Κλίμα κοινωνικής αναταραχής βιώσαμε και βιώνουμε το τελευταίο διάστημα, με αφορμή τις συζητούμενες (;) αλλαγές στο ασφαλιστικό σύστημα.
Πριν τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ο πρωθυπουργός, μιλώντας για την αναδιαμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος, κατηγορηματικά είχε δεσμευθεί με τα τρία περιβόητα «δεν»:
– Δεν θα αυξηθούν τα γενικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, δεν θα αυξηθούν οι εισφορές, δεν θα μειωθούν οι συντάξεις.
Μ’ αυτές τις προεκλογικές δεσμεύσεις, σ’ αυτό το θέμα, ψηφίστησε για να κυβερνήσει για μία ακόμα τετραετία, και να δώσει λύσεις στο ασφαλιστικό που κατά κοινή ομολογία αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα.
Μετά τις εκλογές, η κυβέρνηση ένοιξε το θέμα, υποστηρίζοντας ότι ξεκινά τον κοινωνικό διάλογο. Όμως όλοι γίναμε θιασώτες ενός κατ’ επίφαση διαλόγου, αφού ούτε όλα τα πολιτικά κόμματα συμμετείχαν, ούτε όλοι οι κοινωνικοί φορείς ενώ άλλοι αποχώρησαν κατά τη διάρκειά του.
Σίγουρα το βασικό επιχείρημα αυτών που δεν συμμετείχαν ή που αποχώρησαν ήταν και είναι ισχυρό και δείχνει το πώς αντιμετωπίζονται μείζονος σημασίας κοινωνικά θέματα.
Η κυβέρνηση κάλεσε σε συζήτηση χωρίς να έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος.
Το τι σκεφτόταν ή σκέφτεται να κάνει η κυβέρνηση, όλοι μας το μαθαίνουμε υπό μορφή «διαρροών» ή από απόψεις που ανέλυαν στα τηλεοπτικά πάνελ που μόνο σύγχυση προκαλούσαν.
Τα τρία «δεν» που έλεγε ο πρωθυπουργός, το κάθε κυβερνητικό στέλεχος, δημόσια τα εξηγούσε διαφορετικά, συντελώντας έτσι στη δημιουργία ενός «θολού» τοπίου που δημιουργούσε ανησυχία.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, δίνοντας τη «δική του» ερμηνεία, σε συνέντευξή του φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι η προεκλογική δέσμευση του πρωθυπουργού ισχύει αλλά …εξαρτάται από τα χρόνια υπηρεσία των «εργαζομένων» (!), δηλώνοντας χαρακτηριστικά:
«Έχουμε πει ότι γι’ αυτούς που έχουν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα δεν θα αλλάξει τίποτα. Σε αυτούς που δεν έχουν ώριμα ασφαλιστικά δικαιώματα θα υπάρξουν ελαφρές τροποποιήσεις. Σε αυτούς που είναι πολύ πιο μακριά από τη σύνταξη θα υπάρξουν τροποποιήσεις μεγαλύτερες».
Δηλαδή, όταν έδινε υποσχέσεις προεκλογικά ο πρωθυπουργός, θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει ότι ήταν απαραίτητη η προσφυγή μας στην Πυθία για να κατανοήσουμε ότι τα τρία «δεν» αφορούσαν μόνο ένα κομμάτι των ασφαλισμένων.
Παράλληλα, έγινε προσπάθεια αποπροσανατολισμού των πραγματικών προβλημάτων και των αιτιών που τα προκάλεσαν με την επικέντρωση συζητήσεων σε ακραίες περιπτώσεις «αδικιών» που υπάρχουν στο ασφαλιστικό σύστημα και ταυτόχρονα προβλήθηκε ως «λύση» η «αρπαγή» μέρους των αποθεματικών υγιών ταμείων για να καλύψουν ελλείμματα που παρουσιάζουν ασθενέστερα ταμεία.
Το βασικό πρόβλημα, της εισφοροδιαφυγής, ούτε καν συζητήθηκε, ούτε η κυβέρνηση αισθάνθηκε την ανάγκη να ξεκινήσει το διάλογο ξεκινώντας από τις προτάσεις της για την εξάλειψη αυτής της πληγής.
Άλλωστε, αν άνοιγε τέτοιο θέμα, θα έπρεπε να ειπωθεί και η μεγάλη αλήθεια, ότι δηλαδή η μεγαλύτερη εισφοροδιαφυγή προς τα ασφαλιστικά ταμεία προέρχεται από το ίδιο το κράτος.
Αυτό το κράτος, που επιπλέον, από το 1950 και για σχεδόν τέσσερις δεκαετίες, και με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, προχώρησε στη μεγαλύτερη ληστεία των αποθεματικών ττης κοινωνικής ασφάλισης.
Σήμερα αμφισβητούν την κρατική εγγύηση χωρίς να κάνουν λόγο για τα τεράστια ποσά που έχασαν όλα τα ταμεία όταν υποχρεώθηκαν με το νόμο 1611 του 1950 να καταθέτουν το σύνολο των αποθεματικών τους άτοκα σε ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας.
Επειδή λοιπόν όλοι, πέρα από πολιτικές πεποιθήσεις, καταλάβαμε ότι δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο σχέδιο γαι λύση του ασφαλιστικού προβλήματος, αλλά στόχος είναι να γίνουν «μπαλώματα» που θα τα «πληρώσουν» αυτοί που δεν φταίνε σε τίποτα για τη σημερινή κατάσταση, έδωσαν βροντερό παρών στις κινητοποιήσεις στις 12 Δεκεμβρίου.
Μαζί εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, επαγγελματοβιοτέχνες, ελεύθεροι επαγγελματίες απ’ όλους τους χώρους με τις μεγάλες διαδηλώσεις σ’ όλη τη χώρα έδειξαν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να δεχτούν τέτοιες πολιτικές.
Με αφορμή τα τεκταινόμενα στο ασφαλιστικό, είχαμε στα μέσα Δεκεμβρίου την αποπομπή από την κυβέρνηση του καθ’ ύλην αρμόδιου υπουργού Β. Μαγγίνα. Ο πρώην υπουργός δέχθηκε καταγγελίες ότι παρανομούσε, απασχολώντας ανασφάλιστους αλλοδαπούς για εργασίες στο κτήμα του. Ο ίδιος, προκαλώντας ίσως τη νοημοσύνη πολλών από εμάς, ισχυρίστηκε ότι τους φιλοξενούσε! Παράλληλα αποκαλύφθηκε ότι η εξοχική του κατοικία στο Κορωπί, είναι παράνομη και οικοδομήθηκε με άδεια που εξέδοσε η πολεοδομία για αναψυκτήριο!
Όμως, εκτός από την αποπομπή του από την κυβέρνηση δεν ακούσαμε αν ο πρώην υπουργός θα παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη για τις καταγγελλόμενες παρανομίες, όπως θα συνέβαινε για κάθε απλό πολίτη…
Αλλά, τέτοιες μέρες, ας βρούμε το χρόνο να χαρούμε τη θαλπωρή που μας προσφέρουν οι γιορτές, ξεφεύγοντας λίγο από τη δύσκολη καθημερινή πραγματικότητα…
Χρόνια Πολλά με υγεία σε όλους.
