Αρχική » Συνδικαλιστικά Νέα Υδραυλικών » Σύνδεσμοι » Γεράσιμος Μιχαλάκης: Πρωταρχικός στόχος της Διοίκησης είναι να κρατήσουμε τους συναδέλφους κοντά στο Σύνδεσμο

Γεράσιμος Μιχαλάκης: Πρωταρχικός στόχος της Διοίκησης είναι να κρατήσουμε τους συναδέλφους κοντά στο Σύνδεσμο

 

Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεγάρων και Δυτικής Αττικής, Γεράσιμος Μιχαλάκης, μας απαντά σε μερικές ερωτήσεις, μεταφέροντάς μας μεταξύ άλλων την εικόνα που επικρατεί εκεί το τελευταίο διάστημα, αλλά και τα σχέδια του Συνδέσμου για το μέλλον.
Πόσο δραστήριος είναι ο Σύνδεσμός σας και τι έχετε επιτύχει το τελευταίο διάστημα;
Δυστυχώς, σαν πρόεδρος, είχα κάποια θέματα υγείας τον τελευταίο καιρό, με αποτέλεσμα να πάνε όλα πίσω και στον Σύνδεσμό μας. Ευτυχώς τώρα είμαι καλά. Όσο έλειψα, ο Σύνδεσμός μας πήγε πίσω, γιατί κανείς δεν ασχολιόταν για να λυθεί το οποιοδήποτε πρόβλημα. Όλοι είχαν συνηθίσει, οτιδήποτε προέκυπτε, να ασχολείται μόνο ένα άτομο, άντε δύο. Έτσι όλα έμειναν πίσω στον Σύνδεσμό μας. Τώρα επιτέλους κατάφερα να τους μαζέψω και να κάναμε γενική συνέλευση και εκλογές. Είμαστε πάλι ενεργοί, μάχιμοι. Ένας λόγος που μαζευτήκαμε είναι και γιατί οι περισσότεροι συνάδελφοι είχαν κλείσει τα βιβλία τους λόγω κρίσης. Από 81 μέλη που είχε ο Σύνδεσμός μας, κατάφερα να μαζέψω με δυσκολία 31 συναδέλφους. Αλλάξαμε και την επωνυμία του Συνδέσμου μας. Η καινούργια μας επωνυμία εκτός από τα Μέγαρα καλύπτει και τους συναδέλφους της Δυτικής Αττικής, της Ελευσίνας, της Μάνδρας κλπ. Νόμιμα και με απόφαση του Πρωτοδικείου.
Αυτόν τον καιρό ένας από τους πρωταρχικούς στόχους της Διοίκησης είναι να κρατήσουμε τους συναδέλφους κοντά μας. Τους βοηθάμε στην έκδοση των Αδειών τους. Πολλοί συνάδελφοι δεν ξέρουν πως βγαίνει η Άδεια, ούτε γνωρίζουν πότε λήγει, πράγμα σημαντικό να το ξέρουν για να μην την χάνουν.
Μια άλλη δραστηριότητα του Συνδέσμου μας είναι να προσπαθούμε όσο μπορούμε, να απομονώνουμε τους παράνομους. Τέλος, ευελπιστούμε να ξαναρχίσουμε σαν Σύνδεσμος δυναμικά τις δραστηριότητες που είχαμε και παλιά.
Στα Μέγαρα υπάρχουν ακόμα σχολές για θερμοϋδραυλικούς και συντηρητές καύσης;
Υπήρχε σχολή θερμοϋδραυλικών, αλλά δυστυχώς έκλεισε. Πριν κλείσει, έρχονταν συχνά στον Σύνδεσμό μας άτομα από την Σχολή, που μας ζητούσαν να τους βοηθήσουμε να μην κλείσει. Συγκεκριμένα ζητούσαν από εμάς να βρούμε παιδιά που ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν το επάγγελμά μας, έτσι ώστε να συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός σπουδαστών για να μην κλείσει το συγκεκριμένο τμήμα. Μας ζητούσαν έστω και να γραφτούν προσωρινά ώστε να συμπληρωθεί το απαραίτητο νούμερο μαθητών και να μην κλείσει το τμήμα. Δεν πήγαιναν παιδιά να γραφτούν, ούτε στα ψέματα. Δυστυχώς το επάγγελμα του υδραυλικού δεν έχει μεγάλη ζήτηση. Τα επαγγέλματα του ψυκτικού και του μηχανικού αυτοκινήτων έχουν πολύ μεγαλύτερη πέραση.
Το κακό είναι ότι οι σχολές έχουν μείνει στάσιμες από πλευράς διδακτικής ύλης. Δεν ακολουθούν τις εξελίξεις στα επαγγέλματα. Για να μάθεις πιο πολλά, πρέπει να πας σε ΙΕΚ και να πληρώσεις. Στο Επιμελητήριο του Πειραιά, όπου είμαι μέλος, προσπαθούμε πολύ να βελτιωθούν οι σχολές, να είναι πιο δυνατές, να είναι πιο καλές, ώστε τα παιδιά που φοιτούν να μαθαίνουν την τέχνη που έχουν επιλέξει. Γιατί τώρα τα παιδιά δεν μαθαίνουν σχεδόν τίποτα… Κάποια περίοδο απασχολούσα στην δουλειά μου ένα παιδί που είχε βγάλει σχολή. Σας βεβαιώνω ότι δεν ήξερε να πιάσει μια τσιμπίδα. Πήγαιναν για υδραυλικοί και τους έβαζαν να λιμάρουν. Δεν είναι αυτή η δουλειά μας. Οι υπεύθυνοι οφείλουν να φτιάξουν καλά εργαστήρια ώστε να βγαίνουν και σωστοί τεχνίτες. Αλλιώς θα γίνονται οι δουλειές από ακατάλληλους τεχνικούς.
Όταν οι δικές μας οι γενιές βγουν στην σύνταξη ποιοι θα ασχολούνται με τις υδραυλικές εγκαταστάσεις; Οι αλλοδαποί, όπως γίνεται σε μεγάλο βαθμό και τώρα.Oι αδειούχοι που βγαίνουν στο επάγγελμα θα πρέπει να είναι και με τα χαρτιά τους, σωστοί και νόμιμοι.
Πώς έκλεισε ο Συνεταιρισμός των Μεγάρων, τι ακριβώς έγινε;
Ο Συνεταιρισμός, με την κρίση, πληγώθηκε βαθιά. Αφήσαμε κάποια χρέη που δεν μπορέσαμε να τα αποπληρώσουμε στην ώρα τους. Το βασικό είναι ότι ο Συνεταιρισμός δεν είχε την δυνατότητα να προκαταβάλει τα λεφτά στους προμηθευτές ώστε να υπάρχει στοκ προϊόντων και να εξυπηρετούνται οι συνάδελφοι. Όταν δεν εύρισκαν αυτό που ήθελαν, πήγαιναν στο δίπλα μαγαζί και αγόραζαν ό,τι χρειάζονταν χωρίς να περιμένουν. Με δύο λόγια, δεν μπορέσαμε να αντιμετωπίσουμε το θέμα της ρευστότητας και έτσι έκλεισε ο Συνεταιρισμός μας.
Κλείνοντας, πείτε μας τι θα ευχόσασταν από εδώ και πέρα για τους υδραυλικούς των Μεγάρων;
Τώρα που καταφέραμε να ενωθούμε και πάλι, έστω τα 31 άτομα που έδωσαν το «παρών», νομίζω ότι θα πάμε καλά. Θα ξεκινήσουμε να έχουμε και πάλι δραστηριότητες. Το καλό είναι ότι μπήκαν και νέα παιδία στο νέο διοικητικό συμβούλιο που εκλέξαμε. Πάντως πάμε προς το καλύτερο, η δουλειά μας έχει ανοίξει, το βλέπουμε καθημερινά. Αν δεν μας κλείσουν πάλι μέσα θα πάμε καλά.
Με τον covid-19 δεν είχαμε θέμα. Προσωπικά εγώ είχα συνέχεια δουλειά και πιστεύω και οι άλλοι συνάδελφοι. Είμαστε από τα επαγγέλματα που δεν σταμάτησαν καθόλου να δουλεύουν λόγω της πανδημίας. Δουλεύαμε και δουλεύουμε με τα μέτρα που πρέπει, και για την δικιά μας υγεία και ασφάλεια αλλά και του πελάτη. Γιατί μας είχαν φοβίσει πάρα πολύ. Να ευχηθώ σύντομα να γυρίσουμε στην καθημερινότητά μας, να καταμετρηθούμε και να μην λείπει κανένας συνάδελφος. Καλή μας συνέχεια στο Σύνδεσμο μας να ευχηθώ.
Το νέο Δ.Σ. του Συνδέσμου Υδραυλικών Μεγάρων και Δυτικής Αττικής
Πρόεδρος: Γεράσιμος Μιχαλάκης
Αντιπρόεδρος: Νικόλαος Μενιδιάτης
Γ. Γραμματέας: Ιωάννης Μουστάκας
Ταμίας: Μελέτιος Σταμένος
Μέλη: Αχιλλέας Κούφης, Δημήτριος Μπουζονίκας,  Νικόλαος Παπανίκος