Εντυπωσιακό σε μέγεθος, όγκο και αρχιτεκτονική το νέο ιδιόκτητο κατάστημα του Συνεταιρισμού Ιωαννίνων, στο οποίο στεγάζεται και η βιομηχανική μονάδα του. Από παντού φως, γυάλινες τζαμαρίες για άμεση οπτική επαφή των έξω με τους μέσα, και το αντίθετο. Αμφιθεατρική αίθουσα συνελεύσεων, ευχάριστο και άνετο περιβάλλον. Όλα προσεγμένα και μελετημένα, σε σημείο που η διαφορά υπέρ του Συνεταιρισμού, έναντι των άλλων καταστημάτων του χώρου, να είναι εμφανής με την πρώτη ματιά.
Συγχαρητήρια λοιπόν στους συναδέλφους και τα στελέχη του Συνεταιρισμού Ιωαννίνων, όχι μόνο για το κατασκευαστικό τους εγχείρημα, αλλά και για την αισθητική τους… Σε ό,τι αφορά στο κατασκευαστικό τους εγχείρημα, να ευχηθούμε -όπως και για το Συνεταιρισμό Λάρισας- η προσπάθειά τους να στηριχθεί από τους υπόλοιπους συνεταιρισμούς, στα πλαίσια της συναδελφικής αλληλεγγύης. Κι αυτό, όχι ως ένα είδος χάρης, αλλά γιατί τα προϊόντα που κατασκευάζουν -με τα ρομποτικά και άλλα μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας, πιστεύουμε ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα εισαγόμενα και μη.
Στη λογική της «συναδελφικής, συνεταιριστικής αλληλεγγύης», θεωρούμε επίσης ότι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και το ζήτημα που έχει ανακύψει ανάμεσα στο συνεταιρισμό Ξάνθης – Κομοτηνής, που μετονομάστηκε σε συνεταιρισμό Θράκης, και στο συνεταιρισμό Ορεστιάδας. Μπορεί ο συνεταιρισμός Ορεστιάδας -και ενδεχομένως δικαίως- να θεωρεί ότι «καπελώνεται» σημειολογικά από το συνεταιρισμό Θράκης, τουλάχιστον στα μάτια τρίτων, το θέμα όμως στην ολότητά του δεν πρόκειται να το λύσουν τα δικαστήρια. Γιατί όποια κι αν είναι η απόφαση (δηλαδή υπέρ του ένα ή του άλλου συνεταιρισμού), το ζητούμενο είναι και η αποκατάσταση των σχέσεων ανάμεσα στους δύο συνεταιρισμούς, ανάμεσα στους συναδέλφους.
Το συνεταιριστικό – όπως και το συνδικαλιστικό κίνημα, είναι μία οικογένεια, ένα κοινό όραμα, ένας κοινός στόχος. Βεβαίως στο στόχο κανείς μπορεί να φτάσει και από άλλους δρόμους (και καλό είναι, εδώ που τα λέμε να ανοίγονται και νέοι· και είναι αλήθεια ότι ο συνεταιρισμός Ξάνθης με την αποδοχή της πρότασης από συναδέλφους της Κομοτηνής για την εγγραφή, «συγχώνευσή» τους στο συνεταιρισμό, άνοιξε ένα δρόμο που ίσως θα εξεταστεί και από άλλους συνεταιρισμούς), το θέμα όμως είναι να μην κλονίζονται οι σχέσεις, να μη δημιουργούνται αντιπαραθέσεις και προστριβές.
Ευχόμενοι λοιπόν να βρεθεί η χρυσή τομή για την αποκατάσταση των σχέσεων, δεν θα έκανε κακό και μία εξέταση – μελέτη του θέματος επί της αρχής. Ειπώθηκε άλλωστε στη γενική συνέλευση· τα δεδομένα αλλάζουν, πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τη στρατηγική μας, να σταματήσουμε εν ολίγοις να αυτοσχεδιάζουμε. Να συμφωνήσουμε επί της αρχής στα επόμενα βήματά μας. …Σε ό,τι αφορά στα ποδοσφαιρικά, εκεί σίγουρα δεν χωρά συναδελφική αλληλεγγύη. Ο καλύτερος κερδίζει.
Στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης της ΠΟΣΕΥΔ στα Ιωάννινα, πραγματοποιήθηκε ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα στους συνεταιρισμούς Κορίνθου – Θεσσαλονίκης. Η Κόρινθος νίκησε με 7-4. Λίγο πριν, σε μονό παιχνίδι συναδέλφων (που είπαν να θυμηθούν τα νιάτα τους), ο Παύλος Γεωργιάδης από την Κόρινθο ως τερματοφύλακας, μάζεψε τη μπάλα τουλάχιστον 10 φορές από τα δίχτυα. Σημείωση, ο Κώστας Κεϊβανίδης έχει καλή ντρίπλα, ενώ δεν πάνε πίσω και οι Μανώλης Αυγουστάκης, αλλά και ο Β. Ιωαννίδης, όσο και αν φαίνεται παράξενο… Η φιλοξενία του Συνεταιρισμού Ιωαννίνων και της ΠΟΣΕΥΔ, ήταν πολύ ζεστή, όπως πάντα. Και γιατί να μην είναι, το συνεταιριστικό κίνημα πετάει..
