Κριτική σε σημεία του δελτίου τύπου που εξέδωσε η ΟΒΥΕ για τις πυρκαγιές του Αυγούστου, ασκεί με επιστολή του ο πρόεδρος του Συνδέσμου Καστοριάς Βασίλης Ιωάννου. Συγκεκριμένα:
«Αγαπητοί συνάδελφοι,
Δεν ξέρω πώς, μα για κάποιο λόγο μου είχε ξεφύγει το δελτίο τύπου που εξέδωσε η ΟΒΥΕ, σχετικά με τις πυρκαγιές. Διαβάζοντας την πρώτη σελίδα και μέρος της δεύτερης με αυτά τα γενικόλογα, τα ευχολόγια και τις διαπιστώσεις, μπορώ να πω πως έστω και με αρκετές επιφυλάξεις συμφωνώ. Ενίσταμαι όμως και οργίζομαι με αυτά που γράφονται στη συνέχεια του κειμένου.
Για κάποια στιγμή νόμισα ότι διάβασα ανακοίνωση πολιτικού κόμματος. Θεωρώ αδιανόητο μία επαγγελματική ομοσπονδία ελευθέρων επαγγελματιών, να παροτρύνει, και μάλιστα να επικρίνει την κυβέρνηση, γιατί δεν προσέλαβε 3.500 πρόσθετο προσωπικό. Δεν μπορεί και είναι νομίζω άκομψο, μία επαγγελματική ομοσπονδία να γίνεται φερέφωνο και να αναπαράγει πολιτική θέση συγκεκριμένου πολιτικού χώρου.
Δεν της πέφτει λόγος.
Ας δει πρώτα και ας επιλύσει «τα του οίκου της».
Ας δρομολογήσει τουλάχιστον με κάποιον εύλογο χρονικό ορίζοντα προς επίλυση τα έντονα κλαδικά της προβλήματα και έπειτα με τη σιγουριά του γνώστη ας συμβουλέψει την κυβέρνηση, να επιλύσει και εκείνη τα δικά της.
Ας βρει τρόπο να μπορούν τα μέλη της να αντικαθιστούν εύκολα και γρήγορα τα κατά κόρον πανάρχαια επαγγελματικά τους αυτοκίνητα και έπειτα ας βρει τη λύση και για τα πυροσβεστικά.
Μου είναι ιδιαίτερα δύσκολο να δεχθώ μία επαγγελματική ομοσπονδία ελευθέρων επαγγελματιών, να παροτρύνει και να απαιτεί να προσληφθούν 3.500 μόνιμοι υπάλληλοι -έτσι ελαφριά την καρδία- δίχως να μπαίνει, όπως οφείλει στην ουσία του θέματος.
Δηλαδή τι επιθυμούμε; Ένα υπερδιογκωμένο κράτος δημοσίων υπαλλήλων, δηλαδή τη δημοσιοϋπαλληλοποίηση των πάντων; Λίγα δεινά έχει επιφέρει αυτή η πρακτική; Πόσους τελικά υπαλλήλους χρειαζόμαστε; Και τέλος πάντων, μήπως δεν γνωρίζουμε, ότι η πλειονότητα των υπαλλήλων σπανίως παράγει έργο!!! Ποιος θα πληρώσει το κόστος; Εμάς δεν μας αφορά; Πόσους μήνες το χρόνο χρειάζεται αυτή η κατηγορία υπαλλήλων να παράγουν; Μετά, λόγω της απραξίας τους εργάζονται παράνομα σε διάφορες δουλειές, παίρνοντάς μας το ψωμί. Ποιος λέει επίσημα, ότι χρειάζονται και άλλοι; Και γιατί; Και μήπως στις πρόσφατες πυρκαγιές αν υπήρχαν και άλλοι 35.000, θα υπήρχε διαφορετικό αποτέλεσμα;
Έτσι ασυντόνιστα και άναρχα που είναι δομημένο και διοικητικά διαρθρωμένο το κράτος, το οποίο έχει καταλύσει πλήρως, η έντονη υπαλληλοποίηση και άλλοι 350.000 να ήταν, δεν έφταναν και δεν θα είχαν καλύτερο αποτέλεσμα.
Απορώ, γιατί τόση υποκρισία; Γιατί αντιφάσκουμε; Από τη μία ζητάμε μειωμένη φορολογία, την άλλη καλύτερες κοινωνικές παροχές και αυξημένη σύνταξη, που είναι και λογικό και δίκαιο, και από την άλλη ζητάμε τη διόγκωση του κράτους. Πώς είναι δυνατόν να είναι συμβατά αυτά τα δύο;
Συμφωνώ απόλυτα, στο να συμμετάσχουμε ενεργά στη θλίψη αυτών των ανθρώπων, που καταστράφηκαν οικονομικά. Δέχομαι, στο να συμβάλουμε οικονομικά στο μέτρο των δυνατοτήτων μας. Να δείξουμε έμπρακτα τη συμπόνια μας και σε ό,τι άλλο θα ανακούφιζε τον πόνο τους. Μα διαφωνώ κάθετα με τη λογική της ΟΒΥΕ, ότι για να λειτουργήσουν οι θεσμοί, πρέπει να προστεθούν χιλιάδες άνθρωποι ακόμη αργόσχολοι και αργόμισθοι με όλα τα επακόλουθα.
Τελικά νομίζω, πως όλοι εμείς οι απλοί στρατιώτες του κλάδου επιθυμούμε διακαώς, να επιλυθούν τα μύρια τόσα προβλήματα, που ταλαιπωρούν τον κλάδο, όχι με ευχές και υποδείξεις σε άλλους, αλλά με δράση. Και ακόμα θέλουμε την ομοσπονδία μας κλαδική, επαγγελματική, δίχως πολιτική κατεύθυνση και όχι υποκατάστημα κομμάτων.
Και τέλος – τέλος, δεν πρέπει κάποτε να ενεργοποιηθούν και οι πολίτες, δηλαδή όλοι εμείς; Δεν είναι υποχρέωσή τους (μας); Εμείς δεν απαρτίζουμε το κράτος;».
