητικού συμπληρώνεται από τον εγκαταστάτη συντηρητή κ.λπ.
Αυτή προφανώς η αναφορά δημιούργησε στο συνάδελφο την απορία και την αντίδραση «τι δουλειά έχουν οι καυστηρατζήδες στα υδραυλικά», γιατί πράγματι, πολλές ερωτήσεις αναφέρονται στο υδραυλικό μέρος της εγκατάστασης.
Παρατηρήσεις και συμπεράσματα:
– Ποιος απαντάει στις ερωτήσεις;
Μια πρώτη απάντηση θα ήταν κανένας αν δεν έχει πρώτα μια συνεργασία, μια ενημέρωση από το ΕΜΣΚ για το αντικείμενο πολλών ερωτήσεων.
Σε κάποιες ερωτήσεις, που βλέπεις τι έχει εγκατασταθεί και απαντάς, θα μπορούσαν να απαντήσουν και οι δύο (υδραυλικός και καυστηρατζής).
– Μερικές ερωτήσεις ή είναι λάθος διατυπωμένες ή θέτουν σοβαρότερα θέματα.
Λέει, π.χ., η πρώτη ερώτηση:
«Είναι το σύστημα διαστασιολογημένο σύμφωνα με τις ανάγκες του πελάτη»; (της εγκατάστασης εννοεί προφανώς).
Αν έλεγε σύμφωνα με τη μελέτη, θα μπορούσε αυτός που συμπληρώνει το χαρτί να ανατρέξει στη μελέτη και να κάνει τον έλεγχό του. Τι σημαίνει όμως «ανάγκες του πελάτη»; Σημαίνει ότι ένας άλλος μηχανικός πρέπει να ξανακάνει μελέτη για να δει αν σωστά ο μελετητής έχει βάλει 1” σωλήνα; Το ίδιο ισχύει και για το πάχος της μόνωσης, που λέει κάπου.
– Στις ερωτήσεις απαντούν και υπογράφουν και οι δύο σύμφωνα με το έντυπο.
Για προσέξτε τώρα κάτι σημαντικό που θα διαλύσει και τυχόν παρερμηνείες και παρεξηγήσεις.
Όλο αυτό το πρόγραμμα γυρίζει γύρω από το τι πρέπει να φτιάξουμε για να έχουμε εξοικονόμηση ενέργειας.
Δεν λέει πουθενά, ούτε ήταν δυνατόν να πει, ποιος θα κάνει αυτές τις προσθήκες και τις αλλαγές.
Και δεν λέει γιατί αυτά, το τι κάνει ο καθένας δηλαδή, είναι προκαθορισμένα από τα Π.Δ. των υδραυλικών και των καυστηρατζήδων.
Κι αν δηλαδή ένας καυστηρατζής διαπιστώσει και σήμερα, ότι ο λέβητας ή ο κυκλοφορητής θέλει αντικατάσταση δεν σημαίνει ότι τον αλλάζει κιόλας. Τον αλλάζει ο υδραυλικός (οι αλλαγές «στη ζούλα» δεν είναι αντικείμενο αυτού του σημειώματος και του …συγγραφέα του).
Επαναλαμβάνω ότι σκοπός αυτού του σημειώματος δεν ήταν να παρουσιάσω το θέμα (που δεν το ξέρω κιόλας και εδώ που τα λέμε ούτε έχω σκοπό πια να το μάθω…) αλλά να καθησυχάσω τον αγριεμένο συνάδελφο.
Τελειώνω με μια παράγραφο του ΕΜΣΚ.
«Αν θέλετε να γίνεται ανταγωνιστικοί, η εταιρία σας να διαφημιστεί και να προβληθείτε σε όλη την Ευρώπη, μη διστάσετε να λάβετε μέρος στο πρόγραμμα BOILEFF και να χρησιμοποιήστε το “πιστοποιητικό υψηλής ποιότητας στην εγκατάσταση λεβήτων”».
Μία παραπέρα έρευνα και παρουσίαση του θέματος, αν κρίνεται σκόπιμο, ας κάνει η ΟΒΥΕ ή ο «υδραυλικός».
