Αναλύοντας το ηλεκτροχημικό φαινόμενο που δημιουργείται από τις διαφορές δυναμικού που παρουσιάζουν τα διάφορα μέταλλα που συνεργάζονται για τη δημιουργία των υδραυλικών εγκαταστάσεων, παρατηρούμε ότι έχουμε φθορές επιφανειακές σε αρκετά σημεία που οδηγούν σε διατρήσεις με επακόλουθο τις διαρροές των υγρών που διαρρέουν αυτές τις υδραυλικές εγκαταστάσεις.
Είναι αποδεδειγμένο λοιπόν ότι οι διαφορές γαλβανικού στοιχείου που δημιουργούνται και τα ασθενή ρεύματα είναι οι βασικές αιτίες αυτών των προβλημάτων, ωστόσο ελλοχεύει ένας πολύ σοβαρός κίνδυνος της ψαθυράς θραύσεως και αποκολλήσεις ολόκληρων τμημάτων των υδραυλικών εγκαταστάσεων.
Για να ερμηνεύσουμε αυτό το φαινόμενο πρέπει να ανατρέξουμε στην κρυσταλλική δομή των μετάλλων των σωληνώσεων.
Υπάρχουν δυο διαφορετικές αιτίες ενδοκρυσταλλικών και περικρυσταλλικών διαβρώσεων. Η πρώτη αιτία, είναι μεταλλουργική αταξία στην κρυσταλλική συμπεριφορά, λόγω ρηγματώσεων κατά τη δημιουργία του κράματος και η δεύτερη αιτία η κακή κρυσταλλική συμπεριφορά των κραμάτων, λόγω του θερμικού σοκ που προκαλείται κατά τη διάρκεια των συγκολλήσεων.
Με δεδομένο ότι τα ηλεκτροχημικά ασθενή ρεύματα κινούνται αυστηρά επιφανειακά, πέραν των ελεύθερων επιφανειών επεισέρχονται στις πλευρικές επιφάνειες των κρυστάλλων, δημιουργώντας ηλεκτροχημική διάβρωση που οδηγεί τις υδραυλικές εγκαταστάσεις –σωληνώσεις σε ψαθυρά θραύση, φαινόμενο άκρως επικίνδυνο για τη λειτουργία των εγκαταστάσεων.
Εν κατακλείδι είναι απαραίτητο να γίνονται οι συγκολλήσεις με αυστηρό και προσεκτικό τρόπο, τηρουμένων των οδηγιών που αναφέρονται τόσο στα μηχανήματα συγκολλήσεων και την προετοιμασία των προς συγκόλληση αντικειμένων, όσο και στα υλικά συγκολλήσεως με σωστή επιλογή, αναλόγως της φύσεως των μετάλλων κραμάτων που τις συγκροτούν.
Είναι όμως βασική και αναγκαία και προς αποφυγή όλων των ανωτέρω προβλημάτων, η εφαρμογή καθοδικής προστασίας, που στην ουσία εξουδετερώνει τις διαφορές δυναμικού που δημιουργούνται από όλες τις ανωτέρω καταστάσεις.
Μια φόρτιση με ανοδικό συνεχές ρεύμα με τάση -780mv έως -2500 mv στην κατάλληλη ένταση μπορεί να αντιμετωπίσει αξιόπιστα τα ηλεκτροχημικά διαβρωτικά φαινόμενα.
Ως αποτελεσματικότερη λύση εφαρμογής καθοδικής προστασίας, προτείνουμε την επιβολή τάσεως μέσω θυσιαζόμενης ανόδου, η οποία καλύπτει το σύνολο της εγκαταστάσεως τόσο στις επιφάνειες των σωληνώσεων όσο και ενδοκρυσταλλικά και περικρυσταλλικά, αποφεύγοντας τις βίαιες φθορές όσο και το επικίνδυνο φαινόμενο της ψαθυράς θραύσεως.
