Η Παγκόσμια Ημέρα για το Νερό καθιερώθηκε στη Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη, στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, το 1992 και γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1993. Έκτοτε, κάθε χρόνο, η ημέρα έχει διαφορετικό ειδικό θέμα και επικεντρώνεται σε μία ενότητα του γενικότερου κεφαλαίου “η σημασία του νερού”.
Παρά την καθιέρωση ημέρας αφιερωμένης αποκλειστικά σε αυτό και παρά την μέγιστη σημασία του για την ανθρώπινη επιβίωση, το νερό κατασπαταλάται σε μεγάλο μέρος του πλανήτη, ενώ την ίδια στιγμή, πολλές περιοχές αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω λειψυδρίας ή περιορισμένης πρόσβασης σε πόσιμο νερό.
Σε καθημερινή βάση, χιλιάδες άνθρωποι, οι περισσότεροι παιδιά, πεθαίνουν από αίτια που σχετίζονται με το νερό, καθότι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό, ούτε για να καλύψουν τις βασικές ανάγκες υγιεινής, τη στιγμή που μεγάλο μέρος του παγκόσμιου πληθυσμού θεωρεί κάτι τέτοιο δεδομένο. Ο ετήσιος αριθμός των θυμάτων ανέρχεται σε 3,5 εκατομμύρια.
Πράγματι, η UN Water, η υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών, υπεύθυνη για τον συντονισμό και τις δράσεις για όλα τα θέματα που έχουν να κάνουν με το πόσιμο νερό, αναφέρει ότι 663 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ή ένας στους δέκα ανθρώπους που ζουν στη Γη, δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό.
Ειδικότερα, ένας στους εννέα ανθρώπους στον πλανήτη δεν έχει πρόσβαση σε βελτιωμένες (ασφαλείς) πηγές πόσιμου νερού και ένας στους τρεις στερείται βελτιωμένες συνθήκες υγιεινής.
Σχετικά, πρόσφατη ολλανδική έρευνα, αναφέρει ότι για τουλάχιστον έναν μήνα κάθε χρόνο, σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας αντιμετωπίζουν σχεδόν τα 2/3 του παγκόσμιου πληθυσμού ή περίπου 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, ενώ γύρω στα 1,8 δισεκατομμύρια άτομα δεν έχουν αρκετό νερό, για τουλάχιστον το μισό έτος.
Η UN Water επικεντρώνει φέτος το μήνυμά της στα υγρά απόβλητα με σύνθημα: “Γιατί να σπαταλάμε νερό;”, αναφέροντας ότι πέραν της μείωσης των λυμάτων που παράγουμε, η ανακύκλωση και επεξεργασία τους θα φέρει την επανάσταση η οποία μπορεί να δώσει τέλος στον περιβαλλοντικό κίνδυνο το νερό, να είναι σπάνιο για 1,8 δισεκατομμύρια ανθρώπους μέχρι το 2025.
Σύμφωνα με την υπηρεσία, όλοι σπαταλάμε νερό. Ειδικότερα, σπαταλάμε το 80% των λυμάτων που παράγουμε.
Αυτά τα υγρά απόβλητα (wastewater), παραγόμενα στο σπίτι και στις δουλειές μας, επιστρέφουν στη φύση χωρίς να περάσουν από καμία επεξεργασία. Εάν όμως τα μεταχειριστούν καταλλήλως μπορούν να μετατραπούν σε μία βιώσιμη και οικονομική πηγή ενέργειας, θρεπτικών ουσιών, άλλων υλικών τα οποία μπορούμε να αποσπάσουμε από αυτά και προφανώς, νερού.
Για παράδειγμα, στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό υπάρχουν συστήματα τα οποία συλλέγουν κάθε υγρό απόβλητο, το ανακυκλώνουν και το μετατρέπουν σε πόσιμο νερό.
Στη χώρα μας, η επαναχρησιμοποίηση έχει προχωρήσει σε μικρό βαθμό, αφού επαναχρησιμοποιείται μόνο το 2% των επεξεργασμένων αποβλήτων, όπως σημειώνεται σε σχετικό δελτίο τύπου της Ένωσης Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης – Αποχέτευσης (Ε.Δ.Ε.Υ.Α.) για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού, στο οποίο η Ε.Δ.Ε.Υ.Α. αναφέρει ότι υποστηρίζει την ανάπτυξη της επαναχρησιμοποίησης επεξεργασμένων λυμάτων στην Ελλάδα, με την προϋπόθεση ότι διασφαλίζεται η δημόσια υγεία και ασφάλεια των πολιτών και εφαρμόζεται η ορθή τεχνική πρακτική.
“Εκείνο που έχει πρωταρχική σημασία είναι η αλλαγή στάσης των πολιτών απέναντι στο ζήτημα. Το στερεότυπο που κυριαρχεί ορισμένες φορές είναι ότι η επαναχρησιμοποίηση αποτελεί ένα κίνδυνο για τη δημόσια υγεία. Όμως, η επαναχρησιμοποίηση των επεξεργασμένων λυμάτων εφαρμόζεται ήδη σε πολλά μέρη του κόσμου με επιτυχία και κυρίως με ασφάλεια”, τονίζει η Ένωση.
Ο Κλάδος των υδραυλικών στη χώρα μας με υπευθυνότητα, για πολλά χρόνια με ιδιαίτερη ευαισθησία ασχολείται με θέματα που έχουν σχέση με την ποιότητα και εξοικονόμηση του νερού.
«Υ»
