Αντώνης Σαχωλαρίδης Μηχανολόγος – ηλεκτρολόγος
Ξεκινώντας θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση επειδή φαίνεται πως πολλοί αναγνώστες μας μπερδεύτηκαν. Οι ερωτήσεις που δημοσιεύτηκαν σε προηγούμενα τεύχη του «Υ» δεν αφορούν υδραυλικούς ή τεχνίτες καυστήρων που θέλουν να πάρουν την αντίστοιχη άδεια για αέρια καύσιμα. Αφορούν απόφοιτους ΙΕΚ που μετά την αποφοίτησή τους και αφού πάρουν το απολυτήριό τους, δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις πιστοποίησης.
Ας έρθουμε τώρα στις ερωτήσεις της ομάδας Β με τίτλο ειδικές ερωτήσεις. Είναι 201. Βεβαίως στην πλειοψηφία τους είναι ερωτήσεις πολύ σωστές που τις σωστές απαντήσεις πρέπει να γνωρίζει ένας απόφοιτος ΙΕΚ. Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να ασχοληθούμε με κάθε μία ξεχωριστά και η κριτική μου περιορίζεται σ’ εκείνες με τις οποίες διαφωνώ.
Δύο οι βασικές αιτίες διαφωνίας μου. Η πρώτη είναι αυτό που μας έλεγαν οι (αείμνηστοι πλέον λόγω της δικής μου μεγάλης ηλικίας) καθηγητές μου στο Πολυτεχνείο.
«Εδώ δεν σας μαθαίνουμε πώς να δώσετε μια τεχνική λύση ή να κάνετε έναν υπολογισμό. Δεν θέλουμε να θυμάστε τίποτα απ’ έξω. Σας μαθαίνουμε πού να ψάξετε να βρείτε τα στοιχεία που θα σας χρειασθούν».
Η δεύτερη αιτία είναι ότι μέσα σε δύο χρόνια επαγγελματικής κατάρτισης, ένας απόφοιτος λυκείου δεν μπορεί να γίνει πανεπιστήμων.
Σκοπός λοιπόν της κατάρτισης θα είναι να μάθουν οι σπουδαστές μερικά βασικά θέματα που θα χρησιμεύουν στην μεγάλη πλειοψηφία τους. Τώρα αν ορισμένοι από αυτούς εργασθούν σε έναν ειδικό τομέα κάποιον θα βρουν να τους κατατοπίσει και κάποια βιβλιογραφία θα τους συστήσουν. Στη σταδιοδρομία μου έμαθα πολύ περισσότερα πράγματα από τους προμηθευτές των διαφόρων υλικών που χρησιμοποιούσα, από ανταγωνιστές μου στο ίδιο αντικείμενο κατασκευών και παρόμοιες πηγές, απ’ ότι είχα μάθει στο ΕΜΠ.
Σ’ αυτές τις αντιρρήσεις μου π.χ. υπάγονται οι ερωτήσεις 1 και 3 (πώς παράγεται το αέριο πόλης ή τα συνθετικά φυσικά αέρια). Δεν λείπει η ασάφεια στις ερωτήσεις 10α και 17. Δεν καταλαβαίνω καθόλου την ερώτηση 70. Ασαφής η 72. Πολύ ειδική η ερώτηση 77. Ασαφής η 95. Δεν καταλαβαίνω την εμμονή στους τύπους συσκευών Β3, Β5, C8 και άλλους που δεν ξέρω αν έστω και μία τέτοια συσκευή έχει εγκατασταθεί ποτέ στην Ελλάδα. Επίσης στους υπολογισμούς της πτώσης πίεσης (συντελεστής ξ, στρωτή ή τυρβώδης ροή, αριθμοί Reynolds και Nusselt κ.λπ.) είναι αντικείμενο των συναδέλφων μου ή αποφοίτων ΤΕΙ. Όχι ΙΕΚ.
Πενήντα χρόνια μηχανολόγος δεν έτυχε να ραδιογραφήσω ηλεκτροσυγκόλληση. Τι χρειάζονται λοιπόν οι ερωτήσεις 127 και 128 που εφαρμόζονται μόνο στους κεντρικούς αγωγούς των 60 bar; Γιατί πρέπει να ξέρει ο απόφοιτος ΙΕΚ απ’ έξω την αποθηκευτική ικανότητα της Ρεβυθούσας (ερώτηση 133 β). Χρειάζεται επίσης να ξέρει ποιοι σταθεροποιητές υπεριώδους ακτινοβολίας και σε τι ποσοστό περιλαμβάνουν οι κίτρινοι ΡΕ αερίου και τα μαύρα εξαρτήματά τους; (ερωτήσεις 143β και 144β). Αυτά είναι θέματα χημικών μηχανικών των εργοστασίων κατασκευής τους.
Η ερώτηση 160 έχει ιστορική σημασία. Κανένας τεχνίτης δεν μπορεί να ρυθμίσει καυστήρα αερίου αν δεν έχει έναν ηλεκτρονικό αναλυτή καυσαερίων. Πολύ ασαφής η ερώτηση 173. Η ερώτηση 187 μήπως αφορά κατασκευαστές ατμοσφαιρικών καυστήρων, ανύπαρκτους στην Ελλάδα;
Και μια τελευταία γενική παρατήρηση. Διακρίνω την τάση χρήσης όρων σωστών αλλά όχι τόσο καθιερωμένων. Π.χ. ασφάλεια ανάφλεξης αντί επιτηρητής φλόγας, φλόγα ανάφλεξης αντί για φλόγα – πιλότος κ.λπ. Μήπως αυτό μπερδεύει λίγο τους σπουδαστές;
Όπως βλέπετε είναι περιορισμένες οι αντιρήσεις μου στο κεφάλαιο Β. Δεν είναι άλλωστε σκοπός μου να κατηγορήσω τους (το πιστεύω αυτό) άξιους συναδέφλους που συνέταξαν το ερωτηματολόγιο. Σκοπός είναι να βοηθήσω για μία μελλοντική βελτίωσή του.
