Του Γιάννη Ρόζη
Μηχανικού, ιδιοκτήτη της Next Energy
Ύστερα από πολλή σκέψη αποφάσισα να συντάξω το παρακάτω κείμενο. Σκοπός του δεν είναι απαραίτητα η κινητοποίηση ή η ενημέρωση των υπηρεσιών ή των υπόλοιπων συναδέλφων, καθώς θεωρώ πως όσοι ασχολούνται με το κομμάτι των ενεργειακών υπηρεσιών -και συγκεκριμένα μέσω προγραμμάτων του EΣΠΑ- είναι σε θέση να γνωρίζουν ήδη (από πρώτη θέση) την κατάσταση που επικρατεί με τη γραφειοκρατία και με τις καθυστερήσεις πληρωμών στα τεχνικά γραφεία.
Ονομάζομαι Γιάννης Ρόζης, είμαι μηχανικός και ιδιοκτήτης της Next Energy. Από το 2001 ασχολούμαι με το κομμάτι του φυσικού αερίου σε μελέτες και εγκαταστάσεις, τόσο σε ιδιωτικά όσο και σε δημόσια έργα. Σε τακτά χρονικά διαστήματα ανακοινώνονται προγράμματα ΕΣΠΑ και «Εξοικονομώ». Σε ένα τέτοιο πρόγραμμα ΕΣΠΑ θέλω να αναφερθώ και εγώ με το κείμενό μου αυτό.
Τον Οκτώβριο του 2020 ανακοινώθηκε από το Υπουργείο Περιβάλλοντος το πρόγραμμα «Αντικατάσταση συστημάτων θέρμανσης πετρελαίου με συστήματα φυσικού αερίου σε κατοικίες» που θα υλοποιούνταν στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2014 -2020. Σκοπός της δράσης ήταν η ενίσχυση κατοικιών που βρίσκονται σε περιοχές της Αττικής με χαμηλή διείσδυση φυσικού αερίου και των οποίων οι ιδιοκτήτες πληρούσαν συγκεκριμένα κριτήρια για την ένταξή τους σε αυτήν. Τα κριτήρια για την ένταξή τους ήταν εισοδηματικά: Ιδιοκτήτες που λάμβαναν το ΚΕΑ (κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης), λάμβαναν την επιδότηση στο 100%. Οι υπόλοιποι που μπορούσαν να ενταχθούν λάμβαναν επιδότηση 65%.
Φορέας υλοποίησης της Δράσης ορίστηκε η Εταιρεία Διανομής Αερίου (ΕΔΑ) Αττικής. Ο φορέας ελέγχει τα δικαιολογητικά που προσκόμισε ο αιτών και, σε περίπτωση που είναι ορθά, ενημερώνει εγγράφως τον αιτούντα εάν είναι επιλέξιμος ή μη για επιχορήγηση, δεσμεύοντας και το σχετικό ποσό. Έπειτα γίνεται από την ΕΔΑ η τοποθέτηση του μετρητή φυσικού αερίου και, όπως σε κάθε περίπτωση, πραγματοποιείται από το γραφείο η μελέτη και η κατασκευή του έργου. Ύστερα από την ολοκλήρωση του έργου, κατατίθενται στην ΕΔΑ τα πιστοποιητικά Β’ φάσης για έλεγχο πληρότητας και πιστοποίησης των εργασιών. Τέλος εκταμιεύεται το ποσό στον ανάδοχο.
Ως μηχανικός, διαβάζοντας τη παραπάνω προκήρυξη έκρινα πως είναι ένα πολύ καλό πρόγραμμα, καθώς οι διαδικασίες είναι συγκεκριμένες και εάν δε πάρεις έγκριση στην Α’ φάση, δεν υπάρχει λόγος κατασκευής οποιασδήποτε εγκατάστασης. Σε διαφορετική περίπτωση, έχοντας της έγκριση πως τα δικαιολογητικά που προσκομίσαμε στη Α’ φάση είναι επαρκή, προχωρήσαμε σε εγκατάσταση.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να επισημάνω πως από τον πελάτη λαμβάναμε μόνο το ποσοστό που όφειλε, δηλαδή μόνο το 35% της εγκατάστασης, και σε ορισμένες περιπτώσεις δε λαμβάναμε καθόλου χρήματα, καθώς ήταν δικαιούχος ΚΕΑ. Και αυτό έγινε διότι με τη κατάθεση των δικαιολογητικών Β’ φάσης, άμεσα θα γινόταν και η καταβολή του ποσού σε εμάς, στο οποίο βασιστήκαμε και εμείς.
Σήμερα έχουν περάσει πάνω από 2,5 χρόνια και ακόμα η υπηρεσία δεν έχει προβεί σε καταβολή της επιχορήγησης που μας έχει εγκρίνει!! Οι εγκρίσεις είναι στο πρώτο εξάμηνο του 2021, παρόλα αυτά συνεχίζει και ζητάει δικαιολογητικά της Α’ φάσης τα οποία η ίδια ενέκρινε ως ορθά.
Το αποτέλεσμα είναι πως με τη σειρά μας ζητάμε εκ νέου από τους πελάτες μας ΝΕΑ έγγραφα, τα οποία οι πελάτες μας είτε δεν τα έχουν, είτε δεν έχουν διάθεση να ασχοληθούν, καθώς έχουν ήδη προσκομίσει όλα τα απαραίτητα έγγραφα και έχουν λάβει έγκριση.
Η υπηρεσία δεν έχει απάντηση, καθώς τελικά το «υπουργείο είναι υπεύθυνο» για αυτούς τους ελέγχους και τελικός αποδέκτης όλης αυτής της κατάστασης είναι το γραφείο μου και το κάθε γραφείο συναδέλφου που αποφάσισε να ασχοληθεί με το συγκεκριμένο πρόγραμμα.
Τα τελευταία 2 χρόνια λόγω covid και λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, η αύξηση στις τιμές του φυσικού αερίου έκανε ιδιαίτερα αισθητή τη παρουσία της. Παρόλα αυτά, η ύπαρξη προγραμμάτων ΕΣΠΑ και «Εξοικονομώ», δίνει μεν τη δυνατότητα τα ενεργειακά – τεχνικά γραφεία να εργαστούν, όμως η απίστευτη καθυστέρηση στις εκταμιεύσεις των χρημάτων και οι απαράδεκτες παρατηρήσεις από ελεγκτές που δεχόμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτά τα προγράμματα, καθιστά τις επιχειρήσεις μη βιώσιμες.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω το περιοδικό «ο υδραυλικός» και συγκεκριμένα τη κα Χρυσούλα Δάνου, που μου έδωσε την ευκαιρία να μοιραστώ τις σκέψεις μου και να γνωστοποιήσω κάποια θέματα που πιθανόν δεν είναι γνωστά σε αρκετούς συναδέλφους.
Τέλος, να ευχηθώ ένα μέλλον ευοίωνο για όλους.
