Ας μας επιτραπεί σήμερα να καταγράψουμε -έτσι όπως τα βιώσαμε εμείς δημοσιογραφικά- ορισμένα χρήσιμα (κατά τη γνώμη μας) συμπεράσματα από τη γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ στις 26 και 27 Μαΐου 2007, στην οποία συμμετείχαν 166 συνάδελφοι από 52 συνδέσμους. α) Οι τόνοι (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) κρατήθηκαν χαμηλοί από τα μέλη της διοίκησης της ΟΒΥΕ και τα στελέχη των παρατάξεων, κάτι που σημαίνει πως πάμε προς εκτόνωση της κρίσης, του αρνητικού κλίματος, που εδώ και 2-3 χρόνια είχε «κατοικοεδρεύσει» στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας. Καιρός ήταν… β) Όσοι παίρνουν τις αποφάσεις και χαράσσουν τις στρατηγικές του κλάδου πρέπει να διαπίστωσαν ότι ο κόσμος κουράστηκε από τις αντιπαραθέσεις τους. Με λίγα λόγια, δεν μπορεί πλέον να τους παρακολουθήσει. Οι ανταλλαγές επιστολών, οι καταγγελίες, τα όσα αποδίδουν οι μεν στους δε, δεν αφορούν παρά ελάχιστους. Δέκα, είκοσι ανθρώπους. Η πλειοψηφία των συναδέλφων ζητά δουλειά και αποτέλεσμα από τη διοίκηση. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν αυτό οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους. γ) Συνέχεια αυτού, όχι στην ανούσια, ναι στη δημιουργική αντιπαράθεση. Αυτή που συνθέτει απόψεις και καταλήγει σε θέσεις. δ) Οι συνάδελφοι περιμένουν από τη διοίκηση της ΟΒΥΕ (κι όταν λέμε διοίκηση εννοούμε όλα τα μέλη) και κάτι άλλο. Δηλαδή, το να μην είναι μόνο διαπιστωτική, να μην περιορίζεται μόνο στην καταγραφή των προβλημάτων (που είναι γνωστά σε όλους), αλλά να λέει και τι πρέπει να γίνει. Και το επισημαίνουμε αυτό, χωρίς διάθεση κριτικής προς τη διοίκηση, γιατί οι εισηγήσεις των τελευταίων χρόνων δεν διαφέρουν και πάρα πολύ μεταξύ τους. Από την ΟΒΥΕ οι συνάδελφοι περιμένουν και πρόταση. Δεν φτάνει να λέμε, για παράδειγμα, με την καλύτερη οργάνωση των περιφερειακών θα έρθουν και καλύτερα αποτελέσματα. Πρέπει να πούμε, να σχεδιάσουμε αυτή την καλύτερη οργάνωση και να την προτείνουμε (η διοίκηση) στους συναδέλφους. Νέα ήθη; Δεν θα κρίνουμε αν το ψήφισμα για το ασφαλιστικό ήταν σωστό ή όχι, αν ήταν υπερβολικό στα γραφόμενά του, αν έλεγε ανακρίβειες ή κατηγορούσε άδικα κάποιους, όσο την ενέργεια του προεδρείου της γενικής συνέλευσης να «αδειάσει» την πλειοψηφία των συναδέλφων που τάχθηκε υπέρ του. Γινόμαστε αναλυτικοί: Στη γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ ο συν. Διονύσης Σβορώνος κατέθεσε ψήφισμα της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα, το οποίο παρεμπιπτόντως είχε διανεμηθεί και σε όλους τους συναδέλφους. Το ψήφισμα διαβάστηκε στο τέλος της συνέλευσης από το προεδρείο και ακολούθησε η διαδικασία ψηφοφορίας. Κατά, 20-30 συνάδελφοι. Υπέρ, πάνω από 100. Και ενώ κανείς θα περίμενε μετά ν’ ακούσει από το προεδρείο ότι το ψήφισμα πέρασε, το λόγο πήραν οι συνάδελφοι που το καταψήφισαν για να πουν ότι θα ήταν καλύτερο να διαμορφωθεί το σημείο της κριτικής προς τη ΓΣΕΒΕΕ, προκειμένου το ψήφισμα να είναι ομόφωνο. Ακολούθησε ένταση, κάποιοι έκαναν λόγο για πραξικοπηματική ενέργεια του προεδρείου, μέχρι που λειτούργησε πυροσβεστικά ο συν. Σβορώνος για να δηλώσει ότι το προεδρείο της ΟΒΥΕ θα αναδιαμορφώσει το σημείο της κριτικής προς τη ΓΣΕΒΕΕ. Τελικώς τα πνεύματα ηρέμησαν, όμως το «φάουλ» από το προεδρείο της γενικής συνέλευσης έγινε. Την ψηφοφορία τη δέχεσαι όπως είναι, και δεν την επαναδιαπραγματεύεσαι. Και ξέρετε και κάτι άλλο, το «φάουλ» δεν περιορίστηκε μόνο στην ενέργεια του προεδρείου. Στις 18/6, τη μέρα που γράφαμε το σχόλιο, μας πήρε τηλέφωνο ο συν. Σβορώνος για να μας καταγγείλει ότι η πλειοψηφία του Δ.Σ. της ΟΒΥΕ δεν συμφωνεί και με άλλα σημεία του ψηφίσματος, οπότε -όπως του είπαν- το ψήφισμα δεν θα εκδοθεί πριν το δει, συνολικά, η διοίκηση στις 30 Ιουνίου. Τελικά, με την απόφαση του σώματος της γενικής συνέλευσης, ποιος συμφωνεί;…
