Αγόρασε το κτίριο που στεγάζεται, καθώς και οικόπεδο για τη δημιουργία αποθήκης
Θα διακινεί προϊόντα για τους εργολήπτες δημοσίων έργων
Έζησε μια απώλεια. Του στοίχισε πολύ, τόσο ως φυσική οντότητα όσο και επιτελική, ανέκτησε όμως τις δυνάμεις του και προχώρησε. Ο λόγος για το συνεταιρισμός Αιτωλοακαρνανίας μετά τον αδόκητο θάνατο του προέδρου του Παναγιώτη Αμπλιανίτη.
Την 1η Δεκεμβρίου του 2007, επ’ αφορμή της συσκέψεως του διοικητικού συμβουλίου της ΟΒΥΕ στο Αγρίνιο, είχαμε την ευκαιρία να επισκεφθούμε το συνεταιρισμό -όπως και τα μέλη της διοίκησης της Ομοσπονδίας- και να συνομιλήσουμε με τους ανθρώπους του, τόσο για τον εκλιπόντα πρόεδρό τους, όσο και για την πορεία τους.
Ο διευθυντής του συνεταιρισμού Κώστας Ζωγράφος, ξεκίνησε:
Η απώλεια του Παναγιώτη στοίχισε σε όλους μας, πέραν του γεγονότος ότι μας δημιούργησε και κάποια ανασφάλεια. Ο Παναγιώτης, εκτός από πρόεδρος του Συνεταιρισμού, ήταν μέλος στο διοικητικό συμβούλιο της ΠΟΣΕΥΔ, ήταν στην ΟΒΥΕ και σε πολλά άλλα όργανα, με αποτέλεσμα πολλοί να «κρέμονται» από πάνω του.
Μετά το σοκ της απώλειάς του, κι αφού φέραμε εις πέρας όλες τις ανοιχτές δουλειές που είχε, δεν το βάλαμε κάτω. Προχωρήσαμε και προχωράμε. Η ζωή, ευτυχώς ή δυστυχώς, αυτά έχει, συνεχίζεται.
Και τώρα σε ποια φάση βρίσκεται ο συνεταιρισμός;
Βρισκόμαστε σε τροχιά ανάπτυξης. Ήδη ξεκινήσαμε την κατασκευή κτιρίου – αποθήκης σε οικόπεδο 9 στρεμμάτων που είχαμε αγοράσει στην εθνική οδό, ενώ προχωρήσαμε και στην αγορά του κτιρίου και του διπλανού οικοπέδου που στεγάζεται ο συνεταιρισμός. Από το νέο χρόνο (σ.σ.: 2008) θα προχωρήσουμε σε μελέτη για την ανοικοδόμηση – ανακατασκευή του.
Οι εποχές είναι δύσκολες, αλλά σε αυτές τις εποχές καλό είναι να κάνεις επιθετική πολιτική.
Και μεις αυτό κάνουμε αυτή την εποχή. Η δουλειά μας πηγαίνει καλά και ετοιμαζόμαστε να εγγράψουμε νέα μέλη στο συνεταιρισμό.
Τώρα πόσα μέλη έχετε;
Αυτή τη στιγμή είμαστε 24, με μέσο όρο ηλικίας 48-50 χρονών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει διάδοχος κατάσταση.
Για το λόγο αυτό κάναμε κρούσει σε νέα παιδιά, ηλικίας 22-24 ετών, που είναι πελάτες στο μαγαζί. Πιστεύουμε ότι 6 από αυτά τα παιδιά θα γίνουν μέλη και έτσι για πρώτη φορά ο αριθμός μελών του συνεταιρισμού θ’ ανέλθει στους 30.
Η μερίδα είναι υψηλή;
Όχι. Για τα περιουσιακά στοιχεία που έχει αυτή τη στιγμή ο συνεταιρισμός είναι πολύ χαμηλή. Είναι 8.000 ευρώ η υποχρεωτική, συν. 4.000 ευρώ που είναι η υπεραξία της μετοχής.
Στιγμιότυπο από την επίσκεψη των μελών της διοίκησης της ΟΒΥΕ στα γραφεία του συνεταιρισμού, για καφεδάκι και συζήτηση με τους ανθρώπους του
Που σημαίνει ότι το ποσό εγγραφής δεν είναι ανασταλτικός λόγος για να γίνει κάποιος μέλος.
Ακριβώς. Η άποψή μου, για τη μη εγγραφή μελών, είναι η έλλειψη συνεταιριστικού πνεύματος στην περιοχή. Εγώ εκεί αποδίδω τη μη αύξηση του αριθμού των μελών, γιατί όλα αυτά τα χρόνια από την ίδρυση του συνεταιρισμού, δηλαδή από το 1984, πέρασαν από εδώ τουλάχιστον άλλα 25 άτομα, τα οποία έμειναν για 4, 5, 10 χρόνια και μετά έφυγαν για να έρθουν άλλοι.
Από την περιοχή μας λείπει το συνεταιριστικό πνεύμα, εν αντιθέσει με άλλες περιοχές, παραδείγματος χάρη Ιωάννινα, όπου διαπρέπουν συνεταιρισμοί κρασιών, τυριών, γάλακτος κ.ά.
Και για ποιο λόγο δεν καλλιεργήθηκε το συνεταιρίζεσθαι στην περιοχή σας;
Λόγω του ότι είμαστε καθαρά αγροτική περιοχή και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, παλαιότερα, έκαναν τ’ αδύνατα δυνατά για τη δυσφήμιση των συνεταιρισμών.
Και τώρα;
Προχωράμε ολοταχώς. Στη συνείδηση του κόσμου έχει πλήρως αποσαφηνιστεί ότι άλλο οι αγροτικοί συνεταιρισμοί και άλλο ο δικός μας. Από την άλλη, το «υδρώ» εμάς μας έκανε πολύ καλό. Επικοινωνιακά τουλάχιστον μας έμαθε όλος ο κόσμος.
Πριν δεν σας ήξερε;
Μας ήξερε. Όμως δεν είναι λίγο να σε βλέπουν στην τηλεόραση. Το μέσον είναι το μήνυμα, κι έτσι η τηλεοπτική μας παρουσία μας δίνει κύρος, αυξάνει την εμπιστοσύνη των πελατών μας, που λένε: πάω σε ένα από τα 54 καταστήματα υδρώ που υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, που έχουν αξιόπιστα προϊόντα, που…
Στο Αγρίνιο, υπάρχουν άλλα μεγάλα εμπορικά καταστήματα με υδραυλικά προϊόντα;
Αρκετά και με μεγάλο ανταγωνισμό. Τα καταστήματα αυτά βεβαίως υπήρχαν από παλιά, όπως από παλιά υπήρχε και ο ανταγωνισμός. Υπάρχουν καταστήματα ειδών υγιεινής, πλακιδίων και θέρμανσης. Να πω ότι στο κομμάτι της θέρμανσης υπάρχουν και πολλά μικρά μαγαζιά που τα έχουν μηχανολόγοι. Οπότε αντιλαμβάνεσθε για τι ανταγωνισμό μιλάμε. Παρ’ όλα αυτά εμείς κάθε χρόνο έχουμε καλή πορεία, ανεβαίνουμε.
Το 2007 θα έχουμε αύξηση 15% στις πωλήσεις μας έναντι του 2006, όπου ο τζίρος μας ανήλθε στα 3,05 εκατ. ευρώ. Το ποσό αυτό δεν είναι καθόλου μικρό αν σκεφτείτε ότι 500 και πλέον διαμερίσματα στο Αγρίνιο είναι απούλητα. Οι εποχές είπαμε είναι δύσκολες, εμείς όμως προχωράμε.
Για το 2008, τι προβλέπετε ως πωλήσεις;
Θα βαδίσουμε «λιτά». Υπολογίζουμε αύξηση 10% στις πωλήσεις μας.
Βέβαια, με το νέο κτίριο – αποθήκη που θα κατασκευάσουμε στο οικόπεδο που αγοράσαμε, θα μπούμε και σ’ ένα νέο κομμάτι δουλειάς, που πιστεύουμε ότι θα μας αυξήσει το τζίρο. Μιλάμε για πώληση σωλήνων μεγάλων διατομών στους εργολήπτες δημοσίων έργων, για την αποχέτευση και την ύδρευση των δήμων και των κοινοτήτων του νομού.
Στους περισσότερους δήμους του νομού γίνονται έργα αντικατάστασης του δικτύου ύδρευσης, που σε κάποιες περιπτώσεις είναι από αμιαντοτσιμεντοσωλήνες, και κατασκευής δικτύου αποχέτευσης, καθότι έχουν εγκριθεί κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εμείς ήδη έχουμε έρθει σε επαφή με μηχανολόγους και εργολήπτες οι οποίοι βλέπουν θετικά την ενέργειά μας.
Πέρα από τις σωλήνες θα έχουμε μαντεμένια φρεάτια, έτοιμα κράσπεδα, ακόμα και κολώνες για τα φωτιστικά στα πεζοδρόμια.
Θεωρούμε ότι το βήμα αυτό θα ωφέλησει το συνεταιρισμό. Μπορεί η κερδοφορία του αντικειμένου να μην είναι μεγάλη, όμως ο τζίρος μας θα αυξηθεί κατά πολύ. Είμαστε αισιόδοξοι, προχωράμε με αργά αλλά σταθερά βήματα. Δεν κάνουμε βεβιασμένες κινήσεις και θεωρώ ότι για τα μέλη και το τζίρο που κάνουμε είμαστε σε πολύ καλό δρόμο.
«Εδώ είναι το μέλλον των υδραυλικών»
Την άποψη ότι οι υδραυλικοί του Αγρινίου πρέπει να δουν το επαγγελματικό τους μέλλον μέσα από το συνεταιρισμό, μας εξέφρασε ο αντιπρόεδρος του Δ.Σ. Κώστας Πετρόπουλος.
Όπως μας τόνισε, «οι υδραυλικοί πρέπει να πιστέψουν στον εαυτό τους και στην ιδιότητά τους. Είναι εργολάβοι και ως τέτοιοι θα πρέπει να βαδίζουν. Με πίστη και με όραμα.
Ο συνεταιρισμός αποτελεί ουσιαστικό εφόδιο γι’ αυτούς, αφού τους ολοκληρώνει επαγγελματικά, παρέχοντάς τους όλα όσα χρειάζονται για να ασκήσουν ανεμπόδιστα την εργασία τους».
