Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνάντηση και κουβέντα είχαμε πρόσφατα στα γραφεία μας με τον συν. Νικόλαο Λίκα, ο οποίος ειδικεύεται σε μια πολύ ιδιαίτερη και σχετικά σπάνια μέχρι στιγμής στη χώρα μας μορφή εξάσκησης του επαγγέλματος του υδραυλικού: Είναι εναερίτης – υδραυλικός. Είναι, δηλαδή, εκπαιδευμένος και πιστοποιημένος στο ασφαλές “σκαρφάλωμα” σε μεγάλα ύψη, με τη χρήση ειδικών σχοινιών και εξαρτημάτων, για την εκτέλεση εργασιών σε δυσπρόσβατα εξωτερικά ή εσωτερικά σημεία κτιρίων κάθε τύπου, καθιστώντας μη απαραίτητη την δαπανηρή και, πολλές φορές, ενοχλητική και προβληματική χρήση σκαλωσιάς. Αυτά τα πολύ ενδιαφέροντα και πρωτοποριακά -για την χώρα μας- που μας είπε, παρουσιάζουμε στη συνέχεια.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα να συνδυάσεις την εκπαίδευση, την εμπειρία και κυρίως την αγάπη σου για την αναρρίχηση με το επάγγελμα του υδραυλικού;
Αρχικά να πούμε πως αυτό που κάνω στο επάγγελμα δεν είναι ακριβώς αναρρίχηση, είναι μια συγκεκριμένη εκπαίδευση, για την οποία επανεξετάζομαι κάθε τρία χρόνια, προκειμένου να ανανεώσω την πιστοποίηση που επίσης ισχύει για τρία χρόνια και μου δίνει την δυνατότητα να αναλαμβάνω εργασίες που βρίσκονται σε μεγάλα ύψη. Σαν ιστορία του πώς κατέληξα σε αυτή την εξειδίκευση, να πω πως από μικρός είχα -και έχω- μια μεγάλη αγάπη για τη φύση, τα βουνά, τα σπήλαια, πράγμα που εκφράστηκε με την φυσική παρουσία και δραστηριότητά μου σε αυτά, μέσω της αναρρίχησης.
Από παλιά, πριν ακόμα ξεκινήσω την επαγγελματική μου δραστηριότητα σαν υδραυλικός και ανοίξω την δική μου επιχείρηση, παρατηρούσα συναδέλφους να εκτελούν εργασίες με υψηλή επικινδυνότητα χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας. Τους έβλεπα να φτιάχνουν αυτοσχέδια μέσα, έπαιρναν πχ ένα οποιοδήποτε σχοινί κι έλεγαν στον βοηθό ή τον άλλο συνάδελφο “έλα, δέσου και σε κρατάω”, χωρίς κάποια συγκεκριμένη μέθοδο, χωρίς ασφάλεια. Ήθελα λοιπόν αυτές τις αναγκαίες εργασίες που, όλοι οι υδραυλικοί λίγο πολύ θα κληθούμε να εκτελέσουμε -αλλά και την τεχνική στην αναρρίχιση – σπηλαιολογία που κάνω, εγώ να τις κάνω με έναν τρόπο πιο σύγχρονο, με πιστοποίηση από κάποιον ειδικευμένο οργανισμό. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας τέτοιος οργανισμός με κεντρικά στην Αγγλία και παραρτήματα σε όλο τον κόσμο, από τον οποίο έρχονται και μας πιστοποιούν.
Εδώ στην Ελλάδα γνωρίζεις άλλους συνάδελφους ή και σε άλλα τεχνικά επαγγέλματα που να έχουν τέτοια πιστοποίηση;
Γνωρίζω πως υπάρχουν κάποιοι που γνωρίζουν από αναρρίχηση και έχουν τα επαγγελματικά σχοινιά και εξαρτήματα, τα οποία τα χρησιμοποιούν και για τη δουλειά. Πράγμα που όμως δεν είναι πολύ ασφαλές, καθώς χρησιμοποιούν ένα μόνο σχοινί, όπως κάνουμε στα σπήλαια και στις αναρριχήσεις, και όχι δύο όπως προβλέπει η πιστοποίηση για τη χρήση στην εργασία, ώστε να υπάρχει δικλείδα ασφαλείας.
Ποιές είναι οι δικές σου σπουδές;
Εγώ έχω τελειώσει υδραυλικός και ηλεκτρολόγος στην Σιβιτανίδειο Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων.
Εάν κάποιος άλλος συνάδελφος θα ήθελε να πάρει αυτή την πιστοποίηση, ώστε να αναλαμβάνει αντίστοιχες εργασίες με ασφάλεια, τι θα πρέπει να κάνει; Πόσο χρόνο χρειάζεται η συγκεκριμένη εκπαίδευση; Μπορεί να την κάνει κάποιος που δεν έχει κάνει ποτέ στη ζωή του αναρρίχηση;
Η εκπαίδευση έχει βαθμίδες, όπως έχει και η Άδεια του υδραυλικού. Προχωράς σιγά σιγά και ανάλογα με τις ικανότητές σου παίρνεις τις πιστοποιήσεις, ενώ εργάζεσαι πάντα υπό την επίβλεψη κάποιου με ανώτερη βαθμίδα. Επίσης με αυτή την πιστοποίηση μπορείς να δουλέψεις και να συνεργαστείς με άλλους συναδέλφους οπουδήποτε στον κόσμο, ακόμα κι αν δεν γνωρίζεις τη γλώσσα, γιατί όλοι οι εναερίτες έχουμε έναν κοινό κώδικα επικοινωνίας. Θεωρώ ότι μπορεί να το κάνει οποιοσδήποτε, αρκεί να το θέλει πολύ, να του αρέσει, γιατί υπάρχουν πολλά που πρέπει να μάθει να κάνει, υπάρχουν πολλά εξαρτήματα που πρέπει να ξέρει να χρησιμοποιεί. Πέρα από την ίδια την δουλειά του υδραυλικού που πρέπει να γνωρίζει καλά, πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά και της ιδιαιτερότητες της τεχνικής αυτής, ώστε να μην κινδυνεύσει σε κανένα στάδιο της εργασίας. Μην ξεχνάμε ότι δεν πατάς στα πόδια σου, είσαι στον αέρα κρεμασμένος σε σχοινιά, όπως θα δείτε και στις φωτογραφίες…
Πρώτα ήρθε στη ζωή σου η αναρρίχηση και μετά τα υδραυλικά – ή το ανάποδο;
Ξεκάθαρα η αναρρίχηση, έχω ξεκινήσει από μικρός, ήμουν πρόσκοπος, με αγάπη για την φύση. Από το Γυμνάσιο ακόμα πήγαινα και περπατούσα στο βουνό, όπου αργότερα είδα κάποιους να σκαρφαλώνουν και είπα «γιατί όχι κι εγώ»; Σιγά–σιγά μπήκα σε κάποιους συλλόγους, κι έτσι εκπαιδεύτηκα στην αναρρίχηση, στο χειμερινό βουνό, είμαι διασώστης σε ομάδα διάσωσης, έχω πολλά χρόνια πάνω στα σχοινιά. Μετά όταν ήρθε η ηλικία για σπουδές επέλεξα το επάγγελμα του υδραυλικού, και σαν υδραυλικός, από βοηθός ακόμα, έβλεπα από συναδέλφους όλες αυτές τις πολύ επικίνδυνες συμπεριφορές που προανέφερα, σε ψηλά, δύσκολα σημεία, κι έτσι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να συνδυάσω το χόμπυ μου με την δουλειά μου.
Πόσα χρόνια εφαρμόζεις αυτή την τεχνική στο επάγγελμα του υδραυλικού; Πόσοι είσαστε που την κάνετε αυτή τη δουλειά – στην Αθήνα ας πούμε;
Την πιστοποίηση αυτή εγώ την έχω πάρει εδώ και αρκετά χρόνια – σαν υδραυλικός βέβαια εργάζομαι πολύ περισσότερα. Γνωρίζω πως υπάρχουν μερικοί που έχουν πάρει την πιστοποίηση που έχω κι εγώ, αλλά είναι σε άλλες ειδικότητες της οικοδομής, αλλά κάποιον που να έχει τις δικές μου εξειδικεύσεις, δεν γνωριζω να υπάρχει άλλος, μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε τουλάχιστον. Έχω ακούσει βέβαια όπως είπα, πως υπάρχουν συνάδελφοι – αναρρηχητές που παίρνουν τα σχοινιά της αναρρίχησης και τα χρησιμοποιούν στη δουλειά. Υπάρχουν κι άλλοι που έχουν την ίδια πιστοποίηση με εμένα, εργάζονται όμως κυρίως στις ανεμογεννήτριες.
Φαντάζομαι πως θα είσαι περιζήτητος…
Σχετικά, ναι. Βέβαια έχω ένα «παράπονο» γιατί κάποιοι δεν αναγνωρίζουν την επικινδυνότητα, αλλά και την αναγκαιότητα σε συνδυασμό με τη δυσκολία αυτού που κάνω, και σε επέκταση το πόσο την κοστολογώ. Υπάρχουν φυσικά και αρκετοί πελάτες που δεν τους νοιάζει το κόστος, προκειμένου να γίνει η δουλειά με ασφάλεια.
Στις δουλειές που αναλαμβάνεις, πηγαίνεις μόνος σου;
Μόνος σε τέτοιες εργασίες, δεν πας ποτέ. Ανάλογα βέβαια με την δουλειά μπορεί να χρειάζεται περισσότερη ή λιγότερη βοήθεια.
Υπάρχει κάτι που θα ήθελες να πεις στους συναδέλφους σου που αναλαμβάνουν επικίνδυνες εργασίες σε ύψη;
Θα ήθελα να ζητήσω από τους συναδέλφους να μην είναι επιπόλαιοι σε σχέση με την επικινδυνότητα της δουλειάς μας. Δεν αργεί η στιγμή που μπορεί να γίνει το παραμικρό, που μπορεί να στοιχίσει την ζωή σε κάποιον από εμάς. Ακόμη και εγώ που είμαι εκπαιδευμένος, που έχω την εμπειρία, έχω πάντα το νου μου, ο φόβος δεν πρέπει να ξεχνιέται, γιατί προστατεύει. Τα σχοινιά και ο εξοπλισμός που χρησιμοποιώ είναι πιστοποιημένα κι αυτά, με συγκεκριμένες προδιαγραφές, και πρέπει να αλλάζονται στην πενταετία τουλάχιστον, αλλά, ανάλογα με τη χρήση, μπορεί και νωρίτερα, στα δύο ή και στον ένα χρόνο ακόμη. Μια σκάλα, ένα μαδέρι δεν αρκούν για να γίνουν με ασφάλεια αυτές οι εργασίες, να μην κάνουν αυτό που λέμε «ταρζανιές», ένα λάθος δεν έιναι δύσκολο να γίνει, και κάποια λάθη δεν έχουν γυρισμό. Η ανθρώπινη ζωή, δεν κοστολογείται.
Επικοινωνία: info@mytechnikos.gr www.mytechnikos.gr
