Ο ισχύων κανονισμός εγκαταστάσεων φυσικού αερίου ή υγραερίου προβλέπει ρητά (παράγραφος 5.1): Οι σωληνώσεις και τα εξαρτήματά τους θεωρούνται ασφαλείς αν μπορούν να αντέξουν σε θερμοκρασία 650°C για τουλάχιστον 30 min.
Βασιζόμενοι σε αυτή τη γενική απαίτηση χρησιμοποιούμε π.χ. σκληρή κόλληση σε δίκτυα χαλκοσωλήνων, ειδικά στεγανοποιητικά των κοχλιοτομημένων συνδέσεων κ.λπ.
Τι γίνεται όμως με τις σφαιρικές βαλβίδες, τις ηλεκτροβαλβίδες, τα φίλτρα και τον ίδιο τον καυστήρα;
Σ’ αυτά δυστυχώς πολύ λίγη σημασία δίνουμε. Και εξηγούμαι.
Χρησιμοποιούμε π.χ. σφαιροκρουνούς κατά ΕΝ 331. Κρουνούς κατάλληλους για δίκτυα αερίων καυσίμων. Έλα όμως που η ΕΝ 331 προβλέπει δύο κατηγορίες τέτοιων κρουνών.
Μία απλή για εγκατάσταση στο ύπαιθρο ή όπου δεν υπάρχει κίνδυνος πυρκαγιάς και μία αντοχής σε υψηλές θερμοκρασίες με το χαρακτηριστικό ΗΤΒ.
Δεν έχω κάνει ειδική έρευνα, αλλά διαισθάνομαι ότι ούτε ένα 2% των εγκαταστάσεων φυσικού αερίου έχουν τοποθετημένους κρουνούς ΗΤΒ στα λεβητοστάσια.
Γιατί να τοποθετηθούν άλλωστε, αφού η ΕΠΑ δεν το ελέγχει.
Το ίδιο ισχύει για πολλές Η/Μ βαλβίδες, φίλτρα αερίων καυσίμων κ.λπ.
Τι γίνεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Μία λύση υπάρχει. Πριν από κάθε εξάρτημα που δεν είναι αρκετά πυράντοχο να τοποθετούμε μια βαλβίδα θερμικής προστασίας. Είναι μια βαλβίδα που ενεργοποιείται και διακόπτει την παροχή αερίου εάν η θερμοκρασία της υπερβεί μία αρκετά χαμηλή θερμοκρασία (150 ή 200°C).
Εάν βέβαια στην ίδια περιοχή έχουμε μία σειρά τέτοιων εξαρτημάτων π.χ. σφαιροκρουνό – Η/Μ βαλβίδα – φίλτρο, το ένα μετά το άλλο, μία και μόνο θερμική βαλβίδα αρκεί.
Και στο ύπαιθρο; Εξαρτάται. Ο σφαιροκρουνός αμέσως μετά το μετρητή της ΕΠΑ π.χ. εάν είναι τοποθετημένος στη μάντρα του κήπου μιας οικοδομής, σε απόσταση από αυτήν, μπορεί να μην προστατευθεί. Όχι όμως εάν ο μετρητής είναι τοποθετημένος στην είσοδο της πολυκατοικίας έστω και έξω από την πόρτα της.
Ο υπάρχων κανονισμός έχει μια ιδιορρυθμία για τα ελληνικά δεδομένα. Συντάχθηκε από μηχανικούς με βάση άλλους ευρωπαϊκούς κανονισμούς και όχι από νομικούς ή δημόσιους υπαλλήλους. Δείχνει εμπιστοσύνη στο μηχανικό μελετητή του έργου, στον οποίο επιτρέπει να σταθμίσει κινδύνους και να βρει τις σωστές λύσεις χωρίς να ασχολείται με κάθε πιθανή ή απίθανη περίπτωση και χωρίς προβλέψεις που θα ανέβαζαν αναίτια το κόστος ενός έργου ή ακόμη και θα το καθιστούσαν αδύνατον. Βέβαια κάτι τέτοιο προϋποθέτει τεχνικούς έμπειρους και αποφασισμένους να προστατεύουν τους πελάτες τους, ιδιοκτήτες της εγκατάστασης αερίου, από κάθε πιθανό κίνδυνο.
Όργανα – βαλβίδες – εξαρτήματα σωληνώσεων αερίου και αντοχή σε υψηλές θερμοκρασίες
