Αρχική » Περιεχόμενα » ΕΒΕ » ΒΕΑ: Πάγια ενίσχυση του ΟΑΕΕ από τον προϋπολογισμό και αναζήτηση νέων πόρων

ΒΕΑ: Πάγια ενίσχυση του ΟΑΕΕ από τον προϋπολογισμό και αναζήτηση νέων πόρων

Την άμεση επίλυση των προβλημάτων του ΟΑΕΕ ζητά με επιστολή του προς τον υπουργό Απασχόλησης, το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Αθήνας

Με επιστολή του το ΒΕΑ προς τον υπουργό Απασχόλησης Β. Μαγγίνα, ζητά να τηρηθούν οι υποσχέσεις της κυβέρνησης έτσι ώστε να ξεπεραστούν τα προβλήματα που παρουσιάζονται μετά την ενοποίηση των τριών ταμείων (ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΕ) και τη δημιουργία του ΟΑΕΕ.
Συγκεκριμένα η επιστολή που υπογράφεται από τον πρόεδρο και τον γενικό γραμματέα Π. Ραβάνη και Β. Λιαμέτη, αντίστοιχα, αναφέρει:

«Με την ευκαιρία της επανατοποθέτησής σας στην ηγεσία του υπουργείου Απασχόλησης & Κοινωνικής Προστασίας, το «άνοιγμα» του ασφαλιστικού και το γεγονός ότι το ταμείο των αυτοαπασχολουμένων, βιοτεχνών, εμπόρων και αυτοκινητιστών, διανύει τον πρώτο δύσκολο χρόνο της ενοποίησης, θέτουμε υπόψη σας τα ακόλουθα :
Από τη μέχρι σήμερα εμπειρία μας, η εκάστοτε νομοθετική εξουσία στη χώρα μας, ουδέποτε άνοιξε ουσιαστικό και καθαρό διάλογο για το ασφαλιστικό. Το θέμα «ασφαλιστικό», παραμένει επί σειρά ετών ανοικτό και έντεχνα κατευθυνόμενο, στη σταδιακή αποδυνάμωση της έννοιας της δημόσιας κοινωνικής ασφάλισης για τα επόμενα χρόνια στη χώρα μας. Το παραπάνω, ως γεγονός, πιστοποιείται από μια σειρά αποσπασματικών και βραχυπρόθεσμου αποτελέσματος παρεμβάσεις, με κύριους στόχους τις επόμενες γενιές και τη σταδιακή απώλεια των ποσοστών αναπλήρωσης των συντάξιμων αποδοχών όλων. (π.χ. Ν.2084/92, 3029/02, 2676/99, Π.Δ. 258/05).
Ειδικότερα, στο ταμείο του επιχειρηματικού κόσμου που εκπροσωπούμε, τον ΟΑΕΕ, η οικονομία κλίμακας επιχειρήθηκε πρωτίστως με την απώλεια των κοινωνικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των προσδοκιών σύνταξης των ασφαλισμένων, παλαιών, νέων και νεοεισερχομένων. Η νέα τροποποιητική διάταξη που διορθώνει το προσδόκιμο στις συντάξεις για τους παλαιούς, υπήρξε μία παρέμβαση πυροσβεστική και ενδεχομένως εφαρμόσιμη για ένα ορισμένο διάστημα, διότι πλέον γνωρίζουμε καλά ότι η εθνική νομοθεσία, σε κάθε περίπτωση, είναι «ευαίσθητη» στις διαρκείς τροποποιήσεις νόμων, αναλόγως των δημοσιονομικών.
Κύριε υπουργέ,
 Όταν εμείς δίναμε τη συναίνεσή μας για το νέο ενοποιημένο σχήμα, είχαμε στη σκέψη μας τον δομικό, οργανωτικό και λειτουργικό εκσυγχρονισμό του, με στόχο την αναβάθμιση και όχι τη μείωση των παροχών. Τα οικονομικά προβλήματα ήταν σε όλους γνωστά πριν την ενοποίηση, εφόσον από τα τρία ταμεία, τα δύο (ΤΣΑ-ΤΑΕ) ήταν ήδη ελλειμματικά και μάλιστα, το πρώτο από αυτά, δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε καταχρεωμένο.
Θεωρήσαμε δεδομένο και πιστέψαμε ότι το κράτος που «επενδύει στις ενοποιήσεις των ταμείων», θα αναλάμβανε και τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις για να πετύχει το πρώτο πείραμα των ενοποιήσεων. Μεταξύ άλλων, είχαμε ζητήσει την εξόφληση των υποχρεώσεων της διμερούς των ετών 1995-2001 σε μετρητά, την κάλυψη των ελλειμμάτων (ΤΑΕ και ΤΣΑ) από τον ΛΑΦΚΑ ο οποίος καταργήθηκε και τη δέσμευση συγκεκριμένου κονδυλίου από τον προϋπολογισμό, υπέρ του νεοσύστατου ταμείου. Είχαμε, τότε, πάρει την υπόσχεση από τον αρμόδιο υπουργό, ότι ο ΟΑΕΕ πράγματι, θα ξεκινούσε χωρίς μεταφερόμενα ελλείμματα από τα καταργηθέντα ταμεία.
Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι και το (πρώην) ΤΕΒΕ έγινε ελλειμματικό. Εάν ο στόχος της ενοποίησης ήταν αυτός, η κατάρρευση και το ξεπούλημα των αποθεματικών, τότε πέτυχε. Όμως, εμείς θα επιμείνουμε για άλλη μία φορά, σε αυτά που μπορούν να γίνουν για να σωθεί η κατάσταση.
Ζητούμε:
• πάγια ενίσχυση από τον προϋπολογισμό (σε ποσοστό 0,62% επί του Α.Ε.Π., ως εκτιμά και εισηγείται η διοίκηση του Οργανισμού και κατ’ αντιστοιχία του Ν.3029/02 που ισχύει για το Ι.Κ.Α.) και
• στροφή της πολιτικής στην αναζήτηση νέων πηγών άντλησης οικονομικών πόρων.
Όσον αφορά το δεύτερο (αναζήτηση νέων πηγών), υπάρχουν σαφώς προτάσεις που μπορούν να μπουν στο τραπέζι του διαλόγου, δηλαδή, παραδείγματα με εναλλακτικές προσεγγίσεις χρηματοδότησης. Υπάρχουν επίσης και παραδείγματα προληπτικής, στη θέση της κατασταλτικής, αντιμετώπισης της εισφοροδιαφυγής που μπορούν να συζητηθούν.
Αυτό το διάλογο θέλουμε που θα εξασφαλίζει:
•Βιωσιμότητα.
• Δημόσια, καθολική και υποχρεωτική ασφάλιση.
• Αναβάθμιση παροχών και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης.
• Κοινωνική αλληλεγγύη και διαγενεακή ισότητα.
• Τριμερή χρηματοδότηση και γενναία συμμετοχή του κράτους στη χρηματοδότηση του συστήματος την οποία επί σειρά ετών θεωρούμε ελλιπή.
• Διαφάνεια στη χρηματοδότηση και τη δημοσιονομική αξιοπιστία.
Άλλα προβλήματα που αφορούν τον ΟΑΕΕ:
• Οι μεγάλες απώλειες στον υπολογισμό σύνταξης στην περίπτωση της διαδοχικής ασφάλισης όπου δεν θεμελιώνεται αυτοτελές δικαίωμα.
• Ο χρόνος παράλληλης ασφάλισης που χάνεται όπου δεν εξασφαλίζονται οι προϋποθέσεις για δεύτερη σύνταξη.
• Η εφαρμογή της 37ετίας δίχως όριο ηλικίας και σε μη ομοειδή ταμεία.
• Η έλλειψη κινήτρου εθελοντικής παραμονής (στην κρυφή ατζέντα, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, τίθεται μάλλον θέμα αντικινήτρων).
• Αναγνώριση του χρόνου επαγγελματικής απασχόλησης στο καταστατικό του ΟΑΕΕ κατ’ αναλογία του Π.Δ. 116/88, όπως είχε διαμορφωθεί για τους ασφαλισμένους του πρώην ΤΕΒΕ (5ετία).
Καταλήγοντας, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι ως Επιμελητήριο, έχουμε κατ’ επανάληψη ταχθεί υπέρ των διαφανών διαδικασιών, των διαπραγματεύσεων και των διαβουλεύσεων με τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς και φυσικά, υπέρ των λογιστικών και αναλογιστικών μελετών. Όσον αφορά τις τελευταίες δύο επιστήμες-οδηγούς, όπου και όπως εφαρμόστηκαν ή πρόκειται να εφαρμοστούν στους επόμενους γύρους των ενοποιήσεων και των διορθωτικών αλλαγών της υφιστάμενης για τον ΟΑΕΕ νομοθεσίας, τις θεωρούμε απαραίτητες, όχι όμως ικανές ως επιχείρημα, σε μια ατζέντα διαλόγου που εισηγείται την περαιτέρω συρρίκνωση της έννοιας του κοινωνικού χαρακτήρα των ΣΚΑ, την ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα τους και την τελική επικράτηση της «συμπληρωματικής» ιδιωτικής ασφάλισης, μέσα σ’ ένα αποδυναμωμένο και πενιχρό δημόσιο σύστημα εθνικών συντάξεων.
Θεωρούμε ότι κατανοείτε απολύτως το γεγονός ότι οι λύσεις στο ασφαλιστικό δεν εξασφαλίζονται μέσα από νόμους και νέα καταστατικά που θα δώσουν μαγικές λύσεις, αλλά μέσα από τη αλληλοεκτίμηση, το διάλογο και τη συναίνεση και αναμένουμε τη δική σας υπεύθυνη τοποθέτηση».