Αρχική » Περιεχόμενα » Συστήματα αποχέτευσης » Κατάσταση σωλήνων κτιριακής αποχέτευσης στην Ελλάδα σήμερα

Κατάσταση σωλήνων κτιριακής αποχέτευσης στην Ελλάδα σήμερα

mpakirtziskar.jpg

mpakirtziskar.jpg

Του Βασίλη Μπακιρτζή,
χημικού μηχανικού,
διευθυντή ποιότητας
της KARINA ABEE


Η κτηριακή δραστηριότητα αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους και δυναμικότερους κλάδους της Ελληνικής Οικονομίας. Παρά τις έντονες πτωτικές διακυμάνσεις της βιομηχανικής δραστηριότητας την τελευταία τετραετία, ο τομέας της κτηριακής δραστηριότητας απετέλεσε παράγοντα σταθερότητας και κινητήριο δύναμη όλων των βιομηχανιών που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με αυτήν.
Ο τομέας των πλαστικών σωλήνων κτηριακής αποχέτευσης σχετίζεται άμεσα με την κτηριακή δραστηριότητα και παρά το μικρό ποσοστό που κατέχει στο σύνολο του ετήσιου τζίρου, έχει αναδείξει οικονομικά όλες εκείνες τις βιομηχανίες οι οποίες επένδυσαν στην ποιότητα των προϊόντων και στην τεχνική εξυπηρέτηση του πελάτη.
Από παλιά έως και στις μέρες μας, για τις ανάγκες της κτηριακής αποχέτευσης των λυμάτων και των ομβρίων υδάτων, χρησιμοποιούνται σωλήνες και εξαρτήματα κατασκευασμένα από πλαστικά υλικά, με σημαντικότερο εκπρόσωπο το πολυβινυλοχλωρίδιο (pvc-u) και με εξαίρεση μόνο τις περιπτώσεις των εξωτερικών υδρορροών, όπου πέρα των πλαστικών σημαντική είναι η παρουσία και μεταλλικών προϊόντων. Το PVC-U κατέχει την μερίδα του λέοντος, κυρίως λόγω των πλεονεκτημάτων που προσφέρει έναντι του PP, αλλά και λόγω της μακρόχρονης και επιτυχημένης παρουσίας του στην αγορά.
Από το 1982, ημερομηνία που ο ΕΛΟΤ (Ελληνικός Οργανισμός Τυποποίησης) εξέδωσε το ελληνικό πρότυπο σωλήνων και εξαρτημάτων κτηριακής αποχέτευσης από PVC-U, ΕΛΟΤ 686, ξεκίνησε μία προσπάθεια για την εξυγίανση της κατάστασης που επικρατούσε στην ελληνική αγορά, κυρίως από τις μεγάλες βιομηχανίες πλαστικών σωλήνων που δραστηριοποιούνταν στον τομέα της κτηριακής αποχέτευσης,  η οποία όμως δεν έφερε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Σε έναν βαθμό αυτό οφείλονταν στον ανταγωνισμό από μικρότερες επιχειρήσεις-βιοτεχνίες του κλάδου, που με φθηνά, υποκατάστατα προϊόντα υποδεέστερης ποιότητας, "χτυπούσαν" τις τιμές, κυρίως στις λεγόμενες μάντρες υλικών, οι οποίες και αποτελούσαν για μεγάλο διάστημα τον κύριο χώρο πωλήσεων κτηριακών προϊόντων.
 Το 1999, η ευρωπαϊκή επιτροπή τυποποίησης, η CEN, εξέδωσε μία σειρά δύο προτύπων κτηριακής αποχέτευσης σωλήνων και εξαρτημάτων από PVC-U, τα ΕΛΟΤ ΕΝ 1329-1 & 2. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της CEN, η νέα σειρά προτύπων είχε υποχρεωτική ισχύ για όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας. Πέρασαν επτά χρόνια από τότε, όταν στις 3/11/2006 ο ΕΛΟΤ, ο αρμόδιος φορέας Τυποποίησης στην Ελλάδα, εξέδωσε δελτίο τύπου, με το οποίο ανακοίνωσε την κατάργηση του παλαιού προτύπου ΕΛΟΤ 686, υπέρ του προαναφερομένου Ευρωπαϊκού ΕΝ 1329. Πέραν αυτού, ο ΕΛΟΤ προχώρησε σε ένα ακόμη σημαντικό βήμα, με την δημιουργία του ειδικού κανονισμού πιστοποίησης σωλήνων και εξαρτημάτων κτηριακής αποχέτευσης από PVC-U, παρέχοντας την δυνατότητα στον κατασκευαστή να αποκτήσει Σήμα Συμμόρφωσης για τα ανωτέρω προϊόντα. Σήμερα στην Ελλάδα κυκλοφορούν τρεις κατηγορίες σωλήνων και εξαρτημάτων αποχέτευσης από PVC-U. Από την μία πλευρά βρίσκονται οι σωλήνες ποιότητας, που ικανοποιούν τις προδιαγραφές του ΕΛΟΤ 686, αλλά έχουν επισήμως καταργηθεί και από την άλλη πλευρά οι λεγόμενοι σωλήνες  " μαϊμού" των PN3, PN4 και PN6 (ΑΤΜ), των οποίων η ποιότητα είναι τραγική, αφού περιέχουν υψηλά ποσοστά ανθρακικού ασβεστίου, καθιστώντας τους εύθραυστους και ακατάλληλους για χρήση σε δίκτυα αποχέτευσης. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι στα σύγχρονα ευρωπαϊκά ή εθνικά πρότυπα κτηριακής αποχέτευσης η έννοια της ονομαστικής πίεσης (PN) δεν έχει κανένα νόημα και για αυτόν τον λόγο δεν αναφέρεται σε κανένα από αυτά.
Στην τρίτη κατηγορία βρίσκονται οι σωλήνες και τα εξαρτήματα που ικανοποιούν το νέο πρότυπο ΕΛΟΤ ΕΝ 1329. Ποιες είναι όμως οι σημαντικότερες διαφορές μεταξύ του παλαιού (ΕΛΟΤ 686) και του νέου προτύπου;
– Στο πρότυπο ΕΝ 1329 προδιαγράφεται το ποσοστό των πληρωτικών κάτι που δε συμβαίνει στο ΕΛΟΤ 686.
– Στους σωλήνες ΕΛΟΤ 686, παρά την επωνυμία του ΕΛΟΤ, ο τελευταίος δεν φέρει καμμία ευθύνη για την ποιότητα των προϊόντων. Έτσι ο πελάτης, εάν αποφασίσει να προσφύγει στην δικαιοσύνη για περιπτώσεις αστοχίας, βρίσκεται αντιμέτωπος με μία πλειάδα νόμων και κανονισμών, που αντίκεινται μεταξύ τους, δίχως την βεβαιότητα ότι θα βρει το δίκιο του. Αντιθέτως, στην περίπτωση των σωλήνων ΕΝ 1329, υπάρχει η δυνατότητα πιστοποίησης του κατασκευαστή, γεγονός που οδηγεί σε σύμβαση μεταξύ ΕΛΟΤ και κατασκευάστριας εταιρίας. Με την πιστοποίηση της  εταιρίας συμβαίνουν τα παρακάτω:
• Οι σωλήνες φέρουν το όνομα και το σήμα του ΕΛΟΤ, με τον ειδικό αριθμό έγκρισης.
• Ο ΕΛΟΤ εποπτεύει για την τήρηση του κανονισμού. Αυτό συμπεριλαμβάνει απροειδοποίητες επισκέψεις στους χώρους αποθήκευσης και παραγωγής.
• Οποιαδήποτε τροποποίηση στο προϊόν γίνεται μόνο μετά από έγκριση τού ΕΛΟΤ και εφ’ όσον προηγούνται επιτυχημένες δοκιμές στο εργαστήριό του.
• Ο πελάτης έχει δικαίωμα να προσφύγει στον ΕΛΟΤ σε κάθε περίπτωση υπόνοιας για ποιότητα υποδεέστερη αυτής που ο κατασκευαστής δηλώνει και μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ως μάρτυρα σε περίπτωση δικαστικού αγώνα. 
Επίσης τα δύο πρότυπα διαφέρουν ως προς τις μεθόδους ελέγχου του τελικού προϊόντος όπως φαίνεται στον πίνακα.
Η εταιρία ΚΑΡΙΝΑ, πρωτοστατώντας μία ακόμη φορά στον χώρο των σωλήνων και εξαρτημάτων κτηριακής αποχέτευσης, πρώτη και μοναδική μέχρι σήμερα στην Ελλάδα, ακολούθησε το πρότυπο ΕΝ 1329 και απέκτησε Πιστοποιητικό Συμμόρφωσης για τα προϊόντα αυτά, ενώ ταυτόχρονα, για να εξασφαλίσει τους υδραυλικούς απέκτησε ασφαλιστήριο συμβόλαιο για κάθε περίπτωση αστοχίας των προϊόντων της στην αποχέτευση. Εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι το πιστοποιητικό αυτό δεν έχει σχέση με το ISO 9001, αλλά με αυτά καθαυτά τα προϊόντα.