Αρχική » Περιεχόμενα » Ειδήσεις » “Έφυγε” ο Νίκος Σαμαράς

“Έφυγε” ο Νίκος Σαμαράς

Ο Νικόλαος Σαμαράς γεννήθηκε στο Πλωμάρι Λέσβου στις 20-01-1922.
Τον Φεβρουάριο του 1941 έγινε οξυγονοσυγκολητής. Δούλευε στο δίκτυο θέρμανσης του Γ.Ε.Σ όταν περάσανε οι Γερμανοί τα βόρεια σύνορα της Ελλάδος. Έφυγε για την πατρίδα του, μέχρι που απόσπασμα τον αναζητούσε στα βουνά του νησιού του. Το 1943 πέρασε με βάρκα στην Τουρκία και από εκεί οδηγήθηκε στην Αίγυπτο. Εντάχθηκε στον Ιερό Λόχο του Τσιγάντε και εκπαιδεύτηκε από τον Αγγλικό S.A.S. Πολέμησε σε ιστορικές μάχες για την εξουδετέρωση του Ρόμελ.
Μεταφέρθηκε με ομάδα Ιερολοχιτών στην Κίμωλο και διεξήγαγε τον δικό του πόλεμο, για τον περιορισμό και την απομάκρυνση των Γερμανών από την Μήλο.
Το 1946 κλήθηκε ξανά στον πόλεμο εναντίων πατριωτών. Δήλωσε άγνοια όπλων και κατατάχτηκε σαν μάγειρας.
Το 1957 άρχισε με τον αδελφό του Βασίλη, πρώτα στο Γαλάτσι, μετά στου Γκύζη και μετά στο Αιγάλεω, να φτιάχνουνε λέβητες. Στο Αιγάλεω, με τον Λυκούργο Μαλαλά, έφτιαξαν τους καυστήρες μαζούτ Ολύμπικ. Από το 1971 συνέχισε την κατασκευαστική δραστηριότητα με την οικογένειά του, στο Περιστέρι και από το 2005 στο Μαρκόπουλο.
Πέθανε στον Ευαγγελισμό την 01 Αυγούστου 2017. Κηδεύτηκε στην Κίμωλο στις 3 Αυγούστου 2017.
Oι Κιμωλιάτες τον τίμησαν, σαν δικό τους άνθρωπo.
Αιωνία του η μνήμη.
Ιωάννης Σαμαράς

Καλό ταξίδι…
Συνάντησα τον Νίκο Σαμαρά σε μια επίσκεψή μου στο εργοστάσιο στο Μαρκόπουλο. Όταν του συστήθηκα ενθουσιάστηκε που είχε μπροστά του την εγγονή του Λούη Δάνου, του ιδρυτή της εφημερίδας “Ο Υδραυλικός.” Μου μίλησε με ενθουσιασμό για τον παππού μου, για τα πρώτα τεύχη της εφημερίδας μας, το 1962 και για το πως περίμενε να εκδοθεί το επόμενο τεύχος για να μάθει τα νέα του Κλάδου του. Θεωρούσε πολύ σημαντικό το ότι υπήρχε πια ένα μέσο επικοινωνίας, ένα βήμα για να εκφράζουν τις απόψεις τους οι υδραυλικοί από όλη την Ελλάδα.
Ο Νίκος Σαμαράς υπήρξε από τους πρώτους συνδρομητές της εφημερίδας μας, αργότερα του περιοδικού μας.
Ακόμα και όταν βγήκε στην σύνταξη και δεν ασχολιόταν πια με τα κοινά δεν σταμάτησε να διαβάζει τον «Υδραυλικό». Όταν πέθανε δίπλα στο κρεβάτι του βρέθηκε το τελευταίο μας τεύχος. Ήταν πάντα χαμογελαστός και ακούραστος. Θα μου μείνει το χαμόγελό του και το πόσο ευγενικός και αξιαγάπητος ήταν. Το περιοδικό «Υδραυλικός» εκφράζει θερμά συλλυπητήρια στην οικογένεια του.
Λουίζα Ψυχογιού

Δημοσιεύθηκε την
Κατηγοριοποιημένα ως Ειδήσεις