Του συνάδελφου Σάββα Τσουφλίδη από το Κιλκίς
Ο απόηχος των εκλογών ηχεί στα αυτιά μου σαν μια μασκαράτα που επαναλαμβάνεται, κάθε που μια ομάδα ανθρώπων που μας διαφεντεύει το επιθυμεί, για να μετρήσει τους σφυγμούς και τις αντοχές του πολίτη.
Χρόνια τώρα αναρωτιόμουν γιατί τάχα ψηφίζουμε τους βουλευτάδες μας, όποιους ψηφίζουμε και τους στέλνουμε στη Βουλή; Σε τι μας χρησιμεύουν; Σε τίποτα! Μήπως έπρεπε να ψηφίζουμε τις πολυεθνικές και τις τράπεζες; Τον τραπεζίτη εκείνον που θα ήταν ελαστικότερος και θα υπόσχονταν στο λαό λιγότερες αϋπνίες και λιγότερους στεναγμούς; Ποιος Καραμανλής, ποιος Παπανδρέου, ποιος Βενιζέλος, ποια Παπαρήγα, ποιος Αλαβάνος, και ποιοι βουλευτές; Κανένας δεν νοιάζεται για το λαο! Γιατί αν νοιάζονταν θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί από το βουλευτικό αξίωμα βλέποντας να καταρρακώνεται η αξιοπρέπειά του.
Δεν μπορούμε να ακούμε κάθε μέρα πόσα δισεκατομμύρια κερδίζει η κάθε τράπεζα και ο λαός να βογκά! Γιατί δισεκατομμύρια κύριε τραπεζίτη; Ένας εργάτης, ένας υπάλληλος, κερδίζει 10-15 χιλιάδες το χρόνο. Εσείς κερδίστε 20, ακόμη και 30 χιλιάδες την ημέρα. Φτάνουν νομίζω για σας και την οικογένειά σας, να τρώτε κάθε μέρα αστακό, μαύρο χαβιάρι, και να ταξιδεύετε όπου θέλετε! Γιατί δισεκατομμύρια αγαπητοί φίλοι;
Γι’ αυτό λοιπόν, μια και τους νόμους τους φτιάχνουν οι δυνατοί, και οι δυνατότεροι παντού και πάντοτε είναι οι κλέφτες, όπως μας λέει ο Σωκράτης, γιατί να μην ψηφίζουμε τον κλέφτη εκείνον που θα μας κλέβει λιγότερο;
Όταν πρόσφατα υπουργοποιήθηκε ο καθ’ όλα αγαπητός φίλος Κώστας Κιλτίδης, ήμουν από τους πρώτους που έσπευσαν να τον συγχαρούν. Και λοιπόν; Μπορεί να αλλάξει κάτι; Όχι βέβαια!
Ο λαός μας λέει συχνά, πως οι βουλευτές μας δεν νοιάζονται παρά μονάχα για τον εαυτό τους.
Ίσως τους αδικούμε λίγο. Ίσως είναι οι νόμοι των κλεφτών που δεν τους επιτρέπουν να νοιαστούν, γιατί τούτοι οι νόμοι των κλεφτών είναι σκληροί και τους προστάζουν: Κύριοι βουλευτές, να κάνετε ότι θέλετε! Να κερδίζετε όσα θέλετε, να αυξάνετε το μισθό σας όποτε και όσο θέλετε, αλλά μέχρι εκεί. Άλλο να καλοπερνούν 300 και άλλο να επιτρέψει σε 10.000.000 ανθρώπους να ζουν με αξιοπρέπεια!
Εγκλωβισμένοι λοιπόν στους νόμους των κλεφτών, τραβάνε τον ίσιο δρόμο της σιγουριάς και της ασφάλειας που θα τους οδηγήσει στην επανεκλογή τους.
Χωρίς φειδώ μοιράζουν οι τράπεζες τα λογής – λογής δάνεια. Τάχα γιατί μας λυπούνται; Όχι βέβαια! Ξέρουν πως σύμφωνα με τους νόμους που φτιάξανε και τους ψήφισαν οι βουλευτάδες μας, πολύ σύντομα δεν θα μπορούμε να ανταποκριθούμε στις υποχρεώσεις μας, πληρώνοντας τους υπέρογκους τόκους και ολάκερο το βιός μας, τα χωράφια, τα σπίτια μας, τα αμπέλια μας, τα ζωντανά μας, ακόμα και η ψυχή μας, θα γίνουνε δικά τους. Ολάκερη η Ελλάδα δική τους! Πενήντα χιλιάδες σπίτια βγήκαν στο σφυρί! Σε λίγο θα γίνουν εκατομμύρια.
Αγαπητοί βουλευτές, σπλάχνα του λαού τολμήστε! Πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας! Βάλτε τέλος στην αισχροκέρδεια. Πιάστε τους κλέφτες, μαντρώστε τους και μοιράστε τα κλεψιμαίικα να ανασάνει ο λαός. Αν δεν μπορείτε, παραιτηθείτε! Ο λαός θα ψάξει μόνος του να βρει τη λύση, και θα τη βρει!
(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Πρωινή» του Κιλκίς)
