Στις 23 και 24 Οκτωβρίου 2021, στο ξενοδοχείο OASIS στην Γλυφάδα.
Επανεκλογή του Δημήτρη Βαργιάμη στη θέση του προέδρου, με μεγάλο ποσοστό ψήφων
Σε πολύ θετικό κλίμα πραγματοποιήθηκε η πολυαναμενόμενη εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ, μετά από αναβολές λόγω της πανδημίας, με μεγάλη συμμετοχή συνδέσμων από όλη την Ελλάδα. Μετά την ολοκλήρωση των αρχαιρεσιών και την σύσταση σε σώμα, την θέση του προέδρου της Ομοσπονδίας κατέκτησε για άλλη μια φορά ο Δημήτρης Βαργιάμης με μεγάλο ποσοστό.
Στην συνέλευση παραβρέθηκαν μετά από πρόσκληση ο κ. Γ. Καββαθάς, πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ ,ο κ. Γ. Χατζηθεοδοσίου, πρόεδρος της ΚΕΕΕ, ο συν. Γ. Κωσταντέλλος, πρώην πρόεδρος της ΟΒΥΕ. Επίσης, χαιρετισμό απέστειλε και ο επίτιμος πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Σ. Αναγνωστόπουλος.
Παρών και ο εμπορικός κόσμος του Κλάδου, που στήριξε τη διοργάνωση με χορηγίες και συγκεκριμενα οι εξής 12 εταιρείες:
Grundfos Hellas AEBE (Χρυσός Χορηγός) ΕΛΒΑΛ ΧΑΛΚΟΡ ΑΕ (Αργυρός Χορηγός), Wilo Ελλάς Μονοπρόσωπη ABEE (Διακεκριμένος Χορηγός) Υδάτωρ ΑΕ- (Μέγας Χορηγός), Dimco – Δημοβασίλης Χ. & Σια ΕΕ, Ridge Tools, Virax – Μπαρμπέρης ΕΠΕ, Amco – Αμβροσιάδου Β. & Σια ΟΕ, Calda Θερμανση AEBE, Ariston -Τata Hellas ΕΠΕ, Χερουβειμ Κ. Αφοι ΑΒΕΕ –Υδρομαρίν AE, Κίτσας – Μεταλλουργία Βεργίνα.
Στη συνέχεια δημοσιεύουμε τα αποτελέσματα των εκλογών, την εισήγηση του Δ. Βαργιάμη, τους χαιρετισμούς των προσκεκλημένων, και παρουσιάσεις των εταιρειών – χορηγών. Η παρουσίαση της Γ.Σ. θα ολοκληρωθεί τμηματικά.
Η εισήγηση του προέδρου της ΟΒΥΕ, Δημήτρη Βαργιάμη, στην εκλογοαπολογιστική γ.σ.
αγαπητοί συνάδελφοι καλημέρα,
σας καλωσορίζω στη Γ.Σ. της ΟΒΥΕ η οποία έχει το χαρακτήρα της εκλογοαπολογιστικής. Έχουν περάσει σχεδόν 2,5 χρόνια από την προηγούμενη Γ.Σ και σήμερα η παγκόσμια κοινότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια νεα πραγματικότητα. Οι επιπτώσεις της πανδημίας σε οικονομικό αλλά και κοινωνικό επίπεδο είναι πολλαπλά αρνητικές.
Η κλιματική αλλαγή έχει μετατραπεί σε κλιματική κρίση και οι επιπτώσεις άρχισαν να καταγράφονται και δεν μπορούν να προβλεφτούν οι συνέπειες που θα προκύψουν στο μέλλον.
Σε εσωτερικό επίπεδο η κυβέρνηση διαχειρίστηκε και συνεχίζει να διαχειρίζεται την υγειονομική και οικονομική κρίση για τις οποίες προκύπτουν πολλά ερωτήματα.
Το βάρος για την υγειονομική διαχείριση της πανδημίας έπεσε στις πλάτες του Ε.Σ.Υ αν και οι κυβερνώντες ιδεολογικά και πολιτικά είναι σε αντίθετη κατεύθυνση και δεν ενίσχυσαν μέσα από πολιτικές αποφάσεις και πρακτικές τον κρατικό υγειονομικό φορέα.
Στο κομμάτι της οικονομικής διαχείρισης ως απόρια της πανδημίας τα μέτρα που αποφασίστηκαν και εφαρμόστηκαν ήταν μεν προς τη σωστή κατεύθυνση αλλά δεν ήταν στοχευόμενα, σε πολλές περιπτώσεις υπήρξε κατασπατάληση πόρων.
Οι οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας σε ορισμένους κλάδους είναι ανησυχητικά αρνητικές. Αυτοί οι κλάδοι πρέπει να στηριχτούν άμεσα για να μπορέσουν να επιβιώσουν. Ιδιαίτερο βάρος και ανάλογη διαχείριση πρέπει να δοθεί και στο ιδιωτικό χρέος το οποίο ξεπέρασε τα 260 δισ. και δεν είναι διαχείρισιμο. Η λύση μάλιστα πρέπει να έρθει σε επίπεδο Ευρώπης γιατί το ίδιο πρόβλημα υπάρχει σε πολλές χώρες μελή της ΕΕ.
Σε όλα τα παραπάνω ήρθαν να προστεθούν οι μεγάλες αυξήσεις στην ενέργεια, στις πρώτες ύλες και στα είδη πρώτης ανάγκης.
Οι παραπάνω εξελίξεις, εκτός του ότι αυξάνουν τα κόστη στο σύνολο των ΜΜΕ ταυτόχρονα μειώνουν δραματικά το διαθέσιμο εισόδημα, την κατανάλωση και ενα μεγάλο μέρος της κοινωνίας θα περάσει ένα δύσκολο χειμώνα όπως καταγράφουν οι έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας.
Τα μετρα στήριξης που ανακοινώθηκαν είναι σταγονα στον ωκεανό. Η μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο σύνολο της ενέργειας και η μείωση του φπα στα είδη πρώτης ανάγκης είναι μονόδρομος για να ανακουφιστούν τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις.
Δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο μεγάλο μέρος της προσφοράς ενός μεγάλου μετοχικού πακέτου της ΔΕΗ προς τους επενδυτές χωρίς να έχει δικαίωμα συμμετοχής το ελληνικό κράτος.
Η απόφαση ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ εκτός του ότι μέσα από την κίνηση αυτή ξεπουλιούνται τα φράγματα που ανήκουν στην εταιρεία του δημόσιου, τα οποία επηρεάζουν τις τοπικές οικονομίες μέσα από την άρδευση και την αλιεία, η ενεργειακή εξάρτηση της χώρας περνά σε άγνωστα χέρια.
Αλήθεια, πώς μπορεί να πορευτεί και να αναπτυχτεί μια χώρα όταν δεν έχει εθνικά δίκτυα στην ενέργεια και στο νερό;
Δεν μπορούμε βέβαια να μην αναφερθούμε και στο περιβόητο σχέδιο ανάπτυξης που εκπονήθηκε και κατατέθηκε απ’την κυβέρνηση στην ΕΕ το οποίο στήθηκε με βάση την έκθεση Πισσαρίδη, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει ότι το αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας έχει να κάνει με το μεγάλο αριθμό των ΜΜΕ επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην οικονομία. Αυτό το αφήγημα περι μεγάλου αριθμού ΜΜΕ το ακούμε πολλά χρόνια και δεν τεκμηριώνεται από κάποιο στοιχείο γιατί πολύ απλά το ποσοστό αυτών των επιχειρήσεων είναι πολύ κοντά στο μέσο όρο της ΕΕ. Η παραπάνω άποψη αναπαράγεται διαρκώς, ή γιατί θέλουν να αποκλείσουν αυτές τις επιχειρήσεις από το ταμείο ανάκαμψης της ΕΕ, το οποίο θα διαθέσει στη χώρα πάνω από 30 δις. ευρώ, ή γιατί το πολίτικο προσωπικό στο σύνολο του στερείται πολιτικής φαντασίας για το στήσιμο εθνικών αναπτυξιακών πολιτικών.
Η παραπάνω εκτίμηση επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι εδώ και δώδεκα περίπου χρόνια «ψάχνουμε» να βρούμε το νέο αναπτυξιακό μοντέλο.
Αλήθεια μπορεί να πραγματωθεί κάτι τέτοιο χωρίς ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο, χωρίς την ενεργή συμμετοχή της κοινωνίας; Μπορούμε να αλλάξουμε τις παραγωγικές δομές, τους θεσμούς της κοινωνίας και της οικονομίας χωρίς την ενεργή συμμετοχή του πολίτη μέσα απ’τους συλλογικούς του φορείς, τις εργοδοτικές ενώσεις, τις ενώσεις των εργαζομένων;
Τα επιμελητήρια που μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην πορεία μετασχηματισμού της κοινωνίας, αλλά και στους παραγωγικούς φορείς στο σύνολό τους. Το χτίσιμο των θεσμών με την κοινωνία και τον άνθρωπο πρωταγωνιστή και δημιουργό τους, τους δίνει ζωή, τους αναπτύσσει και τους εδραιώνει, αντίθετα θεσμοί που γίνονται σε κάποια γραφεία με προνομιακούς συνομιλητές στις περισσότερες των περιπτώσεων αργοπεθαίνουν και φέρνουν αντίθετα και αρνητικά αποτελέσματα από αυτά για τα οποία στήθηκαν.
Ακρογωνιαίος λίθος για τα παραπάνω αποτελεί μια ουσιαστική πραγματική μεταρρυθμιστική παρέμβαση στο σύνολο του εκπαιδευτικού συστήματος της Ελλάδος. Η παραπάνω πολιτική αλλαγή στο σύνολο της εκπαίδευσης πρέπει να στοχεύει:
• Στην ποιότητα της παρεχόμενης γνώσης, στην εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή στον τρόπο και τις μεθόδους μετάδοσής της, γιατί αυτή παίζει σημαντικό ρόλο στη χειραφέτηση και στη διαμόρφωση συνείδησης της νέας γενιάς και βέβαια η διαμόρφωση ενός συστήματος αξιολόγησης και ανάδειξης ιδιαίτερων ικανοτήτων και του ταλέντου κάθε νέου και νέας με στόχο τον επαγγελματικό προσανατολισμό, τη σύνδεση εκπαίδευσης και παραγωγής, προσανατολισμένο στις ανάγκες και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας.
• Στο γενικότερο κοινωνικό-οικονομικό περιβάλλον δραστηριοποιείται-πορεύεται και ο Κλαδος μας, ένα μικρό κομμάτι της οικονομίας και της κοινωνίας που διαχειρίζεται όμως πολύ σημαντικούς τομείς της ζωής γενικότερα. Αυτός της ενέργειας, της ύδρευσης, της υγιεινής και της διαχείρισης των λυμάτων. Η πορεία του δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από την γενικότερη στρεβλή, άναρχη και βαθειά ελλειμματική ιστορική διαδρομή της χώρας στο σύνολό της.
Οι αιτίες αυτής της πορείας, είναι κυρίως η μη ύπαρξη ενός οράματος και ενός σχεδίου για την Ελλάδα μας και κυρίως η έλλειψη πολιτικής πρότασης για το χτίσιμο ενός ισχυρού και οργανωμένου κράτους με ενεργή συμμετοχή στις δράσεις και δραστηριότητές του, των κοινωνικών εταίρων, των επιμελητηρίων, των κλαδικών οργανώσεων και της κοινωνίας των πολιτών.
Τα ιδιαίτερα προβλήματά μας σε πολλές περιπτώσεις αποτελούν πρόβλημα και άλλων κλάδων, όπως αυτά του υποτυπώδους εκπαιδευτικού συστήματος, το οποίο δεν μεταφέρει γνώσεις και δεξιότητες στους νέους που συμμετέχουν σε αυτό, ταυτόχρονα με τη μη ποιοτική του διάσταση, συμμετέχει κι αυτό ενεργά, μαζί με τα μεγάλα νομοθετικά κενά που διέπουν το επάγγελμα και τη μη ύπαρξη ουσιαστικών επαγγελματικών δικαιωμάτων, στην κοινωνική απαξίωση του επαγγέλματος σε συνδυασμό με τα πρότυπα που παράγει και αναπαράγει η κοινωνία.
Η ανυπαρξία κανονισμών στις εγκαταστάσεις ύδρευσης, θέρμανσης, αποχέτευσης, η έλλειψη στις περισσότερες περιπτώσεις μελετών, η μη θεσμοθέτηση ελεγκτικών μηχανισμών τόσο για τα προϊόντα που χρησιμοποιούνται όσο και για την ποιότητα των εγκαταστάσεων και για τα εμπλεκόμενα φυσικά πρόσωπα, δεν δημιουργεί προβλήματα μόνο στους νόμιμα ασκούντες το επάγγελμα όσον αφορά στον αθέμιτο ανταγωνισμό που δέχονται: Κυρίως δεν παράγει, το παραπάνω σύστημα, ποιοτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγιεινή και ασφάλεια.
Η παντελής έλλειψη χρηματοδότησης τόσο από πλευράς του τραπεζικού συστήματος όσο και απο επιδοτούμενα ευρωπαϊκά προγράμματα, δημιουργούν πρόσθετα προβλήματα σε ένα μεγάλο κομμάτι των συναδέλφων.
Στα γενικότερα προβλήματα που αναφερθήκαμε παραπάνω, το απερχόμενο ΔΣ της ΟΒΥΕ δραστηριοποιήθηκε και λειτούργησε ενωτικά και συλλογικά. Οι παρεμβάσεις, οι ενέργειες και οι δράσεις που πραγματοποίησε ήταν στοχευόμενες. Οι προτάσεις που κατατεθήκαν στα συναρμόδια υπουργεία και γενικότερα στους κρατικούς φορείς ήταν πάντα τεκμηριωμένες. Η κατάθεση της ΥΔΚΕ στις συνδέσεις με τα δίκτυα κοινής ωφέλειας είναι υποχρεωτική.
Η προσπάθεια και ο αγώνας μας συνεχίζεται. Ήδη είμαστε σε συνεχή διαβούλευση για όλα τα θέματα του Κλάδου μας. Η παρέμβαση μας για το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» είναι και ουσιαστική και τεκμηριωμένη.
Στην προσπάθειά μας και στον αγώνα μας έχουμε δίπλα μας τη ΓΣΕΒΕΕ με τις δυο δομές της το ΙΜΕ και το ΚΕΚ, έχουμε δίπλα μας και τον πρόεδρο της Συνομοσπονδίας.
Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι με πρωτοβουλία της ΓΣΕΒΕΕ συστήθηκε επιτροπή τεχνικών επαγγελμάτων, μέσα από την οποία γίνεται συντονισμός και κοινές δράσεις των Τ.Ε. σε ένα πιο δυναμικό πλαίσιο κοινής διεκδίκησης, γιατί σε πολλές περιπτώσεις τα προβλήματα είναι κοινά.
Επίσης να αναφέρω ότι ολοκληρώνεται το έργο ανάλυσης και καταγραφής του επαγγέλματος από τη ΓΣΕΒΕΕ και σε λίγο θα έχουμε ένα πάρα πολύ καλό εργαλείο στα χέρια μας.
Ξεκίνησε επίσης το ευρωπαϊκό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της ΟΒΥΕ για εργαζομένους.
Αγαπητοί συνάδελφοι φίλες και φίλοι κλείνοντας, θέλω να ευχαριστήσω όλα τα μέλη του ΔΣ. της ΟΒΥΕ για την εποικοδομητική και δημιουργική θητεία που είχαμε.
Να ευχαριστήσω όλους τους συνεργάτες και υποστηρικτές χορηγούς της ΟΒΥΕ, τον κλαδικό τύπο και φυσικά τον συνεργάτη, ειδικό γραμματέα και συντονιστή γραφείο τύπου τον κύριο Ιωάννη Χατζηκωνσταντίνου.
Η επομένη διοίκηση που θα εκλεγεί να συνεχίσει το εργο της προηγούμενης και να πετύχει, συνεχίζουμε όλοι μαζί ενωμένοι και να μην ξεχνάμε όπως είπε και ο Μπερτόλ Μπρέχτ «αυτός που αγωνίζεται μπορεί να χάσει, αυτός που δεν αγωνίζεται έχει ήδη χάσει».
Ευχαριστώ που είχατε την καλοσύνη να με ακούσετε.
Γιάννης Χατζηθεοδοσίου:
Η προσπάθειά μας συνάδελφοι, είναι να καταφέρουμε να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις
H προσπάθειά μας συνάδελφοι είναι να καταφέρουμε να επιβιώσουν οι επιχειρήσεις. Για εμάς δεν υπάρχουν επιχειρήσεις εμπορικές, εστίασης ή ότι άλλο. Υπάρχουν γενικά επιχειρήσεις που είναι κάτι ενιαίο και νομίζω ότι είναι αντιληπτό ότι κανείς δεν μπορεί να πάει καλά όταν δεν πάνε και οι άλλοι καλά. Αυτή άλλωστε είναι και η λογική των θεμάτων που βάζουμε. Δεν είναι τυχαίο ότι όλες τις μάχες που δίνουμε, τις δίνουμε από κοινού με την ΓΣΕΒΕΕ. Ουσιαστικά ξέρουμε ότι το μέλλον της επιχειρηματικότητας, είναι το μέλλον όλων μας και μην ξεχνάτε ότι όταν μια επιχείρηση σώζεται, σώζεται από την οικονομία.
Οφείλω να σας πω ότι έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία τόσο με τον πρόεδρό σας, τον Δημήτρη Βαριάμη, όσο και με τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ τον φίλο μου τον Γιώργο Καββαθά. Έχω διαβάσει ήδη την εισήγηση του προέδρου σας του Δημήτρη Βαριάμη κι αν θέλετε μπορούμε να στηρίξουμε τα αιτήματά σας, σε συνεργασία και με την ΓΣΕΒΕΕ, αποδεικνύοντας και έμπρακτα ότι ένα μεγάλο μέρος από εσάς είστε και μέλη των επιμελητηρίων μας. Άρα είστε μέλη της επιμελητηριακής κοινότητας. Για μας αποτελεί τιμή να συνεργαστούμε με την νέα Διοίκηση που θα εκλέξετε αύριο συμβάλλοντας σε ότι χρειαστείτε ώστε να πετύχετε τους στόχους σας.
Οι επιχειρήσεις στην χώρα μας προέρχονται από 10ετή οικονομική κρίση. Πήραν μια ανάσα και μετά μπήκαμε στα μνημόνια και μετά και στην πανδημία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να βρεθούνε με χρέος 265 δισεκατομμύρια ευρώ. Από έρευνες που έκαναν τόσο τα επιμελητήρια όσο και η ΓΣΕΒΕΕ αποδεικνύεται ότι οι επιχειρήσεις δεν θα μπορέσουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους ακόμα και με δόσεις. Αυτό σημαίνει ότι από τις 200.000 επιχειρήσεις ακόμα κι αν ήταν μόνο 100,000 δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν ούτε τις μισές από τις οφειλές τους. Ποιά είναι η λύση στο θέμα; Είπαμε λοιπόν ότι πρώτα από όλα θα πρέπει να δούμε τι μέρος της οφειλής του καθενός, δημιουργήθηκε στην πανδημία. Κι αυτό γιατί στην πανδημία κλείσαμε όλοι τις επιχειρήσεις μας, χωρίς να το θέλουμε, με κρατική εντολή. Αυτό το θέμα υπάρχει σήμερα σε όλη την Ευρώπη. Αν δεν πάρει η Ευρωπαϊκή Ένωση την πρωτοβουλία να σωθούν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, θα πρέπει να την πάρει η ίδια η κυβέρνησή μας. Διαφορετικά αν δεν εισακουστούμε θα πρέπει να πάρει η κυβέρνηση την ευθύνη, όχι μόνο για το κλείσιμο των επιχειρήσεών μας, αλλά και του αφελληνισμού τους, γιατί στη θέση αυτών υπάρχουν χιλιάδες πολυεθνικές εταιρείες οι οποίες έχουν εγκατασταθεί ήδη σε πολλές χώρες.
Ειδικά το διάστημα της πανδημίας, ξέρουμε πολλούς κλάδους, από τα ηλεκτρονικά έως και την εστίασης, που μεγάλο κομμάτι τους, πέρασε σε πολυεθνικές επιχειρήσεις. Την ίδια στιγμή πρέπει να σας πω και αυτά που τελευταία ακούμε, λόγω των συγχωνεύσεων. Η χώρα μας έχει 94,6 % επιχειρήσεις οι οποίες προέρχονται από συνενώσεις άλλων. Το αντίστοιχο ποσοστό στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κοντά στο 90%. Άρα τα προβλήματα που έχουμε στην Ελλάδα τα έχει και όλη η Ευρώπη. Το λέω αυτό με αφορμή τις συγχωνεύσεις. Είμαστε υπέρ των συγχωνεύσεων των επιχειρήσεων; Ασφαλώς ναι και των clusters (κοινοπραξιών), αυτό όμως δεν μπορεί να γίνει βίαια με μία κουμπούρα. Η εφαρμογή τους θέλει βάθος χρόνου, θέλει όπως άκουσα και από τον πρόεδρό σας ένα σχέδιο μετάβασης και παράλληλα τον εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων που δεν μπορεί να γίνει τόσο απλά και τόσο γρήγορα. Για να φτάσουμε ως εκεί χρειάζεται να υπάρχει κάποιο σχέδιο μακράς πνοής για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα…
Την περασμένη εβδομάδα μαζί με τον Γιώργο Καββαθά δώσαμε μάχη στην Βουλή, τουλάχιστον 5 ωρών, για τον δανεισμό από τις τράπεζες. Σύμφωνα με δηλώσεις του ίδιου του προέδρου των ελληνικών τραπεζών, το 85% των επιχειρήσεων της χώρας έχει επιλέξει κάποια μορφή δανεισμού. Ενώ το 2020 40.000 επιχειρήσεις, νούμερο που αντιστοιχεί στο 7% του συνόλου των επιχειρήσεων που είναι 540.000, πήραν κάποιας μορφή δάνειο. Από τους δανειολήπτες το 60% αντιμετωπίζει πάρα πολλά προβλήματα. Το 15% γιατί δεν έχει εγγυήσεις, το 10% γιατί τα σχέδια που υπέβαλε ο δανειολήπτης δεν εγκρίθηκαν. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα έχει καμία ευκαιρία στο μέλλον για τραπεζικό δανεισμό. Την ίδια στιγμή οι τράπεζες στην χώρα μας έχουν το μεγαλύτερο επιτόκιο που υπάρχει στην Ευρώπη. Δανείζει με 4,6 και 8% που είναι παράνομο, είναι τοκογλυφία και γ,αυτό επιχειρήσεις στην χώρα μας αναγκάζονται να λειτουργούν στην Ευρώπη με υποκαταστήματα. Οι τράπεζες σήμερα έχουν φτάσει στο σημείο να χρεώνουν ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε. Νομίζω ότι είμαστε κοντά στην λύση αυτού του θέματος διότι έχει πάρει τέτοιες διαστάσεις, ώστε η αντιμετώπισή του πρέπει να είναι άμεση. Είναι άμεση, διότι είναι σαν το Ταμείο Ανάκαμψης να εξαιρεί το 85% των επιχειρήσεων της χώρας.
Το μεγαλύτερο πακέτο βοήθειας, μετά από το σχέδιο Μάρσαλ, είναι τα 72 δις που περιμένουμε τώρα από την Ευρώπη. Η τελευταία ευκαιρία της επόμενης 10ετίας είναι αυτά να αξιοποιηθούν υπέρ των ελληνικών μικρών και μεσαίων επιχηρήσεων, και για αυτό πρέπει να δώσουμε μάχη, ζητώντας ταυτόχρονα από την Κυβέρνηση την άρση του πτωχευτικού νόμου, να μην χάνουν τα σπίτια τους άνθρωποι που τα έβαλαν ενέχυρα για να σώσουν την επιχείρησή τους μετά από μνημόνια και πανδημίες. Για την στήριξη των νοικοκυριών στην πανδημία, η Κυβέρνηση έδωσε 460 εκατομμύρια, πολύ σωστά – δεν υπάρχει όμως πάρει ούτε ένα μέτρο στήριξης για τις επιχειρήσεις.
Η πρότασή μας είναι πρώτα να προστατέψουμε «το καλάθι της νοικοκυράς», με μείωση του ΦΠΑ από 13 στο 6% (στην Ευρώπη σε πολλές χώρες είναι 5% στα είδη πρώτης ανάγκης). Δεύτερον, την όποια αύξηση στο φόρο των καυσίμων, το κράτος να μην τον μετακυλήσει στην τελική τιμή, ώστε να μην επιβαρυνθούν επιχειρήσεις και νοικοκυριά. Το ίδιο και στην ηλεκτρική ενέργεια, να καλύψει ένα μεγάλο μέρος των αυξήσεων, και να στηρίξουν τις επιχειρήσεις για να μπορούν να ανταπεξέλθουν στο κόστος.
Επίσης, υπάρχει το θέμα των «μνημονιακών φόρων» – αφού όπως λένε οι κυβερνήσεις, είμαστε πλέον εκτός μνημονίων, πρέπει αυτοί οι φόροι να καταργηθούν, διότι καταστρεφουν ολόκληρους κλάδους (π.χ. ο φόρους «του καφέ», ο φόρος αληλλεγγύης, ο φόρος επιτηδεύματος…).
Με κοινή θέση, επιμελητήρια και ΓΣΕΒΕΕ, είμαστε υπέρ της αύξησης των μισθών αλλά ταυτόχρονα μείωση του μισθολογικού κόστους και κατάργησης όλων αυτών των φόρων που μπήκαν στην περίοδο των μνημονίων.
Όλοι εμείς, οι ΕΒΕ, ή ραχοκοκκαλιά της οικονομίας όπως μας αποκαλούν, κράτησαν τη χώρα όρθια σε όλη την περίοδο των μνημονίων και της πανδημίας. Βγήκαμε μπροστά και είπαμε πως το εμβόλιο δεν είναι υποχρέωση, είναι ανάγκη για την προστασία της θέσης εργασίας, καθώς η μείωση της κατανάλωσης θα οδηγήσει σε κλείσιμο επιχείρησης και απώλεια θέσεων εργασίας. Θέλουμε η Πολιτεία να σεβαστεί και να τιμήσει τους αγώνες που δώσαμε. Πρέπει η κυβέρνηση να καταλάβει πως αυτές οι χιλιάδες επιχειρήσεις που αγωνίστηκαν, θα πρέπει να έχουν το σεβασμό της. Μπορεί και πρέπει, τα χρήματα που θα έρθουν από την ΕΕ να στραφούν στις μΜε, και όχι μια ζωή να στρέφονται υπέρ των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι μαζί, Επιμελητήρια και ΕΒΕ, και υπάρχει μόνο μια δυνατή εκβαση σ’ αυτή τη μάχη, να την κερδίσουμε.
Να είστε καλά.
Γιώργος Καββαθάς:
Κλίνουμε ταπεινά το γόνατο σε αυτούς που στήριξαν τον επαγγελματία, τον έμπορο και το βιοτέχνη
Αγαπητέ πρόεδρε και απερχόμενο διοικητικό συμβούλιο, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, αγαπητοί κυρίες και κύριοι,
Καταρχάς να μεταφέρω το χαιρετισμό του ΔΣ της ΓΣΕΒΕΕ -και μια και βλέπω μπροστά μου και τον πρώην πρόεδρό σας, τον κ. Κωνσταντέλλο, πρέπει να θυμηθούμε όλοι, και να υποκλιθούμε σε όλους τους επαγγελματίες του Κλάδου που έφτιαξαν αυτή την Ομοσπονδία, που στήριξαν αυτή την Ομοσπονδία, και αυτούς που είναι εν ζωή, αλλά και τους απόντες. Κλίνουμε ταπεινά το γόνατο μπροστά στους συναδέλφους που έχουν χαθεί όλα αυτά τα χρόνια. Αυτούς που στήριξαν τον επαγγελματία, τον έμπορο και τον βιοτέχνη. Είναι χιλιάδες συνάδελφοι και συναδέλφισσες που αγωνίστηκαν για να υπάρχει σήμερα η ΓΣΕΒΕΕ, και βεβαίως, οι κλαδικές Ομοσπονδίες.
Και μία από τις εξέχουσες κλαδικές Ομοσπονδίες -και αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή και χαρά που είμαι σήμερα μαζί σας, γιατί έχει σφυριλατηθεί μια σχέση χρόνια τώρα με την ΟΒΥΕ και ιδιαίτερα βέβαια, δεν πρέπει να το ξεχνάμε, γιατί ο Δημήτρης ο Βαργιάμης είναι ο στενότερός μου συνεργάτης, είναι Α’ αντιπρόεδρος της Συνομοσπονδίας. Είναι αυτό που εγώ λέω το δεξί και το αριστερό μου χέρι- και η σχέση αυτή σφυρηλατείται ακόμα περισσότερο με την κλαδική Ομοσπονδία των υδραυλικών.
Τα προβλήματα όλων μας, των επαγγελματιών, των βιοτεχνών και των εμπόρων, είναι τα ίδια. Είναι κοινά, γιατί, η οικονομία είναι μια αλυσίδα: Εάν σπάσει ένας κρίκος, οι επιπτώσεις θα περάσουν και στους υπόλοιπους. Είναι αυτό που λέει ο λαός, όταν καίγεται το σπίτι του διπλανού σου, είναι βέβαιο ότι αργά ή γρήγορα θα πάρει φωτιά και το δικό σου. Άρα τα προβλήματα όλων των επαγγελματιών, ανεξάρτητα του κλάδου στον οποίο δραστηριοποιούνται, είναι κοινά. Η χώρα πέρασε δύσκολα χρόνια, η κοινωνία πέρασε δύσκολα χρόνια – και ο λαός μας πέρασε δύσκολα χρόνια από το 2009 μέχρι σήμερα. Περάσαμε μια δεκαετία δημοσιονομικής κρίσης με τεράστιες επιπτώσεις στην επιχειρηματικότητα και την αυταπασχόληση στην Ελλάδα, χάθηκαν πάνω από 200.000 επιχειρήσεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την προηγούμενη δεκαετία χάθηκαν 800.000 θέσεις εργασίας από τις επιχειρήσεις που εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ. Και αν πραγματικά το πρόβλημα στην Ελλάδα, όπως λέει ο κ. Άδ. Γεωργιάδης, είναι οι μικρές επιχειρήσεις και ο αριθμός τους, το πρόβλημα θα είχε λυθεί την προηγούμενη δεκαετία, που έκλεισαν 200.000 μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις. Όμως, δεν λύθηκε το πρόβλημα.
Δεν λύθηκε, γιατί, όπως είπε και ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων, η δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας δεν διαφέρει ιδιαίτερα από την δομή της Ευρωπαϊκής επιχειρηματικότητας. Σήμερα, στα χρόνια της πανδημίας, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τα λεγόμενα της ίδιας της προέδρου της, το 40% των μικρομεσαίων, μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, βρίσκονται μπροστά στο φάσμα της πτώχευσης. Σε όλη την Ευρώπη, το 40% των επιχειρήσεων κινδυνέυει, και αν δεν παρθούν μέτρα σε κεντρικό επίπεδο από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για όλα τα κράτη – μέλη της Ένωσης, για απομείωση κατά 50% του ιδιωτικού χρέους που «γεννήθηκε» κατά την διάρκεια της πανδημίας, και το υπόλοιπο να ρυθμιστεί σε μία μακροχρόνια ρύθμιση, βιώσιμη και λειτουργική για το σύνολο των επιχειρήσεων, θα θρηνήσουμε λουκέτα. Θα έχουμε απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας. Εμείς, οι ΕΒΕ, οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, που απασχολούν έως 49 άτομα προσωπικό, έχουν το 87% της απασχόλησης της χώρας. Περισσότεροι από 1.800.000 συμπολίτες μας, απασχολούνται σε επιχειρήσεις που εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ. Το πρόβλημα, είναι πρόβλημα των ισχυρών, που θέλουν ολιγοπώληση της αγοράς, πράγμα που ζήσαμε στην προηγούμενη περίοδο, στην περίοδο των μνημονίων. … Την ίδια στιγμή, που το 93% των αιτημάτων στήριξης τους, απορρίπτεται από τις τράπεζες. Η ίδια η «Έκθεση Πισσαρίδη» είναι προς μία κατεύθυνση, λέει «να αυξήσουμε τη μισθωτή απασχόληση έναντι της αυτοαπασχόλησης»…
Δεν είμαστε κατά των μεγάλων επενδύσεων, ευπρόσδεκτες και οι μεγάλες επενδύσεις… αλλά για σκεφτείτε, πόσα χρόνια ακούτε π.χ. για το Ελληνικό; Πόσα χρόνια χρειάζονται για να ολοκληρωθεί η επένδυση του Ελληνικού; Ας πούμε άλλα 10 χρόνια, μέσα στα επόμενα αυτά 10 χρόνια θα δημιουργηθούν 75.000 θέσεις εργασίας. Για να καλυφθεί το 1.500.000 των ανέργων, πόσες επενδύσεις αυτού του μεγέθους χρειάζεται η χώρα;
Είναι λοιπόν μονόδρομος η στήριξη των μΜε. Το αντιλήφθηκε και η κυβέρνηση οτι η επιλογή της να καταθέσει το προς έγκριση ταμείο ανάκαμψης στην Ευρ. Επιτροπή χωρίς κανένα δημόσιο, διάλογο, χωρίς καμμία συζήτηση με την εθνική αντιπροσωπεία, οδηγεί τη χρηματοδότηση μέσα από τις τράπεζες. Το ταμείο ανάκαμψης δεν πρόκειται να δώσει ούτε ένα ευρώ σε εμάς, ακριβώς γιατί το 92% δεν περνάει από τα τραπεζικά κριτήρια.
Ούτε η σημερινή, ούτε κάποια άλλη κυβέρνηση θα μπορέσει να αλλάξει το ταμείο ανάκαμψης, γιατί υπάρχει δέσμευση με την Ευρ. Επιτροπή, αυτό εγκρίθηκε και δεν αλλάζει. Για αυτό το λόγο τώρα, καθυστερημένα, η κυβέρνηση ξεκινά μια τριμερή συζήτηση, για να βρούμε τρόπο να χρηματοδοτηθούν οι μΜε. Πρέπει να ανοίξει το τραπεζικό σύστημα, οι τράπεζες έχουν πάρει πάνω από 40 δις με μηδενικά και αρνητικά επιτόκια απο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, κι από αυτά, μόνο 7 δις εχουν δοθεί στην πραγματική οικονομία.
Τεράστιο πρόβλημα έχουμε και με τις ανατιμήσεις και τις πιέσεις που δέχεται η χώρα. Αυξήσεις που έρχονται μέσα από τα χρηματηστήρια πρώτων υλών, τα μεταφορικά κόστη, έχουν δημιουργήσει πρόβλημα στην παγκόσμια οικονομία – και στην ελληνική, που είναι σε δυσμενέστερη θέση. Η σκέψη μου είναι οτι στην ελληνική αγορά, σε ορισμένα προϊόντα, θα πρέπει επιτέλους να επέμβει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, γιατί θεωρώ ότι υπάρχει εναρμονισμένη πρακτική με αυξήσεις σε ορισμένους κλάδους της οικονομίας.
Η πανδημία, έφερε τα πάνω κατω και λειτούργησε ως επιταχυντής εξελίξεων – όπως π.χ. ο ψηφιακός μετασχηματισμός των επιχειρήσεων, που είναι πλέον πιο απαραίτητος από ποτέ – αλλά που δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς χρηματοδότηση. Χρειαζόμαστε μείωση φόρων. Χρειαζόμαστε κατάργηση του Τέλους Επιτηδεύματος, αφορολόγητο για τον επαγγελματία, τον έμπορο και τον βιοτέχνη. Η ΓΣΕΒΕΕ ξαναβάζει στο τραπέζι το αφορολόγητο αποθεματικό, που θα βοηθήσει τις μΜε όταν αποκλείονται από το τραπεζικό σύστημα – κάτι που δεν έχουν αναγκη οι μεγάλες επιχειρήσεις, αφού έχουν την δυνατότητα να το παρακάμπτουν – κι αυτή είναι και η διαφορά μας…
Η πανδημία συνεχίζει να πιέζει το ΕΣΥ, ένα ΕΣΥ -που πολλοί, συμπεριλαμβανομένης και της παρούσας κυβέρνησης, λοιδωρούσαν- που στήριξε την ελληνική οικογένεια. Και χρειάζεται στήριξη, χρειάζεται πόρους για να μπορέσει να συνεχίσει να στηρίζει την ελληνική οικογένεια, να υπάρχει η δυνατότητα να νοσηλεύονται με αξιοπρέπεια οι πολίτες, τόσο όσοι πάσχουν από τον κορονοϊό, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι, και ιδιαίτερα όσοι πάσχουν από ασθένειες που δεν παίρνουν αναβολή…
Όλα αυτά είναι θέμα ιδεοληψιών και ιδεολογιών που έχουν οι κυβερνώντες, και για αυτό θα πρέπει να αγωνιστούμε να υπάρξει οικονομική δημοκρατία για όλους εμάς, τους ΕΒΕ και τις μΜε. Όπως κινδυνεύει η πολιτική Δημοκρατία από την ολιγαρχία, από την δικτατορία, έτσι κινδυνεύει και η οικονομία από την οικονομική ολιγαρχία. Η συγκεντροποίηση της αγοράς σε λίγους και ισχυρούς, μόνο κακά θα φέρει στη χώρα, στο λαό και στην εθνική οικονομία.
Με αυτές τις σκέψεις, να ευχηθώ στους υποψηφίους καλή επιτυχία, και θυμόμαστε ένα πράγμα: Μαζί. Μόνο ενωμένοι, με μία γροθιά, με μια φωνή οι ΕΒΕ μπορούν να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει: Αξιοπρεπή εργασία, αξιοπρεπές εισόδημα, αξιοπρέπεια για τη χώρα και το λαό.
Σας ευχαριστώ πολύ.
Γιώργος Κωνσταντέλλος:
Στόχος μας πρέπει να είναι η επαναλειτουργία όσων σωματείων αδρανοποιήθηκαν
Καλησπέρα συνάδελφοι
Έχουμε να βρεθούμε κάποια χρόνια κι αυτό γιατί βρισκόμουν στο εξωτερικό. Χαίρομαι πολύ που βρίσκομαι σήμερα κοντά σας.
Διαπιστώνω όμως με λύπη μου, ότι όσο πάμε γινόμαστε και λιγότεροι.
Πολλά σωματεία έκλεισαν εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης. Ευελπιστούμε μήπως υπάρξει κάποια ανάκαμψη, έστω και μικρή, για να μπορέσουν να επαναλειτουργήσουν.
Επίσης υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν αποχωρίσει από το επάγγελμά μας ή δουλεύουν με λάθος τρόπο και βέβαια οι υπόλοιποι συνάδελφοι διαμαρτύρονται.
Συνάδελφοι, όπως σας είπε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι όπως και οι προηγούμενοι.
Όλοι μαζί μπορείτε πολλά να καταφέρετε. Στόχος σας πρέπει να είναι η επαναλειτουργία όσων σωματείων αδρανοποιήθηκαν.
Εύχομαι σε όλους τους υποψήφιους καλή επιτυχία.
Ένα μεγάλο μπράβο σε όσους συναδέλφους αγωνίζονται για να συνεχίσει η Ομοσπονδία μας το έργο της. Πριν ολοκληρωθεί το δεύτερο Π.Δ., προηγήθηκε νόμος, όπου φροντίσαμε, η τότε Διοίκηση της Ομοσπονδίας της οποίας πρόεδρος ήμουν εγώ, να συμπεριληφθούν αρκετά πράγματα που έως τότε δεν υπήρχαν.
Το μόνο που δεν καταφέραμε ήταν να γίνει αποδεκτό το αίτημα της Ομοσπονδίας μας να αναλάβουμε εμείς, οι αδειούχοι υδραυλικοί, τις συνδεσμολογίες στα δημόσια έργα. Το αίτημά μας δεν έγινε αποδεκτό γιατί στα δημόσια έργα τις συνδεσμολογίες τις εκτελούν οι μηχανικοί.
Τελειώνοντας συνάδελφοι θέλω να πιστεύω ότι γενικά πάμε καλά.
Η τεχνολογία προχωράει, οι υδραυλικοί είναι άριστα εκπαιδευμένοι σε όλη την Ελλάδα, και έτσι είναι διασφαλισμένες οι εγκαταστάσεις αλλά και οι εταιρείες με τα προϊόντα της νέας γενιάς και με τις νέες τεχνολογίες. Θέλω να πιστεύω ότι σιγά – σιγά θα γίνουμε ακόμη καλύτεροι.
Σας εύχομαι καλές διεργασίες. Καλή επιστροφή σε όσους είναι από την Περιφέρεια. Καλή επιτυχία στις εκλογές. Να είστε όλοι καλά.
Σπύρος Αναγνωστόπουλος:
Εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο της νέας Διοίκησης
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Στα 57 χρόνια της Ομοσπονδίας είναι η πρώτη φορά που δεν είμαι κοντά σας είτε σαν μέλος της Διοίκησης είτε σαν συνταξιούχος που για μένα είναι το ίδιο πράγμα. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσο άσχημα αισθάνομαι. Όμως τι να κάνουμε. Πολλές φορές είναι απαραίτητο να κάνουμε εκείνο που πρέπει και όχι εκείνο που θέλουμε και μας ευχαριστεί. Και εκείνο που ΠΡΕΠΕΙ να κάνω εγώ τώρα, (όπως και όλοι μας), είναι να ακούσω τους γιατρούς που λένε ότι οι μεγάλοι άνθρωποι και όσοι έχουν υποκείμενα νοσήματα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Και εγώ τα έχω και τα δύο «εις ποσότητας» που έλεγε και ο Κωνσταντάρας.
Όταν έλαβα την πρόσκληση απάντησα αμέσως ότι «θα είμαι εκεί». Άρχισα μάλιστα να ετοιμάζω, νοερά εννοείται, και τον χαιρετισμό μου. Είχα αποφασίσει λοιπόν, στα πλαίσια των 5 λεπτών, να κάνω μια μικρή αναδρομή σε τίτλους στην πλούσια ιστορία του κλάδου των προηγούμενων χρόνων γιατί πιστεύω ότι οι νέοι συνάδελφοι, ή πολλοί έστω, δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτήν.
Και το ακόμα χειρότερο είναι ότι δεν μπορούν και να την βρουν κάπου για να την διαβάσουν, γιατί η μόνη λεπτομερής καταγραφή που έχει γίνει είναι στο βιβλίο που έχω γράψει το 2008, το χρηματοδότησε ο Κλάδος, και διανεμήθηκε, δωρεάν εννοείται, σε 10.000 αντίτυπα (με την ευκαιρία θα πρόσθετα αν κάποιοι συνάδελφοι θέλουν να το διαβάσουν ας μου τηλεφωνήσουν. Έχω ακόμα αρκετά αντίτυπα).
Όμως τα πράγματα δεν ήρθαν έτσι.
Θα μπορούσα να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή την παρουσίαση θα την κάνω του χρόνου. Επειδή όμως η διαβεβαίωση ενός 90 χρονου, (παρά κάτι), δεν είναι και πολύ… αξιόπιστη, θα παρακαλούσα την Νέα Διοίκηση που θα εκλεγεί, να αναρτήσει στην Ιστοσελίδα της ΟΒΥΕ την περίληψη αυτής της Ιστορίας με πολλές φωτογραφίες που έχω στείλει στην Ομοσπονδία για να μπορεί όποιος θέλει να την διαβάσει.
Θα είναι χρήσιμο για εσάς αλλά και μια οφειλόμενη τιμή στους εκατοντάδες και χιλιάδες συναδέλφους που την έγραψαν και που οι περισσότεροι δεν βρίσκονται πια κοντά μας. Αν έχει κάποια απορία ας μου τηλεφωνήσει.
Αγαπητοί Συνάδελφοι
Όπως βλέπετε μπορεί να μην είμαι σήμερα κοντά σας αλλά την… πολυλογία μου δεν την γλυτώσατε. Εύχομαι κάθε καλό και σε σας και στους Συνδέσμους σας. Στην Νέα Διοίκηση που θα εκλεγεί, και που ας είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει ο Κλάδος, εύχομαι καλή επιτυχία στο έργο της.
Με όλη μου την αγάπη,
Ο συνάδελφός σας
