Δημοσιεύθηκε: 15/12/2015
- Απεστάλη προς το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργεiαςμε την επισήμανση
ότι οι αδειούχοι υδραυλικο μπορούν να αναλάβουν τις σχετικές εργασίες
Την τεχνική έκθεση για τον καθαρισμό των δικτύων εγκαταστάσεων θέρμανσης , η οποία εγκρίθηκε ομόφωνα από την τελευταία ολομέλεια του διοικητικού συμβουλίου, απέστειλε στις 14 Δεκεμβρίου η ΟΒΥΕ στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Γενική Γραμματεία Ενέργειας) καθώς και στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης (Γενική Γραμματεία Βιομηχανίας).
Στην έκθεση αναλύονται τα περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από των καθορισμό των δικτύων και επισημαίνεται ότι τις σχετικές εργασίες μπορούν να τις εκτελούν οι αδειούχοι υδραυλικοί.
Συγκεκριμένα ολόκληρη η έκθεση – πρόταση της ΟΒΥΕ έχει ως εξής:
Εισαγωγή
Οι ραγδαίες εξελίξεις και οι αλλαγές που έχουν επέλθει τα τελευταία χρόνια και στο χώρο των τεχνικών επαγγελμάτων, μας υποχρεώνουν να αναζητήσουμε και να προτείνουμε νέες μορφές άσκησης του επαγγέλματος του υδραυλικού. Μορφές που μπορούν να βοηθήσουν τόσο στην ανάκαμψή του, όσο και στην ποιότητα των εγκαταστάσεων – σε όφελος των καταναλωτών.
Μέχρι και σήμερα, τα αντικείμενα των εργασιών των αδειούχων υδραυλικών – και ειδικότερα τα τελευταία χρόνια – είναι ιδιαιτέρως περιορισμένα, καθώς, η πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας διόγκωσε την ανεργία στην αγορά των υδραυλικών εγκαταστάσεων.
Η Ομοσπονδία Βιοτεχνών Υδραυλικών Ελλάδας – ΟΒΥΕ, μέσω της παρούσης εκθέσεως, επιθυμεί να απαντήσει στις αδυναμίες που έχει προκαλέσει η κρίση, με προτάσεις και με κατεύθυνση τον εκσυγχρονισμό του επαγγέλματος επενδύοντας στην ουσιαστική και ποιοτική μετεξέλιξή του.
Ιστορικό
Πλαίσιο εργασιών αδειούχου υδραυλικού: Σύμφωνα με τις διατάξεις του Προεδρικού Διατάγματος υπ’ αρ. 112 του 2012, ΦΕΚ 197 Α΄, το οποίο αντικατέστησε το τέως Π.Δ υπ’ αρ. 38 του 1991, ορίζονται οι προϋποθέσεις και τα προσόντα για την άσκηση του επαγγέλματος. Σαφώς και το Π.Δ. 112/2012, περιλαμβάνει ευρύ φάσμα εργασιών για τις οποίες απαιτείται επαγγελματική άδεια, αυτό όμως, δε σημαίνει ότι αυξήθηκε η εργασία των υδραυλικών. Αντίθετα, οι εργασίες (εγκαταστάσεις) υδραυλικών, θέρμανσης, κλιματισμού, αερίων καυσίμων βρίσκονται σε ύφεση.
Ως εκ τούτου, η εποχή, αλλά και η ανάγκη για εξοικονόμηση, μας «επιτάσσουν» να προχωρήσουμε σε «άλλες μορφές εργασίας» πάντοτε στο πλαίσιο που ορίζουν οι διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας.
Ανάλυση
1. Εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης και δίκτυα: Οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης και τα δίκτυα ζεστού και κρύου νερού, αποτελούν μια σοβαρή τεχνική κατασκευή, που χρειάζεται τακτική συντήρηση, προκειμένου να μην καθίστανται επιβλαβής για την «υγεία» του καταναλωτή (έμμεσα), αλλά και ενεργοβόρες, επιβαρυντικές για το περιβάλλον.
Κατά την λειτουργία μιας εγκατάστασης θέρμανσης, ζεστού – κρύου νερού εισχωρεί αέρας στα δίκτυα. Το οξυγόνο του αέρα με το πέρασμα των ετών προκαλεί οξείδωση στα μεταλλικά μέρη – σωληνώσεις κυκλοφορητές κλπ. Επιπλέον, το νερό που κυκλοφορεί μεταφέρει και σκουριές σε όλο το δίκτυο. Κάποιες φορές παρατηρείται χρωματισμός του νερού χρήσης. Σχεδόν πάντα αποτέλεσμα των προαναφερθέντων είναι η διάβρωση.
2. Γαλβανική διάβρωση: Σε κάθε κλειστό ή ανοικτό κύκλωμα θέρμανσης ή κλιματισμού αμέσως μετά την πλήρωση με νερό και την έναρξη της λειτουργίας, αρχίζει σταδιακά η διαδικασία της εσωτερικής διάβρωσης των μετάλλων, με αποτέλεσμα, τη δημιουργία οξειδίων των μετάλλων γνωστών σαν μαγνητίτη που πολύ συχνά αποκαλείται «λάσπη». Τα οξείδια αυτά είναι 5 φορές βαθύτερα του νερού και έτσι εναποθέτονται στα πιο ήσυχα σημεία μιας εγκατάστασης (π.χ. κάτω γωνίες θερμαντικών σωμάτων). Συνέπεια των προαναφερθέντων είναι η μείωση της θερμικής επιφάνειας των θερμαντικών σωμάτων, ενώ, υπάρχει και έμμεσος κίνδυνος επιβάρυνσης της υγείας των καταναλωτών.
Τέλος, να επισημάνουμε ότι μαύρα οξείδια σχηματίζονται σε όλα τα συστήματα θέρμανσης.
3. Σχηματισμός κρούστας ανθρακικού ασβεστίου: Είναι γνωστό ότι το νερό της ύδρευσης περιέχει ανθρακικό ασβέστιο που η περιεκτικότητα του ποικίλει από περιοχή σε περιοχή. Η ιδιότητα του είναι να έλκεται από τις πιο ζεστές επιφάνειες επαφής με την φλόγα του θαλάμου καύσης (βλέπε καθρέφτης ή πίσω στοιχείο σε μαντεμένιους λέβητες) ή (πρωτεύων εναλλάκτης στους επίτοιχους λέβητες). Το αποτέλεσμα της κρούστας αυτής είναι η μείωση της απόδοσης του λέβητα ακόμη και από το πρώτο ξεκίνημα.
Σε συνδυασμό με τα αποτελέσματα της εσωτερικής διάβρωσης όπου έχουμε συχνή απώλεια πίεσης αναγκαζόμαστε να εισάγουμε καινούργιο νερό ύδρευσης (μέσω του αυτόματου πλήρωσης) είτε μέσω του κρουνού πλήρωσης (στους λέβητες αερίου). Αποτέλεσμα είναι η είσοδος στην εγκατάσταση καινούργιου ανθρακικού ασβεστίου μέσω του νερού και ο σχηματισμός ολοένα και μεγαλύτερου πάχους κρούστας.
4. Ακαθαρσίες: Οι ακαθαρσίες στο νερό επιδεινώνουν και «αναπτύσσουν» τη διάβρωση στα συστήματα θέρμανσης. Επιπλέον, προκαλείται και μείωση της θερμικής αγωγιμότητας των επιφανειών της εγκατάστασης, με αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας εξόδου, καθώς και την αύξηση CO2, που αποβάλλεται μέσω των καπνοδόχων.
5. Αποτελέσματα σε σπατάλη καυσίμων και επιβάρυνση στο περιβάλλον:
Όπως προκύπτει και από τα προαναφερθέντα, στις εγκαταστάσεις ζεστού και κρύου νερού, έχουμε μια σταδιακή απώλεια της ενεργειακής απόδοσης των συστημάτων που πολλές φορές φθάνει και στο 35%.
Αν λάβουμε υπ’ όψη ότι σε κάθε αστική περιοχή ο κύριος όγκος των εκπομπών CO2 προέρχεται από τα σπίτια (θέρμανση +ζεστό νερό _ μαγείρεμα) τότε η θέσπιση ρυθμιστικών μέτρων για την επεξεργασία του νερού των εγκαταστάσεων θα είχε σημαντικά αποτελέσματα έναντι περιβαλλοντολογικών επιπτώσεων και του φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Σε προηγμένες χώρες( Ηνωμένο Βασίλειο BS7593, Γερμανία, Ιταλία DL 192/05 N°311,Ισπανία Según el Energy Savings Trust (Fundación para el Ahorro Energético κτλ) είναι πλέον υποχρεωτική με νόμο η διαχείριση του νερού εγκαταστάσεων πριν την τεθεί σε λειτουργία.
Το κόστος για την Ελλάδα των «μολυσμένων λεβήτων» μπορεί να είναι εκατομμύρια ευρώ. Με περίπου 1,5 εκατομμύρια λέβητες κεντρικής θέρμανσης ακόμη και μια μέση απώλεια του 5% σε ένα μέσο ετήσιο κόστος καυσίμου μόνο, ας πούμε 400€, μας οδηγεί σε μια σπατάλη 30.000.000€., που μάλιστα, δεν περιλαμβάνει ακόμη επαγγελματικά και βιομηχανικά συστήματα.
6. Τρόποι καθαρισμού δικτύων νερού και θέρμανσης των σωληνώσεων από αδειούχο εξειδικευμένο υδραυλικό:
Α) Χημικός καθαρισμός: Τεχνική εργασία για τον καθαρισμό δικτύων με τη χρήση χημικών προϊόντων.
Β) Μηχανικός καθαρισμός: Μέσω αποφρακτικών μηχανημάτων, τουμπόβουρτσων.
Γ) Χημικά βελτιωτικά: Αντιδιαβρωτικά – ράβδος μαγνησίου, που προφυλάσσουν τα μέταλλα.
Δ) Αντικατάσταση φραγμένων τμημάτων δικτύου. Μεγαλύτερο κόστος.
Ε) Θέρμανση και σφυροκόπηση για την αποκόλληση σκληρών μετάλλων.
ΣΤ) Αποσιδήρωση , απομαγγάνωση.
Ζ) Φίλτρανση για την απομάκρυνση οσμών και οργανικών ουσιών.
7. Πλεονεκτήματα καθαρισμού δικτύων:
Α) Καλύτερη απόδοση εγκατάστασης.
Β) Χαμηλό κόστος.
Γ) Πρόληψη για την σωστή λειτουργία της εγκατάστασης.
Δ) προστασία του περιβάλλοντος.
Ειδικότερα για τα δίκτυα σωληνώσεων (θέρμανσης – ψύξης), ηλιακών συλλεκτών, δεξαμενών, ενδείκνυνται χημικός καθαρισμός, δηλαδή τεχνική εργασία από αδειούχο υδραυλικό με τα κατάλληλα και εγκεκριμένα χημικά προϊόντα. Σημειώνεται ότι ο συνδυασμός μηχανικού καθαρισμού (βούρτσες) και χημικού μπορεί να προσδώσει οφέλη.
Συμπεράσματα:
Αν λάβουμε υπόψη ότι σε κάθε αστική περιοχή ο κύριος όγκος των εκπομπών CO2 προέρχεται από κατοικίες, η θέσπιση ρυθμιστικών μέτρων από την Πολιτεία και η δημιουργία κανονισμού για τον καθαρισμό των δικτύων μπορεί να αποφέρει θετικά αποτελέσματα στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην προστασία του περιβάλλοντος, διότι, οι εγκαταστάσεις θα λειτουργούν χωρίς απώλειες, και δεν θα οξειδώνονται.
Στην κατεύθυνση αυτή, οι αδειούχοι υδραυλικοί, που κατασκευάζουν τις εγκαταστάσεις θέρμανσης, ζεστού – κρύου νερού, γνωρίζοντας το αντικείμενο από την βάση του, μπορούν να αναλάβουν τους καθαρισμούς δικτύων.
Τέλος, ο καθαρισμός δικτύων μπορεί να ενταχθεί και σε προγράμματα «εξοικονομώ».
