Αρχική » Περιεχόμενα » Σχόλια » Κώδωνας κινδύνου…

Κώδωνας κινδύνου…

Όταν πριν από λίγες δεκαετίες έκανε τα πρώτα βήματά του στην Ευρώπη το οικολογικό κίνημα, πολλοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν ως «γραφικούς» αυτούς που τότε μιλούσαν περί φαινομένων καταστροφικών για τον πλανήτη μας.
Με την πάροδο του χρόνου, οι φωνές για την προστασία των φυσικών πόρων αυξάνονταν και παράλληλα άρχισαν να συζητούνται προτάσεις για μία «άλλη ανάπτυξη» που θα απέτρεπε την επιδείνωση των συνθηκών επιβίωσης του ίδιου του πλανήτη μας, αλλά και όλων εμάς που κατοικούμε σ’ αυτόν.
Με το θέμα ασχολήθηκαν διεθνείς οργανισμοί, έγιναν παγκόσμιες διασκέψεις, από τις οποίες βγήκαν αποφάσεις – ευχολόγια, αφού στην πράξη δεν ήταν δεσμευτικές για κανέναν. Πολλοί, ανάμεσά τους και ηγέτες μεγάλων χωρών, έλεγαν ότι όλα αυτά ανήκουν στη «σφαίρα της κινδυνολογίας» και προσπάθησαν να εφησυχάσουν τον κόσμο που τους άκουγε.
Φτάσαμε στο σήμερα, όπου όλοι πλέον βιώνουμε τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη μας.
Μια αλλαγή που πλέον έχει γίνει συνείδηση σε όλους μας ότι ευθύνονται οι ανεξέλεγκτες ανθρώπινες δραστηριότητες.
Βέβαια το φαινόμενο είναι παγκόσμιο, και αφορά την κάθε γωνιά της γης, με τις ιδιαιτερότητες που έχει η κάθε περιοχή.
Στη δική μας περιοχή, σήμερα βλέπουμε χειροπιαστά τις συνέπειες.
Μέσα Φλεβάρη και περιμένουμε να ‘ρθει ο …χειμώνας και μαζί του οι βροχές και τα χιόνια.
Μια τελευταία έκθεση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Περιβάλλοντος κρούει, για άλλη μια φορά, τον κώδωνα του κινδύνου και ταυτόχρονα μας προειδοποιεί ότι πρέπει να αγρυπνούμε, λαμβάνοντας άμεσα μέτρα, για τους υδάτινους πόρους της χώρας μας.
Στην έκθεση αυτή αναφέρεται ότι ο κίνδυνος «ερημοποίησης» της Ελλάδας είναι σημαντικός, λόγω των αλλαγών στο κλίμα και των ακραίων καιρικών φαινομένων που παρατηρούνται από την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ιδιαίτερα επισημαίνεται ότι το 35% της ελληνικής επικράτειας κινδυνεύει από ερημοποίηση η οποία προκαλείται από την ξηρασία και τη σταδιακή μείωση των υδάτινων πόρων και των καλλιεργήσιμων εδαφών.
Η υπεράντληση υδάτων από τους ποταμούς, αφορά ιδιαίτερα και τη χώρα μας και σημειώνεται στην έκθεση ότι στα ποτάμια της Ελλάδας και γενικά της Νότιας Ευρώπης, θα μειωθεί η ροή των υδάτων λόγω της ξηρασίας και των μειωμένων βροχοπτώσεων.
Ειδικότερα, τα ποτάμια της Θεσσαλίας και της Μακεδονίας τα επόμενα 20-25 χρόνια θα γνωρίσουν υψηλά ποσοστά εκμετάλλευσης. Έως το 2070, ένα από τα κλιματικά μοντέλα που καταγράφει η έκθεση, προβλέπει ότι η ροή των υδάτων στα ελληνικά ποτάμια θα μειωθεί έως και στο μισό απ’ ότι είναι σήμερα.
Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι στην έκθεση επισημαίνεται ότι στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει προσπάθειες για την επιστημονική διερεύνηση των κλιματικών αλλαγών, παρά μόνο πολύ πρόσφατα.
Όμως και αυτές δεν καλύπτουν ολόκληρη τη χώρα.
Η πρώτη ελληνική έρευνα για τις μελλοντικές κλιματικές αλλαγές στον ευρύτερο χώρο της Βαλκανικής, έγινε μόλις το 2004 – 2005, ενώ τα σχέδια διαχείρισης των υδάτινων πόρων δεν καλύπτουν ακόμη όλη την επικράτεια.
Η έκθεση αυτή κηρύσσει πανευρωπαϊκό συναγερμό για το νερό που χάνεται. Ο συνδυασμός μειωμένων βροχοπτώσεων, υψηλών θερμοκρασιών και αυξημένης εκμετάλλευσης των υδάτινων πόρων απειλεί, σύμφωνα με τους συντάκτες της έκθεσης, την ποιότητα του νερού στην Ευρώπη.
Το φαινόμενο αυτό θα έχει σημαντικές περιβαλλοντικές, κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις σε όλη την ήπειρο.
Επειδή λοιπόν, πλέον καταλαβαίνουμε ότι αυτά δεν είναι «σενάρια επιστημονικής φαντασίας» επιβάλλεται η εγρήγορση όλων για να εξασφαλίσουμε ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης στις αμέσως επόμενες γενιές.
Νίκος Χαβιέρης