Ζούμε σε μια χώρα, όπου το εκπαιδευτικό σύστημα αλλάζει συνέχεια, μαζί και στην εκπαίδευση των τεχνικών επαγγελμάτων, ενώ παράλληλα γίνεται μια συστηματική προσπάθεια συρρίκνωσης της δημόσιας Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της.
Μέχρι και την προηγούμενη χρονιά, οι μαθητές, τελειώνοντας το Λύκειο, είχαν τη δυνατότητα να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε ΙΕΚ, επιλέγοντας το επάγγελμα που επιθυμούσαν. Από την σχολική χρονιά 2020-2021 συμπεριελήφθησαν τα ΙΕΚ στις Πανελλαδικές Εξετάσεις.
Από φέτος δηλαδή, οι τελειόφοιτοι μπορούσαν να υποβάλουν το μηχανογραφικό τους για τα ΑΕΙ αλλά και ένα δεύτερο, «παράλληλο», για μια θέση σε ΙΕΚ, στην περίπτωση που αποτύχαιναν να εισαχθούν σε ΑΕΙ, ουσιαστικά «κλέβοντας» κάποιες θέσεις από μαθητές που δεν μπόρεσαν ή δεν επέλεξαν να εμπλακούν στην διαδικασία των Πανελλαδικών.
Σύμφωνα με πληροφορίες, μηχανογραφικό φέτος κατέθεσαν περίπου 22.790 υποψήφιοι, διεκδικώντας μια από τις 8.077 θέσεις σε δημόσιο ΙΕΚ. Το παράλληλο μηχανογραφικό δελτίο, είναι μια αλλαγή στην οποία προχώρησε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, με στόχο να δώσει βάρος στην επαγγελματική εκπαίδευση, κατάρτιση και διέξοδο στους απόφοιτους που θα μείνουν εκτός τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, λόγω της θεσμοθέτησης της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής.
Από την άλλη, σε κάποια τεχνικά επαγγέλματα όλο και λιγοστεύουν τα τμήματα στα οποία μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να φοιτήσουν, καθιστώντας κάποιες ειδικότητες, όπως πχ αυτήν του Τεχνικού Συντηρητή Καύσης, ιδιαίτερα δυσεύρετες. Έτσι, οι ενδιαφερόμενοι αναγκάζονται να στραφούν στον ιδιωτικό τομέα για τις
σπουδές τους, πράγμα που βέβαια μειώνει ακόμα περισσότερο αυτούς που τελικά καταλήγουν στο επάγγελμα, καθώς είτε δεν υπάρχει σχετική ιδιωτική σχολή στην πόλη τους, ή η οικογένεια δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τα έξοδα διαμονής και φοίτησης του σπουδαστή σε άλλη πόλη.
Η έλλειψη λοιπόν ικανοποιητικού αριθμού σχολών που να καλύπτουν τις ανάγκες αυτών που θέλουν να ακολουθήσουν ένα τεχνικό επάγγελμα, χωρίς να χρειάζεται να πάνε σε άλλη πόλη, λειτουργεί ανασταλτικά σε όσους διαφορετικά θα επέλεγαν να το κάνουν.
Ένας ακόμα αποτρεπτικός λόγος από την επιλογή μιας δημόσιας τεχνικής σχολής, είναι η έλλειψη σωστών υποδομών, εργαστηρίων, ενημερωμένης διδακτικής ύλης κλπ, τα οποία δημιουργούν ανασφάλεια στους μαθητές σχετικά με το επίπεδο των σπουδών που τους προσφέρεται και την αμφιβολία για το αν βγαίνοντας στην αγορά εργασίας, θα έχουν πάρει όλα τα απαραίτητα εφόδια ώστε να είναι σωστοί και ανταγωνιστικοί επαγγελματίες.
Το μόνο σίγουρο, είναι πως τα τεχνικά επαγγέλματα είναι απαραίτητα και χρειάζονται ισότιμη εκπαιδευτική αντιμετώπιση με όλα τα άλλα, όπως είναι απαραίτητο να διευκολύνεται και η πρόσβαση των νέων ανθρώπων σε αυτά.
Τόσο ο κοινωνικός ιστός όσο και η αγορά, έχουν τεράστια ανάγκη από τεχνικούς, επαγγελματίες σωστά καταρτισμένους, με αυτοπεποίθηση στις νέες τεχνολογίες, από δημόσιες σχολές που ακολουθούν τις εξελίξεις και προσφέρουν εφόδια στους μαθητές τους, εξασφαλίζοντάς τους μια σταθερή και προσοδοφόρα επαγγελματική σταδιοδρομία.
«Υ»
