Αρχική » Περιεχόμενα » Ελεύθερο Βήμα » Πολύκαστρο: Το ΙΚΑ της ταλαιπωρίας

Πολύκαστρο: Το ΙΚΑ της ταλαιπωρίας

Του Σάββα Τσουφλίδη
Ανοίχτε δρόμο σύννεφα σκοτεινά στις άγριες μου κατάρες. Τούτα τα λόγια του Σαίξπηρ μου ‘ρχονται συχνά στα χείλη, κάθε που είμαι αναγκασμένος, να επισκεφτώ για κάποιο λόγο μια δημόσια υπηρεσία, έναν δημόσιο οργανισμό.
Απόρροια των βλοσυρών προσώπων και της απροθυμίας των υπαλλήλων να εξυπηρετήσουν τον πολίτη. Πρέπει να καταλάβουν κάποιοι υπάλληλοι, πως ο λαός πληρώνει για να είναι εκεί που βρίσκονται και οφείλουν να μας εξυπηρετούν, αλλά και να μας χαμογελούν.
Επισκέφτηκα πρόσφατα το ΙΚΑ Πολυκάστρου. Ένιωσα όπως τότε, στα χρόνια της χούντας, όταν έμπαινες σε αστυνομικό τμήμα για κάποιο πιστοποιητικό και έτρεμες μη τυχόν και σου προσάψουν καμιά κατηγορία!
Έτσι χωρίς λόγο, απλά και μόνο να εκδηλώσουν το σαδισμό τους, απέναντι στον ανθρώπινο πόνο.
Αντικρίζοντας την κ. διευθύντρια ήταν σα να έβλεπα τη σφίγγα την τραγουδίστρα έτοιμη να καταβροχθίσει τον Οιδίποδα.
Τα βλοσυρά πρόσωπα, της διευθύντριας και ορισμένων υπαλλήλων, δεν αφήνουν περιθώρια για να ζητήσει κανείς περαιτέρω εξηγήσεις για να βρει λύσεις στο πρόβλημά του.
Και αν επιμένεις, περνούν στην επίθεση, προσπαθώντας με διάφορα τερτίπια να σου προσάψουν επιβαρυντικά στοιχεία, τρέποντάς σε, σε φυγή.
Αγαπητοί αναγνώστες, χρειάστηκε να τηλεφωνήσω στην Αθήνα, στην κεντρική διοίκηση του ΙΚΑ για να παραλάβω το έγγραφο που ήθελα.
Ευχαριστώ τον κ. Γεωργαλά για την άμεση και αποτελεσματική παρέμβασή του.