Στο εδώλιο το δημόσιο για τους εύκαμπτους ανοξείδωτους χαλυβδοσωλήνες CSST
Αναβλήθηκε για τις 31/3/2008 η δίκη του πρώην γενικού γραμματέα του υπουργείου Ανάπτυξης κ. Γεώργιου Αγραφιώτη, του τότε διευθύνοντος συμβούλου της ΔΕΠΑ κ. Αριστείδη Βακιρλή και των 8 μελών της επιτροπής που κατάρτισαν το σχέδιο τεχνικού κανονισμού για τις εσωτερικές εγκαταστάσεις φυσικού αερίου με πίεση λειτουργίας έως και 1 bar.
Και οι δέκα προσήχθησαν σε δίκη από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών κ. Γεώργιο Πρασσά για παράβαση καθήκοντος με πρόθεση περί την υπηρεσία, με σκοπό να προσπορίσουν σε άλλον παράνομο όφελος και για να βλάψουν κάποιον άλλον.
Η υπόθεση αφορά στη μη ένταξη του εύκαμπτου ανοξείδωτου χαλυβδοσωλήνα (CSST) στον εν λόγω κανονισμό, τον οποίο εισάγει στην ελληνική αγορά η εταιρία DIMCO – X. Δημοβασίλης και Σία ΕΕ. Με βάση το κατηγορητήριο του εισαγγελέα, «οι οχτώ κατηγορούμενοι της επιτροπής καταρτίσεως του τεχνικού κανονισμού, ενώ γνώριζαν ότι στη διεθνή αγορά υπήρχαν και χρησιμοποιούνταν 3 τύποι πιστοποιημένων σωλήνων, κατάλληλοι για δίκτυα διανομής φυσικού αερίου, εν τούτοις έκαναν πρόταση στο διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠΑ κ. Βακιρλή, να μην συμπεριληφθεί ο συγκεκριμένος τύπος στην ελληνική αγορά.
Η δίωξη, που ασκήθηκε κατά των κ.κ. Βακιρλή και Αγραφιώτη, αφορά την αποδοχή της έγγραφης εισήγησης της προαναφερόμενης τεχνικής επιτροπής, χωρίς τη ρητά και κατηγορηματικά απαιτούμενη, από το νόμο γνωμοδότηση της Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, αλλά και την ανάλογη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έγινε, με υπουργική απόφαση, εσωτερικό δίκαιο».
Η πρόεδρος του ΙΑ τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών δέχθηκε το αίτημα αναβολής της δίκης που υπέβαλε στις 9/10 ο δικηγόρος του κ. Αγραφιώτη, προκειμένου να προσκομιστεί, με επιμέλεια της εισαγγελίας, η εισηγητική έκθεση – σχέδιο ΚΥΑ της αρμόδιας υπηρεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης, με την οποία προωθήθηκε προς δημοσίευση στο ΦΕΚ 963 το σχέδιο του Κανονισμού. Το δικαστήριο ανέβαλε επίσης τη δίκη προκειμένου να περιμένει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αίτησης ακυρώσεως του Κανονισμού που έχει καταθέσει ο κ. Χ. Δημοβασίλης, και η οποία πρόκειται να συζητηθεί το Νοέμβριο.
Σημειώνουμε ότι οι συνήγοροι των 8 μελών της επιτροπής που συνέταξαν το σχέδιο του Κανονισμού (Χριστόδουλος Πλατσούκας, Κώστας Πασπαλάς, Πέτρος Βατσολάκης, Στέφανος Δελατόλας, Μιχάλης Τσίκλος, Γιώργος Δέγλερης, Κώστας Σκλαβίδης, Γιώργος Κωστόπουλος) ζήτησαν από το δικαστήριο τη συνέχιση της δίκης, καθώς όπως είπαν «οι πελάτες μας σέρνονται επί χρόνια γι’ αυτή την υπόθεση, κηλιδώνεται το όνομα και η επιστημονική τους ιδιότητα, τη στιγμή που όπως παραδέχτηκε και ο κ. Δημοβασίλης δεν υπήρχε διεθνή εμπειρία για τους σωλήνες αυτούς».
Από την πλευρά των δικηγόρων της πολιτικής αγωγής, και για το θέμα της αναβολής της δίκης, αναφέρθηκε πως «δεν είναι δυνατόν να ζητείται τέτοιο έγγραφο, δηλαδή η υπογραφή του κ. Αγραφιώτη, αφού χωρίς την υπογραφή του δεν θα μπορούσε να προωθηθεί ο κανονισμός. Είναι αυτονόητο ότι ως γενικός γραμματέας προώθησε με την υπογραφή του το σχέδιο του κανονισμού».
Ο ισχυρισμός του κ. Αγραφιώτη, έτσι όπως αναφέρθηκε από το συνήγορό του, είναι ότι, λόγω των πολλών θεμάτων που χειριζόταν ως γενικός γραμματέας, δεν θυμάται εάν είχε υπογράψει την εισηγητική έκθεση για την προώθηση του Κανονισμού.
Τονίστηκε χαρακτηριστικά από το συνήγορό του, ότι «στα 3 χρόνια που ήταν γενικός γραμματέας υπέγραψε 1.000 κυβερνητικές αποφάσεις και δεν είναι βέβαιος ότι το υπέγραψε. Κατά το ίδιο σκεπτικό όμως, θα έπρεπε να βρίσκονται εδώ και γενικοί γραμματείς άλλων υπουργείων και όχι μόνο αυτός».
Οι συνήγοροι των κατηγορουμένων ανέφεραν ότι οι πελάτες τους δεν ωφέλησαν ούτε έβλαψαν κανέναν με τον κανονισμό που συνέταξαν, όπως και το ότι δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί προσποριστική η επιστολή που έστειλαν τα μέλη της επιτροπής στο διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΠΑ. Επισήμαναν ότι η επιτροπή λειτούργησε εισηγητικά και ότι η ευρωπαϊκή επιτροπή είναι σε διαδικασία να συντάξει εναρμονισμένο πρότυπο γι’ αυτούς τους σωλήνες, τώρα.
Υπογράμμισαν ακόμη ότι ο εύκαμπτος ανοξείδωτος χαλυβδοσωλήνας (CSST) εντάσσεται στον κανονισμό με βάση την παράγραφο 5.2 και ότι στους κανονισμούς των άλλων ευρωπαϊκών χωρών αναγράφονται οι χαλκοσωλήνες και οι χαλυβδοσωλήνες για τις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου.
Με έμφαση είπαν δε, ότι δεν προκύπτει -με βάση το κατηγορητήριο- παράβαση καθήκοντος από την πλευρά των πελατών τους.
«Θέλησαν να ωφελήσουν το καρτέλ»
Απαντώντας στις ερωτήσεις του δικαστηρίου και των δικηγόρων, ο ενάγων και μηνυτής κ. Χαράλαμπος Δημοβασίλης τόνισε τα εξής:
«Τα 8 μέλη της επιτροπής που συνέταξαν το σχέδιο του κανονισμού, δεν επιθυμούσαν να ενταχθεί στον κανονισμό η τεχνολογία του εύκαμπου ανοξείδωτου χαλυβδοσωλήνα (CSST) που εισάγω.
• Η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) διαπίστωσε ότι για τις δύο κατηγορίες των σωλήνων (χαλκοσωλήνες, χαλυβδοσωλήνες) ο κανονισμός ήταν σαφής, ενώ ήταν ασαφής για οποιαδήποτε άλλη κατηγορία που μπήκε μετά από παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
• Ο τότε γενικός γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης και ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ, δεν έπραξαν το αυτονόητο. Έπρεπε να δώσουν εντολή τροποποίησης του κανονισμού, αφού ο νόμος λέει ότι δεν επιτρέπεται να γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα προϊόντα.
• Ο κανονισμός, μετά τη δημοσίευσή του στο ΦΕΚ τροποποιήθηκε, αλλά παρ’ όλα αυτά το σωλήνα μου δεν τον «δέχθηκαν» ξεκάθαρα. Αποτέλεσμα αυτού είναι ότι οι εταιρίες παροχής αερίου Θεσσαλονίκης και Θεσσαλίας δεν δέχονται για τις εσωτερικές εγκαταστάσεις το σωλήνα μου, ισχυριζόμενες ότι δεν το αναφέρει ρητώς ο κανονισμός. Αντιθέτως η ΕΠΑ Αττικής τον έκανε αποδεκτό.
• Η βλάβη που έχω υποστεί ως επιχειρηματίας, είναι τεράστια. Οι μελετητές και οι τεχνικοί διστάζουν να επιλέξουν το προϊόν μου με όλη αυτή την κατάσταση που επικρατεί.
• Η πεποίθησή μου είναι ότι οι κατηγορούμενοι δεν είχαν σκοπό να βλάψουν εμένα, αλλά να ωφελήσουν κάποιους άλλους. Τους χαλκοσωλήνες, που επιμόνως αναφέρουν μέχρι σήμερα παρανόμως. Το καρτέλ του χαλκού ωφελείται από τον κανονισμό.
• Ο ισχυρισμός της επιτροπής για έλλειψη ευρωπαϊκής εμπειρίας στη χρήση τέτοιου σωλήνα για φυσικό αέριο, σκόπευε κάπου αλλού. Η επιτροπή μου ζήτησε πιστοποιήσεις για το σωλήνα μου, κάτι που δεν ήταν αντικείμενο της δουλειάς της».
