Το κείμενο που ακολουθεί, γράφτηκε από τον αείμνηστο Αντώνη Σαχωλαρίδη, μηχανολόγο -μηχανικό και συνεργάτη του «υδραυλικού» επί σειρά ετών. Καθώς παραμένει και σήμερα επίκαιρο, το αναδημοσιεύουμε.
Όλοι μας ξέρουμε τι είναι ένα τροχόσπιτο. Μέσα σε 10m2 (και πολύ ίσως λέω) μπορούν να κοιμηθούν, να φάνε (μαγειρεύοντας βεβαίως), να πλυθούν και να πάνε στην τουαλέτα 4 ή 6 καμία φορά άτομα. Ένα διαμέρισμα 100 m2 είναι πολύ μικρό για 6 άτομα. Θα μου πείτε, άλλο σπίτι και άλλο τροχόσπιτο. Ναι, αλλά θα ήταν δυνατόν να ζήσουν στο τροχόσπιτο τα 6 άτομα αν πολλοί ειδικοί δεν είχαν σχεδιάσει κατάλληλα έπιπλα;
Ένα επαγγελματικό αυτοκίνητο για κάποιον υδραυλικό, είναι ένα «τροχοεργαστήριο» (κατά το τροχόσπιτο). Δεν είναι ένα φορτηγό γενικών μεταφορών. Πρέπει λοιπόν να έχει χώρο για το συνεργείο. Ανάλογα με τις ανάγκες, μπορεί να βρει κανείς και «φορτηγά» με σαλόνι που χωράει ακόμη και 5 ή 6 άτομα. Όσο για την καρότσα. Καλό είναι βέβαια να είναι κλειστή. Υπάρχουν βλέπετε παντού κλέφτες και ένα ανοικτό φορτηγό είναι πολύ εύκολη λεία.
Οι ανάγκες κάθε επιχείρησης δεν είναι ίδιες. Άρα και το σαλόνι και το μέγεθος της καρότσας θα διαφέρουν. Ένα είναι το βέβαιο. Ότι τα μικροϋλικά και τα εργαλεία που θα πρέπει κάθε αυτοκίνητο να έχει, πρέπει να είναι καλά ταξινομημένα και σε ειδικές ακίνητες θήκες. Για τον σχεδιασμό, καλό είναι να αποτανθούμε σε ειδικούς. Δεν είναι κανένας μας παντογνώστης. Δεν αρκεί όμως αυτό. Πρέπει να είμαστε «νοικοκύρηδες». Πέντε λεπτά απασχόληση να τακτοποιήσουμε τα εργαλεία μας και τα υλικά μας στο αυτοκίνητο, πριν ξεκινήσουμε από την έδρα μας ή μετά το τέλος κάθε επίσκεψής μας σε πελάτη, μας γλιτώνει από πολλές ώρες ψάξιμο. Την ίδια σημασία έχει και η καθαριότητα. Η καθαριότητα τόσο στον εαυτό μας όσο και στα εργαλεία μας, τα υλικά μας και βεβαίως στο αυτοκίνητό μας, επιδρά αφάνταστα στην ψυχολογία μας και τα «καταναγκαστικά έργα» της δουλειάς μας γίνονται περίπου διασκέδαση.
Πάντα μου έρχεται στο νου ένας καυστηρατζής που μπαίνοντας σε ένα λεβητοστάσιο το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να καθαρίσει (και όταν λέω να καθαρίσει εννοώ ότι ούτε σκόνη δεν άφηνε) την καμινάδα. Τελειώνοντας σκούπιζε το λεβητοστάσιο, έβαζε τα σκουπίδια (μπάζα κ.λπ.) σε σακούλα και τα πέταγε στον κάδο του δήμου. Τον συνέστησα σε γνωστό μου και μετά μερικές μέρες όταν τον συνάντηση μου είπε ο φίλος: «Τι μου τον έστειλες τον …… Δεν έκανε τίποτε. Σκέψου ότι δεν βρήκαμε ούτε ένα σκουπιδάκι πεταμένο!!!». Και όμως. Πιο συνεπή και πιο σωστό στη δουλειά του τεχνίτη δεν ξέρω. Στο φορτηγάκι του θα έμπαινα άνετα με το πιο καλό μου κουστούμι να πάω σε ένα χορό. Τόσο καθαρό ήταν.
Γιατί τώρα λέω να εμπιστευθείτε τον εσωτερικό χώρο της καρότσας σας σε ειδικό. Μα μπορείτε μόνοι σας να φτιάξετε ένα κουτί για τα εργαλεία σας σαν αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο με τέσσερα συρταράκια συν το κεντρικό τμήμα στο οποίο τόσο εύκολα τακτοποιείτε τα μικροεργαλεία σας, τις βίδες, τα ούπα, τα τρυπάνια κ.λπ.; Πρέπει να παιδεύεστε λίγο στην αρχή να βάζετε μόνο βίδες στη θήκη των βιδών κ.ο.κ. Ε, λοιπόν μέσα στο αυτοκίνητο δεν θα πρέπει να έχετε ειδική θέση για το δράπανό σας ή το βιδολόγο σας ή τις σωλήνες που θα μεταφέρετε, τα οξυγόνα ή το μαπ γκαζ;
Αν τώρα συχνά μεταφέρετε και κάποιον λέβητα, δεν πρέπει να έχετε ένα ειδικό καρότσι, ίσως και ένα πτυσσόμενο ή διαλυόμενο τρίποδο ή κάποιο βαρούλκο ή τιρ φορ; Όλα αυτά δεν πρέπει να έχουν μια συγκεκριμένη θέση που να μπαίνουν και να ασφαλίζονται σε κάθε μετακίνησή τους; Είστε σε θέση να τα υπολογίσετε και να τα κατασκευάσετε μόνοι σας;
Βέβαια, δυστυχώς, ζούμε στην Ελλάδα και καμιά φορά το πιο σοβαρό μας πρόβλημα δεν είναι η ανωτέρω τακτοποίηση, αλλά η Εφορία. Ε, γι’ αυτό συμβουλευτείτε κάποιον φοροτεχνικό, για να μην πληρώσετε πέντε δράπανα πρόστιμο για το δράπανο που βάλατε στο αυτοκίνητό σας να κάνετε τη δουλειά σας και όχι να το πουλήσετε.
