Του Σπύρου Αναγνωστόπουλου, επίτιμου προέδρου της ΟΒΥΕ
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για κανένα από τα προβλήματα του κλάδου. Θα ασχοληθούμε με ένα άλλο θέμα, που όμως και αυτό μας αφορά όλους, αλλά κυρίως, μπορούμε και πρέπει να βάλουμε, όλοι όσοι μπορούμε, ένα χεράκι για να παρουσιαστεί καλύτερα και πληρέστερα. Και εξηγούμαι αμέσως.
Πολλοί συνάδελφοι με προτρέπουν να γράψω την «ιστορία του κλάδου». Έχω πει πολλές φορές και επαναλαμβάνω ότι κάτι τέτοιο είναι βαρύ για τους ώμους μου και ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να καταγράψω τις αναμνήσεις μου από τη συνδικαλιστική μου δράση τα τελευταία 45 χρόνια.
Αντιλαμβάνομαι ότι το έργο είναι τέρστιο και η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί θα χρειαστεί να είναι πολλή μεγάλη. Σκοπεύω όμως να το προσπαθήσω. (Έχω ήδη βγάλει κάποιες σημειώσεις από το προσωπικό μου αρχείο).
Το βιβλίο που θέλω να γράψω δεν θα κάνει μόνο καταγραφή των κυριότερων ιστορικών γεγονότων όπως συνέβησαν σε κάθε πόλη μέσα στο χρόνο. Πριν σας μιλήσω π.χ. για τις προσπάθειες που καταβλήθηκαν για την ίδρυση ενός συνδέσμου ή ενός συνεταιρισμού θέλω να σας πω δυο λόγια ή και περισσότερα για το τι είχε προηγηθεί για να πάμε σε μια πόλη. Θέλω να σας μιλήσω για τις ανησυχίες μου, για τις αναζητήσεις μου, για τα οράματά μου, για τις προσδοκίες μου από την ανάπτυξη ενός γερού συνδικαλιστικού και συνεταιριστικού κινήματος που ήταν ανησυχίες και προβληματισμοί και άλλων συναδέλφων της εποχής. Θέλω να σας πω ότι πριν πάω σε μια πόλη για να βοηθήσω για το στήσιμο ενός συνεταιρισμού, ας πούμε, αυτό το συνεταιρισμό τον είχα στήσει πρώτα στο μυαλό μου. Είχα προσπαθήσει να εντοπίσω τα οφέλη που θα προέκυπταν από το στήσιμό του αλλά είχα προσπαθήσει επίσης να εντοπίσω προκαταβολικά τις αντιδράσεις αλλά και το τι έπρεπε να γίνει για να πετύχει η προσπάθεια.
Τέλος ήθελα να προφθάσω τους δικαιολογημένους φόβους και τις ανησυχίες και τις επιφυλάξεις των συναδέλφων για το όλο εγχείρημα, μιας και θα έπρεπε να βάλουν και λεφτά.
Η προσπάθειά μου δεν ήταν να διώξω αυτούς τους φόβους και τις ανησυχίες από μέσα τους. Ήθελα να τους πείσω προκαταβολικά ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι κίνδυνοι και ότι από μόνοι τους μπορούσαν να καταφέρουν να ανοίξουν και να κρατήσουν ένα μαγαζί.
Σ’ ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου θέλω να μεταφέρω τη μεγάλη μου συνδικαλιστική εμπειρία ως προς τον τρόπο λειτουργίας, π.χ. μιας συνδικαλιστικής οργάνωσης, αλλά και τις εκτιμήσεις μου για τον τρόπο προώθησης των προβλημάτων μας.
Ένα άλλο μεγάλο μέρος του βιβλίου σκοπεύω και νομίζω ότι πρέπει να το αφιερώσω στην κάθε πόλη. Στο σύνδεσμό της και το συνεταιρισμό της, όπου υπάρχει.
Και ακριβώς εδώ είναι που θέλω τη βοήθειά σας.
Θα παραθέσω παρακάτω ένα θεματολόγιο στο οποίο θα ήθελα να απαντήσετε, κυρίως οι παλιοί συνάδελφοι που δεν είναι πια στις διοικήσεις.
Το ίδιο θεματολόγιο έχω στείλει σε όλους τους συνδέσμους και τους συνεταιρισμούς για να απαντήσουν και αυτοί πιο επίσημα.
Θέλω να προσθέσω ότι με το θεματολόγιο που παραθέτω δεν θέλω να βάλω τις παρατηρήσεις των συναδέλφων σε καλούπι και περιορισμό. Ο καθένας μπορεί να γράψει και ό,τι άλλο νομίζει ότι πρέπει να αναφερθεί.
Θέλω όμως να κάνουμε μια εξήγηση από την αρχή. Και από τις σημειώσεις που κρατάω από το δικό μου αρχείο δεν ξέρω τι θα μπει στο βιβλίο τελικά. Γιατί ίσως (ή μάλλον θα) χρειαστεί να γίνει μια επιλογή. Αυτό θα ισχύσει και για τις δικές σας σημειώσεις.
Θέλω όμως να σας διαβεβαιώσω ότι θα προσπαθήσω να είμαι δίκαιος και αντικειμενικός. Θα παραθέσω τις απόψεις που υποστήριξα για το κάθε θέμα, αλλά ευθύς αμέσως θα παραθέσω και τις διαφορετικές αντιλήψεις με όλα τους τα επιχειρήματα όπως τα παρουσίαζαν οι συνάδελφοι και καλύτερα ακόμα.
Και όσοι νομίζουν ότι δεν μπορώ να το κάνω αυτό, να υποστηρίξω δηλαδή με το ίδιο πάθος και όλα τα επιχειρήματα και το άσπρο (που θεωρώ σωστό) και το μαύρο (που θεωρώ ή θεωρούσα λάθος) ας ρωτήσουν το γενικό γραμματέα της ΟΒΥΕ το Διονύση Σβορώνο. Να σας δώσω εγώ από τώρα την απάντηση γιατί την έχω ακούσει πολλές φορές σε διάφορα «πηγαδάκια».
– Ποιος; Αυτός; Θα σας πει. Μπορεί να υποστηρίξει και το μαύρο και το άσπρο. Με όλο τα πάθος και όλα τα επιχειρήματα. Γι’ αυτό σας λέω. Έχουμε να κάνουμε με …διχασμένη προσωπικότητα.
Μη φοβάστε, δεν με βρίζει. Έχει το λόγο του που με αποκαλεί έτσι.
Και ο λόγος είναι ότι στο τελευταίο συνέδριο για τα συνεταιριστικά που έγινε πριν 15-20 χρόνια, υπήρχαν τρεις βασικές εισηγήσεις.
Η Α’ που έλεγε ότι η ΠΟΣΕΥΔ πρέπει να αλλάξει τρόπο λειτουργίας που αποτελούσε και τη θέση της ΟΒΥΕ και την παρουσίασα εγώ με όλα τα επιχειρήματα και όλο το πάθος που με διακρίνει, η πρόταση Β’ που έλεγε ότι η ΠΟΣΕΥΔ έπρεπε να παραμείνει στον τρόπο λειτουργίας που είχε και η πρόταση Γ’ που έλεγε να παραμείνει στον ίδιο τρόπο αλλά να βελτιωθεί.
Τις Β’ και Γ’ προτάσεις τις παρουσίασαν κάποιοι άλλοι συνάδελφοι, αναπτύσσοντας κι αυτοί με το ίδιο πάθος τα δικά τους επιχειρήματα.
Φαίνεται ότι ο συνάδελφος της Γ’ πρότασης τα είπε καλύτερα από μένα και τον άλλον, γιατί η δική του πρόταση έγινε δεκτή και συνέχισε να εφαρμόζεται.
Αντιλαμβάνομαι ότι δεν κατανοείτε ίσως γιατί θα σας απαντήσει έτσι ο Σβορώνος. Δίκαιο έχετε. Ας αποκαλύψουμε τώρα το …μυστικό.
– Και τις τρεις εισηγήσεις τις είχα γράψει εγώ.
Γι’ αυτό με αποκαλεί ο Σβορώνος …διχασμένη προσωπικότητα.
Το ίδιο θα κάνω και στο βιβλίο. Θα προσπαθήσω να είμαι αντικειμενικός και στα σωστά και στα λάθη. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω, αλλά θα προσπαθήσω.
Το ερωτηματολόγιο
1. Πότε ιδρύθηκε ο σύνδεσμός σας ή ο συνεταιρισμός σας;
2. Τα ονόματα των ιδρυτικών μελών (που υπέγραψαν το καταστατικό).
3. Ο αριθμός των μελών στην αρχή κάθε δεκαετίας (και ο τζίρος για τους συνεταιρισμούς).
4. Σημαντικές εκδηλώσεις που σημάδεψαν τη ζωή του φορέα (συμμετοχή σε κινητοποιήσεις, εισηγήσεις σε συνέδρια, σεμινάρια κ.λπ.).
5. Φωτογραφίες από τέτοιες εκδηλώσεις ή και άλλες με τα ονόματα αυτών που εικονίζονται.
6. Ό,τι άλλο εσείς νομίζετε ότι πρέπει να αναφερθεί.
