Επίτιμου προέδρου της ΟΒΥΕ
Αν υποθέσουμε ότι κάποιος γράψει για το χώρο των επαγγελματοβιοτεχνών της χώρας, είναι σίγουρο ότι θα θελήσει να μάθει και κάποια πράγματα και για τον Κλάδο μας. Να πληροφορηθεί τέλος πάντων ποιοι είναι αυτοί οι υδραυλικοί που βρίσκονται τόσο ψιλά στην επικαιρότητα, τις περισσότερες φορές με αρνητικά σχόλια. Για να αντλήσει κάποιες πληροφορίες, το πιθανότερο είναι να καταφύγει στο διαδίκτυο. Αυτό έκανα και εγώ. Έγραψα «κλάδος υδραυλικών» και πάτησα το κουμπί. Μου βγήκαν διάφορες πληροφορίες, κυρίως από τον «υδραυλικό» που σύντομα με οδήγησαν στην ΟΒΥΕ. Εδώ είμαστε, σκέφτηκα. Χωρίς να είμαι εξπέρ σε αυτά τα πράγματα, άρχισα να αναζητώ τα στοιχεία που θα ήθελα αν έκανα αυτή την έρευνα. Θα ήθελα δηλαδή να μάθω ποιος είναι ο κλάδος των υδραυλικών, από πού ξεκίνησε, τι έχει κάνει μέχρι τώρα και ποια είναι τα προβλήματα που τον απασχολούν σήμερα.
Για το τελευταίο θα μπορούσα να μάθω κάποια πράγματα αν παρακολουθούσα τις δραστηριότητες των τελευταίων διοικήσεων να αντιμετωπίσουν κάποια προβλήματα. Για όλα τα άλλα, για την ιστορία του Κλάδου, για το από πού ξεκίνησε, για το τι έχει κάνει όλα αυτά τα χρόνια, δεν θα μάθαινα τίποτα – και βέβαια, δεν θα έγραφα τίποτα.
Όλα αυτά βέβαια αν ήμουν ένας άσχετος. Δεν είμαι όμως και ποτέ δεν θα ήθελα μια τόσο φτωχή αναφορά για τον Κλάδο μου, τη στιγμή που έχει μια λαμπρή ιστορία πίσω του, που έχει κάνει τόσο σημαντικά πράγματα και σε ποιότητα και σε ποσότητα. Κάτι τέτοιο, πέρα από το ότι θα ήταν άδικο για τον Κλάδο, θα ήταν και μια μεγάλη προσβολή για τους εκατοντάδες και χιλιάδες συναδέλφους που συνέβαλαν να παραχθεί αυτό το τεράστιο έργο.
Εγώ βέβαια το 2010 έστειλα στους συναδέλφους, ένα βιβλίο όπου κατέγραφα βήμα βήμα όλη αυτή τη λαμπρή ιστορία. Πέρασαν όμως από τότε 10 χρόνια και οι νέοι συνάδελφοι δεν το γνωρίζουν, πέρα βέβαια από το ότι είναι δύσκολο να διαβάσει κανείς 350 σελίδες για να δει τι έγινε χθες – αν και το βιβλίο δεν γράφει μόνο την… Ιστορία.
Για να καλύψω αυτό το κενό, αποφάσισα να γράψω ένα σημείωμα, καταγράφοντας περιληπτικά όλη αυτή τη λαμπρή πορεία.
Για να τιμήσω μάλιστα τους παλιούς συναδέλφους, που συνέβαλαν σ’ αυτό το έργο και που οι νέοι δεν έχουν ακούσει ούτε το όνομά τους, προσέθεσα στο κείμενο και πολλές παλιές φωτογραφίες, απ’ όσες βέβαια βρήκα στα χαρτιά μου. Δημιουργήθηκε έτσι ένας φάκελος τον οποίο τύπωσα σε 11 αντίτυπα και παρέδωσα από έναν σε κάθε μέλος του Δ.Σ. στην περυσινή (2019) συνέλευση της Ομοσπονίας στη Λάρισα, για να πάνε ενημερωμένοι σε μια ολομέλεια όπου θα το συζητούσαν, χωρίς να χρειάζεται να φάνε χρόνο από τη συνεδρίασή τους (βλέπετε κάτι ξέρω και εγώ από αυτά).
Προσοχή για να μην γίνει καμιά παρεξήγηση: Το υλικό που έστειλα, αποτελεί την καταγραφή γεγονότων που έγιναν και δεν χρειάζονται την έγκριση κανενός μας. Το έστειλα στην Ομοσπονδία για να το δημοσιεύσει αυτή, γιατί δικό της έργο είναι. Η διοίκηση, λόγω και της κατάστασης που δημιουργήθηκε αλλά και λόγω άλλων προτεραιοτήτων, δεν ασχολήθηκε ακόμα με το θέμα και δεν ξέρω πότε θα ασχοληθεί.
Επειδή όμως ο δικός μου χρόνος δεν μετριέται με το ίδιο μέτρο που μετριέται των συναδέλφων της Διοίκησης, (και όλοι καταλαβαίνετε τι εννοώ), δημοσιεύω σήμερα όλο αυτό το υλικό στο περιοδικό, για να πληροφορηθούν και οι νέοι συνάδελφοι όλη αυτή τη λαμπρή ιστορία και να αντλήσουν γνώση και δύναμη για να αντιμετωπίσουν τα σημερινά δύσκολα προβλήματα που τους απασχολούν.
Υ.Γ. Αν κάποιοι συνάδελφοι θέλουν να μάθουν περισσότερα γι’ αυτή τη λαμπρή ιστορία ας μου τηλεφωνήσουν, (6944293246) για να τους στείλω, δωρεάν εννοείται, ένα βιβλίο των «Αναμνήσεων» που θα περιέχει και ένα CD από διάφορες δημόσιες παρεμβάσεις της ΟΒΥΕ κυρίως στην τηλεόραση. Το μόνο κόστος που πρέπει να πληρώσουν θα είναι τα έξοδα αποστολής γιατί λεφτά, «δεν»…
Οι κυριότεροι σταθμοί στην πρόσφατη ιστορία του Κλάδου
1. Κάποια στοιχεία από το παρελθόν.
Έχουμε συνηθίσει να αναφερόμαστε στην σύγχρονη ιστορία του Κλάδου, από το 1962. Βρέθηκαν όμως κάποια στοιχεία από τα παλιότερα χρόνια για τον Σύνδεσμο της Αθήνας. Για πρώτη φορά η παρουσία και δράση του Συνδέσμου, σημειώνεται το 1919. Το σωματείο αποκτά κύρος και οντότητα, και ιδρύει το 1924 έναν από τους πρώτους αστικούς συνεταιρισμούς στη χώρα μας, τον «Προμηθευτικό Συνεταιρισμό Υδραυλικών Μεταλλουργών Καταστηματαρχών Αθηνών, Πειραιώς και Περιχώρων ΣΥΝ.Π.Ε.» Για να πάρουμε μια γεύση για τα προβλήματα που απασχολούσαν τους συναδέλφους εκείνων των εποχών, παραθέτουμε κάποια στοιχεία από τα αρχεία που υπάρχουν.
• Από το πρακτικό του Δ.Σ. του Σωματείου της Αθήνας:
05/05/1943: Να δώσουμε κατάσταση απόρων για βοήθεια από Υπουργείο Εργασίας.
06/10/1943: Το Υπουργείο εφοδιασμού ενέκρινε 364 κιλά οινόπνευμα. Το κάθε μέλος θα πάρει από 1 κιλό προς 9.000 το κιλό (το 1943 είχε 364 μέλη)! 22/03/1944: Εδόθησαν και χορηγήθηκαν 1.065 κιλά αλεύρι. Ο Ερυθρός Σταυρός χορήγησε στο Σωματείο 100 κιλά φασόλια για τους άπορους συναδέλφους.
19/11/1944: Να ζητήσουμε παπούτσια και για τα μέλη μας. Να ζητήσουμε από το Υπουργείο Εφοδιασμού δέματα και για το Σωματείο μας. 26/03/1945: Όσοι δεν πήραν τρόφιμα να έρθουν να πάρουν.
21/09/1945: Να δώσουμε κατάσταση στο ΒΕΑ, για το Υπουργείο, για να μας δώσουν κασσίτερο.
07/02/1946: Να πάρουν το κάρβουνο. Θα χάσουν τον μήνα.
11/03/1946: Γίνονται ενέργειες για 2.000 κιλά καννάβι.
11/04/1946: Συζήτηση για καννάβι – κόλληση.
22/08/1946: Θέματα: Κασσίτερος – κόλληση.
30/09/1946: Αίτηση στο Υπουργείο για 75 τόνους λαμαρίνα. Πρακτικό Ν. 10 (και αυτό αξίζει να καταχωρηθεί) Κτηθείσα περιουσία του Σωματείου το 1946. – Εις κονδυλοφόρος αξίας 850 δρχ. – Εις χάραξ φάμπερ αξίας 3.000 δρχ. – Μία ξύστρα μολυβίου με ανταλλακτική λεπίδα αξίας 10.500 δρχ.(!)
Και τώρα απολαύστε ένα ιστορικό ψήφισμα της Γεν. Συνέλευσης που καταδεικνύει το πνεύμα της εποχής αλλά και το φρόνιμα του Κλάδου εκείνα τα χρόνια:
Ψήφισμα
1. Η Γενική Συνέλευση του Σωματείου με συμμετοχή 450 μελών χαιρετίζει την Εθνικήν Ενότητα, τους πρωτεργάτες αυτής και την Εθνικήν Κυβέρνησιν.
2. Τάσσεται παρά το πλευρόν της διά την πάταξιν των προδοτών, την αναδημιουργίαν της χώρας μας σύμφωνα με της προγραμματικής της δηλώσεως και δια την λαϊκοδημοκρατικήν λύσιν όλων των προβλημάτων που απασχολούν τον ελληνικόν λαόν.
3. Ζητεί την παραδειγματική τιμωρίαν όλων των αποδεδειγμένων δοσιλόγων των συνεργασθέντων μετά του εχθρικού στρατού πολιτικών και οικονομικών, και την εκκαθάρισιν του κρατικού μηχανισμού από όλα τα φασιστικά στοιχεία και τα ανίκανα δια την δημοσίαν υπηρεσίαν.
2. Η πρόσφατη ιστορία
Η πρόσφατη ιστορία του Κλάδου αρχίζει το1962. Τότε που, με την έκδοση της εφημερίδας «ο υδραυλικός», δίνεται η δυνατότητα στα ηγετικά στελέχη της εποχής να ανταλλάσουν απόψεις για την οργάνωση του Κλάδου. Αποτέλεσμα αυτής της ανταλλαγής, ήταν η οργάνωση μιας σύσκεψης στην Θεσσαλονίκη όπου, μεταξύ άλλων, αποφασίζεται η ίδρυση της Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Υδραυλικών Ελλάδος, της ΟΒΥΕ, και ζητείται η εφαρμογή του ισχύοντος Κανονισμού για τις υδραυλικές εγκαταστάσεις. Το 1964 ιδρύεται η Ομοσπονδία και αρχίζουν τα πρώτα βήματα για την οργάνωση του Κλάδου, με πρωταγωνιστές τους υπάρχοντες Συνδέσμους (Αθήνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη, Λάρισα, Πάτρα, Καβάλα και Χανιά).
Η δικτατορία της Χούντας όμως ανακόπτει κάθε προσπάθεια. Τα ιδιόκτητα γραφεία του Συνδέσμου της Αθήνας κατάσχονται. Αργότερα, συνάδελφοι που μπορούσαν να κινηθούν (άλλοι ήταν φυλακή και εξορία), προσφεύγουν στα δικαστήρια και κερδίζουν τα γραφεία να περιέλθουν στο «νέο» Σύνδεσμο που ίδρυσαν.
Το 1975 βρίσκει τον Κλάδο με 6 Συνδέσμους και 2 Συνεταιρισμούς. (Θεσσαλονίκη, Παλαιός Λάρισας). Η ΟΒΥΕ με νέα ηγεσία και κυρίως με νέες αντιλήψεις και πρακτικές προγραμματίζει τα επόμενα βήματα. Οι κεντρικοί στόχοι είναι:
• Οργάνωση του Κλάδου με την ίδρυση Συνδέσμου και Συνεταιρισμού σε κάθε πόλη.
• Βελτίωση της τεχνικής στάθμης του Κλάδου με σειρά σεμιναρίων για τους συναδέλφους.
• Βελτίωση της ποιότητας των εγκαταστάσεων με:
– Την χορήγηση αδειών στους υδραυλικούς.
– Την σύνταξη προδιαγραφών παραγωγής των υλικών.
– Την σύνταξη προδιαγραφών κατασκευής των έργων.
Ακολουθεί μια 15ετία πρωτοφανούς κινητοποίησης με πολλή δουλειά, καλά μεθοδευμένη, με πάθος και επιμονή για την επίτευξη των στόχων που κάθε φορά έμπαιναν.
Το 1980 πείθουμε την Τράπεζα της Ελλάδας ότι ανήκουμε στο βιοτεχνικό χώρο και δικαιούμαστε βιοτεχνικά δάνεια. Οι Συνεταιρισμοί μας παίρνουν εκατοντάδες εκατομμύρια δάνεια από τα ΜΟΠ. Εκείνα τα χρόνια, οι πολυπρόσωπες εταιρείες έχουν δυσμενή φορολόγηση και είναι εμπόδιο στην προσπάθειά μας για ίδρυση κοινοπραξιών. Με την θερμή συνηγορία του ΒΕΑ και του ΕΟΜΜΕΧ, περνάμε νόμο από την Βουλή που εξαιρεί από την δυσμενή φορολογία τις εταιρείες που προέρχονται από συγχώνευση τριών τουλάχιστον βιοτεχνικών επιχειρήσεων και η ίδρυσή τους γίνεται χωρίς καμιά φορολογική επιβάρυνση.
Το 1991,μετά από 16 χρόνια, ο Κλάδος κάνει τον απολογισμό του.
• Οι Σύνδεσμοι από 6 έχουν γίνει 76.
• Οι Συνεταιρισμοί από 2 έχουν γίνει 36, με 56 καταστήματα.
• Έχει υπογραφεί το Π.Δ. 38/91 που βάζει μια τάξη στον χώρο των εγκαταστάσεων, τουλάχιστον στο θεσμικό επίπεδο.
Η έκδοση του Π.Δ. έχει μεγάλη ιστορική σημασία γιατί:
– Δικαιώνει τον τριαντάχρονο αγώνα του Κλάδου.
– Θεσμοθετεί κανόνες σε έναν τόσο ευαίσθητο τομέα.
– Έχει ιδρυθεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνεταιρισμών Εγκαταστατών Υδραυλικών, η ΠΟΣΕΥΔ, ή το «Υδρώ», όπως παρουσιάστηκε αργότερα εμπορικά.
– Έχουν εκδοθεί από το ΤΕΕ 7 νέες Τεχνικές Οδηγίες (ΤΟΤΕΕ) για τον τρόπο κατασκευής των εγκαταστάσεων.
– Έχουν εκδοθεί από τον ΕΛΟΤ πολλές προδιαγραφές για νέα υλικά.
Είναι γενικά παραδεκτό ότι ο Κλάδος μας έχει πετύχει ένα άθλο σε λίγα χρόνια. Όμως δεν υπάρχει χρόνος για εφησυχασμό και πανηγύρια.
Το 1992, μετά την υπογραφή του Π.Δ. η ΟΒΥΕ:
• Οργανώνει μια μεγάλη καμπάνια ενημέρωσης των υδραυλικών για:
– Την διαδικασία χορήγησης των Αδειών.
– Τις διατάξεις του Π.Δ. που αφορούν τους υδραυλικούς. Για τον σκοπό αυτό:
– Συντάσσει, σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ ένα βιβλίο για κάθε ειδικότητα της δουλειάς μας, σε συνεργασία με εξειδικευμένους σε κάθε ειδικότητα μηχανολόγους, τους οποίους αναζητεί και βρίσκει η ΟΒΥΕ. Αξίζει να σημειωθεί, για να φανεί το μέγεθος της δουλειάς, ότι τα βιβλία αυτά γράφτηκαν, τυπώθηκαν με πολύγραφο και βιβλιοδετήθηκαν με πρωτόγονο τρόπο, σε πολλές χιλιάδες, στα υπόγεια του ΟΑΕΔ.
Αργότερα συντάσσει δύο νέα πιο εξειδικευμένα βιβλία:
– Ένα για τις εγκαταστάσεις υδραυλικών – θέρμανσης και
– Ένα για τα καύσιμα αέρια μιας και δεν υπάρχει ακόμα Κανονισμός.
Όλα χρηματοδοτήθηκαν από τον ΟΑΕΔ και χορηγήθηκαν δωρεάν στους συναδέλφους.
• Οργανώνει, σε συνεργασία με τον ΟΑΕΔ, σεμινάρια σε όλη την χώρα που παρακολουθούν περίπου 15.000 υδραυλικοί.
Το 1995, με πρωτοβουλία και πρωταγωνιστή την ΟΒΥΕ, εκδίδεται το Π.Δ. 48/1995 που αποκαθιστά αβλεψίες και λάθη του προηγούμενου. Το 2000 εκδίδεται το Π.Δ 55/2000 που συμπληρώνει τα δύο προηγούμενα. Με το ΠΔ. 38/1991:
• Χορηγούνται Άδειες στους υδραυλικούς μετά από σεμινάρια και εξετάσεις.
• Οι εγκαταστάσεις εκτελούνται μόνο από αδειούχους υδραυλικούς.
• Στις εγκαταστάσεις τοποθετούνται μόνο υλικά με προδιαγραφές.
• Οι εγκαταστάσεις εκτελούνται σύμφωνα με τις Τεχνικές Οδηγίες (ΤΟΤΕΕ) και τη μελέτη.
• Μετά το πέρας κατασκευής των εργασιών, ο αδειούχος υδραυλικός υπογράφει Υπεύθυνη Δήλωση ότι εκτέλεσε τις εγκαταστάσεις σύμφωνα με όλα τα παραπάνω. Η Δήλωση αυτή για να γίνει δεκτή για την σύνδεση των δικτύων Κοινής Ωφελείας, όπως αναφέρεται, πρέπει να έχει «κατατεθεί αποδεδειγμένα, στο οικείο επαγγελματικό Σωματείο που καλύπτει τον Κλάδο».
Η διάταξη αυτή, που πέρασε με την μεγαλύτερη δυσκολία από όλες τις άλλες, δικαίωσε την επιμονή της ΟΒΥΕ για την αναγκαιότητά της γιατί:
– Μαζικοποίησε τα Σωματεία και
– Τα έκανε οικονομικά εύρωστα ώστε να μπορούν να παίξουν τον ρόλο τους στην εφαρμογή του Διατάγματος, μια και κανένας άλλος δεν ενδιαφέρθηκε – και δεν ενδιαφέρεται ακόμα.
Η σύνταξη των 3 Π.Δ. – Η σύνταξη των Π.Δ. έγινε από 7 Φορείς. (Υπουργεία Βιομηχανίας, Δημοσίων Έργων και Παιδείας, ΤΕΕ, Σύλλογο Μηχανολόγων, ΟΑΕΔ και ΟΒΥΕ). –
Η υπογραφή του πρώτου σχεδίου Π.Δ. έγινε στις 25/05/1989 ομόφωνα από όλους.
– Η συμβολή της ΟΒΥΕ στην σύνταξη και των 3 Π.Δ. υπήρξε καθοριστική.
– Η ΟΒΥΕ, με καλά τεκμηριωμένα επιχειρήματα, αλλά και την καλή πίστη όλων των μελών της Ομάδας, έπεισε για την ορθότητα όλων των θέσεών της και συνέβαλε στο να παραχθεί ένα άψογο νομικό κείμενο, που αποτέλεσε οδηγό για την έκδοση και άλλων Π.Δ. για άλλους κλάδους.
Το 2012 εκδόθηκε το Π.Δ. 112/2012 και το 38/1991 καταργήθηκε. Υπογραμμίζουμε δύο βασικές διαφορές των δύο διαταγμάτων.
– Το Π.Δ. με 38/1991 συντάχθηκε ομόφωνα από 7 φορείς και έγινε δεκτό από το Υπουργείο χωρίς καμία αλλαγή.
– Το Π.Δ. 112/2012 συντάχθηκε από τους τεχνοκράτες του Υπουργείου και οι περισσότερες και πιο ουσιώδεις προτάσεις του Κλάδου αγνοήθηκαν.
Οι επιδιώξεις μας υπηρετούσαν και τους πολίτες:
– Η βελτίωση της ποιότητας των εν γένει εγκαταστάσεων είναι προς όφελος του Κοινωνικού Συνόλου.
– Η ίδρυση συνεταιρισμών αποκαθιστά τον ανταγωνισμό και μειώνει αισθητά τις τιμές προς όφελος όλων των πολιτών.
– Σήμερα οι συνάδελφοι παρακολουθούν τις προσπάθειες της Διοίκησης για την αντιμετώπιση των πολλών και δύσκολων προβλημάτων τους.
