Αρχική » Συνδικαλιστικά Νέα Υδραυλικών » ΟΒΥΕ » Επισημάνσεις ομιλητών από τη γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ

Επισημάνσεις ομιλητών από τη γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ

obye gs 1.jpg

obye gs 1.jpgΣύμπνοια και χάραξη στρατηγικής για την επίλυση των προβλημάτων του κλάδου, το κεντρικό μήνυμα των ομιλητών στη γενική συνέλευση της ΟΒΥΕ, που διεξήχθη στις 31 Μαΐου και 1 Ιουνίου του 2008.
Επανερχόμενοι στην εκλογοαπολογιστική γενική συνέλευση, δημοσιεύουμε αναφορές από τις ομιλίες των συναδέλφων.

Ο συν. Μαρίνος Παραβολιάσης (Ηράκλειο), στην τελευταία του ομιλία (λόγω συνταξιοδότησης) μίλησε για το έργο που παρήγαγε η διοίκηση της ΟΒΥΕ την 3ετία που πέρασε, «και παρά τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούσαν ενίοτε στις συνεδριάσεις του Δ.Σ., από συναδέλφους που δεν συμμετείχαν ενεργά». Παρ’ όλα αυτά, το μήνυμα που προσπάθησε να μεταδώσει σε όλους τους συναδέλφους, είναι ότι «αξίζει τον κόπο να ασχολείστε με τα κοινά».
Ο Θανάσης Στρουμπούλης (Αθήνα), καυτηρίασε το γεγονός ότι δεν δόθηκε χρόνος 5 λεπτών στους εκπροσώπους των παρατάξεων να καταθέσουν το πρόγραμμά τους, και παρά το γεγονός ότι το Δ.Σ., εχθές, όπως είπε, έκανε αποδεκτό το αίτημα.
«Κάποιους τους ενοχλεί η ενημέρωση των συναδέλφων και έδωσαν μεγάλη μάχη σήμερα για να διαλύσουν τη συνέλευση».
Είπε ακόμα, ότι η ΑΔΕΚΥ εμπόδιζε ουσιαστικά, όλες τις κινητοποιήσεις που έγιναν στην Αθήνα από την ΟΒΣΑ, για το ασφαλιστικό και το φορολογικό.
Ο Δημήτρης Καϊλάρης (Καβάλα), τόνισε ότι στο συνδικαλισμό δεν χωρούν κομματικές ομπρέλες και ότι αυτά που διεκδικεί ο κλάδος δεν χρήζουν κομματικής συναπόφασης και έγκρισης. Ζήτησε τέλος ενημέρωση για τις εφορίες και τις ενάρξεις επαγγέλματος, γιατί, όπως είπε, τα πάντα είναι συγκεγχυμένα σε αυτό το κομμάτι.
Ο Παναγιώτης Τσιτσές (Κέρκυρα), αποκατέστησε, όπως είπε, την αλήθεια σε όσα είπε ο πρόεδρος της ΟΒΥΕ για την επιστολή παραίτησης του Δ.Σ. που έστειλε ο Σύνδεσμός του, και αναφέρθηκε στα αποτελέσματα του πρόσφατου περιφερειακού που διεξήχθη στην Κέρκυρα.
Ο Πέτρος Πούλης (Αθήνα), (τελευταία ομιλία και γι’ αυτόν λόγω συνταξιοδότησης) είπε ότι η ΟΒΥΕ ασχολήθηκε με όλα τα θέματα και παρήγαγε έργο, παρά τις αντιξοότητες.
Αναφέρθηκε στην ανάγκη ενότητας και συλλογικότητας στο όργανο, κάτι που τον τελευταίο καιρό τείνει, όπως είπε, να εξαφανιστεί.
Υπογράμμισε ότι στις κινητοποιήσεις ο κλάδος πρέπει να είναι μαζί, και όχι κάποιοι μόνοι τους στις πλατείες και κάποιοι άλλοι με τη ΓΣΕΒΕΕ.
Παρότρυνε δε τους νέους συναδέλφους να αγαπήσουν τον κλάδο και τα κοινά, «όπως εμείς οι παλιοί, και γιατί όχι, να είναι πιο αποδοτικοί από εμάς».
Ο Ανδρέας Ασημακόπουλος (Αθήνα), τόνισε ότι «το λυπηρότερο απ’ όλα που συμβαίνει στον κλάδο τα τελευταία χρόνια, είναι το γεγονός ότι έχει εξαφανισθεί κάθε είδους συναδελφικής αλληλεγγύης. Τους πρωταγωνιστές τους ξέρετε και, δυστυχώς, πρωταγωνιστής είναι το παρασκήνιο, δεν είναι το προσκήνιο. Καλώ όλους τους εμπλεκόμενους που έχουν βάλει πάνω απ’ όλα τις προσωπικές τους αντεγκλήσεις και έριδες, να τις βάλουν στην άκρη. Επίσης να κοπούν τα συρματοπλέγματα που έχουν ορθωθεί από κάποιους, για να μπορέσουν νέοι συνάδελφοι να διαδραματήσουν ενεργό ρόλο στα κοινά».
Ο Αναστάσιος Σωτηράκης (Ρόδος) παρότρυνε τους συναδέλφους που θα εκλεγούν στο νέο Δ.Σ. της ΟΒΥΕ «ν’ αφήσουν τα κομματικά και να κοιτάξουν τον κλάδο. Αυτός πονάει, δεν πονάνε τα κόμματα».
Σε ό,τι αφορά στα  προβλήματα του κλάδου, είπε ότι στη Ρόδο, οι ξενοδόχοι προσλαμβάνουν ως συντηρητές μη αδειούχους υδραυλικούς, οι οποίοι μετά, με τη βεβαίωση που παίρνουν από τον εργοδότη τους,  αιτούνται άδεια υδραυλικού από τη διεύθυνση Βιομηχανίας.
«Το παράθυρο αυτό θα πρέπει να κλείσει. Οι μισοί ροδίτες θα βαφτιστούν υδραυλικοί».
Ανακοίνωσε ακόμα ότι ο Σύνδεσμος της Ρόδου έχει υιοθετήσει παιδί από επαρχία της Βραζιλίας, καλώντας όλους τους συνδέσμους να πράξουν ανάλογα.
Ο Ανδρέας Σίσκος (Θεσσαλονίκη) έκανε έκκληση να χαμηλώσουν οι τόνοι, «γιατί αλλιώς θα σβήσουμε. Δεν έχουμε άλλα περιθώρια επιλογής». Στην Ομοσπονδία, τόνισε, θα πρέπει να δουλεύουν όλοι, κάτι το οποίο δεν έγινε. «Δεν θα πυροδοτήσω άλλο την κατάσταση, το μόνο που έχω να πω είναι ότι πρέπει να αρχίσουμε, ξανά, από την αρχή».
Είπε επίσης, ότι η ΟΒΥΕ και γενικότερα ο κλάδος, δεν έχει δώσει βαρύτητα στο internet, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και στα επιδοτούμενα προγράμματα που θα μπορούσαν να κάνουν χρήση πολλοί υδραυλικοί.
«Να ασχοληθούμε επίσης και με τη διδακτέα ύλη των σπουδαστών υδραυλικών, γιατί οι αποφοιτήσαντες δεν έχουν σωστή γνώση του αντικειμένου».
Ο Ιωάννης Ασημίνας (Θήβα), εξέφρασε τη λύπη του, γιατί, για άλλη μια φορά, όπως είπε, συμμετέχει σε γενική συνέλευση του κλάδου, όπου δεν συζητούνται τα προβλήματα του κλάδου.
«Δεν συμμετέχουμε στις συνελεύσεις για να λύσουμε τα κομματικά μας συμφέροντα» είπε, προσθέτοντας ότι το μεγαλύτερο ζήτημα των συνδέσμων είναι η μη κατοχύρωση του επαγγέλματος και εξαιτίας και των μηχανολόγων. «Σας λέω μόνο ότι στη Θήβα σήμερα, υπάρχουν 20 πολυκαταστήματα μηχανολόγων, που εκτός από τις δουλειές που παίρνουν και τα υλικά που πουλάνε, υπογράφουν και για τις εργασίες».
Στη Θήβα έχουν γίνει 500 εγκαταστάσεις φυσικού αερίου από αλλοδαπούς, για τους οποίους υπογράφουν οι μηχανολόγοι».
Ο Αντώνης Κόντης (Κέρκυρα) μίλησε για τις προσπάθειες του Συνδέσμου Κέρκυρας στην εφαρμογή του διατάγματος και στο γεγονός ότι υπάλληλοι της  ΔΕΥΑΚ μπαίνουν σε δουλειές συναδέλφων.
Τόνισε ότι δεν είναι ευχαριστημένος με τη λειτουργία της ΟΒΥΕ, και τις λύσεις που έδωσε σε περιφερειακά προβλήματα.
«Δεν συμφωνώ με τις αποχωρήσεις από το Δ.Σ., αλλά ούτε και με την αλλαγή του ψηφίσματος που αποφασίσαμε στην προηγούμενη γενική συνέλευση».
obye gs 2.jpgΟ Κώστας Κεϊβανίδης (Θεσσαλονίκη),  αφού εξέφρασε την αγάπη και το σεβασμό του προς τον επίτιμο πρόεδρο της ΟΒΥΕ, είπε ότι τιμά τους αποχωρήσαντες συναδέλφους Μαρίνο Παραβολιάση και Πέτρο Πούλη, παρά τις αντίθετες προς αυτόν απόψεις που εκφράζανε. «Το δέσιμο και η αγάπη που υπάρχει μεταξύ μας, μεταξύ όλων των συναδέλφων τα παλαιότερα  χρόνια, πρέπει να γίνει παράδειγμα προς   μίμηση για τους καινούργιους» είπε.
Αναφέρθηκε επίσης στους δύσκολους οικονομικούς καιρούς, στην κατηφόρα του επαγγέλματος και στην έλλειψη οικονομικής ευρωστίας των συναδέλφων, λόγω του ότι τα πάντα στην Ελλάδα είναι ανεξέλεγκτα.
«Είμαστε η μόνη αφρικανική χώρα  με λευκούς πολίτες», είπε χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας την έλλειψη προστασίας του επαγγέλματος (και όχι μόνο) από την πολιτεία. «Διεκδίκηση και αγώνας χρειάζεται», πρόσθεσε.
Ο Ηλίας Χούντας (Κόρινθος) είπε ότι «ο κλάδος μας βρίσκεται αντιμέτωπος με διαχρονικά προβλήματα και κάθε χρόνο προστίθενται και νέα. Δεν επιτρέπεται να αδρανούμε. Πρέπει να βρισκόμαστε σε εγρήγορση.
Το κράτος αναλώνεται στο να μαζέψει χρήματα για τα ελλείμματα, παραβλέποντας σκόπιμα την εφαρμογή της νομοθεσίας και καταπατώντας θεμελιώδη δικαιώματα των μικρομεσαίων.
Πρέπει να κάνουμε αισθητή στην κοινωνία την προσφορά των υδραυλικών».
Αναφερόμενος στα συνεταιριστικά ζητήματα μίλησε για την ανάγκη ταύτισης των δύο οργάνων σε επίπεδο ομοσπονδιών, «γιατί η αποκοπή των δύο φορέων είναι σε βάρος του κινήματος».
Ο Σαράντος Πλευρίτης (Σπάρτη) υπογράμμισε ότι η έλλειψη ομοψυχίας που παρατηρήθηκε στο απερχόμενο Δ.Σ. δεν ωφέλησε τον κλάδο, ενώ, ζήτησε, από τη διοίκηση που θα εκλεγεί, να ανατρέψει τη λανθασμένη εικόνα του φοροφυγά υδραυλικού που διατυμπανίζει το υπουργείο Οικονομικών.
Μίλησε επίσης για το ασφαλιστικό, τη διαδοχική ασφάλιση, «μας πετάνε χρόνια εργασίας», είπε χαρακτηριστικά, όπως και για τις συνεχόμενες αυξήσεις στις ασφαλιστικές εισφορές και την προβληματική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αναφέρθηκε ακόμα στις περσυνές πυρκαγιές που έπληξαν και το νομό Λακωνίας, και τις επιπτώσεις που αυτές θα έχουν στην οικονομία του τόπου του, ενώ μίλησε και για την ανάγκη ίδρυσης συνεταιρισμού στις περιοχές που δεν υπάρχουν.
Ο Επιφάνειος Αλεφραγκής (Πειραιάς) και ορμώμμενος από τα προβλήματα υγείας που πέρασε, είπε ότι το ασφαλιστικό είναι ένα μπάχαλο. «Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες πρέπει να παρέμβουν στα αρμόδια υπουργεία, προκειμένου να γίνει ανθρώπινη η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μας θεωρούν τους τελευταίους πολίτες και μας παραπέμπουν σε ιδιωτικές κλινικές και ιδιωτικούς γιατρούς. Για μία γνωμάτευση της πάθησής μου, πλήρωσα 300 ευρώ σε ιδιωτικό γιατρό. Ανεπίτρεπτο».
Επισήμανε ότι τα προβλήματα των υδραυλικών είναι κοινά, και πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για ένα ψηφοδέλτιο στις επόμενες εκλογές. «Ο στόχος όλων μας είναι κοινός. Η κατοχύρωση του επαγγέλματος. Πρέπει να σταματήσουν οι αντιπαραθέσεις για τις αντιπαραθέσεις».
Πρότεινε δε, κατά τα πρότυπα της επαρχίας, να δημιουργηθεί και περιφερειακό συνδέσμων Αθηνών, Πειραιώς, Μεγάρων και Θήβας.
Ο Βασίλης Χρυσανθόπουλος (Γιαννιτσά) αναρωτήθηκε «σε πόσους ασφαλιστικούς φορείς ανήκουμε; Στο ΤΕΒΕ, στον ΟΓΑ, στο ΙΚΑ, πού; Στις επαρχίες το πρόβλημα  επιδεινώνεται. Όλοι οι συνάδελφοι έμαθαν το “κόλπο”, δηλώνουν ως έδρα τα χωριά τους, που σημαίνει ασφαλίζονται στον ΟΓΑ, και όλοι δουλεύουν στις πόλεις. Με συνέπεια να κάνουν σοβαρή ζημιά σε όλους εμάς που είμαστε ασφαλισμένοι στο ΤΕΒΕ. Χτυπάνε τις δουλειές μας πολύ φθηνά, αφού τα ασφάλιστρα που πληρώνουν στον ΟΓΑ είναι τίποτα μπροστά σε αυτά του ΤΕΒΕ. Το νέο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας πρέπει να δει το ζήτημα και να παρέμβει στους αρμόδιους φορείς».
Ο Βαγγέλης Κέππας (Φθιώτιδα) υπογράμμισε ότι ως πρόεδρος της προηγούμενης γενικής συνέλευσης της ΟΒΥΕ “καπελώθηκε” από την πλειοψηφία στο θέμα του ψηφίσματος για το ασφαλιστικό. «Το πρόβλημα της διοίκησης της ΟΒΥΕ ήταν να μην θίξουμε τα κόμματα και όσους ευθύνονται για το ασφαλιστικό. Να μην θίξουμε όλους αυτούς που μας έχουν φτάσει στα όρια της εξαθλίωσης. Αν είναι δυνατόν. Κάποιοι εδώ διαχωρίζουν με το ζόρι τους  συναδέλφους».
Σε σχέση με τα σεμινάρια φυσικού αερίου είπε ότι υπάρχουν ακόμα οικονομικές εκκρεμμότητες από το ΚΕΚ ΕΛΚΕΔΕ, ενώ αναφέρθηκε και σε περιπτώσεις μηχανολόγων με μη  αδειοδοτημένα συνεργεία που εκδίδουν υπεύθυνες δηλώσεις.
Ο Κώστας Μαντζιώρος (Αθήνα), τόνισε ότι τα προβλήματα του κλάδου είναι συνυφασμένα με τα γενικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, και αποτέλεσμα των πολιτικών που ασκούνται.
«Σαράντα δύο χρόνια στη δουλειά και αύριο πάλι το κομπρεσέρ θα πάρω. Πάλι θα αγωνιώ για το μεροκάματο, όπως και πολλοί συνάδελφοί μου που είναι άνεργοι…
Καθημερινά χάνουμε δικαιώματά μας και θεωρώ αδιανόητο αυτό που ακούστηκε, να μη συζητάμε εδώ ζητήματα του ΟΤΕ για παράδειγμα, ή να μη δίνουμε πολιτική διάσταση στα γεγονότα.
Για να πάμε μπροστά, πρέπει ν’ ακούγονται και οι μειοψηφίες. Αυτό είναι δημοκρατία».
Ο Σάββας Σαπαλίδης (Φλώρινα), τόνισε ότι ο κλάδος ανακυκλώνει συνεχώς τα ίδια θέματα, ελλείψει σχεδιασμού και στόχου. «Μιλάμε διαρκώς για τροποποίηση του Π.Δ., την οποία ακόμα περιμένουμε, για να κατοχυρωθεί πλήρως το επάγγελμά μας με το κλείσιμο όλων των “παραθύρων” που υπάρχουν…
Το νέο Δ.Σ. που θα προκύψει, πρέπει να δώσει βαρύτητα και ρόλο θεσμικό στα περιφερειακά συμβούλια, όπως και να επιδιώξει να έρθει σε επαφή με τα συναρμόδια υπουργεία για την εκπαίδευση των σπουδαστών υδραυλικών.
Να συναντηθεί επίσης με όλους τους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων, να δημοσιοποιήσει τα προβλήματα και τις ανάγκες του κλάδου και να επιδιώξει λύσεις».
Επισήμανε δε ότι οι πολυφωνίες είναι αναγκαίες για να λειτουργήσουν οι δημοκρατίες.
Ο Βασίλης Ιωάννου (Καστοριά), τόνισε ότι «η ανάγκη για κάτι διαφορετικό μας οδήγησε στο να δημιουργήσουμε ένα νέο ψηφοδέλτιο. Κάποιος συνάδελφος, εδώ σήμερα, απαξίωσε το ψηφοδέλτιό μας, θεωρώντας ότι κάποια μικρά παιδάκια έκαναν ένα ατόπημα.
Εμείς δεν έχουμε διάθεση να διαιρέσουμε τον κλάδο, αλλά να προσφέρουμε…
Τα τελευταία χρόνια ο κλάδος, ψάχνει απεγνωσμένα τον ηγέτη που θα τον πάει μπροστά. Ο ηγέτης του κλάδου, πρέπει να είναι ένας άνθρωπος που θα μπορεί να συνθέτει. Δυστυχώς, όταν αυτό δεν γίνεται, δημιουργούνται παραφωνίες. Και αυτό συμβαίνει στην Ομοσπονδία. Χωρίς να απαξιώνω τη διοίκηση, τονίζω ότι η ΟΒΥΕ ακολουθεί τα πράγματα και όχι τα πράγματα την Ομοσπονδία».
Ο Βασίλης Ιωαννίδης (Θεσσαλονίκη) τόνισε ότι ο κλάδος και η διοίκηση της ΟΒΥΕ δεν έχει την πολυτέλεια των προσωπικών αντιπαραθέσεων. «Αυτά πρέπει να τ’ αφήσουμε στην άκρη για να προχωρήσουμε. Εδώ θέτουμε τον εαυτό μας στη διάθεση των συναδέλφων και όχι του εγώ μας.
Το Δ.Σ. προσπάθησε, παρήγαγε όσο έργο μπορούσε, με τη συνεισφορά όλων των μελών. Εγώ δεν θέλω να διαχωρίσω τους συναδέλφους…
Επειδή ακούστηκαν παράπονα για τους τομεάρχες, έχω να πω ότι οι σύνδεσμοι δεν τους χρησιμοποίησαν όσο θα έπρεπε».
Πρότεινε επίσης να προχωρήσει ο κλάδος σε ομαδική ασφάλεια ζωής και ατυχημάτων, ενώ υπογράμμισε ότι το μεγάλο ζητούμενο για τον κλάδο είναι η κατοχύρωση του επαγγέλματος και της δουλειάς.
«Οι αδειούχοι υδραυλικοί είναι 15.000 και οι παράνομοι 30.000. Πολλούς εκ τους οποίους μάλιστα, τους έχουμε “δημιουργήσει” εμείς. Σε όλα αυτά πρέπει να δοθεί ένα τέλος. Οφείλουμε να απασχολούμε παιδιά από τις σχολές».
Ο Διονύσης Σβορώνος (Αθήνα), (τελευταία ομιλία και γι’ αυτόν λόγω συνταξιοδότησης), είπε ότι η εισήγηση του Δ.Σ. ακουμπάει επιδερμικά τα προβλήματα του κλάδου, «κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Και δεν είναι τυχαίο, γιατί δεν άλλαξε η οργανωτική δομή της Ομοσπονδίας σε συγκεκριμένα ζητήματα που ζητά η σημερινή εποχή.
Δεν είναι δυνατόν η Ομοσπονδία, σήμερα, να τρέχει πίσω από τα γεγονότα, και αυτό γιατί κάποιοι θέλουν να χρησιμοποιούν την προσωπικότητά τους με βάση τις καρέκλες που κατέχουν.
Καμία αναφορά στην παιδεία, στο άρθρο 16, καμία αναφορά στο συνέδριο που θέλουμε να κάνουμε για τους συνεταιρισμούς, καμία αναφορά στην ερμηνευτική εγκύκλιο για το Π.Δ. 38/91, που 4 χρόνια τώρα είναι στα συρτάρια των γραφείων της ΟΒΥΕ…
Η μη ενεργός μου συμμετοχή στα δρώμενα της ΟΒΥΕ τον τελευταίο χρόνο, οφείλεται στο πραξικόμημα της πλειοψηφίας σε σχέση με το ψήφισμα για το ασφαλιστικό».
Ο Γιώργος Παπαρίζος (Λάρισα), έκανε γνωστή την πρόθεση της Λάρισας να συμμετέχει -με υποψήφιο- στο ψηφοδέλτιο του ΑΣΑΨΥ, ενώ υπογράμμισε ότι εδώ και μία δεκαετία η Ομοσπονδία δεν έχει έρθει ούτε μία φορά στο Σύνδεσμό του για να συζητήσει από κοντά τα προβλήματα με τους εκεί συναδέλφους.
Αναφέρθηκε επίσης στην κατάσταση που επικρατεί στις εγκαταστάσεις φυσικού αερίου, οι περισσότερες εκ των οποίων, όπως είπε, εκτελούνται από αλλοδαπούς με την υπογραφή των μηχανολόγων.
Είπε δε, ότι η νέα διοίκηση πρέπει να κάνει τακτές επισκέψεις σε όλους τους συνδέσμους, γιατί υπάρχει άγνοια σε κάποια ζητήματα.
obye gs 3.jpgΟ Κώστας Λάππας (Αθήνα), τόνισε ότι «η εισήγηση της ΟΒΥΕ κάνει μία επιδερμική αναφορά στα προβλήματα του κλάδου και της κοινωνίας, χωρίς όμως να εστιάζει την προσοχή της σ’ αυτούς που τα δημιουργούν, ή στον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων μας.
Η ΟΒΥΕ δεν μας είπε τι πρέπει να διεκδικήσουμε. Δεν μας μίλησε για το δικαίωμά μας στα βαρέα και ανθυγιεινά, όταν είναι σε όλους γνωστό ότι αρκετοί συνάδελφοί μας, λίγο πριν βγουν στη σύνταξη προσβάλλονται από ασθένειες που προέρχονται από τη δουλειά μας.
Κάποιοι στρουθοκαμηλίζουν και πιστεύουν ότι τα προβλήματα ακουμπάνε τους άλλους και όχι εμάς.
Δεν μας μίλησε επίσης για το δικαίωμά μας, με την έννοια των διεκδικήσεων, να μην πληρώνουμε ασφάλιστρα για όσο καιρό είμαστε ασθενείς, ή το να μπορούμε να κλείσουμε ραντεβού με το γιατρό άμεσα, και όχι μετά από ένα μήνα.
Η λίστα των διεκδικήσεων είναι μεγάλη, και αυτό που έχω να πω, είναι ότι κομματική πολιτική κάνουν αυτοί που δεν αναδεικνύουν τα προβλήματα, αλλά αυτοί που τα κουκουλώνουν».
Ο Βασίλης Κόκκινος (Θεσσαλονίκη), επισήμανε ότι «εδώ δεν ήρθαμε για να κάνουμε πολιτική, αλλά για να αναδείξουμε τα προβλήματα του κλάδου. Στην κατεύθυνση αυτή, η νέα διοίκηση της Ομοσπονδίας οφείλει να δεσμευτεί για την επίλυσή τους, και αν δεν καταφέρει (στο μέτρο του εφικτού) στην επόμενη γενική συνέλευση να παραιτηθεί.
Η Ομοσπονδία παρήγαγε έργο, όσο μπορούσε και όσο της το επέτρεπαν οι συνθήκες.
Οι τομεάρχες, όπου κλήθηκαν, ανταποκρίθηκαν στις προσκλήσεις των συνδέσμων.
Στο ψήφισμα για το ασφαλιστικό, δεν υπήρξε κανένα πραξικόπημα. Διαγράφηκαν όσα είχαμε συμφωνήσει».
Ο Γιάννης Ζώης (Αμαλιάδα), υπογράμμισε ότι «44 χρόνια ΟΒΥΕ και πάμε προς το χειρότερο. Κάθε πέρυσι και καλύτερα. Βάλαμε τα κόμματα ανάμεσά μας και ψάχνουμε να δούμε γιατί δεν πάει καλά η Ομοσπονδία. Τα τρία ψηφοδέλτια διασπούν τον κλάδο. Δεν μπορούμε να εκλέξουμε τα καλύτερα στελέχη.
Η Ομοσπονδία, δυστυχώς, τείνει να κομματικοποιηθεί, αφού μέσα από αυτήν προωθούνται κομματικά συμφέροντα. Το καταδικάζω αυτό. Τα συμφέροντα του κλάδου είναι ενιαία και δεν πρέπει να ταυτίζονται με τα συμφέροντα των κομμάτων.
Σε ό,τι αφορά στην κριτική που ακούστηκε για το έργο της διοίκησης, έχω να πω ότι η Ομοσπονδία δεν θέλει αντιπάλους αλλά συνεργάτες. Θέλει συναδέλφους που να βοηθούν».
Ο Γιάννης Μπιλήρης (Κάλυμνος), τόνισε ότι δεν περιποιεί τιμή για την πλειοψηφία του Δ.Σ. της Ομοσπονδίας, η παραποίηση του ψηφίσματος της γενικής συνέλευσης για το ασφαλιστικό. «Όσο γι’ αυτούς που ανέλαβαν τον άχαρο ρόλο του ερμηνευτή της δικής μας θέλησης, δεν έχω να πω τίποτα. Ας το δουν μόνοι τους και ας μας απαντήσουν πώς αισθάνονται.
Οι αντιπρόσωποι από την επαρχία δεν είμαστε γλάστρες…
Αναγνωρίζουμε τις προσπάθειες του Δ.Σ. της ΟΒΥΕ να στηρίξει το δικαίωμά μας για σεμινάρια και μια σειρά άλλα ζητήματα, όμως ο ρόλος του συνδικαλισμού, αν είναι μόνο αυτός, τότε να είστε σίγουροι ότι σε λίγα χρόνια δεν θα είναι παρά ένα αδειανό πουκάμισο.
Το ασφαλιστικό είναι ένα δύσκολο ζήτημα και δεν λύνεται με ευχολόγια. Θα ήθελα να ξέρω αν σαν Δ.Σ. είστε στοιχειωδώς ικανοποιημένοι για τη στάση σας σε αυτό το ζήτημα».
Ο Νίκος Βασιλείου (Άρτα), επανέφερε το αίτημά του, η εισήγηση του Δ.Σ. να στέλνεται μία εβδομάδα πριν τη γενική συνέλευση στους συνδέσμους, για μελέτη και επεξεργασία.
«Πέραν τούτου, οι τελευταίες εισηγήσεις περιορίζονται σε μία περιγραφή των προβλημάτων, χωρίς κανένα διεκδικητικό πλαίσιο…
Κι επειδή έγινε λόγος για δημοκρατικές διαδικασίες, θα πω τούτο.
Δεν είναι δημοκρατία για κάποιους, το αίτημα να καταθέσουν τις προτάσεις – θέσεις τους οι εκπρόσωποι των παρατάξεων στη γενική συνέλευση και είναι δημοκρατία η παραποίηση του ψηφίσματος που αποφάσισε η προηγούμενη γενική συνέλευση για το ασφαλιστικό.
Γιατί συνάδελφοι; Γιατί υπάρχει στοχοποίηση της παράταξης της ΔΕΚΥ; Προφανώς γιατί αναδεικνύει τα προβλήματα  και τα λέει όπως είναι.
Τα χρόνια που έρχονται  είναι δύσκολα και η στείρα αντιπαράθεση της πλειοψηφίας της διοίκησης με την παράταξη της ΔΕΚΥ δεν θα ωφελήσει τον κλάδο».
Ο Θεόδωρος Μπομπόνης (Μεσσηνία), τόνισε ότι ο κάθε σύνδεσμος ερμηνεύει και εφαρμόζει το προεδρικό διάταγμα κατά το δοκούν, υπογραμμίζοντας ότι οι υπεύθυνες δηλώσεις των μηχανολόγων πρέπει να έχουν τη σφραγίδα των συνδέσμων για να γίνουν δεκτές από τις πολεοδομίες.
Επέστησε επίσης την προσοχή των συναδέλφων στην εγκύκλιο του ΥΠΕΧΩΔΕ του 1997, όπου αναφέρει ότι στις μονοκατοικίες δεν είναι απαραίτητη η μηχανολογική μελέτη, και άρα η υπεύθυνη δήλωση του υδραυλικού.
«Εμείς το ανατρέψαμε αυτό στις πολεοδομίες του νομού μας όπου ίσχυε. Οι σύνδεσμοι οφείλουν να παρεμβαίνουν δραστικά, όπου διαπιστώνουν ζήτημα καταστρατήγησης της νομοθεσίας».
Ανέδειξε επίσης το πρόβλημα ασφάλισης των υδραυλικών στον ΟΓΑ, όπως και τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη μη θεώρηση των αδειών των συναδέλφων ανά πενταετία.
Σε σχέση με τη βοήθεια του κλάδου προς τους πυρόπληκτους, τόνισε ότι η βοήθεια πρέπει να δοθεί στους συναδέλφους που αποδεδειγμένα (από την πυροσβεστική υπηρεσία ή κάποια άλλη αρχή) υπέστησαν ζημιές από τις πυρκαγιές.
Ο Χαρίλαος Λαδιάς (Λάρισα), μίλησε για την εργασιακή κατάσταση των συναδέλφων και τη διολίσθηση του κοστολογίου τους για τα υδραυλικά.
«Μερίδιο ευθύνη γι’ αυτό έχουμε κι εμείς, εννοώ οι σύνδεσμοι και οι συνεταιρισμοί, που δεν διαπαιδαγωγούμε προς τη σωστή κατεύθυνση τους συνάδελφους. Ξεκίνησαν κάποιοι συνάδελφοι στη Λάρισα, για παράδειγμα, να δουλεύουν χωρίς τα υλικά και αυτό έγινε σημαία από πολλούς εργολάβους οικοδομών, που είδαν ότι το κέρδος τους έτσι είναι τεράστιο.
Πρέπει να βάλουμε φραγή σε τέτοιου είδους πρακτικές.
Δεν είναι δυνατόν να δουλεύουμε από 700 – 1.100 ευρώ τα υδραυλικά του διαμερίσματος. Οι τιμές αυτές μας γυρνάνε πίσω, σε άλλες δεκαετίες…
Όσο για το ζήτημα που ετέθη με τη θεώρηση των αδειών μας, έχω μία απορία. Τι είναι  οι άδειές μας για να λήγουν; Μακαρόνια; Δεν θα έπρεπε να έχουν μία μεγάλη χρονική διάρκεια, όπως τα διπλώματα οδήγησης»;
Ο Γιάννης Σταύρακας (Αθήνα), είπε ότι τόσο ο πρόεδρος της ΟΒΥΕ όσο και της ΓΣΕΒΕΕ «μας μίλησαν για τα προβλήματα, λες και δεν τα ξέραμε, αλλά δεν μας είπαν πώς θα τα λύσουμε. Δεν είδα όμως κανένα να μας κατεβάζει στο δρόμο, μόνους μας, χωρίς κομματικές ταμπέλες, μια και  αυτό αποτελεί τη μόνιμη δικαιολογία της μη συμμετοχής τους σε κινητοποιήσεις που διοργανώνουν κάποια κόμματα ή παρατάξεις.
Προβλήματα υπάρχουν πολλά, και η ΟΒΥΕ όφειλε να είναι μπροστά. Και όλοι, σύνδεσμοι και συνάδελφοι να ακολουθούμε.
Πού είναι η παρέμβαση της Ομοσπονδίας για τις σχολές υδραυλικών, για το ασφαλιστικό ή το φορολογικό; Μας κατέβασε ποτέ στο δρόμο αυτόνομα; Όχι. Επανάσταση από τον καναπέ δεν γίνεται…».
Ο Αλέξης Δημήτρης (Βόλος), τόνισε ότι για τα προβλήματα του κλάδου δεν ευθύνονται μόνο τα κόμματα που κυβέρνησαν, αλλά και η ΓΣΕΒΕΕ που συμμετείχε στους προσχηματικούς διαλόγους, και που αποδείχθηκαν καταστροφικοί για τους ΕΒΕ.
«Γιατί τέτοια σιωπή για το θέμα αυτό από την ΟΒΥΕ; Γιατί η Ομοσπονδία -μέσω της εισήγησής της- περιορίζεται σε μια επιδερμική αναφορά των προβλημάτων και δεν διεισδύει στην καρδιά του ζητήματος, δηλαδή στις πολιτικές που δημιουργούν τα προβλήματα και σε αυτούς που τις στηρίζουν; Πού είναι οι διαμαρτυρίες της Ομοσπονδίας για  την υγεία, την παιδεία και τα εργασιακά θέματα; Δεν μας αφορούν εμάς αυτά; Δεν αποτελούμε μέρος της κοινωνίας; Τα παιδιά μας δεν σπουδάζουν, δεν εργάζονται; Τα προβλήματά μας είναι αποκομμένα από τα προβλήματα των υπόλοιπων Ελλήνων πολιτών; Δεν νομίζω».
Ο Κώστας Τσιγαρίδας (Σαντορίνη), επισήμανε ότι η ΟΒΥΕ οφείλει, γραπτώς, να αντικρούει την άσχημη εικόνα του επαγγελματία υδραυλικού, που σε καθημερινή βάση προβάλλουν τα τηλεοπτικά κανάλια.
Τόνισε ακόμα ότι το συνδικαλιστικό κίνημα είναι πολιτικό κίνημα, μια και τα πάντα είναι πολιτική. «Από την ώρα που γεννιόμαστε, μέχρι την ώρα που πεθαίνουμε. Και για το θάνατο ακόμα, χρειάζεται να πληρώσεις φόρους, άμεσους και έμμεσους.
Από την ώρα που πιάνεις δουλειά, πληρώνεις ασφάλιστρα, και κανένας και ποτέ δεν σου δίνει λογαριασμό για το πού πάνε αυτά τα λεφτά. Ακούμε για ομόλογα, δομημένα και αδόμητα, ακούμε για ομίλους και Βατοπέδια, μόνο για τα ταμεία ακούμε ότι δεν υπάρχουν χρήματα.
Όλοι τους μας δουλεύουν. Το θέμα είνναι βαθιά πολιτικό και πρέπει να αντιδράσουμε, με βάση τις πολιτικές μας θέσεις και απόψεις για τα ζητήματα του κλάδου».
Ο Μιχάλης Ιωαννίδης (Θεσσαλονίκη) τόνισε ότι τα προβλήματα του κλάδου δεν λύνονται με ευχολόγια. «Χρειάζεται να κατατεθούν προτάσεις από τη διοίκηση της ΟΒΥΕ και να στηριχθούν από όλους τους συνδέσμους και συναδέλφους ανά την Ελλάδα. Δεν λέω να κατέβουμε στους δρόμους με πανό όπως γινόταν πριν από 30 χρόνια, για να δημιουργήσουμε εντυπώσεις, αλλά να κάνουμε μια απεργία. Να μην πάμε στη δουλειά μας για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Τότε να δείτε το  σάλο που θα προκληθεί στις οικοδομές. Θα δείτε πώς η πολιτεία θα τρέξει να μας συναντήσει.
Βεβαίως μένει να απαντηθεί το ερώτημα αν ακολουθήσουν οι συνάδελφοι μία τέτοια απεργιακή κινητοποίηση. Νομίζω πως όχι, γιατί αρκετοί θα πάνε να βγάλουν 50 ευρώ θεωρώντας ότι έτσι θα λύσουν το οικονομικό τους πρόβλημα. Πάντως κάτι πρέπει να κάνουμε. Με επικεφαλής την ΟΒΥΕ, και σε συνεννόηση με τα κατά τόπους σωματεία, πρέπει να ακολουθήσουμε ένα δικό μας πρόγραμμα. Ένα πρόγραμμα δράσεων για τη συνέχιση του επαγγέλματός μας».
Ο Κώστας Σεφέρης (Αθήνα), υπογράμμισε ότι, «πέρα από τα κλαδικά, είμαστε υποχρεωμένοι να βλέπουμε και τα γενικότερα προβλήματα που απασχολούν τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα, όπως και να κάνουμε μια στοιχειώδη αποτίμηση των προσπαθειών που έγιναν από το συνδικαλιστικό μας κίνημα τις τελευταίες δεκαετίες.
Να δούμε πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα. Προς το καλύτερο ή το χειρότερο;
Η άποψή μου είναι ότι τα πράγματα εξελίχθηκαν από το κακό στο χειρότερο. Και μπορεί εμείς, ως υδραυλικοί να εισπράξαμε κάποια θετικά (άδειες, φυσικό αέριο κ.λπ.), όμως αυτά δεν εξισορροπούν τα γενικότερα αρνητικά που εισπράττουν όλοι  οι άλλοι σαν κι εμάς, εργαζόμενοι.
…Δυστυχώς το συνδικαλιστικό κίνημα στη χώρα μας δεν διαδραμάτισε το ρόλο που έπρεπε. Τα τριτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα, ευθυγραμμίστηκαν πλήρως με τις επιλογές και τις κατευθύνσεις των κυβερνήσεων της χώρας μας».
Ο Κώστας Αθανασόπουλος (Ηλεία), αφού ευχαρίστησε τους συναδέλφους όλης της Ελλάδας για την ηθική και υλική τους βοήθεια σε σχέση με τις καταστροφικές πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού, μίλησε για διάφορα ζητήματα που προέκυψαν με το ΚΕΚ ΕΛΚΕΔΕ και τα σεμινάρια φυσικού αερίου.
«Έχει περάσει ένας χρόνος, και ακόμα δεν έχουμε πάρει τα χρήματα από το ΚΕΚ για να πληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας», επισήμανε.
Ο Θανάσης Κοντονάσιος (Αγρίνιο) τόνισε ότι δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος από την τριετή δράση του Δ.Σ. της ΟΒΥΕ. «Και πώς να είμαι, αφού ούτε και οι ίδιοι δεν είναι ευχαριστημένοι και, μάλιστα, ορισμένοι δεν συμμετείχαν και στη διοίκηση.
Μάθαμε για ακραίες καταστάσεις στο Δ.Σ., για αποχωρήσεις κάποιων από τις συνεδριάσεις, για μη σεβασμό στις αποφάσεις που παίρνονταν κατά πλειοψηφία και άλλα πολλά. Αυτά είναι απαράδεκτα. Τι Δ.Σ. θέλουμε;
Η παράταξη της ΔΕΚΥ ασχολείται μόνο με τα γενικά προβλήματα και έως καθόλου με τα κλαδικά.
Μας λένε ότι δεν είναι πανάκεια το Π.Δ. και η κατοχύρωση του επαγγέλματος. Και μάλιστα, ένα μέλος τους, κάνει τ’ αδύνατα δυνατά για να γίνουν επαγγελματίες οι βοηθοί.
Πρέπει στον κλάδο να μπει σειρά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να μας απασχολούν και τα γενικότερα προβλήματα (ασφαλιστικό, υγεία, παιδεία κ.λπ.).
Το νέο Δ.Σ. πρέπει να  δώσει μεγάλο βάρος στην προβολή του κλάδου στα ΜΜΕ, και στη σωστή ενημέρωση των συναδέλφων, μέσα από τα περιφερειακά και τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. στην επαρχία».
Ο Κώστας Σούλης (Ηλεία) και με αφορμή το ασφαλιστικό, είπε ότι «χάνονται πολλά δικαιώματά μας, και δη για τους νέους συναδέλφους.
Εγώ είμαι 30 χρονών και δεν ξέρω αν θα πάρω ποτέ μου σύνταξη.
Δεν ξέρω αν οδηγούμαστε σε ιδιωτική ασφάλιση, το θέμα όμως είναι πολύ σοβαρό. Πληρώνουμε τόσα χρήματα το δίμηνο στο ΤΕΒΕ, και γιατρούς για εμάς ή τα παιδιά μας δεν έχουμε στο νομό μας.
Θέλω να πω στο νέο Δ.Σ. της ΟΒΥΕ να αγωνιστεί για τα πραγματικά προβλήματά μας, για τα προβλήματα της επιβίωσής μας».
Ο Νίκος Γρίβας (Αθήνα) και απαντώντας σε προηγούμενο ομιλητή, τόνισε ότι «είμαι από αυτούς που πηγαίνουν “στις πλατείες” για το ασφαλιστικό και όχι εκεί που πηγαίνει η ΓΣΕΒΕΕ και η ΕΣΕΕ, δηλαδή οι υποψήφιοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ.
Δεν μπορώ να συνταχθώ με τις συνδικαλιστικές ηγεσίες που προσφέρουν πλάτη στις αντιλαϊκές πολιτικές».
Ο Θανάσης Ζήσης (Αθήνα), υπογράμμισε ότι «με τη στήριξη της υπάρχουσας πολιτικής, καταδικάζουμε τα παιδιά μας σε σκλαβιά. Σύνταξη και μισθούς με 600 και 700 ευρώ. Ανύπαρκτη παιδεία, ανύπαρκτη υγεία…
Ο υδραυλικός στην υπόλοιπη Ευρώπη, εξακολουθεί να είναι ένα περίτεχνο και σεβαστό επάγγελμα.
Εδώ, κάποιοι, μας έφτασαν να είμαστε οι τελευταίοι».
Ο Γιώργος Κουμαριώτης (Κεφαλλονιά) υπογράμμισε ότι η λαίλαπα του ασφαλιστικού θα διαλύσει τα πάντα.
«Οφείλουμε σαν Ομοσπονδία και σύνδεσμοι συνολικά, έστω και αν εμείς το πράττουμε τοπικά, να κάνουμε μέτωπο με τους εργαζόμενους, γιατί το πρόβλημα είναι κοινό».
Ο Χρήστος Δομβρίδης (Κομοτηνή) μίλησε για τις προσπάθειες που κατεβλήθησαν για την εφαρμογή του Π.Δ. στο νομό του, «απειλήσαμε μέχρι και με μήνυση το νομάρχη», όπως και για την ίδρυση συνεταιρισμού με την εγγραφή 15 μελών του συνδέσμου στο συνεταιρισμό της Ξάνθης.
Ο συν. Τζαναβάρης (Σύρος), τόνισε ότι το νέο διοικητικό συμβούλιο της Ομοσπονδίας θα πρέπει να διαφέρει από το προηγούμενο. «Όσοι δεν μπορούν να συνδιαλλαγούν με τους συναδέλφους των άλλων παρατάξεων που θα υπάρχουν μέσα στο Δ.Σ., καλά θα κάνουν να πάνε από τώρα στα σπίτια τους. Όλοι είμαστε πολιτικοποιημένοι, αλλά δεν πρέπει να είμαστε κομματικοποιημένοι. Τα του κόμματος, στα κομματικά γραφεία. Όχι εδώ».
Ο Κώστας Λυμογιάννης (Χανιά) ζήτησε αισιοδοξία και συνέχιση των προσπαθειών σε όλα τα επίπεδα, «παρά το γεγονός ότι οι καλύτερες ημέρες δεν ήρθαν ακόμα στην Ελλάδα. Από παιδί ακούω γι’ αυτές, τίποτε όμως ακόμα. Έστω κι έτσι όμως, το ποτήρι πρέπει να το βλέπουμε μισογεμάτο και να προσθέτουμε κι εμείς μέσα σ’ αυτό, ό,τι μπορούμε.
Στην κατεύθυνση αυτή, η μειοψηφία στο νέο Δ.Σ. της ΟΒΥΕ οφείλει να σεβαστεί την πλειοψηφία και να μην πριονίζει το έργο της, αλλά και ο πρόεδρος της ΟΒΥΕ οφείλει να ενσκύψει στις απόψεις των άλλων παρατάξεων. Οι σοφοί είναι μοιρασμένοι παντού».
Ο Γιάννης Μηλιώνης (Αθήνα) διαπίστωσε σύγχυση ρόλων, αφού ο περισσότερος χρόνος αναλώθηκε σε πράγματα άσχετα με τον κλάδο.
«Και μένα με προβληματίζει η γενιά των 700 ευρώ, αλλά δεν εξαρτάται από εμάς η επίλυση του θέματος.
Η ταμπακιέρα του κλάδου είναι άλλη. Έχει ξεκινήσει και διαφαίνεται κρίση στην οικοδομή, στην εμπορία και τις δουλειές μας. Η κρίση αυτή αναμένεται να διαρκέσει 3 με 4 χρόνια, και αυτό σήμερα έπρεπε να μας απασχολήσει».
Ο Γαβριήλ Σπαντιδέας (Μεσσηνία) πρότεινε να ξαναεπιστρέψει το μέτρο 1/10 για τους αντιπροσώπους της ΟΒΥΕ, προκειμένου να έρθουν πολλοί και νέοι συνάδελφοι στα κοινά.
«Πρέπει ακόμα να κάνουμε κτήμα μας τη λέξη σεβασμός προς τους άλλους, όπως και να δώσουμε λύσεις με προτάσεις. Μέχρι τώρα, δεν άκουσα καμία πρόταση. Όλοι ζητάμε από τους άλλους».
Ο Διονύσης Κοκκαλιάρης (Αθήνα) τόνισε ότι η διοίκηση της ΟΒΥΕ παρήγαγε έργο, «μπορούσε περισσότερο αλλά δεν το έκανε, λόγω του πολέμου που δέχθηκε από τη μειοψηφία και μάλιστα από την πρώτη στιγμή. Ποιος είναι αυτός που έστελνε επιστολές και κατηγορούσε τον πρόεδρο της ΟΒΥΕ για αξιόποινες πράξεις;
Μεγάλες κουβέντες είπαν κάποιοι συνάδελφοι για πραξικόπημα επί του ψηφίσματος για το ασφαλιστικό.
Η αλήθεια δεν είναι αυτή. Το προεδρείο, είχε το δικαίωμα επεξεργασίας του ψηφίσματος.
Επίσης απαράδεκτη είναι η κίνηση της Κέρκυρας, για παραίτηση του Δ.Σ.».
Ο Γιώργος Κωνσταντέλλος (Αθήνα) τόνισε ότι στη διοίκηση της ΟΒΥΕ δεν υπάρχει συλλογικότητα.
«Επιμελώς γίνεται μία συγκράτηση να μην περπατήσει η ΟΒΥΕ, ώστε οι συνάδελφοι της μειοψηφίας να έρθουν εδώ σήμερα και να σας πουν ότι δεν παρήχθη έργο από την πλειοψηφία. Το θέμα όμως είναι ότι έργο πραγματοποιήθηκε».
Σε ό,τι αφορά σε προτάσεις για τη διεύρυνση των έργων μας, η νέα διοίκηση θα πρέπει να δει το θέμα της διαχείρισης των υδάτων, της ηλιοθερμίας και της γεωθερμίας, των βιολογικών δεξαμενών ακόμα και των εγγραφών μας στα νομαρχιακά μητρώα.
Ο Νίκος Σπηλιόπουλος (Αθήνα) είπε ότι η διοίκηση, με τα προβλήματα που είχε, δούλεψε και παρήγαγε έργο. «Θέλω επίσης να πω ότι ζητούμενο όσων συμμετέχουν στα κοινά, πρέπει να είναι η βοήθεια του οργάνου και όχι η παρεμπόδισή του, οι ίντριγκες και οι αντιπαραθέσεις.
Ο Βασίλης Καραγιώργος (Γιάννενα) μίλησε για τα προβλήματα που υφίστανται μεταξύ του Δ.Σ. του Συνδέσμου και του Συνεταιρισμού στην πόλη του, τα οποία όπως είπε, δεν βοηθούν στην ανάπτυξη του κινήματος και στη διεκδίκηση των βασικών αιτημάτων της Ομοσπονδίας.
«Όταν οι διοικήσεις των συνδέσμων δεν προάγουν και δεν στηρίζουν τη συνεταιριστική ιδέα, τότε δεν ξέρω τι μπορούμε να καταφέρουμε ως κίνημα» είπε ο συνάδελφος, μεταφέροντας την αντισυνεταιριστική πρακτική μελών της διοίκησης του Συνδέσμου.
Ο Παναγιώτης Ασλανίδης (Πειραιάς) τόνισε ότι «εμείς στην ΑΔΕΚΥ, εν αντιθέσει με τη ΔΕΚΥ, ψάχνουμε για λύσεις στα προβλήματα του κλάδου όχι όμως με κομματικά κριτήρια.
Το Δ.Σ. θα μπορούσε να παράσχει και άλλα έργο, υπήρξε όμως ένα κυνηγητό του προέδρου από τη ΔΕΚΥ. Από την πρώτη στιγμή. Ένας ανηλεής πόλεμος».
Ο Δημήτρης Βαριάμης (Θεσσαλονίκη) είπε ότι κυρίαρχος στόχος όλων πρέπει να είναι η αναβάθμιση του κλάδου, για την οποία απαιτούνται: α) Εκπαίδευση των νέων συναδέλφων αλλά και των παλιών. β) Επαγγελματική κατάρτιση μέσω σεμιναρίων. γ) Αύξηση παραγωγικότητας. δ) Αναβάθμιση της ποιότητας της δουλειάς. ε) Σωστή κοστολόγηση και ζ) Επικοινωνιακή πολιτική.
Ο Γιάννης Βάρδας (Λασίθι) μίλησε για την ανάγκη δημιουργίας μηχανισμού για την υλοποίηση των στόχων της ΟΒΥΕ. «Σε οργανωτικό επίπεδο πρέπει να υπάρξει χάραξη στρατηγικής, καθορισμός στόχων, αξιολόγηση των τρόπων επίτευξης των στόχων, καθορισμός αρμοδιοτήτων και παρακολούθηση της προόδου του κάθε ζητήματος, αξιολόγηση πεπραγμένων, απόδοση ευθυνών και ενημέρωση των συναδέλφων για το τι προσφέρει ο καθένας στον κλάδο».
Ο Βασίλης Χατζηγεωργίου (Κόρινθος) είπε ότι η διαρκής αναφορά στα πολιτικά ζητήματα και όχι στα συνδικαλιστικά, έχει κουράσει – απογοητεύσει τους νέους συναδέλφους. «Ο κλάδος μάς αφορά και όχι τα κόμματα.
Η επιβίωση, η καθημερινότητα, η δουλειά μας».
Τελευταίος ομιλητής ήταν ο Βαγγέλης Τόλιος από την Κάλυμνο, ευχόμενος στο νέο Δ.Σ. να είναι δυνατό και να προσπαθήσει να καλύψει όλα τα κενά που υπάρχουν στην εφαρμογή του Π.Δ. «Χωρίς αγώνα δεν θα πετύχουμε τίποτα. Να είμαστε ένας κρίκος, μια δυνατή αλυσίδα».