«Με αυτήν την επιστολή θέλω να ευχαριστήσω το περιοδικό μας, το προσωπικό και την Κα. Χρυσούλα, για την διάδοση του επαγγέλματος, την διατήρηση της ενημέρωσης και την επιμόρφωσή στις νέες τεχνολογίες.
Επίσης θέλω να στείλω την αγάπη μου στο συνδικαλιστικό κίνημα, το συνεταιριστικό και χωριστά σε όλους τους συναδέλφους πανελλαδικά… Και για να τους ευχαριστήσω τους στέλνω τους πίνακες ζωγραφικής μου, που αποδεικνύουν ότι ο υδραυλικός είναι και κοινωνικός αλλά αγαπά και την τέχνη, γιατί το επάγγελμα μας είναι όλο τεχνικές κατασκευές.
Όλον αυτόν τον καιρό δεν χάθηκα απλά, είχα προβλήματα γιατί έχασα δύο αδέλφια. Τώρα έχω ισορροπήσει και είμαι καλά.
Δεν έχω να πω περισσότερα, αλλά μελλοντικά θα έχω την ευκαιρία να σας στείλω κάποιες επιστολές για τα προβλήματα του Κλάδου».
Με αγάπη,
Κωνσταντίνος Κεϋβανίδης
