Για μια ακόμη φορά λοιπόν διαπιστώνεται, πως η τακτική αντιμετώπισης των διαφωνούντων στις αντιλήψεις ή ενέργειες της Διοίκησης του Συνδέσμου της Αθήνας, ανάγεται στην «επιστήμη» της συστηματικής κατασυκοφάντησης και διαστρέβλωσης της αλήθειας, ακολουθώντας βεβαίως – βεβαίως παλιές και δοκιμασμένες πρακτικές του χώρου προέλευσής της.
Ο σκοπός φυσικά αυτών των μεθόδων είναι, μαζί με την απαξίωση των διαφορετικών απόψεων, ταυτόχρονα και το «πέρασμα» άνωθεν προερχομένων κομματικών πολιτικών γραμμών και κατευθύνσεων. Ο τρόπος αυτός αποπροσανατολισμού, προσφέρεται ακόμη κάλλιστα και για το «κουκούλωμα» των διαφόρων αντισυναδελφικών ενεργειών της.
Ο συν. Στρουμπούλης λοιπόν έχει μια θλιβερή ιστορία στον Kλάδο που του φέρνει και «αϋπνίες» από το 2005, όταν και μη δυνάμενος να εκλεγεί πρόεδρος (εκπληρώνοντας έτσι διατεταγμένες εντολές) σε τρείς αναμετρήσεις, μετέτρεψε το μένος του σε χολή κατά συναδέλφων. Έτσι, όταν εκλέχθηκε για πρώτη φορά στο ΔΣ της ΟΒΥΕ το 2005, σε δημοσίευση του στον «Υ» (αρ.τευχ.1395, Οκτ.2005) έγραφε: «..Mια και ένας – ας είναι μινιατούρα – ογκόλιθος του ψηφοδελτίου μου (ο συν. Διαμαντής), αποχώρησε λόγω συνταξιοδοτήσεως, μου δόθηκε η δυνατότητα και φυσικά, αφού συμφώνησαν και οι συνάδελφοι της ΔΕΚΥ από όλη την Ελλάδα (εδώ γελάνε!), να συμμετέχω στο ΔΣ της ΟΒΥΕ για πρώτη φορά..».
Η εκλογή του όμως αυτή με το ψηφοδέλτιο της ΔΕΚΥ, δεν του έφερε, για τρεις συνεχόμενες φορές και την ποθούμενη ανάδειξή του στην προεδρία της ΟΒΥΕ παραμένοντας, εκτός από προσωπικός ευσεβής πόθος και μια ανεκπλήρωτη υποχρέωση …
Η συνέχεια είναι βέβαια επίσης γνωστή, με την εκδικητική προς τους συναδέλφους και ταυτόχρονα πρόστυχη ενέργεια του στην υπόθεση της μονομερούς ασφάλισης των έργων στην ΕΓΝΑΤΙΑ, αφού είχε προηγηθεί και γίνει αποδεκτή η συμφωνία με την INTERAMERICAN και με τους συναδέλφους Αθανασόπουλο-Τοδίσκα και Ιωαννίδη στην Ολομέλεια της Κέρκυρας («Υ» 1938 Ιαν.2006). Είναι ακόμη γνωστές οι συνεχείς αντιπαραθέσεις και κατηγορίες του στις ολομέλειες και στις γενικές συνελεύσεις της ΟΒΥΕ μέχρι σήμερα.
Όμως μέχρι εδώ, συνάδελφε. Οι υδραυλικοί, ακόμη και αυτοί του Συνδέσμου σου, κατάλαβαν ποιος είσαι και τι επιδιώκεις. Παρουσιάζεσαι ως επικεφαλής της Αγωνιστικής Συνεργασίας ενώ είσαι εκπρόσωπος και εντεταλμένος ενός κόμματος και το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να πάρεις στα χέρια σου την Διοίκηση της ΟΒΥΕ, για να την σέρνεις στα συλλαλητήρια στην Ομόνοια πίσω από την ΠΑΣΕΒΕ και το ΠΑΜΕ.
Που ήσουν στις 21/2/13 όταν συνάδελφοι σου από την Βόρεια Ελλάδα, την Κρήτη, την Πελοπόννησο και την λοιπή Ελλάδα έδωσαν το παρόν στο κάλεσμα της ΟΒΥΕ, εσύ με τα 3000 μέλη (που έχεις σύμφωνα με τη συνέντευξή σου στον «ΕΛ.ΤΥΠΟ» της 5/10/2010) για να κλείσεις την οδό έξω από το Υπουργείο Ανάπτυξης; Που ήσουν στις 26/6/13 στην πανελλαδική κινητοποίηση του ΟΑΕΕ και στο Υπουργείο Εργασίας; Και αφού θέλεις να πολιτικοποιείς τα πάντα γιατί δεν απάντησες για την πώληση του 902 και την απόλυση του Μπογιόπουλου και των άλλων εργαζομένων του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ, καταφεύγοντας από την άλλη σε λαϊκισμούς και σε «αϋπνίες»; Βέβαια θεωρείς καθήκον σου να μας «κατακεραυνώσεις» με τα «αμείλικτα» ερωτήματά σου, νουθετώντας μας να ασχοληθούμε και να γράψουμε (γιατί δεν μας είδες ποτέ να το κάνουμε !), για τα τρέχοντα προβλήματα της τραγικής ελληνικής πραγματικότητας για την οποία κατά την άποψη σου ευθυνόμαστε!
Θα ήθελες μήπως συμφωνώντας μαζί σου να αποδεχθώ πως εγώ και κάποιοι άλλοι σαν εμένα, που δεν σκέφτονται όπως εσείς, ότι ευθύνονται για την διάλυση, την εξαθλίωση και τον εξευτελισμό αυτής της χώρας; Μήπως ακόμη ότι για το δημοσιονομικό πρόβλημα που κάποιοι μετέτρεψαν σε κρίση δανεισμού, σε κρίση χρέους και τέλος σε οικονομική κρίση, σε μνημόνια και σε υποταγή της χώρας στους «εταίρους» δανειστές, ευθυνόμαστε εμείς και όχι κάποιοι άλλοι κρατικοδίαιτοι «φίλοι» σας; Με κάποιους μάλιστα από αυτούς, αν θυμάμαι καλά, συγκυβερνήσατε κιόλας, εκείνο «το βρώμικο 1989». Έτσι ακριβώς, γιατί «..δεν είναι έτσι, αν έτσι νομίζετε..».
Σχετικά με τα λεγόμενα σου ότι «το παίζω στέλεχος της ΟΒΥΕ» θα σε ενημερώσω με την ευκαιρία, ότι τυχαίνει να είμαι στέλεχος από τα πρώτα και μάλιστα ιδρυτικό και ότι η Ομοσπονδία με τίμησε δύο φορές, το 2001 και το 2012 για την προσφορά μου στον Κλάδο.
Πάντως αν ο Σύνδεσμος της Αθήνας είχε όντως 3000 μέλη, είναι πραγματικά ένα επίτευγμα (!) που σου πιστώνεται ότι στον Διοικητικό Απολογισμό της Γεν. Συνέλευσης της 20/3/11 προέκυψαν 71 ναι – 8 όχι και 3 λευκά ! («Υ» 1398). Αναρωτιέμαι γιατί κρατάς ακόμη εκτός από την σφραγίδα και την προεδρική καρέκλα του Συνδέσμου σου!
Όμως επειδή τα πολλά λόγια περισσεύουν, εκείνο που σήμερα προέχει και πρέπει να κάνεις, είναι να τεθείς μόνος σου εκτός ΟΒΥΕ. Η Αθήνα έχει πολλούς άξιους συναδέλφους να την αντιπροσωπεύσουν, για να έρθει η ηρεμία και να μπορέσει ο Κλάδος να σταθεί στα πόδια του. Αυτή και μόνο μπορεί να είναι τώρα η προσφορά σου στους συναδέλφους.
Κλείνοντας για σήμερα, θα σου υπενθυμίσω μια δήλωσή σου τον Ιανουάριο του 2006 («Υ» 1398). «..για την αλήθεια και την ιστορία εγώ δεν έβαλα υποψηφιότητα για πρόεδρος ούτε για το Διοικητικό..» Βέβαια φρόντισες να προδώσεις και αυτήν την ιστορία αναρριχώμενος στην Α΄ Αντιπροεδρία. Και δεν είμαι βέβαια εγώ αυτός που παραποιεί την αλήθεια.
Τέλος θα πρέπει να μάθεις ότι κανείς μέχρι σήμερα δεν τόλμησε να μου περάσει αλυσίδα στο πόδι, γιατί δεν έδωσα σε κανένα την ευκαιρία να μου πάρει τα μέτρα. Και αυτός σίγουρα δεν μπορείς να είσαι εσύ.
Καβάλα 16/3/2014
Συναδελφικά και Συντροφικά
Μίμης Κουτσογιαννάκης
Ιδρυτικό μέλος της ΟΒΥΕ
& Μέλος της πρώτης αιρετής Διοίκησης
Ένα υβριστικό παραλήρημα από τον αυτουργό της σαλαμοποίησης του Κλάδου με την μονομερή ασφάλιση των έργων
