Την Τετάρτη, 09 Ιουνίου 2021, πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η Γενική Συνέλευση του Σωματείου Υδραυλικών Ν. Ηρακλείου. Τηρήθηκαν όλα τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας κατά του COVID-19 και η συμμετοχή των συνάδελφων ήταν ικανοποιητική.
Έγινε ενημέρωση για το έργο της Διοίκησης και αφού διαβάστηκε στα μέλη του Σωματείου η έκθεση της Ελεγκτικής Επιτροπής, το σώμα απάλλαξε το Διοικητικό Συμβούλιο για το έτος 2020. Ακολούθησε ενημέρωση από τον επιστημονικό συνεργάτη του Σωματείου, κύριο Γρηγόριο Κοκολάκη, σχετικά με την ηλεκτρονική τιμολόγηση, καθώς και για κάθε σημαντικό λογιστικό θέμα που απασχολεί όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες υδραυλικούς.
Τέλος, έγινε ιστορική αναδρομή για τον ρόλο και το σκοπό του Σωματείου από τον παλιό πρόεδρο, συν. Μαρίνο Παραβολιάση. Κλείνοντας, τo Δ.Σ. ανέφερε:
«Όλοι οι υδραυλικοί ενωμένοι – παρά τις απαραίτητες αποστάσεις μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα του Kλάδου και να ενισχύσουμε το σωματείο κάνοντας ένα βήμα πιο κοντά στην εξέλιξη.
Το κλίμα ήταν εξαιρετικό. Ευχαριστούμε όλους τους συντελεστές και συμμετέχοντες.
Το Δ.Σ.
Ο πρόεδρος, Ηρακλής Δαριβιανάκης
Ο γραμματέας, Γεώργιος Τσιμπίνος»
«Δυο λόγια από τα παλιά»
από το παλαίμαχο στέλεχος του Συνδέσμου, Μαρίνο Παραβολιάση
Αγαπητοί συνάδελφοι, χαίρομαι που παρευρίσκομαι στην συνέλευση του Συνδέσμου μας και επίσης που βλέπω πολλούς νέους και άγνωστους σε μένα, να παρευρίσκονται. Αυτό πάει να πει, ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα!
Και ο αριθμός των παρευρισκόμενων δεν είναι αμελητέος – μάλιστα θα έλεγα ότι υπερτερεί ανάλογων συνελεύσεων σε παλαιότερες εποχές. Για αυτές τις παλαιότερες εποχές, θα σας πω δύο λόγια για να θυμηθούν οι παλαιότεροι και να προβληματιστούν, ίσως, οι νέοι.
Καταρχήν δεν είμαστε οι παλιοί, οι φωστήρες που καταφέραμε να κάνουμε πράγματα που οι νεότεροι δεν μπορούν να κάνουν. Λόγω και των συνθηκών τότε, πολιτικών οικονομικών, κ.λπ. και όσων είχαν προηγηθεί, πολιτική αστάθεια, χούντα κ.λπ. υπήρχε μια μεγαλύτερη «επαναστατική» διάθεση και ενδιαφέρον για τα κοινά. Δεν είχαμε μοναδικό στόχο το κέρδος. Υπήρχαν και άλλα, ενδιαφέροντα, με τα οποία άξιζε τον κόπο να ασχοληθούμε. Τώρα οι καιροί άλλαξαν και τα ενδιαφέροντα επίσης και, όπως και να το κάνουμε, ο αγώνας για την επιβίωση είναι πολύ δυσκολότερος, αν και πάντα υπήρχαν δυσκολίες. Γι’ αυτόν τον αγώνα που κάναμε τότε και τις ιδέες που επεξεργαζόμασταν, θα σας πω δύο λόγια.
Η ανασύσταση του συνδέσμου έγινε το 1978 με την βοήθεια του Αναγνωστόπουλου, του «γκουρού» του συνδικαλιστικού κινήματος των υδραυλικών. Στήσαμε τον νέο Σύνδεσμο και πέσαμε με τα μούτρα να βρούμε και να κάνουμε πράγματα που θα ανέβαζαν την κοινωνική αλλά και την οικονομική υπόσταση των υδραυλικών. Δεν ξέρω πόσα καταφέραμε. Φτιάξαμε όμως ένα από τους πιο ενεργούς συνδέσμους της χώρας, όπου οι συνάδελφοι είχαν καθημερινή πρόσβαση και συζητούσαν για θέματα που τους απασχολούσαν. Στήσαμε τον συνεταιρισμό μας, τον Σ.Ε.Υ.ΦΑ.Ν.Η, για τον οποίο όλη η Ελλάδα έχει να πει μόνο καλά λόγια. Που ακόμη και σήμερα, με τις αντιξοότητες που υπάρχουν, παίζει σημαντικό ρόλο στο υδραυλικό γίγνεσθαι.
Στήσαμε το ταμείο αλληλοβοήθειας, που αμέτρητοι συνάδελφοι είδαν να ελαφρύνει ο πόνος τους όταν βρίσκονταν σε δυσχερή θέση και όχι μόνο. Αλλά και σήμερα, απ’ ότι έχω αντιληφθεί, υπάρχουν οι προϋποθέσεις για μια συνέχεια που θα βοηθά τους αναξιοπαθούντες συναδέλφους ικανοποιητικά. Και δεν είναι μόνο τα χρήματα αυτό που ελαφρύνει ένα πόνο. Είναι η φυσική παρουσία, τα δύο καλά λόγια. Ας μην αλλοτριωθούμε εντελώς από το κέρδος, υπάρχουν αξίες για τις οποίες μπορούμε να «χάσουμε» τον πολύτιμο χρόνο μας.
Φτιάξαμε το λογιστήριο, που την αξία του την έχουν αντιληφθεί πολλοί συνάδελφοι και είμαστε βέβαια πρωτοπόροι σε αυτό.
Εσείς τώρα έχετε να φτιάξετε πολύ περισσότερα. Έχετε όλα τα προσόντα και τις προϋποθέσεις γι’ αυτό. Καλλιεργήστε λίγο την θέληση, την όρεξη και θα έχετε ένα Σύνδεσμο πολύ καλύτερο από τον τωρινό αλλά και από τον παλαιότερο.
Ευχαριστώ
