Σε συνέχεια του σχολίου μας για τις «αστοχίες υλικών», ο συν. Ιωάννης Ασημίνας, πρόεδρος του Συνδέσμου Θήβας, επί 27 συναπτά έτη παρακαλώ, μας έστειλε τις δικές του παρατηρήσεις για τα όσα βιώνει ως πρόεδρος και επαγγελματίας υδραυλικός στην περιοχή του. Στην επιστολή του με τίτλο «Αστοχίες συναδέλφων», αναδεικνύει την άλλη πλευρά του νομίσματος στις εγκαταστάσεις, δηλαδή τους «συναδέλφους» που συνειδητά αγοράζουν υλικά δεύτερης ποιότητας για να ανταγωνιστούν αθέμιτα τους άλλους, εκτός εισαγωγικών, συναδέλφους.
«Διαβάζοντας το άρθρο του περιοδικού σας με τίτλο Ντόμπρα και Σταράτα και θέμα «Αστοχίες υλικών», του συνεργάτη κ. Βασίλη Τσάκου, θα ήθελα να αναφέρω τα παρακάτω:
Με μεγάλη λύπη διαπίστωσα και δυστυχώς επιβεβαιώνομαι καθημερινά για το γεγονός ότι δεν αρκεί ένας τεχνίτης υδραυλικός να ασκεί το επάγγελμα με βάση τη σχετική νομοθεσία περί Κανόνων και Κανονισμών, αλλά και να χρησιμοποιεί υλικά αρίστης ποιότητας και με προδιαγραφές, κάτι που επανειλημμένα τονίζω στα μέλη του Συνδέσμου, του οποίου έχω την τιμή να είμαι πρόεδρος εδώ και 27 έτη.
Δεν είμαι εγώ αυτός που θα κρίνω το συνάδελφο από τη Φλώρινα και κατά πόσο είχε προμηθευτεί κινέζικο προϊόν, το οποίο η εισαγωγική εταιρία το «πλάσαρε» στην αγορά ως ευρωπαϊκό, αλλά είμαι σε θέση να κρίνω τα του οίκου μας κακώς κείμενα…
Δυστυχώς στη δική μας περιοχή, κανένας έμπορος δεν πλασάρει στην αγορά κινέζικο ή άλλο φθηνό υλικό για ευρωπαϊκό, αλλά κάποιοι «συνάδελφοι», επιμόνως ζητούν να αγοράσουν υλικά δεύτερης ποιότητας, ώστε αθέμιτα να ανταγωνιστούν συναδέλφους, κοστολογώντας φθηνότερα τις δουλειές και κατά συνέπεια να είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την ανεργία των υπολοίπων σωστών, επαγγελματικά, συναδέλφων αλλά και για κακοτεχνίες, οι οποίες μαστίζουν την περιοχή. Ελπίζουμε πως ο συνάδελφος από τη Φλώρινα θα δικαιωθεί, εφόσον κριθεί ότι έχει δίκιο, αλλά αυτό που συνέβη ας το δούμε όλοι ως παράδειγμα προς αποφυγή και μάλιστα να ευχηθούμε, να συμμορφωθούν όλοι όσοι εσκεμμένα δουλεύουν με φθηνά υλικά και να βάλουν μυαλό…
Πρέπει να καταλάβουν ότι σε λίγο καιρό, ό,τι χρήματα γλιτώνουν από τα υλικά θα τα πληρώσουν σε δικηγόρους και δικαστικά έξοδα…
Για τη Θήβα λοιπόν, ένα είναι το συμπέρασμα που τελικά βγαίνει από το άρθρο του περιοδικού σας. Μπορεί να υπάρχει αστοχία υλικών, αλλά στην περιοχή μας βασιλεύει η “Αστοχία συναδέλφων”».
Να που το ντοσιέ του Συνδέσμου Αθηνών αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το συν. Λευτέρη Νίνη, προκειμένου να «σχεδιάσει» τον υδραυλικό της φετινής χρονιάς. Ο υδραυλικός, λοιπόν, του 2007, βρίσκεται σε μία βάρκα που πελαγοδρομεί, με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω του.
Ασφαλιστικό, μείωση συντάξεων, αύξηση εισφορών, φορολογικό, έλεγχοι, συνάφειες, και δυσφήμιση από το υπουργείο Οικονομικών, τα μέσα μαζικής ενημέρωση και το κοινό. Παράνομοι υδραυλικοί, που παίρνουν τις δουλειές, πίεση από τους κατασκευαστές για χαμηλά κοστολόγια, προϊόντα με προδιαγραφές που αποδεικνύεται ότι δεν έχουν…
Είναι, λοιπόν, να μην ανέβει η πίεση των συναδέλφων, να μην τους σηκωθούν οι τρίχες της κεφαλής τους, να μην θυμώσουν αλλά και να μην κλάψουν…
Κλαίνε, λοιπόν, και κρατάνε στα χέρια τους τη λεκάνη με τα δάκρυά τους…
Αυτοί είναι οι υδραυλικοί του 2007, κατά το συν. Νίνη (δεν έχει καμία σχέση με τον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού, ούτε με τον μετροπόντικα που ανοίγει τη σήραγγα του Μετρό από Άγιο Δημήτριο σε Γλυφάδα και που ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ του έδωσε το όνομα Νίνης για την ταχύτητα, την ευλυγισία του και τη δυνατότητα στο σκοράρισμα). Πάντως, όπως διαπιστώνουμε, οι υδραυλικοί του 2007 έχουν πολλά κοινά σημεία με τους υδραυλικούς της περσινής χρονιά, αλλά και παλαιότερων χρόνων. Βρε τίποτε δεν αλλάζει, προς το καλύτερο εννοείται, σ’ αυτόν τον τόπο…
Τέλος πάντων, δεκτές -προς δημοσίευση- και άλλες εμπνεύσεις (καλλιτεχνικού και μη περιεχομένου) συναδέλφων.
