Αντίρρηση για ανεξάρτητη γείωση των σωληνώσεων αερίου
Στις 26/6/08 η ΕΠΑ Αττικής οργάνωσε μία συνάντηση στελεχών της με λίγους πελάτες της. Πελάτες της με την έννοια του μελετητή ή κατασκευαστή, κυρίως εκπροσώπους σωματείων, φορέων. Στη συνάντηση αυτή μου έκαναν την τιμή να με προσκαλέσουν αν και δεν ανήκω στους «σημαντικούς» πελάτες. Παρόντες ήταν και οι συνάδελφοί μου Θεόδωρος Τερζόπουλος του ΣΕΥΑ και Βασίλης Οικονόμου του ΣΕΥΔΑΠ. Θέμα της συνάντησης, η συζήτηση σε θέματα κατ’ αρχήν πολεοδομικά – αρχιτεκτονικά και στη συνέχεια του κανονισμού κατασκευής των εσωτερικών εγκαταστάσεων. Κάποια πολύ ενδιαφέροντα θέματα κανονισμού παροχών, εμπορικής πολιτικής και συνεργασίας ΕΠΑ/μελητητών – κατασκευαστών θα απασχολήσουν νεώτερη συνάντηση.
Ο κανονισμός εσωτερικών εγκαταστάσεων και παροχών έχει παρουσιάσει κατά καιρούς διάφορα προβλήματα τα οποία διευκρινίζονται με εγκυκλίους της ΕΠΑ που δεν είναι βέβαια αυθαίρετες. Η ίδια η τεχνολογία άλλωστε επιβάλλει κάποιες τροποποιήσεις.
Ας φέρω ένα παράδειγμα. Ο κανονισμός προβλέπει τη χρήση χαλυβδοσωλήνων κατά ΕΛΟΤ 268 και 269. Οι προδιαγραφές αυτές όμως μεταγενέστερα αντικαταστάθηκαν από την ΕΝ 10255, προδιαγραφή που προβλέπει μάλιστα ότι για αέρια καύσιμα χρειάζεται ειδικός έλεγχος και λήψη δικαιώματος χρήσης του σήματος CE. Δεν είναι λογικό η ΕΠΑ να εκδόσει μία εγκύκλιο και να απαιτεί τη χρήση των νέων σωλήνων;
Υπάρχουν από την άλλη πλευρά διάφοροι νόμοι που προστατεύουν την ιδιοκτησία, το οικογενειακό άσυλο κ.λπ. Δεν μπορεί λοιπόν να δεχθεί η ΕΠΑ τη δίοδο σωλήνων ενός πελάτη της από την ιδιοκτησία τρίτου χωρίς την γραπτή έγκριση αυτού του τρίτου. Εδώ προέκυψε ένα θέμα με την τοποθέτηση σωλήνων, σε νέες οικοδομές συνήθως, που περνούν μέσα από τα μπαλκόνια των χαμηλότερων ορόφων. Οι εξωτερικοί τοίχοι των πολυκατοικιών θεωρούνται κοινόχρηστοι, όχι όμως και τα μπαλκόνια. Τους κατασκευαστές νέων οικοδομών βολεύει πολύ να αφήνουν ένα φουρώ στα δάπεδα των μπαλκονιών και να τοποθετούν εκεί τις σωληνώσεις αερίου, αυτό όμως προκαλεί νομικά προβλήματα στην ΕΠΑ και υπάρχει έτσι μια διαμάχη κατασκευαστών – ΕΠΑ.
Στις υφιστάμενες πολυκατοικίες δεν δημιουργείται τέτοιο πρόβλημα, γιατί κανένα εγκαταστάτη δεν βολεύει να τρυπάει τα πατώματα των μπαλκονιών.
Δεν είναι όμως αυτή η μοναδική διαφορά νέων – παλαιών οικοδομών. Οι νέες οικοδομές έχουν πολύ καλές θεμελιακές γειώσεις. Οι παλαιές καμία φορά σχεδόν καθόλου, αφού για γείωση χρησιμοποιούσαν κάποτε τους σωλήνες ύδρευσης. Ο κανονισμός προβλέπει την υποχρεωτική γείωση των σωλήνων αερίου, αλλά απαγορεύει ρητά τη χρήση τους ως γειωτών. Η ΕΠΑ μη εμπιστευόμενη τις γειώσεις των παλαιών κτιρίων, απαιτεί από τις 2/6/08 να προβλέπεται γειωτής της γραμμής αερίου και όχι γείωσή της επάνω στη γείωση της οικοδομής.
Διαφωνώ ριζικά με τη νέα αυτή απαίτηση της ΕΠΑ. Όχι μόνο γιατί σε πολλές περιπτώσεις η κατασκευή μιας τέτοιας γείωσης σε υπάρχον κτίριο είναι προβληματική, αλλά γιατί εάν η γείωση του κτιρίου είναι κακή, η σωλήνωση αερίου και ο ανεξάρτητος γειωτής θα αρχίσει να παίζει το ρόλο του γειωτή όχι μόνο του καυστήρα (που είναι … συνδεδεμένος με τη σωλήνωση αερίου) αλλά και όλου του κτιρίου. Γιατί; Γιατί απλούστατα ο καυστήρας γειώνεται στη γείωση του κτιρίου άρα μέσω του καυστήρα θα υπάρχει αγώγιμη σύνδεση σωλήνωσης αερίου και γείωσης του κτιρίου. Αν η τελευταία είναι κακή ή ανύπαρκτη όλο το κτίριο θα γειωθεί πλέον μέσω της γραμμής αερίου, πράγμα τελείως απαράδεκτο.
Ανέφερα αυτή την αντίρρησή μου στη συνάντηση και περιμένω με ενδιαφέρον τις αντιδράσεις της ΕΠΑ.
