Μια από τις μεγάλες «απλουστεύσεις» και … «απελευθερώσεις» που θα φέρει η «τιτάνια» προσπάθεια της Κυβέρνησης για τον «εκσυγχρονισμό» του κράτους και της δημόσιας διοίκησης θα είναι,όπως έβαλαν οι διάφοροι ατσίδες τον ίδιο τον Πρωθυπουργό να πει,η μείωση των αδειών των υδραυλικών από 15 σε… 3.
Μπράβο παιδιά. Κουραστήκατε αλλά εντοπίσατε τελικά την κακοδαιμονία της Χώρας ή της γραφειοκρατίας έστω.
Όπως φαίνεται όμως οι «απλουστεύσεις» δεν θα μείνουν μόνο στις άδειες. Ακούγεται ότι θα καταργήσετε και την πρακτική εξάσκηση για να πάρει κάποιος μια από τις… 3 άδειές σας. Θα τον περνάτε, ακούγεται επίσης, από ένα σεμινάριο ή μια σχολή έστω, και θα τον πιστοποιείτε ως «υδραυλικό» που θα μπορεί να πάει να δουλέψει στα σπίτια του κόσμου και… όποιον πάρει ο χάρος. Ας ελπίσουμε ότι η Ο.Β.Υ.Ε. του… 2050 θα ξαναθέσει το θέμα της «σωστής κατασκευής των εγκαταστάσεων».
Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας. Στη μείωση του αριθμού των αδειών δηλαδή. Για να δούμε όμως αυτές τις άδειες πρέπει να συμφωνήσουμε στο πόσες είναι. Γιατί άλλοι λένε 3 και η Κυβέρνηση… 15 μετρώντας προφανώς η κάθε μια με το δικό της τρόπο. Ας δεχτούμε ότι η Κυβέρνηση κάνει το σωστό μέτρημα γιατί αν κάποιος έπαιρνε όλες τις άδειες του Π.Δ., κατά τον προαγωγικό τρόπο, στο τέλος θα είχε πράγματι στο συρτάρι του 15 άδειες. (Βοηθού: 1, Α ειδικότητα: 3, Β ειδικότητα: 3, Γ1 ειδικότητα: 2, Γ2 ειδικότητα: 3, Γ3 ειδικότητα 3. Σύνολο 15.
Το ερώτημα είναι, γιατί η ομάδα εργασίας, που δούλεψε 2 χρόνια, αντιπροσώπευε όλους τους αρμόδιους φορείς και συνέταξε ένα πολύ καλό, κατά γενική ομολογία, Π.Δ. έβαλε αυτές τις 15 άδειες. Έτσι ξυπνήσαμε ένα πρωί και πήγαμε και νομοθετήσαμε 15 άδειες για να μας βρίσκονται;
Έχω πει και έχω γράψει χίλιες φορές, αλλά αναγκάζομαι να το επαναλάβω, μήπως γίνει κατανοητό από κάποιους, ότι πίσω από κάθε διάταξη που διαβάζουμε όλοι σήμερα στο Π.Δ., έχουν γίνει πολλές κουβέντες και έχουν αναπτυχθεί πολλοί προβληματισμοί για να καταλήξουμε στην τελική διατύπωση.
Ο αριθμός των αδειών ήταν ένα θέμα που μας απασχόλησε πολύ.
Το 2008, σε εντελώς ανύποπτο χρόνο δηλαδή, κατέγραφα ,περιληπτικά βέβαια, στη σελίδα 230 του βιβλίου μου αυτούς τους προβληματισμούς. Τους μεταφέρω, όπως τους κατέγραψα τότε για να μη λένε κάποιοι ότι τα γράφω σήμερα για να υπηρετήσω την επικαιρότητα. Γράφω λοιπόν το 2008:
«Οι κατηγορίες των αδειών. Οι παλιοί θα θυμούνται ότι κάποτε όλοι μιλάγαμε για μια άδεια για όλους. Τόσο απλά. Όταν όμως το θέμα ήρθε στην ομάδα, το αποκλείσαμε όλοι αμέσως με την εξής παραδοχή και συλλογιστική:
Για να κάνει κανείς μια μονοκατοικία θέλει 5 χρόνια εμπειρίας (ας πούμε).
Για να κάνει το Χίλτον θέλει 20.
Αν δώσουμε μια άδεια σε 5 χρόνια θα επιτρέπουμε σε ένα μαστοράκι να έχει το δικαίωμα να κάνει τo Χίλτον.
Αν δώσουμε στα 20 θα περιμένουν όλοι 20 χρόνια να κάνουν μια μονοκατοικία.
Αβίαστο συμπέρασμα: Δίνουμε 4 κατηγορίες αδειών, εκτός του βοηθού, (που αργότερα έγιναν 3)».
Σας παρακαλώ να σταθούμε λίγο σ’ αυτή τη συλλογιστική γιατί υπηρετεί δύο επιδιώξεις-στόχους του Π.Δ.
α. Να γίνονται οι εγκαταστάσεις σωστά. Γι’ αυτό δεν θέλει να δώσει σε κάποιον τη νομική δυνατότητα να κάνει το Χιλτον με 5 χρόνια προϋπηρεσία γιατί εκτιμά ότι η προϋπηρεσία αυτή δεν φτάνει για ένα τόσο μεγάλο έργο.
β. Από την άλλη δεν θέλει να βάλει εμπόδια (20 χρόνια) σε ένα νέο να κάνει τη δουλειά που μπορεί να κάνει με 5 χρόνια προϋπηρεσία.
Με μια ανάλογη συλλογιστική αντιμετωπίσαμε και τις προς χορήγηση άδειες ανά ειδικότητα εγκαταστάσεων. Όλοι συμφωνούσαμε ότι το επάγγελμα του υδραυλικού είναι πολυσχιδές. Περιλαμβάνει δηλαδή πολλές ειδικότητες – κατηγορίες εργασιών.
Κατά την εξέταση του θέματος δεν αποκλείσαμε το ενδεχόμενο κάποιος υδραυλικός να γνωρίζει και να ασχολείται με όλο το αντικείμενο της δουλειάς (εγκαταστάσεις 1ης, 2ης και 3ης ειδικότητας όπως τις νομοθετήσαμε μετά).
Όλοι όμως συμφωνήσαμε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των υδραυλικών ενδιαφέρεται και ασχολείται μόνο με ένα μέρος αυτών των εγκαταστάσεων το οποίο και γνωρίζει. Ειδικότερα δεχτήκαμε ότι ο μεγάλος όγκος των υδραυλικών ασχολούνταν με τις εγκαταστάσεις της 1ης ειδικότητας (υδραυλικά-θέρμαση-πυρόσβεση), κάποιοι, λιγότεροι με τον κλιματισμό και κάποιοι, ακόμα πιο λίγοι, με τα αέρια γενικά (καύσιμα-ατμό-ιατρικά). Θεσμοθετήσαμε λοιπόν, με το αρχικό Π.Δ.38/91 τις τρεις αρχικές ειδικότητες των εγκαταστάσεων χορηγώντας βέβαια και τις αντίστοιχες άδειες.
Με την πρώτη εφαρμογή όμως του Π.Δ.διαπιστώσαμε ότι είχαμε κάνει ένα σοβαρό λάθος (όπως και άλλα βέβαια). Ακολουθώντας τη σημερινή λογική της Κυβέρνησης, για λιγότερες άδειες, δώσαμε μία άδεια για τα αέρια γενικά. Και ξαφνικά βρεθήκαμε μπροστά στην παρακάτω κατάσταση. Πήγαινε κάποιος να δώσει εξετάσεις για τα καύσιμα αέρια, που άρχισαν να μπαίνουν στη ζωή μας σταδιακά και οι εξεταστικές επιτροπές, πολύ σωστά πράττοντας, τους έκαναν ερωτήσεις και για τα … ιατρικά αέρια και για τον ατμό τα οποία ούτε γνώριζε ούτε τον ενδιέφεραν. Οι εξεταστικές επιτροπές τους περισσότερους τους έκοβαν στερώντας τους τη δυνατότητα πρόσβασης σε ένα κομμάτι της δουλειάς τους που και το γνώριζαν και ήθελαν να δραστηριοποιηθούν.
Κάποιους άλλους, δεχόμενες τις σωστές απαντήσεις τους στα καύσιμα αέρια, τους έδιναν την άδεια της 3ης ειδικότητας δίνοντάς τους όμως έτσι τη νομική δυνατότητα να εκτελούν εργασίες σε κατηγορίες εγκαταστάσεων που δεν είχαν ιδέα (ιατρικά αέρια και ατμό).
Βέβαια με το δεύτερο Π.Δ., το 48/95, η ίδια ομάδα είδε το λάθος της και θεσμοθέτησε τις άδειες Γ1, Γ2 και Γ3 της 3ης ειδικότητας.
Η Κυβέρνηση σήμερα τι θέλει; Αν μειώσει τον αριθμό των αδειών, όπως λέει, θα κάνει το ίδιο λάθος που κάναμε και εμείς με τα αποτελέσματα που περιγράφονται παραπάνω. Υποτίθεται όμως ότι ο κόσμος πάει μπροστά πατώντας στις γνώσεις και τις εμπειρίες (θετικές και αρνητικές) των προηγούμενων.
Εμείς κάναμε λάθος έχοντας το ελαφρυντικό της άγνοιας ή της μη πρόβλεψης έστω. Η Κυβέρνηση δεν θα το έχει.
Υ.Γ. Το Π.Δ., που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του κλάδου και όχι μόνο, απειλείται με κατάρρευση (όπως και τόσα άλλα βέβαια).
Είναι χρέος όλων μας να το υπερασπιστούμε. Είτε τεκμηριώνοντας, κατά τις δυνατότητές του ο καθένας, την επιχειρηματολογία υπεράσπισής του είτε προσπαθώντας να πείσουμε αυτούς που αποφασίζουν για το δίκιο μας. Αυτό κάνω και εγώ με τη συνεχή αρθρογραφία μου για το θέμα τελευταία.
