Αρχική » Επικαιρότητα » Γενική Συνέλευση ΟΒΥΕ – 21 & 22 Απριλίου 2018

Γενική Συνέλευση ΟΒΥΕ – 21 & 22 Απριλίου 2018

Σε πολύ καλό και ουσιαστικό κλίμα, αλλά και με μειωμένη συμμετοχή αντιπροσώπων, σε σχέση με την προηγούμενη γ.σ. (61 αντιπρόσωποι από 30 συνδέσμους), διεξήχθησαν οι εργασίες της τακτικής γενικής συνέλευσης της ΟΒΥΕ, το Σάββατο 21 και την Κυριακή 22 Απριλίου 2018, στην Αθήνα, στο ξενοδοχείο “Ηoliday Ιnn’’. Το προεδρείο της συνέλευσης, κατόπιν ομόφωνης πρότασης του δ.σ. της ΟΒΥΕ, συνέθεταν οι συνάδελφοι Μανώλης Γαϊτάνος (πρόεδρος), Ηλίας Κωνσταντινίδης (αντιπρόεδρος), Νίκος Πετρόπουλος (γραμματέας), και Θωμάς Λόζογλου (ψηφολέκτης).

Οι εργασίες της γενικής συνέλευσης ξεκίνησαν με την παρουσίαση του προγραμματισμού δράσης από τον πρόεδρο του δ.σ. της ΟΒΥΕ, συν. Δημήτρη Βαργιάμη, όπου μεταξύ άλλων σημαντικών, επεσήμανε την ανάγκη για αλλαγή πλεύσης σε πολλά επίπεδα προκειμένου να υπάρξει πρόοδος τόσο στην Ομοσπονδία, όσο και κατ’ επέκταση στον Κλάδο. Στη συνέχεια των εργασιών, ακολούθησαν οι χαιρετισμοί των προσκεκλημένων. Ειδικότερα, χαιρετισμό απηύθυναν: o πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ συν. Γεώργιος Καββαθάς, ο αντιπρόεδρος του Β.Ε.Α., συν. Κωνσταντίνος Δαμίγος, ο πρόεδρος της ΠΟΒΕΣΑ, συν. Γεώργιος Βλασόπουλος, ο αντιπρόεδρος του ΣΕΥΔΑΠ, συν. Θεόδωρος Καράμπελας, και επίσης, ο πρώην πρόεδρος της ΟΒΥΕ, συν. Ηλίας Χούντας και ο επίτιμος πρόεδρός της, συν. Σπύρος Αναγνωστόπουλος.

Οι εργασίες της συνέλευσης συνεχίστηκαν με βάση το πρόγραμμα και τα θέματα της ημερησίας διάταξης, όπως αυτά αναφέρονταν στην πρόσκληση της διοίκησης προς τα μέλη. Συγκεκριμένα, στον προγραμματισμό δράσης, στο διοικητικό απολογισμό και στον οικονομικό, στην έκθεση της Ε.Ε., στον προϋπολογισμό του 2018 και στις ομιλίες τοποθετήσεις των αντιπροσώπων της Ομοσπονδίας.

Κατόπιν των σχετικών παρουσιάσεων σύμφωνα με τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, αλλά και των τοποθετήσεων των αντιπροσώπων, των ερωτήσεων και απαντήσεων της διοίκησης, η γενική συνέλευση έκλεισε τις εργασίες της με τις ψηφοφορίες έγκρισης του προγραμματισμού δράσης, του διοικητικού και οικονομικού απολογισμού, την έκθεση της ελεγκτικής. επιτροπής και του προϋπολογισμού.

Ειδικότερα και μετά από μυστική ψηφοφορία η γ.σ. αποφάσισε την:

-Έγκριση του προγραμματισμού δράσης.
-Έγκριση του διοικητικού απολογισμού.
-Έγκριση του οικονομικού απολογισμού και της Έκθεσης της Ε.Ε.
-Έγκριση του προϋπολογισμού.

Επίσης, κατά το κλείσιμό του, ο πρόεδρος της ΟΒΥΕ, συν. Δημήτρης Βαργιάμης, εκφώνησε πρόταση του προεδρείου της ΟΒΥΕ, για την έκδοση ψηφίσματος από τη γενική συνέλευση, το οποίο ενέκρινε ομόφωνα το σώμα με φανερή ψηφοφορία (δια ανατάσεως της χειρός).
Μπορείτε να δείτε το περιεχόμενο του ψηφίσματος εδώ.

Η εισήγηση του προέδρου της ΟΒΥΕ, Δημήτρη Βαργιάμη

Ανάγκη αλλαγής πλεύσης της ΟΒΥΕ σε πολλά επίπεδα, προκειμένου να υπάρξει πρόοδος στον Κλάδο

Κυρίες και κύριοι, αγαπητοί Συνάδελφοι
Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος από την προηγούμενη γ.σ. της ΟΒΥΕ, και η γενικότερη πολιτική και κοινωνικοοικονομική κατάσταση στην χώρα μας παραμένει σχεδόν η ίδια. Παρά τα θετικά σημάδια που εμφανίζουν κάποιοι δείκτες της εθνικής οικονομίας, αυτό δεν αποτυπώνεται στην πραγματική οικονομία, γεγονός που καταγράφεται και στις τελευταίες έρευνες του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ. Το 2017 υπήρξε μια έστω μικρή αύξηση του ΑΕΠ. Αν αναλύσουμε όμως, και δούμε τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δεικτών της οικονομίας, θα διαπιστώσουμε ότι αυτή η αναιμική ανάπτυξη μας επιτρέπει να κάνουμε λόγο ότι υπάρχουν σημάδια επιστροφής στην κανονικότητα, προσαρμοσμένη όμως σε πολύ χαμηλές προσδοκίες. Το παραπάνω συμπέρασμα, ενισχύεται κι από το γεγονός ότι δύο δείκτες της οικονομίας, που είναι και οι ποιό κρίσιμοι, εξακολουθούν να κινούνται σε πολύ χαμηλές τιμές. Αυτοί είναι οι δείκτες της ρευστότητας και της επενδυτικής δραστηριότητας.

Διαπιστώνουμε ότι έχει διαμορφωθεί μια επιχειρηματικότητα δύο ταχυτήτων, μία επιχειρηματικότητα δύο διαφορετικών κόσμων. Από τη μία πλευρά υπάρχουν οι ολιγοπολιακές διαρθρωμένες μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες κυριαρχούν στις επιμέρους αγορές αγαθών και υπηρεσιών. Από την άλλη υπάρχουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που αγωνίζονται να σταθούν όρθιες σε ένα άκρως εχθρικό και αρνητικό επιχειρηματικό περιβάλλον, ενώ καλούνται ταυτόχρονα να αγωνιστούν μέσα από όρους άνισους τα μεγάλα ολιγοπώλια.

Υπάρχει όμως μια αντίληψη η οποία αναπαράγεται, κυρίως στα χρόνια της κρίσης, περί δήθεν μεγάλου αριθμού μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων στη χώρα. Αν την παραπάνω αναφορά την αναλύσουμε με πραγματικά στοιχεία και υπάρξει η σύγκριση με τον αριθμό των επιχειρήσεων που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θα διαπιστώσουμε ότι δεν υπάρχει μεγάλη ποσοστιαία διαφορά. Το πρόβλημα για μας, όσον αφορά τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, αν αυτό είναι το πρόβλημα, έχει να κάνει με τα ιδιαίτερα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και το μέγεθός τους. Κυρίως δε, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι οι ΜΜΕ δεν είναι ούτε ίδιες, ούτε ομοιογενείς – και πολύ περισσότερο, δεν είναι ομοιόμορφες.

Εκτός όμως από τον κυρίαρχο διαχωρισμό των δύο κόσμων που αναφέραμε παραπάνω, σε ολιγοπολιακές μεγάλες επιχειρήσεις και στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, υπάρχει κι ένας διαχωρισμός ανάμεσα στις ίδιες τις Μ.Μ.Ε. Αυτή η διάκριση είναι γνωστή, από την μία πλευρά, ως επιχειρηματικότητα ανάγκης κι από την άλλη, ως επιχειρηματικότητα ευκαιρίας.

Οι δύο παραπάνω μορφές επιχειρηματικότητας και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, δηλαδή πώς προέκυψαν, αν απασχολούν προσωπικό και γενικότερα η δομή τους, αναλύθηκαν τόσο στη Γενική Συνέλευση της ΓΣΕΒΕΕ το 2017, όσο και στο πρόσφατο συνέδριο τον Μάρτη του 2018. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε, ότι οι λεγόμενες «επιχειρήσεις ανάγκης» έχουν δείξει ιδιαίτερη ανθεκτικότητα στα χρόνια της κρίσης. Σύμφωνα και με τις έρευνες του Ι.Μ.Ε. ΓΣΕΒΕΕ η ανθεκτικότητα αυτών των επιχειρήσεων τείνει να εξαντληθεί, αφού όλοι οι δείκτες των επιχειρήσεων αυτών παρουσιάζουν σαφείς τάσεις επιδείνωσης. Οι ενδείξεις αυτές, φανερώνουν μια τάση μετατροπής αυτής της επιχειρηματικής δραστηριότητας, σε αδήλωτη επιχειρηματική δραστηριότητα, με όσες συνέπειες προκύπτουν για τις ομοειδείς ενεργές επιχειρήσεις.

Πρέπει να υπογραμμίσουμε εδώ, ότι υπάρχει μια εσφαλμένη προσέγγιση από τις κυβερνήσεις για αυτό το είδος των επιχειρήσεων, τις οποίες τις αντιμετωπίζουν όπως και τις υπόλοιπες μικρές ή μεγάλες. Η λειτουργία αυτών των επιχειρήσεων δεν πρέπει να συνδυάζεται με προσδοκίες για επενδύσεις, εξαγωγές, εσωστρέφεια, καινοτομία και πολλά άλλα. Η συμβολή αυτού του είδους των επιχειρήσεων είναι σημαντική στην κοινωνική συνοχή και γι’ αυτήν πρέπει να αξιολογηθούν.

Γι’ αυτές τις επιχειρήσεις χρειάζεται ειδική μέριμνα από πλευράς πολιτείας, γιατί ουσιαστικά η λειτουργία τους και τα χαρακτηριστικά τους, τις κατατάσσει ως μισθωτή απασχόληση και ως τέτοιες πρέπει να αντιμετωπισθούν, και θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα πλέγμα κοινωνικής προστασίας γι’ αυτές. Σε αυτό πρέπει να περιλαμβάνεται η ενεργοποίηση του επιδόματος ανεργίας, η απαλλαγή αυτών των επιχειρήσεων, εφόσον ο κύκλος εργασιών τους δεν υπερβαίνει τις 25.000 ευρώ, από το φόρο προστιθέμενης αξίας (σήμερα το όριο είναι 10.000 ευρώ). Η φορολόγηση αυτών των επιχειρήσεων να γίνεται με τον ίδιο τρόπο που φορολογούνται οι μισθωτοί (αφορολόγητη κλίμακα).

Επίσης άμεσα θα πρέπει να θεσμοθετηθεί ο ακατάσχετος επιχειρηματικός λογαριασμός, και όσες έχουν οφειλές (ασφαλιστικά ταμεία, τράπεζες δημόσιο κτλ), να μπορούν να ενταχθούν στον εξωδικαστικό μηχανισμό. Ειδικότερα, για οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία, η πρόταση της ΓΣΕΒΕΕ για μετατροπή των οφειλών στον ΟΑΕΕ νυν ΕΦΚΑ σε ασφαλιστικό χρόνο και την επιλογή είτε της εξόφλησης – εξαγοράς αυτού του ασφαλιστικού χρόνου, είτε της καταβολής μειωμένης σύνταξης με μοναδική προϋπόθεση την καταβολή των τρεχουσών εισφορών.

Πρέπει να γίνει σαφές, ότι τα μέτρα και οι προτάσεις γι’ αυτή την κατηγορία των επιχειρήσεων, οφείλουν οι κυβερνώντες να τα λάβουν άμεσα υπόψη, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος όχι μόνο οικονομικής, αλλά και κοινωνικής περιθωριοποίησης των συναδέλφων μας που ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει αυτές οι προτάσεις να γίνουν μέτρα μόνιμου χαρακτήρα και πάγιου εγκλωβισμού των επιχειρήσεων αυτών σε μια κατάσταση στασιμότητας. Για το λόγο αυτό, οφείλουμε να σκεφτούμε και να σχεδιάσουμε για το αύριο αυτών των επιχειρήσεων και τη μετάβασή τους σε μια κανονική επιχειρηματική δραστηριότητα. Και αυτή είναι αν θέλετε και μια εκδοχή για δίκαιη ανάπτυξη.

Σε όλα τα παραπάνω, πρέπει να προσθέσουμε και τα πάγια διαθρωτικά προβλήματα των ΜΜΕ (υπερφορολόγηση, υπερχρέωση, μη πρόσβαση στο τραπεζικό σύστημα) αλλά και το πρόβλημα των δομών του ελληνικού κράτους σε όλες του τις πτυχές. Αν θέλουμε πραγματικά να δούμε την αλήθεια κατάματα και να δώσουμε προοπτική στη χώρα και στην κοινωνία, πρέπει να δώσουμε λύση στα αίτια που δημιούργησαν την κρίση στη χώρα, και η ρίζα του κακού βρίσκεται στους θεσμούς και στις δομές τους. Χρειάζονται ουσιαστικές και πραγματικές μεταρρυθμίσεις και όχι απορρυθμίσεις που αντί να λύνουν τα προβλήματα τα μεγεθύνουν.

Αγαπητοί συνάδελφοι, όπως ανέφερα και παραπάνω, η αδήλωτη επιχειρηματική δραστηριότητα τείνει να γίνει κανονικότητα. Αυτή η άτυπη μορφή επιχειρηματικότητας στα τεχνικά επαγγέλματα και στα λεγόμενα «επαγγέλματα που λειτουργούν με βαλιτσάκι», έχει εκτιναχθεί σε πάρα πολύ υψηλά επίπεδα. Ο Κλάδος μας πλήττεται, δυστυχώς, με αυξητικές τάσεις. Το φαινόμενο αυτό, έχει να κάνει κυρίως με τις παθογένειες και την στρεβλότητα με την οποία έχει δομηθεί στο σύνολό της, έχει να κάνει με τη δραματική μείωση του βιοτικού επιπέδου, έχει να κάνει με τον τρόπο παρεμβατικότητας του κράτους, έχει να κάνει με το βαθμό συγκρότησης της κοινωνικής συνείδησης. Η μείωση του προβλήματος και η εξάλειψή του, δεν πρόκειται να γίνει ούτε ως δια μαγείας, ούτε αποσπασματικά, ούτε και εύκολα. Οι παράγοντες που ανέφερα παραπάνω, επηρεάζουν και γιγαντώνουν το πρόβλημα κι αυτοί δεν αλλάζουν με ευχολόγια από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται συλλογική προσπάθεια, ενότητα, μαζική δράση – κυρίως όμως, χρειάζεται το χτίσιμο ενός νέου οράματος για τον Κλάδο, βασισμένο στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Προσαρμοσμένο στις εγχώριες ιδιαιτερότητες και στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της επιχειρηματικότητας της χώρας. Απαιτείται ιδιαίτερη ανάλυση των χαρακτηριστικών των επιχειρήσεων στα τεχνικά επαγγέλματα. Το όραμα αυτό θα περιλαμβάνει παρεμβάσεις ουσιαστικές: στην εκπαίδευση, στην αδειοδότηση, στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας, στην δια βίου μάθηση και στην ανάπτυξη δεξιοτήτων, στο ρόλο του κράτους και των Επιμελητηρίων, των κοινωνικών εταιρειών αλλά και την εμπλοκή των επαγγελματικών Ενώσεών μας.

Σε αυτό το σημείο, θα μου επιτρέψετε να αναφερθώ στους Συνδέσμους μέλη της ΟΒΥΕ και να απευθύνω ένα κάλεσμα διαλόγου και προβληματισμού με ερωτήματα, όπως για το πώς θέλουμε τις επαγγελματικές μας ενώσεις, πώς θέλουμε να λειτουργούν, ποια θέλουμε να είναι η σχέση τους με τους εμπλεκόμενους φορείς (Πολιτεία, Επιμελητήρια, Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ), ποια θέλουμε να είναι η σχέση τους με τα μέλη τους. Είναι ίσως το κομμάτι εκείνο του Κλάδου, όπου πρέπει να δώσουμε το μεγαλύτερο βάρος, γιατί είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην Ομοσπονδία και στα φυσικά πρόσωπα. Γιατί είναι ο φορέας εκείνος που έχει άμεση επαφή με τους συναδέλφους.

Η Ομοσπονδία, εκτός από τη δημιουργίας και την τεκμηρίωση των προτάσεών της, θα πρέπει να περάσει κι αυτή σε μια άλλη μορφή οργάνωσης και η λειτουργία της θα πρέπει να στηρίζεται σε συμβουλευτικές υπηρεσίες ειδικών.

Οι προτάσεις της, όπως οι περισσότεροι γνωρίζετε, αφορούν την θεσμοθέτηση:

– Κανονισμού Εγκαταστάσεων Ύδρευσης.
– Κανονισμού Εγκαταστάσεων Θέρμανσης.
– Κανονισμού για καθαρισμό δικτύων θέρμανσης.
– Ελεγκτικό μηχανισμό για το σύνολο των τεχνικών επαγγελμάτων τόσο στο κομμάτι    των παρεχόμενων υπηρεσιών όσο και στο κομμάτι των ατόμων που παρέχουν υπηρεσίες και εγκαταστάσεις αν έχουν τις απαραίτητες νομιμοποιήσεις.
– Διαχείριση μητρώων.
– Θεσμοθέτηση Μητρώου Συντελεστών Φυσικού Αερίου.

Για να τις προωθήσουμε, για να μπορέσουμε να γίνουμε πιο πιστευτοί, δίνοντας άλλη διάσταση στις προτάσεις και στον λόγο μας απέναντι στους εκάστοτε συνομιλητές μας, χρειαζόμαστε επιστημονική υποστήριξη και τεκμηρίωση και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να στραφεί η ΟΒΥΕ το επόμενο διάστημα.

Αγαπητοί συνάδελφοι, κλείνοντας την εισήγησή μου, να τονίσω ότι επιβάλλεται να πάμε στην επόμενη μέρα σαν χώρα, σαν κοινωνία και σαν Κλάδος ειδικότερα. Για να δώσουμε ελπίδα και προοπτική στη νέα γενιά, για να δώσουμε την αξία και τη δυναμική στη χώρα μας με βάση την ιστορική της διαδρομή. Από την πλευρά μας, αυτό απαιτεί παρακολούθηση των αλλαγών που συντελούνται στο τεχνολογικό, παραγωγικό και επιχειρηματικό περιβάλλον του χώρου μας. Επιβάλλεται να πάμε σε συνέργιες μέσα από την ενότητα, συμμετοχή, κοινωνική αλληλεγγύη και διεκδίκηση. Πρέπει να απαιτήσουμε, επιτέλους, να υπάρξει στη χώρα ουσιαστικός κοινωνικός διάλογος, χωρίς συντεχνιακές λογικές, χωρίς αποκλεισμούς, μέσα από τεκμηριωμένες θέσεις και προτάσεις, με γνώμονα πρώτα τη θετική πορεία και ισχυροποίηση της χώρας, με δεύτερο στόχο την πολιτιστική και οικονομική ανάπτυξη της κοινωνίας και σε τρίτη μοίρα την αναβάθμιση και ισχυροποίηση του Κλάδου μας. Γιατί χωρίς ισχυροποίηση της χώρας, δε μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη της κοινωνίας, πράγμα που με τη σειρά του αποτελεί προϋπόθεση για ανάπτυξη και θετική πορεία του Κλάδου μας.

Ομιλίες χορηγών και προσκεκλημένων

Γιώργος Χαλάς,
Διεθυντής Εξωτερικών πωλήσεων της Grundfos
Σε κάθε εποχή οι αντλίες Grundfos αποτελούν το πρότυπο των αντλιών του μέλλοντος. Η προώθηση των προϊόντων Grundfos στην παγκόσμια αγορά γίνεται μέσω των 83 θυγατρικών εταιρειών, εμπορικών και παραγωγικών, σε 56 χώρες.
Η Grundfos είναι πρωτοπόρος κατασκευαστής αντλιών, με αξεπέραστους βαθμούς ενεργειακής απόδοσης και πρωτοποριακές δυνατότητες επικοινωνίας.
Η Grundfos είναι η πλέον καταξιωμένη εταιρεία κατασκευής κυκλοφορητών, αντλιών και συγκροτημάτων, γνωστή σε ολόκληρο τον κόσμο για τα αξιόλογα και αξιόπιστα προϊόντα της. Σημειώνεται, ότι η Grundfos είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής κυκλοφορητών στον κόσμο κατέχοντας ποσοστό μεγαλύτερο του 50% της παγκόσμιας αγοράς. Οι περίπου 19.000 εργαζόμενοι της Grundfos αντιμετωπίζουμε τους πελάτες ως συνεργάτες σε μια μακροχρόνια σχέση, έχοντας καταφέρει το όνομα Grundfos να σημαίνει καλές εμπορικές σχέσεις, υπεύθυνη αντιμετώπιση και υποστήριξη, πριν αλλά και μετά την πώληση.
Εμείς οι άνθρωποι της Grundfos στοχεύοντας στην δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος για τις κοινωνίες στις οποίες με σεβασμό επιχειρούμε, έχουμε υποχρέωση να προσφέρουμε προϊόντα και υπηρεσίες υψηλής προστιθέμενης αξίας στους Πελάτες και τους Συνεργάτες, που μας τιμούν με την εμπιστοσύνη τους.
Η Grundfos Ελλάς επιχειρεί με συνέχεια και συνέπεια στην αγορά της Ελλάδος και της Κύπρου από το 1993, όπου και κατέχει περίοπτη θέση, με έργα αναφοράς κάθε είδους και μεγέθους.
Η εταιρεία λειτουργεί σε ιδιόκτητες εγκαταστάσεις συνολικής έκτασης 3000 τ.μ. στον Δήμο Παιανίας του Νομού Αττικής, όπου στεγάζονται:
• Διοικητικές Υπηρεσίες.
• Τμήματα Πωλήσεων και Τεχνικής Υποστήριξης.
• Τμήμα Service με το μεγαλύτερο δοκιμαστήριο υποβρυχίων αντλιών στην Ελλάδα
• Αποθήκη έτοιμων προϊόντων και ανταλλακτικών.
• Έκθεση προϊόντων.
• Αίθουσες για την πρακτική και θεωρητική κατάρτιση πελατών και συνεργατών.
Η γκάμα των προϊόντων Grundfos περιλαμβάνει αντλίες και κυκλοφορητές για τις κάτωθι εφαρμογές:
1. Θέρμανση – Ψύξη – Κλιματισμός
α) Αντλίες /κυκλοφορητές κάθε τύπου και μεγέθους με συμβατικούς ή ηλεκτρονικά ελεγχόμενους κινητήρες μόνιμου μαγνήτη, που υπερκαλύπτουν τις ενεργειακές απαιτήσεις της ΕΕ (EuP / ErP)
2. Παροχή καθαρού νερού
α) Υποβρύχιες και επιφανειακές αντλίες
β) Οικιακές αντλίες και πιεστικά συγκροτήματα.
3. Άντληση ακαθάρτων και λυμάτων
α) Υποβρύχιες αντλίες αποστράγγισης και λυμάτων, ανοξείδωτες και χυτοσιδηρές, για μικρές και μεγάλες εφαρμογές.
β) Ειδική σειρά αντλιών λυμάτων με την πατενταρισμένη πτερωτή S-tube, που προσφέρει αξεπέραστη απόδοση και αξιοπιστία.
γ) Προκατασκευασμένους σταθμούς ανύψωσης για κτιριακές και δημοτικές εφαρμογές.
δ) Αναδευτήρες για αντλιοστάσια ακαθάρτων-βιολογικών καθαρισμών.
4. Βιομηχανία
α) Αντλίες και πιεστικά συγκροτήματα για βιομηχανικές εφαρμογές συμβατικά ή ηλεκτρονικά.
β) Ειδικές κατασκευές αντλιών και συγκροτημάτων για συγκεκριμένες απαιτήσεις (custom made).
5. Δοσομετρικές αντλίες
α) Αντλίες και βοηθητικά εξαρτήματα για απαιτητικές δοσομετρικές εφαρμογές.
6. Πυροσβεστικά συγκροτήματα
α) Πυροσβεστικά συγκροτήματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις της Ελληνικής νομοθεσίας και το ΕΝ 12845 ή κατά NFPA (UL & FM approved).
Είναι χαρακτηριστικό ότι μερικά από τα πιο σημαντικά έργα της χώρας έχουν εμπιστευτεί την ποιότητα και το κύρος που φέρει το όνομα Grundfos, εξοπλίζοντας τις εγκαταστάσεις τους με αντλίες και πιεστικά συγκροτήματα Grundfos.
Το 2017, η Grundfos Ελλάς κατόρθωσε να επιτύχει τον εκ των υψηλοτέρων ρυθμών ανάπτυξης μεταξύ των Εταιρειών της Grundfos στην Ευρώπη σε όλα της τα μεγέθη και ταυτόχρονα, τους υψηλότερους βαθμούς στις κλίμακες αξιολόγησης τόσο στην «Ετήσια Έρευνα Ικανοποίησης Συνεργατών» όσο και στην «Ετήσια Έρευνα Ικανοποίησης και Κινητοποίησης Υπαλλήλων» σε διεθνές επίπεδο!
Στα μέσα Φεβρουαρίου 2018, οι Εργαζόμενοι στην Grundfos Ελλάς είχαμε την χαρά και την τιμή να υποδεχθούμε και να φιλοξενήσουμε τον Πρόεδρο του Ομίλου Grundfos κ Mads Nipper οποίος ήλθε επί τούτου από την Δανία. O κ Nipper επισκέφθηκε επισήμως την Grundfos Ελλάς, αποδεχόμενος πρόσκληση της εταιρείας προκειμένου να ενημερωθεί από κοντά για την πορεία των Εργασιών της Grundfos Ελλάς και να τιμήσει την εταιρεία και τις/τους συναδέλφους, κηρύσσοντας επισήμως την έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων για τα 25 χρόνια συνεχούς παρουσίας της Grundfos Ελλάς στην Ελληνική αγορά (1993-2018).
Έχω την τιμή, κλείνοντας την ομιλία μου και εκ μέρους της Grundfos Ελλάς AEBE, να σας προσκαλέσω να επισκεφθείτε τις εγκαταστάσεις μας, όπου και με μεγάλη χαρά θα σας ξεναγήσουμε και θα έχουμε επίσης την ευκαιρία να συζητήσουμε θέματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος.
Σας ευχαριστώ πολύ.

Βασίλης Γιωτόπουλος
Διευθυντής Πωλήσεων Ελλάδος της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ Α.Ε.
Ο κ. Βασίλης Γιωτόπουλος, Διευθυντής Πωλήσεων Ελλάδος της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ Α.Ε. στον τομέα χαλκού, εκπροσωπώντας την ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ Α.Ε., χάλκινο χορηγό της Συνέλευσης απηύθυνε χαιρετισμό στη Γενική Συνέλευση της ΟΒΥΕ που πραγματοποιήθηκε στις 21 Απριλίου 2018, στο ξενοδοχείο Holiday Inn στην Αττική οδό.
Ο κ. Γιωτόπουλος, αφού ευχαρίστησε το διοικητικό συμβούλιο, τους Συνέδρους αλλά και προσωπικά τον κ. Βαργιάμη για την πρόσκληση, ευχήθηκε τα καλύτερα για τη Γενική Συνέλευση. Εν συνεχεία προχώρησε σε μια συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση της εταιρείας, τονίζοντας την ηγετική παρουσία της στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη, κατέχοντας σημαντικά μερίδια αγοράς στον κλάδο της.
Ο κ. Γιωτόπουλος στην ομιλία του δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην αγαστή συνεργασία της ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ Α.Ε. με την ΟΒΥΕ όλα αυτά τα χρόνια, με αποκορύφωμα το τελευταίο εγχείρημα των δύο, την εφαρμογή του μητρώου υλικών που χρησιμοποιούνται από τους υδραυλικούς και την καταγραφή όλων των πιστοποιημένων υλικών με CE. H Ευρωπαϊκή Ένωση πλέον επιβάλλει όλα τα υλικά δομικών κατασκευών να πληρούν τις απαιτήσεις τεχνικών προδιαγραφών εναρμονισμένων με τις Οδηγίες (Directives) και τους Εφαρμοστικούς Κανονισμούς που εκδίδονται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Συγκεκριμένα, από την 1η Ιουλίου 2013, τα προϊόντα δομικών κατασκευών εμπίπτουν στον «Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 305/2011 Του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Και Του Συμβουλίου της 9ης Μαρτίου 2011», για τη θέσπιση εναρμονισμένων όρων εφαρμογής προϊόντων του τομέα των δομικών κατασκευών.
Η εφαρμογή του άνωθεν Κανονισμού έχει καταστεί υποχρεωτική για τους κατασκευαστές, τους εισαγωγείς, και τους διανομείς των προϊόντων. Συνεπώς, τα προϊόντα που διακινούνται στην Ευρωπαϊκή αγορά, οφείλουν να φέρουν σήμανση CΕ, και να συνοδεύονται από τη σχετική Δήλωση Συμμόρφωσης, υποδεικνύοντας εμπράκτως ότι πληρούν τις απαιτήσεις ενός (ή περισσοτέρων) Εναρμονισμένου Ευρωπαϊκού Προτύπου (ΕΕΠ). Η συμμόρφωση με τους Ευρωπαϊκούς Κανονισμούς εξασφαλίζεται με την εφαρμογή κανόνων ελέγχου βασισμένων στο πρότυπο ISO 9001, που πιστοποιείται από εντεταλμένους (διαπιστευμένους) Οργανισμούς.
Το Εναρμονισμένο Ευρωπαϊκό Πρότυπο για τους χαλκοσωλήνες δομικών υλικών είναι το EN1057.
Η ΕΛΒΑΛΧΑΛΚΟΡ Α.Ε., υποστηρίζοντας τέτοιες ενέργειες βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι αναλαμβάνει «Χρυσός Χορηγός» όλης της ενέργειας και ότι πρόκειται να ηγηθεί της επιμέλειας κυκλοφορίας σχετικού ενημερωτικού εντύπου που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα.

Γιώργος Καββαθάς
(πρόεδρος ΓΣΕΒΕΕ)
«Ξεκινάτε τις εργασίες της γενικής σας συνέλευσης, μια σημαδιακή ημέρα. Πριν 51 χρόνια, ο στρατός κατάργησε την δημοκρατία στον τόπο μας. Ο ελληνικός λαός, με αγώνες και θυσίες, 7 χρόνια μετά, κατάφερε να την αποκαταστήσει. Οφείλουμε ένα φόρο τιμής σε όλους αυτούς που αγωνίστηκαν και έχασαν την ζωή τους τα χρόνια της δικτατορίας…
Η εισήγησή μου στο 2ο διεθνές Συνέδριο της ΓΣΕΒΕΕ είχε θέμα την οικονομική δημοκρατία. Όπως κινδυνεύει η πολιτική δημοκρατία από την δικτατορία, ακριβώς το ίδιο κινδυνεύει και η τάξη, την οποία εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ, από την οικονομική ολιγαρχία. Γιατί στα χρόνια της κρίσης και πριν από αυτά, το οργανωμένο κεφάλαιο και τα ολιγοπώλια, μπορούσαν να συντηρήσουν δομές και νομοθεσίες που να είναι υπέρ τους. Σε αυτή την κρίση που βιώνουμε τα τελευταία 8 χρόνια, είδαμε να χάνονται 250.000 επιχειρήσεις και 800.000 θέσεις εργασίας από τους κλάδους που εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ…
Στην όποια ανάπτυξη κι αν έχουμε από δω και πέρα, θέλουμε ένα αντίστοιχο μέρισμα, για τις θυσίες που έχουμε κάνει. Αυτό για μας σημαίνει οικονομική δημοκρατία. Το όποιο μέρισμα, πρέπει να είναι αντίστοιχο των θυσιών και της προσφοράς μας στην εθνική οικονομία. Το 87% των θέσεων εργασίας στην Ελλάδα, περίπου 1.800.000 συμπολίτες μας, δουλεύουν σε επιχειρήσεις που εκπροσωπεί η ΓΣΕΒΕΕ και παράγουμε το 75% της προστιθέμενης αξίας στην χώρα μας. Είμαστε όχι η ραχοκοκαλιά, όπως συνηθίζουν να μας αποκαλούν και να μας χτυπάν στην πλάτη, είμαστε η καρδιά και η ψυχή της ελληνικής οικονομίας. Όπως αντίστοιχα ισχύει και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Είναι σαφές, ότι στην Ελλάδα είναι πολλές οι μικρές και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις. Το μέγεθός τους δεν μας δίνει δυνατότητες ανταγωνισμού.
Από έρευνες του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ, αλλά και από άλλες έρευνες, προκύπτει ότι όλοι οι οικονομικοί δείκτες τείνουν σε αισθητή βελτίωση. Παρά ταύτα, αυτή η βελτίωση της οικονομίας δεν έχει αποτύπωμα στην πραγματική οικονομία. Κι ούτε θα έχει, αν δεν αποφασίσει η κυβέρνηση να υπάρξουν ουσιαστικές διαθρωτικές αλλαγές στην οικονομία…
Ζητάμε από τους πιστωτές μας το κούρεμα του δημόσιου χρέους. Υπάρχει και το ιδιωτικό χρέος, που τα χρόνια της κρίσης εκτοξεύτηκε πάνω από το χρέος του δημόσιου, πάνω από 330 δις ευρώ, εκ των οποίων τα 220 δις είναι μη εξυπηρετούμενο. Μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη με αυτήν την υποχρέωση των επιχειρήσεων; Και βέβαια και εδώ υπάρχουν διαφοροποιήσεις… Τα 17.500 ΑΦΜ χρωστάνε το 75% των οφειλών στο ελληνικό δημόσιο. Στα 101 δις, τα 71 δις, τα χρωστάν τα 17.500 ΑΦΜ. Ένα εκατομμύριο κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών έχουν γίνει μέχρι τώρα. Υπολογίζουμε ότι μέσα στον χρόνο, θα προκύψουν άλλες 1700.000 κατασχέσεις. Σε ένα συνέδριο όπου παραβρέθηκα, τέθηκε το ερώτημα: Γιατί δεν υπάρχει απορροφητικότητα στα Ευρωπαϊκά προγράμματα; Πώς να υπάρξει όταν περίπου 3 εκατομμύρια ΑΦΜ είναι μπλοκαρισμένα; Η κυβέρνηση και όλος ο πολιτικός κόσμος, οφείλουν να λύσουν το πρόβλημα της υπερχρέωσης.
Έχω ζητήσει από τον πρόεδρο της Βουλής, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τους υπουργούς των οικονομικών, τους αρχηγούς των κομμάτων, να υπάρξει κοινό σχέδιο νόμου, το οποίο θα προστατεύει την πρώτη κατοικία όλων των Ελλήνων, την επαγγελματική στέγη, τον μηχανολογικό εξοπλισμό των παραγωγικών μονάδων, γιατί πλέον πάμε σε αφελληνισμό. Κι’ όχι μόνο της δημόσιας περιουσίας, η οποία πουλιέται για ένα κομμάτι ψωμί. Παραδείγματα, πολλά: Όπως ο ΟΠΑΠ, που τον έδωσαν για 500.000 ευρώ όταν τα ετήσια κέρδη του ήταν 700.000 ευρώ, όπως ο ΟΣΕ που πουλήθηκε για 45 εκατομμύρια, όπως θέλουν να πουλήσουν και τα εργοστάσια της ΔΕΗ και αύριο τα φράγματα. Τον εθνικό μας πλούτο, που είναι το νερό, πόσο θα τον αποτιμήσουν; Γεννιούνται πάρα πολλά ερωτήματα. Αυτή τη στιγμή μπορεί να μην υπάρχει κοινωνική συνοχή, όταν όμως αρχίσουν να γίνονται εκτελεστές οι αποφάσεις των πλειστηριασμών και καταφτάνει ο επιμελητής για να εξώσει τον οικογενειάρχη, εκεί δεν θα έχουν να κάνουν με κατευθυνόμενους ή μη πολίτες.
Εκεί θα έχουν να κάνουν με βία, που θα προέρχεται από τον ίδιο τον λαό, από τον συγγενή, τον φίλο που δεν θα δεχτεί τον πλειστηριασμό.
Τέσσερεις συστημικές τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν 4 φορές, με λεφτά του ελληνικού λαού και των φορολογούμενων πολιτών… Τα 600 εκατομμύρια ευρώ που ήταν τα κέρδη των τραπεζών την δεκαετία 2000 – 2010 τα ξεχνάμε; Τα 602 εκατομμύρια που χρεωθήκαμε όλοι μας για να μείνουν ελληνικές οι τράπεζες τα ξεχνάμε; Σήμερα, οι τράπεζες πρέπει και αυτές να μπουν στον αγώνα για να σωθεί η περιουσία και των επιχειρήσεων και του ελληνικού λαού…
Έφτασε στην ΓΣΕΒΕΕ ένα έγγραφο της Ομοσπονδίας σας, που αναφέρεται στην αδήλωτη εργασία. Ακούγεται το επιχείρημα «μα πρέπει και αυτός να βγάλει το μεροκάματό του». Δεν μπορούμε να παλεύουμε με διαφορετικούς όρους. Να τους δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία, παγώνοντας παλιές οφειλές, προκειμένου να μπορέσουν να επανενταχθούν…»
Αναφερόμενος, τέλος, ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ στο ασφαλιστικό, κάλεσε όλους να πληρώνουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Όπως είπε χαρακτηριστικά, «δεν πρόκειται να μας χαριστεί κάτι. Απλώς μην μαζεύουμε περισσότερες υποχρεώσεις απέναντι στον ασφαλιστικό μας φορέα, όπου, δυστυχώς, οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις μας, έχουν ξεπεράσει τα 12 δις ευρώ. Αν δεν υλοποιηθεί η πρόταση του Ινστιτούτου της ΓΣΕΒΕΕ για πάγωμα και μεταφορά ως πραγματικού χρόνου ασφάλισης, του χρόνου που δεν καταβλήθηκαν ασφαλιστικές εισφορές από πραγματική αδυναμία, θα παραμείνουν εγκλωβισμένοι 300.000 επαγγελματίες έμποροι και βιοτέχνες και δεν θα πάρουν σύνταξη».

Γιώργος Βλασόπουλος
(ΠΟΒΕΣΑ)
O εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Εγκαταστατών Συντηρητών Ανελκυστήρων (ΠΟΒΕΣΑ), αφού ευχαρίστησε για την πρόσκληση, ανέφερε ότι εκτός από τα γενικότερα προβλήματα που αφορούν όλους τους επαγγελματίες, υπάρχουν και άλλα κοινά προβλήματα που παραμένουν στάσιμα. Συγκεκριμένα ανέφερε:
– Την μη ενεργοποίηση του Ν. 3982.
– Το Μητρώο τεχνικών επαγγελμάτων που δεν προχωράει.
– Τις πιστοποιήσεις των επαγγελματιών και ιδιαίτερα των επαγγελματιών τεχνικών επαγγελμάτων της οικοδομής.
– Τις προσπάθειες που καταβάλουν για την απενεργοποίηση της κλαδικής σύμβασης με δικαίωμα επεκτασιμότητας.
– Την ανάγκη να υπάρξει μια κοινή πρόταση για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, ώστε να μπορεί να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο, ώστε να μπορεί να ενταχθεί ο κάθε επαγγελματίας.
Ως θετικό στοιχείο, ανέφερε την απόσυρση της μελέτης βιωσιμότητας, που στοίχιζε από 20.000 – 50.000 ευρώ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακόμα πολλές αγκυλώσεις.
«Μπορούμε να πούμε» συνέχισε, «με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρξουν άλλες αγκυλώσεις, ότι ο εξωδικαστικός συμβιβασμός είναι μία θετική εξέλιξη, ακόμα και με την προϋπόθεση που θέτει να υπάρχει κερδοφορία, έστω και ένα ευρώ, σε ένα από τα τρία χρόνια».
«Σήμερα», τόνισε, «έχουν απομείνει περίπου 600.000 επιχειρήσεις, που πρέπει να μπορέσουν να επιβιώσουν. Διότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο να επιδοτηθούν η να χρησιμοποιηθούν τα κονδύλια από το ΕΣΠΑ, τον ΚΕΝΑΚ ή κάποια άλλα προγράμματα που υπάρχουν. Το βασικό ζητούμενο, είναι να στηριχθούν πρώτα και κύρια οι υφιστάμενες επιχειρήσεις. Αν σήμερα επιδοτηθούν 600.000 επιχειρήσεις για την πρόσληψη ενός εργαζόμενου η κάθε μια, μειώνεται σε σημαντικό βαθμό το ποσοστό της ανεργείας».
«Υπάρχουν επίσης ζητήματα» συνέχισε, «που θα πρέπει να τα δούμε μέσα από την ΓΣΕΒΕΕ.
Οι ομοσπονδίες μας, αντιμετωπίζουν ζητήματα που πρέπει να λυθούν. Αναφέρω ενδεικτικά ένα από αυτά, την άμεση καθιέρωση του ακατάσχετου λογαριασμού.
Πώς είναι δυνατόν να είναι δεσμευμένος ο λογαριασμός σου όταν κατασκευάζεις ένα έργο, να σου καταθέτουν τα λεφτά και, λόγω δέσμευσης, να μην μπορείς να τα πάρεις για να πληρώσεις τους προμηθευτές σου».

Κώστας Δαμίγος
(Εκπρόσωπος Β.Ε.Α)
Εκπροσωπώντας την διοίκηση του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου της Αθήνας, σας μεταφέρω της ευχές για κάθε επιτυχία. Παρίσταμαι με ιδιαίτερη χαρά στις εργασίες της γενικής σας συνέλευσης για έναν σύντομο χαιρετισμό, μια που οι προλαλήσαντες τα κάλυψαν όλα, τα είπαν με τα πιο γλαφυρά χρώματα.
Η επαγγελματική δραστηριότητα του υδραυλικού είναι μια από τις παλαιότερες εγγεγραμμένες στο Επιμελητήριό μας. Σήμερα οι εγγεγραμμένοι υδραυλικοί όλων των κατηγοριών στο Β.Ε.Α., ανέρχονται στους 1.400. Τα τεχνικά επαγγέλματα αποτέλεσαν και αποτελούν για το Επιμελητήριο τον κορμό του μητρώου – και μάλιστα μεριμνά για την κατοχύρωση και προάσπιση της νόμιμης άσκησή τους, ώστε να τα στηρίζει με όλα τα θεσμικά μέσα που διαθέτει.
Το απόδειξε άλλωστε έμπρακτα το 2006, όταν πρωτοστάτησε στην κατάταξη των επαγγελμάτων στα Επιμελητήρια και έθεσε τα τυπικά κριτήρια για την επαγωγή των τεχνικών δραστηριοτήτων, όπως του υδραυλικού στο Β.Ε.Α., για την έκδοση της σχετικής υπουργικής κατάταξης. Η ανάλυση των αποτελεσμάτων των πρόσφατων Επιμελητηριακών εκλογών, έδειξε ότι εκπροσώπηση του Κλάδου σας στα Β.Ε.Α., ήταν πολύ χαμηλή και δυστυχώς δεν υπάρχει εκπρόσωπός σας στο Διοικητικό Συμβούλιο. Σήμερα λοιπόν σας καλούμε για ένα νέο ξεκίνημα με στενότερη συνεργασία, στοχευμένες δράσεις, προς όφελος του Κλάδου σας. Είμαστε πάντα πρόθυμοι να καταγράψουμε τα προβλήματα που απαιτούν παρεμβάσεις στην πολιτεία και να σας παρέχουμε στήριξη με αξιόλογη πληροφόρηση και της νέες εξειδικευμένες υπηρεσίες μας.
Σας ευχαριστώ θερμά, καλή επιτυχία στης εργασίες σας.
Θεόδωρος Καράμπελας (Αντιπρόεδρος του ΣΕΥΔΑΠ)
Χαιρετίζω την γ.σ. της Ομοσπονδίας μας. Μέσα από αυτές τις διαδικασίες εξασφαλίζεται η εξέλιξή μας, η ενότητα του Κλάδου για να προχωρήσει ένα βήμα πιο μπροστά το επάγγελμά μας.
Ο Συνεταιρισμός μας, αρωγός αυτής της προσπάθειας, στέκεται κοντά στην Ομοσπονδία, φιλοξενώντας την στο Κεντρικό κτίριο στα Πετράλωνα και εύχεται να την φιλοξενεί για πολλά ακόμα χρόνια. Καλή επιτυχία στην γενική σας συνέλευση.

Σπύρος Αναγνωστόπουλος
(επίτιμος πρόεδρος της ΟΒΥΕ)
Εγώ δεν θα αναφερθώ στα προβλήματα. Έξαλλου δεν τα παρακολουθώ πια. ‘Έχω γράψει άλλωστε ένα βιβλίο με την ιστορία του Κλάδου. Γράφω κι ένα άλλο τώρα, για το συνεταιριστικό μας κίνημα, ανεξάρτητα αν οι συνεταιρισμοί μας πάνε καλά ή έχουν προβλήματα.
Πριν καμπόσα χρόνια, κάτι ήθελα να δω για την ΟΒΥΕ, κάποιοι μου είπαν «γράψε την λέξη ΟΒΥΕ στο κομπιούτερ και θα βρεις ότι θέλεις».
Πάτησα και εγώ λοιπόν το ΟΒΥΕ, μου βγαίνει η σελίδα την οποία αναγνωρίζω ότι την έχω κάνει εγώ, ιδέα δεν είχα. Μια κοπέλα που μας έφτιαχνε το πρόγραμμα μου είχε πει, «Κύριε πρόεδρε, πέστε ότι σας δίνουν εκπομπή στην τηλεόραση για να πείτε στον ελληνικό λαό τα προβλήματά σας». Αυτό έκανα και έτσι φτιάχτηκε η σελίδα μας. Πάω παρακάτω πατάω στην λέξη «Ιστορία» και βρίσκω ένα ψήφισμα, δικό μου πρέπει να ήταν, που αναφέρεται στην ίδρυση της Ομοσπονδίας μας. Αν κάποιος ψάχνει να βρει στοιχεία για την ιστορία του Κλάδου μας, τι θα υποθέσει; Oύτε μια φωτογραφία από τους παλαιούς προέδρους, τους ιδρυτές της ΟΒΥΕ, δεν υπάρχει τίποτα.
Παίρνω τηλέφωνο τον Βαργιάμη, του λέω την άποψή μου. Συμφωνήσαμε τελικά ότι πρέπει να φτιαχτεί κάτι, που όταν κάποιος πατάει στις λέξεις «ιστορία της ΟΒΥΕ», να βλέπει την αξιόλογη ιστορία της. Γιατί έχουμε Ιστορία μεγάλη. Να μάθει ότι πρωταγωνιστήσαμε στους αγώνες, συμμετείχαμε στην ομάδα εργασίας για την σύνταξη του πρώτου διατάγματος για την κατοχύρωση του επαγγέλματός μας. Δεν τα κερδίσαμε όλα με την πρώτη, μόνο το 90%, το δεχτήκαμε όμως, για να έχουμε κάπου να πατήσουμε και να συνεχίσουμε να διεκδικούμε. Τροποποιήσαμε το διάταγμα μέσα σε 10 χρόνια 2 φορές.
Θα κάνω και κάτι άλλο συνάδελφοι, όταν έγραφα το βιβλίο «40 χρόνια με τους συναδέλφους», έβρισκα και πολλά αρνητικά. Κάναμε και λάθη – και αυτά τα λάθη, αν δεν τα υπογραμμίσουμε εμείς, θα πάνε να πέσουν στις ίδιες λακκούβες και οι επόμενοι συνάδελφοι. Πρέπει λοιπόν και τις παραλήψεις και τα λάθη που κάναμε, να τα υπογραμμίσουμε δυο φορές, για να αποτελέσουν και αυτά ένα σημείο που πρέπει να προσέξουν όσοι ασχολούνται γενικά με τα κοινά.
Παιδεύομαι 5 χρόνια να συγκεντρώσω καταγραφές για το βιβλίο που θέλω να γράψω για τους συνεταιρισμούς του Κλάδου μας και μου έχετε βγάλει την ψυχή. Αλλά εγώ δεν το βάζω κάτω. Το βιβλίο θα το ολοκληρώσω και θα εκδοθεί.
Σαν σήμερα, 21 Απρίλη πριν 51 χρόνια εγκαθιδρύθηκε η δικτατορία στον τόπο μας. Όλοι σας το ξέρετε, ενδεχομένως γνωρίζετε και περισσότερα από εμένα. Όμως συνάδελφοι, άλλο πράγμα είναι να το ζεις και άλλο να το διαβάζεις ή να το ακούς. Λοιπόν επιτρέψτε μου να καταθέσω την δική μου μαρτυρία.
Στις 21 Απρίλη 1967 είχαμε τα εγκαίνια στο ιδιόκτητο γραφείο του Συνδέσμου της Αθήνας.
Μετά την τελετή πήγαμε σε μια ταβέρνα να το «βρέξουμε». Φεύγοντας, πίσω από το Χίλτον ένας φαντάρος με το όπλο χιαστί, μας έφραξε τον δρόμο. Υποψιασμένοι όλοι καταλάβαμε τι είχε συμβεί.
– Τι λες γι’ αυτά Διονύση; Ρωτάω τον συνάδελφό μου που ήταν δεξιός.
– Εγώ φίλε Σπύρο είμαι δεξιός. Δεν είμαι φασίστας.
Καταχωρώ την απάντηση γιατί δείχνει την καθολική, σχεδόν, αντίθεση του Λαού στο πραξικόπημα των Συνταγματαρχών.
Αφήνουμε, μετά μυρίων βασάνων, τον Διονύση τον Καλαμά, κάπου στις Τρεις Γέφυρες και πάμε στο σπίτι του Λούη του Δάνου στο Φάληρο που βέβαια η γυναίκα του και η κόρη του Χρυσούλα είχαν αναστατωθεί.
Εκεί μαθαίνουμε ότι είχαν κοπεί και τα τηλέφωνα.
Γυρίζω στο Μπραχάμι, όπου έμενα, και ξυπνάω τον Μπάρμπα Μήτσο τον Γεωργακαράκο που ήταν γραμματέας της ΕΔΑ να πάει στο γραφείο να κρύψει όποια στοιχεία με ονόματα υπήρχαν.
Κόντευε να ξημερώσει πια όταν χτύπησα το κουδούνι του κουμπάρου μου. Τους λέω τα νέα και ανοίγουμε το ραδιόφωνο. Οι δύο ελληνικοί σταθμοί παιάνιζαν βέβαια τα εμβατήρια της Χούντας.
Ψάξαμε και βρήκαμε την φωνή της αλήθειας, τον σταθμό του παράνομου ΚΚΕ που μετέδιδε, μάλλον από τη Ρουμανία, (για τους νέους).
Εννοείται ότι μετέδιδε, με δραματικό τρόπο, τα νέα, προσπαθώντας να εμψυχώσει τους πολίτες. Σε ένα διάλειμμα έβαλε ένα τραγούδι:
– Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας…
– Δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει…
Τα μάτια μας βούρκωσαν. Εκείνη τη στιγμή καταλάβαμε την αξία και το νόημα του τραγουδιού…
Γι’ αυτό ας ήμαστε λίγο επιεικείς, όταν τα νέα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν κάποια πράγματα που τους λέμε σήμερα εμείς οι μεγάλοι.
Όπως δεν θα καταλάβουν, ίσως, τι με ώθησε και εμένα να γράψω, στις πέντε το πρωί ακριβώς, πολλά χρόνια μετά από εκείνες τις δραματικές στιγμές, αυτές τις γραμμές!…
Η μέρα πέρασε όπως πέρασε και το βράδυ πήγα να κοιμηθώ σε κάτι ξαδέρφια μου. Και ξαφνικά το ράδιο άρχισε να μεταδίδει:
– Όποιος φιλοξενεί άτομα στο σπίτι του να τα δηλώσει στην Αστυνομία…
Τα παιδιά κατέβασαν το κεφάλι…
– Δεν πειράζει τους λέω. Ξέρω ότι με αγαπάτε αλλά οι μέρες είναι δύσκολες.
Άνοιξα την πόρτα και χάθηκα μέσα στη νύχτα. Σε μια νύχτα που απαγορευόταν η κυκλοφορία…
Για το σήμερα, σας καλώ να είστε προσεκτικοί όταν μιλάτε για την δημοκρατία. Όλοι μας να είμαστε προσεκτικοί. Ο Τσίπρας δεν είναι φασίστας, ούτε ο Μητσοτάκης είναι φασίστας. Εύχομαι σε αυτούς, που εύκολα τα καταχωρούν και στο facebook, να μην γνωρίσουν ποτέ, ούτε αυτοί ούτε τα παιδιά τους, τι είναι ο φασισμός. Έχουμε Δημοκρατία, κουτσή, στραβή και ανάποδη άλλα έχουμε δημοκρατία. Ας την προφυλάξουμε.
Έχουμε δύσκολα μέτωπα με την Τουρκία. Ας αφήσουμε παιδιά τους παλικαρισμούς. Κάποιοι δημοσιεύουν χάρτες που δείχνουν ότι η Μικρά Ασία είναι ελληνική.
Ας είμαστε προσεκτικοί, όπως και όταν αναφερόμαστε στο Μακεδονικό. Όλοι είμαστε πατριώτες, όλοι έχουμε ευαισθησίες, ας αφήσουμε όμως όλα αυτά να τα διαχειριστεί το πολιτικό σύστημα. Μην το παρατραβάμε, είναι πολύ σοβαρά ζητήματα όλα αυτά. Να είστε καλά που με ακούσατε.

Ηλίας Χούντας
(πρώην πρόεδρος της ΟΒΥΕ)
Καλησπερίζω την γενική συνέλευση και σας εύχομαι τα αποτελέσματά της να αποβούν για το καλό και του Κλάδου…
Η Ομοσπονδία δεν πρέπει ποτέ να πάψει να είναι διεκδικητική. Όταν ξεχνάμε την Ιστορία μας, τους αγώνες μας, είναι η ώρα να χαθούμε. Από το 1973 το σχέδιο του ο Κίσινγκερ το ολοκληρώνει σήμερα. Ξεκίνησε από το 2011, το 2019 θα έχουμε και εκλογή, το 2025 θα έχουμε τριχοτομηθεί, δεν τα αναφέρουμε αυτά. Οι περισσότεροι πολιτικοί δεν τα γνωρίζουν και δεν τα απαιτούν. Θα περάσει το Μακεδονικό, θα περάσει η Θράκη, το Αιγαίο θα το πάρει η Τουρκία. Εμείς δεν διεκδικούμε, βρισκόμαστε σε λήθαργο. Οι συνταξιούχοι μας, έχουν φτάσει τους 2.300.000, ποτέ δεν ήταν μόνο 500.000. Κοκορεύεται ο Βενιζέλος ότι κερδίσαμε με το PSI, 110 δις. Στα ασφαλιστικά ταμεία όμως έπεσε μαχαίρι 27 δις. Πού είμαστε τότε εμείς η Ομοσπονδία, η ΓΣΕΒΕΕ και οι υπόλοιποι; Συνταξιούχοι και μισθωτοί, βλέπετε που καταντήσαμε. Και κοκορεύονται αυτοί που μας έβαλαν, για 99 χρόνια, τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι. Ο χαμηλόμισθος στην Ευρώπη παίρνει 1.390 ευρώ, στην Ελλάδα, με δύο διδακτορικά, παίρνει 384, άντε 580 ευρώ. Θα το αφήσουμε έτσι, δεν θα αντιδράσουμε; Tα παιδιά μας, με τον τρόπο που κινούμαστε και τον καναπέ που έχουμε πιάσει, έχουν αβέβαιο μέλλον.
Επιχειρήσεις, που ήταν ζωτικής σημασίας για την Ελλάδα, έκλεισαν. Εμάς τους ελεύθερους επαγγελματίες, βιοτέχνες και εμπόρους, μας χτύπαγαν στην πλάτη αποκαλώντας μας «ραχοκοκαλιά της οικονομίας». Πρέπει σύσσωμοι να αντιδράσουμε. Από το 2008 φαινόταν πού βαδίζει η Ελλάδα. Οι τράπεζες σήμερα δεν είναι ελληνικές. Τις έχουν οι δανειστές μας… Ό,τι έχουμε στην τράπεζα, φεύγει και πάει σε αυτές. Κι’ όσο εμείς γερνάμε, την νεολαία μας, που είναι η ανερχόμενη δύναμη της χώρας, θα την βλέπουμε να μαραζώνει – και κοντά σε αυτήν και εμείς.
Σύστημα υγείας δεν υπάρχει. Χάνονται νέοι άνθρωποι. Στην Κόρινθο και στο Κιάτο έχουμε θανάτους νέων ανθρώπων 25, 27, 38 χρονών. Ακούμε για πνευμονικό οίδημα και άλλα παράξενα που δεν τα ξέραμε. Χάνονται νέοι γιατί το σύστημα δεν δουλεύει, καταστράφηκε. Κι αυτό γιατί εμείς δεν απαιτήσαμε… Δεν ρίχνω καμιά πολιτική ευθύνη. Ξυπνήστε συνάδελφοι, δεν χρειάζονται πολιτικές αντιπαραθέσεις, η πατρίδα μας χρειάζεται όλους.
Πολιτική είναι και αυτό που κάνουμε στα σωματεία μας, όμως πρέπει και να ξέρουμε να ζητάμε εκείνο που ανήκει στον λαό…
Δεν θα σας κουράσω άλλο, γιατί δεν ήρθα εδώ να βγάλω την πικρία κανενός. Ευχαριστώ την Ομοσπονδία για όλο τον αγώνα που κάνει. Οι σύνδεσμοι βλέπω, έχουν χάσει αρκετή από τη δύναμή τους. Το ίδιο και ο δικός μας. Ο Σύνδεσμός νομού Κορινθίας είχε 187 μέλη, έφτασε τα 90 και προχθές που είχαμε συνέλευση βρέθηκαν ταμειακώς εντάξει μόνο 40. Οι συνάδελφοι είναι αγανακτισμένοι. Με λίγα λόγια, έκοψαν συντάξεις και μισθούς και την οικοδομή, που δίνει δουλειά σε 199 επαγγέλματα, την φορολογούν ανελέητα. Θέλουν να διαλύσουν τη πρώτη κατοικία. Αυτό το μήνα έχουμε 76 πλειστηριασμούς…
Πρέπει να οργανωθούμε και να αντιδράσουμε, μπορεί εκεί έξω να μαζευτούν ένα εκατομμύριο άνθρωποι; Οι δανειστές όσο βλέπουν ότι ο λαός έχει πέσει σε λήθαργο, χειροκροτούν. Δώστε αλληλεγγύη. Ο κάθε Σύνδεσμος και Συνεταιρισμός φτιαχτήκαν με το όνειρο της αλληλεγγύης. Έτσι θα σωθούμε οι πολλοί. Κατά μονάδες, θα χαθούμε.

Τοποθετήσεις και προτάσεις αντιπροσώπων

Νίκος Πετρόπουλος (Αθήνα)
Θέλω πρώτα απ’ όλα, να καταγγείλω την πρόσφατη δολοφονική επίθεση των Ηνωμένων Πολιτειών, της Γαλλίας και της Αγγλίας, στην Συρία και τον μαρτυρικό λαό της που βασανίζεται για 7ο χρόνο στον πόλεμο που μαίνεται στην περιοχή. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ που συνεχίζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων, συμμετέχει για λογαριασμό του ελληνικού κεφαλαίου, στο σχεδιασμένο έγκλημα…
Η Ελλάδα δαπανά το 2% του ΑΕΠ της, που σημαίνει 4,5 εκατομμύρια ευρώ, για νατοϊκές δαπάνες.
Μετά από 10 χρόνια κρίσης κατά τα οποία ματώσαμε, τα κυβερνητικά επιτελεία ετοιμάζονται για καπιταλιστική ανάπτυξη, η οποία θα είναι αδιάφορη για κάθε συνάδελφο και για κάθε λαϊκή οικογένεια. Η κυβέρνηση μιλάει για δίκαιη ανάπτυξη έξω από τα μνημόνια, παρουσιάζοντάς την στα περιφερειακά συμβούλια σε όλη την Ελλάδα…
Είναι ήδη γνωστό, ότι στον χορό των δημοπρασιών για κατασχέσεις από τον Μάιο, μπαίνει και το Δημόσιο, απειλώντας άμεσα τις καταθέσεις μας, τον επαγγελματικό μας εξοπλισμό, ακόμα και την πρώτη μας κατοικία…
Συνάδελφοι, αυτό που μας χρειάζεται σήμερα, είναι ένα κίνημα που θα επιβάλλει την κατάργηση κάθε νόμου για κατασχέσεις, πλειστηριασμούς και δεσμεύσεις λογαριασμών. Να παν να εισπράξουν τα τεράστια χρέη που μας έχουν φορτώσει οι μεγαλοεπιχειρηματίες…

Ζαχαρίας Σταματάκης (Χανιά)
Εύχομαι οι εργασίες της συνέλευσής μας να ευοδωθούν με τον καλύτερο τρόπο. Θα σας ενημερώσουμε για τις κινήσεις που κάναμε στα Χανιά σχετικά με την επιστολή της ΟΒΥΕ, η οποία μας ζήτησε να την παραδώσουμε στις κατά τόπους ΔΕΥΑ. Η επιστολή αυτή, που μας εστάλη τον Ιούνιο του 2017, αναφέρει ότι για κάθε εργασία που συνδέεται με τις θερμοϋδραυλικές εγκαταστάσεις, τις αποχετεύσεις αλλά και αυτές των καυσίμων αερίων, πρέπει να ζητάμε υπεύθυνη δήλωση αρχιτεχνίτη ή εργοδηγού υδραυλικού. Μόλις λάβαμε την επιστολή, πήγαμε με ένα αντίγραφό της στην ΔΕΥΑ. Αφού έψαξαν, διαπίστωσαν ότι την είχαν λάβει, αλλά δεν την είχαν πρωτοκολλήσει. Μετά από πιέσεις του σωματείου μας, μας ενημέρωσαν ότι θα περνούσε από συμβούλιο. Παράλληλα, επισκεφτήκαμε και τους τέσσερεις τοπικούς βουλευτές που ανήκουν στην σημερινή κυβέρνηση. Όλα αυτά, τον Σεπτέμβριο του 2017. Μετά από μερικούς μήνες, και αφού κλείσαμε συνάντηση με τον καινούργιο πρόεδρο της ΔΕΥΑ και τον γενικό διευθυντή, μάθαμε ότι πέρασε από το συμβούλιο. Μας είπαν όμως, ότι εφόσον ανήκουν στο υπουργείο Εσωτερικών, χρειάζεται και η δική τους έγκριση. Τον Μάρτη στην γ.σ. της ΓΣΕΒΕΕ, είχα την ευκαιρία να θέσω το θέμα μας σε κάποια στελέχη της σημερινής κυβέρνησης. Προσπαθήσαμε να εξασφαλίσουμε συνάντηση και με το Υπουργείο για να συζητήσουμε το θέμα μας. Μου ζήτησαν το αίτημά μας να σταλεί από την ΟΒΥΕ γραπτώς και με αριθμό πρωτοκόλλου. Το κάναμε και αυτό και περιμένουμε τώρα να προσδιοριστεί η συνάντηση.
Πολλοί συνάδελφοι, μέλη του σωματείου μας, ρωτούν τι γίνεται με τα καύσιμα αέρια. Υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον. Θα θέλαμε να μάθουμε αν θα οργανωθούν σεμινάρια και στα Χανιά, ώστε να καταρτιστούν οι ενδιαφερόμενοι συνάδελφοι. Παλιά, υπεύθυνες δηλώσεις χρειάζονταν και για τις επισκευές, αναφερόταν στην πίσω σελίδα της ΥΔΚΕ, τώρα δεν γράφει τίποτα. Τι ισχύει τελικά;

Αθανάσιος Στρουμπούλης (Αθήνα)
Η συνταγή, συνάδελφοι, που προσπαθούν να εφαρμόσουν σήμερα οι ηγεσίες της ΓΣΕΒΕΕ και της ΟΒΥΕ, είναι αποτυχημένη. Θα ξεκινήσω από την εισήγηση του προέδρου της ΟΒΥΕ. Κάνει αναφορά στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, λέγοντας ότι και ο χειρότερος υδραυλικός, αν μη τι άλλο, απασχολεί τουλάχιστον 15 εργαζόμενους. Εγώ πάντως, που γυρνάω ολόκληρη την Ελλάδα, βλέπω μόνο αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους, που δεν έχουν καμία δυνατότητα να δουν τον ήλιο και η συντριπτική πλειοψηφία χρωστάει στην τράπεζα, χρωστάει στην εφορία χρωστάει στην Μιχαλού. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια έχουμε περιπτώσεις συναδέλφων που δεν μπορούν ούτε τα παιδιά τους να στείλουν να σπουδάσουν σε άλλη πόλη, γιατί δεν έχουν την δυνατότητα να καλύψουν τα έξοδα διαμονής τους. Αυτή είναι η πραγματικότητα…
Συνάδελφοι, ένας μόνο δρόμος υπάρχει και κάποιοι δεν θέλουν να το καταλάβουν. Μόνο με αγωνιστική διεκδίκηση, μόνο αν ανατραπεί η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα, μπορούμε κάτι να πετύχουμε. Όλα αυτά τα χρόνια, μας παραμύθιαζαν ότι το 2011 θα είχε φύγει η κρίση. Αυτό που βιώνουμε, είναι ότι με το ένα μνημόνιο και με το άλλο, ο κόσμος δεν βλέπει άσπρη μέρα. Στην αιχμή του δόρατος, έχουμε την αδήλωτη εργασία, που σημαίνει κοινώς παράνομη εργασία. Πριν 50 χρόνια, που δεν υπήρχαν συστήματα παρακολούθησης, όποιος συνέτρωγε με κομμουνιστή, έτρωγε ξύλο. Πώς τότε τους έβρισκαν και σήμερα που έχουν στην διάθεσή τους και όλη την τεχνολογία, δεν μπορούν να εντοπίσουν την παράνομη εργασία; Η αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι μια: Η καθιέρωση του επαγγελματικού ΑΦΜ. Δεν μπορεί ένας αδειούχος επαγγελματίας, να ψωνίζει από μαγαζί μη αδειούχου…
Υπάρχουν άλλα προβλήματα συνάδελφοι, που θα έπρεπε να μας απασχολούν. Όπως π.χ. ο συνάδελφος που μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν νόμιμος και αναγκάστηκε να κλείσει, όταν μια ωραία πρωία συνειδητοποίησε ότι χρωστάει στην εφορία, χρωστάει από εδώ, χρωστάει από κει και δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του. Και βέβαια, οι συνάδελφοι αυτοί δεν θα πάρουν ποτέ σύνταξη. Μήπως εξυπηρετεί κάποιους να κάνουν που και που κανένα μερεμέτι για να μην τους έχουν στο πεζοδρόμιο;…

Γιώργος Καμώνας (Κέρκυρα)
Είμαι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Κέρκυρας. Τα προβλήματά μας, συνάδελφοι, είναι πολλά και μόνο ενωμένοι θα μπορέσουμε να τα αντιμετωπίσουμε, όχι βγάζοντας ο ένας το μάτι του άλλου. Πρέπει, συνάδελφοι, να ξαναζωντανέψουμε τον Κλάδο μας, να ακουστεί ο λόγος μας εκεί που πρέπει. Με συσπείρωση θα έρθουν και τα θετικά αποτελέσματα. Ο Σύνδεσμος της Κέρκυρας, σε συνεργασία και με την διοίκηση της ΟΒΥΕ, τα δύο τελευταία χρόνια κάνει πολλές προσπάθειες να λυθούν προβλήματα που απασχολούν τους συναδέλφους. Υδραυλικοί με την ανοχή του κράτους, χωρίς άδεια, κάνουν εγκαταστάσεις και όχι υδραυλικές εργασίες. Υδραυλικοί που έρχονται στην Ελλάδα ως οικονομικοί μετανάστες, δουλεύουν χωρίς να μπουν στον κόπο να αναγνωρίσουν τις Άδειές τους, ώστε να δουλεύουν νόμιμα στην χώρα μας. Αναρωτιέμαι, θα μπορούσαν να κάνουν το ίδιο, π.χ. στην Γερμανία; Σίγουρα όχι. Κάποιες εταιρείες προσλαμβάνουν ανειδίκευτους και τους απασχολούν σε υδραυλικές εγκαταστάσεις. Πολλοί έμποροι πουλάν πιστοποιημένα προϊόντα, όμως, αυτοί που τα αγοράζουν, έχουν πιστοποιήσεις;
Τελειώνοντας, το επαναλαμβάνω, ο Κλάδος μας χρειάζεται συσπείρωση.
Τα προβλήματά μας δεν λύνονται με κόντρες. Να σταματήσουμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας.
Κάποιοι θα πάρουν σύνταξη τρεις και εξήντα και δεν θα μπορούν να ζήσουν. Κάποιοι άλλοι θα μεταναστεύσουν και κάποιοι άλλοι θα αυτοκτονήσουν.

Ιορδάνης Παπαδόπουλος (Κοζάνη)
Μια παράλειψη από το Προεδρείο. Να καλωσορίσουμε και το περιοδικό «ο Υδραυλικός» που βρίσκεται εδώ.
Χαιρετίζω επίσης τους νέους συναδέλφους, που βρίσκονται σήμερα κοντά μας. Πράγμα που σημαίνει ότι ο Κλάδος μας, όσο κι’ αν συρρικνώθηκε, έχει στέρεες δομές και αν μη τι άλλο, μας δίνει ελπίδα ότι τουλάχιστον θα έχουμε συνέχεια. Να ευχαριστήσω ακόμα και τους παλαιούς συναδέλφους για την βοήθεια και την συμπαράστασή τους.
Και εγώ, από αυτό το βήμα, θέλω να καταδικάσω την ιμπεριαλιστική πολιτική κάποιων χωρών. Είναι οι χώρες που έχουν τις βιομηχανίες των όπλων. Αυτές παράγουν τα όπλα και πρέπει να βρουν τρόπους να τα διοχετεύσουν στην αγορά. Φανταστείτε, συνάδελφοι, να πάρουν οι Ηνωμένες Πολιτείες απόφαση να σταματήσουν την οπλοκατοχή. Ξέρετε για ποιο λόγο δεν θα έπαιρναν μια τέτοια απόφαση; Γιατί έχουν την μεγαλύτερη βιομηχανία όπλων. Αυτό που γίνεται στην Συρία σήμερα, αύριο μπορεί να γίνει στην δική μας χώρα. Οφείλουμε να είμαστε πιο προσεκτικοί και, τουλάχιστον, να είμαστε ενωμένοι. Για την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην χώρα μας, είναι όπως την περιέγραψε ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, ο κ. Καββαθάς.
Να πάμε λίγα χρόνια πίσω, να θυμηθούμε τα λόγια του επίτροπου του Oli Ren, όταν μπήκε η χώρα μας στα μνημόνια. Μας ευχήθηκε καλό κουράγιο. Σε ποιούς όμως έδωσε αυτήν την ευχή; Δυστυχώς, αυτό που είδαμε όλα αυτά τα χρόνια, είναι ότι η ευχή του απευθύνονταν σε εμάς συνάδελφοι, σε εμάς τους μικρομεσαίους, στους αγρότες, τους εργαζόμενους και στα λαϊκά στρώματα. Σίγουρα δεν απευθυνόταν στους εφοπλιστές και στο μεγάλο κεφάλαιο. Εμείς είμαστε αυτοί που τραβήξαμε το κουπί όλα αυτά τα χρόνια.
Τα αιτήματα του Κλάδου μας σήμερα, σε σχέση με αυτά που είχαμε πριν 10 χρόνια, δεν είναι τα ίδια. Βεβαίως υπήρχαν και τότε τα θέματα της ανεργίας, της φορολόγησης, το ασφαλιστικό.
Όλα αυτά έχουν φύγει από την ατζέντα μας, γιατί σήμερα έχουμε άλλα, ακόμα ποιο σοβαρά προβλήματα, όπως π.χ. την υψηλή φορολόγηση, που έχει φτάσει στο 26%, την ανεργία, την παράνομη δραστηριότητα, που έχει γιγαντωθεί, σε σημείο οι νόμιμοι να έχουν πρόβλημα βιωσιμότητας. Μοιραία, όταν δουλεύεις νόμιμα, φτάνεις σε ένα σημείο να αναρωτιέσαι πώς θα μεγαλώσεις τα παιδιά σου.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε συνάδελφοι, ξεκινάν από την εφαρμοζόμενη πολιτική και όχι από την δραστηριοποίηση της Ομοσπονδίας μας ή την σωστή ή όχι λειτουργία της.
Προερχόμενος από την Δυτική Μακεδονία, όπου παράγεται το ρεύμα σχεδόν όλης της χώρας, θα καταδικάσω την εφαρμοζόμενη πολιτική της κυβέρνησης Σύριζα και το επερχόμενο νομοσχέδιο, που έχει σχέση με την πώληση των μονάδων στην Φλώρινα, το Αμύνταιο και την Μεγαλόπολη. Αν αναλογιστούμε τι έλεγε ο Τσίπρας προεκλογικά και τι εφαρμόζει σήμερα, θα έπρεπε να εξαφανιστεί. Αδιαφορεί για το μέλλον των εργαζομένων και για το τι θα απογίνουν κάποιες περιοχές στην Δυτική Μακεδονία, αδιαφορεί για ένα τοπικό πρόγραμμα ανάπτυξης που τρέχει στην περιοχή μας και που είναι ένα ανταποδοτικό εργαλείο για την λειτουργία των εργοστασίων. Και μιλάμε για μια περιοχή που έχει υψηλό ποσοστό ανεργίας.

Γιώργος Κουμαριώτης (Κεφαλονιά)
Είναι μεγάλη μου χαρά, να σας βλέπω στο πρόσωπο, διαπιστώνοντας ότι υπάρχουμε ακόμη. Είναι μεγάλη μου χαρά ,που εμείς οι παλαιότεροι ,κρατάμε το συνδικαλιστικό κίνημα ζωντανό και οι νεώτεροι ακολουθούν. Άλλοι βέβαια με Α πολιτική και άλλοι με Β, άλλοι προτείνοντας τον δυναμικό τρόπο διεκδίκησης και άλλοι προτείνοντας τον συντεχνιακό.
Συνάδελφοι, θα ήθελα να σας πω ότι έχουμε πολεμικά ανακοινωθέντα. Απώλειες συναδέλφων υδραυλικών Κεφαλληνίας 50%. Απώλειες της υγείας συναδέλφων. Ένας μεγάλος αριθμός, δεν είναι πια στο επάγγελμα και από αυτούς που παραμένουν, πολλοί παρουσιάζουν καρδιακά προβλήματα, καρκίνο, μελαγχολία…
Η κρίση που βιώνουμε, συμπληρώνει 10 χρόνια και τσακίζει κόκκαλα. Ο πόλεμος αυτός, δεν θα σταματήσει, αν δεν οικοδομηθεί η καινούργια κατάσταση, το καινούργιο της σύστημα πάνω στα αποκαϊδια των δικαιωμάτων μας και πάνω στα αποκαϊδια της ζωής, της δικής μας και των παιδιών μας. Στο πολεμικό ανακοινωθέν, απαιτούμε ετοιμότητα στην αλληλεγγύη…
Όταν χάνεις το 50% της δύναμής σου σαν Σωματείο, δε μπορείς να κρατάς εύκολα γραφεία, υπάλληλο, να οργανώνεις εκδηλώσεις, δραστηριότητες… Αν δημιουργηθεί η επιτροπή αλληλεγγύης της Ομοσπονδίας μας, θα έχει δύναμη και θα μπορεί να πηγαίνει στα υπουργεία και να απαιτεί χρήματα για τον συνάδελφο που ασθένησε, για τον συνάδελφο που χάθηκε, για τον συνάδελφο που θα χάσει την κατοικία του. Αν δεν δημιουργήσουμε το κατάλληλο όργανο, πώς θα διεκδικήσουμε την όποια βοήθεια;
Ζητώ ενεργοποίηση του συγκεκριμένου άρθρου, γιατί στον Πειραιά η πρότασή μου είχε γίνει αποδεκτή από όλη την συνέλευση. Με το ίδιο σκεπτικό, απόρησα προηγουμένως για τα 1.500 ευρώ του συνδικαλιστικού πόρου. Μας έλεγαν και εμάς στο επιμελητήριο ότι δεν δικαιούμαστε τίποτα, μέχρι που μάθαμε ότι ο τάδε εμπορικός σύλλογος, ο οποίος ιδρύθηκε μόλις πριν 3 χρόνια, πήρε 60.000 ευρώ για εκδηλώσεις… Καταγράψαμε και εμείς όλες μας τις εκδηλώσεις και τις δραστηριότητες και διεκδικήσαμε κι εμείς αυτό που μας αναλογούσε, που ήταν 6.000 ευρώ. Μας έδωσαν τελικά μόνο 3.000 ευρώ. Φέτος ξανακάναμε αίτηση αλλά μας έδωσαν μόνο 500 ευρώ… Παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε, σκοπεύουμε, με τις λίγες δυνάμεις που διαθέτουμε, να ανασυγκροτήσουμε τον Σύνδεσμό μας…

Δημήτρης Καϊλάρης (Μέλος Διοίκησης ΟΒΥΕ )
«Τέθηκε προηγουμένως το ερώτημα. “γιατί να μην εκχωρείται η Άδεια στους υδραυλικούς εφ’ όρου ζωής και χρειάζεται να γίνονται ανανεώσεις”; Συμφωνώ απολύτως. Άλλωστε και η Ομοσπονδία κάνει συνέχεια διαμαρτυρίες και για τις θεωρήσεις και για το κόστος των παραβόλων. Αυτοί όμως που νομοθετούν, υπερασπίζονται τα συμφέροντα ορισμένων κλάδων. Γι’ αυτό ο υδραυλικός δεν έχει σήμερα πρόσωπο. Κάποιοι άνθρωποι που ανήκουν σε συγκεκριμένους κλάδους που έχουν ισχύ, δύναμη και βρίσκονται σε συγκεκριμένες θέσεις, αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς. Οι αδυναμίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε με το Π.Δ., οφείλονται σε αυτό που προανέφερα.
Γνωρίζετε όλοι, ότι οι πόρτες που χτυπάμε, είναι συνήθως κλειστές. Ωστόσο, έχουν γίνει και κάποιες συναντήσεις για συγκεκριμένα θέματα. Σε βλέπουν, σε ακούν, αποδέχονται αυτά που τους ζητάς και «άντε γεια». Αυτή είναι η αλήθεια. Τι μέλει γενέσθαι; Μέλει να βρούμε συμμάχους. Πρέπει να συνεργαστούμε με ομοσπονδίες συναφών επαγγελμάτων με το δικό μας. Πρέπει επίσης να μην είμαστε όλοι στο ίδιο σακί με την ΓΣΕΒΕΕ. Δεν είμαστε έμποροι, είμαστε μια ειδική κατηγορία. Η δραστηριότητά μας, είναι συγκεκριμένη και από την άλλη έχουμε και κάποιους, που δραστηριοποιούνται στον χώρο μας χωρίς να έχουν Άδεια… Οι συνάδελφοι που συμμετέχετε στην ΓΣΕΒΕΕ, πρέπει να ζητήσετε να δημιουργηθεί ένας τομέας, μια επιτροπή, που θα ασχολείται αποκλειστικά με τα τεχνικά επαγγέλματα. Αντί να διεκδικεί ο κάθε κλάδος μόνος του λύσεις στα αιτήματά του, να πηγαίνει η ΓΣΕΒΕΕ εκπροσωπώντας όλους τους κλάδους μας…
Με χαροποίησε η πρόταση του κ. Γιωτόπουλου για συνεργασία, προκειμένου να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε την σύνταξη του Μητρώου Υλικών με Προδιαγραφές, το οποίο βέβαια θα πρέπει να είναι ταυτισμένο με τους πιστοποιημένους αδειούχους υδραυλικούς, όλους εμάς που θέλουμε να λειτουργούμε εντός νόμιμου πλαισίου.
Η Ελλάδα, σχεδόν όλη, θα συνδεθεί με το φυσικό αέριο. Πρέπει να διεκδικήσουμε ταχύρυθμη εκπαίδευση, σεμινάρια, ώστε να αποκτήσουν οι συνάδελφοι τις απαραίτητες πιστοποιήσεις. Άλλωστε, έτσι και αλλιώς, είναι απαραίτητη η εκπαίδευση των συναδέλφων, ώστε να είναι σε θέση να κάνουν σωστές εγκαταστάσεις.
Ο νόμος 4512 του 2018 (μπορείτε να τον διαβάσετε στο διαδίκτυο), μεταξύ άλλων θεσπίζει γενικό πλαίσιο για την άσκηση εποπτείας και την διαδικασία ελέγχου. Η εποπτεία αυτή, αφορά τα πεδία: προστασία του καταναλωτή, προστασία του περιβάλλοντος, προστασία δημόσιων εσόδων. Αυτό σημαίνει ότι το αίτημά μας για την δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών, θα εισακουσθεί. Δεν ξέρουμε βέβαια πότε»…
Τέλος, ο συν. Καϊλάρης αναφέρθηκε στο πρόβλημα που παρουσιάζεται στις σχολές του ΟΑΕΔ, που δεν μπορούν να συμπληρώσουν τον απαραίτητο αριθμό μαθητών ώστε να λειτουργήσει η τάξη, με κίνδυνο να υπάρξει, μελλοντικά, έλλειψη εκπαιδευμένων επαγγελματιών.

Ευάγγελος Ζιώγκος (Λάρισα)
Έχω να σας αναφέρω ένα δυσάρεστο νέο. Ένας νέος συνάδελφος, 44 χρόνων, έχασε πρόσφατα την ζωή του από παθολογική αιτία, ή, όπως πιστεύει ο πατέρας του, απλά δεν άντεξε. Προτείνω να τον τιμήσουμε. Σαν σωματείο, ήδη το έχουμε κάνει εν μέρει και θα το επαναλάβουμε και όταν γεννηθεί το παιδί που περιμένει η γυναίκα του. Ας αφήσουμε για λίγο τις όποιες διαφορές μας και ας δούμε και την ανθρώπινη πλευρά.
Αναλωνόμαστε καθημερινά στο πώς θα επιβιώσουμε, αφήνοντας στην άκρη σοβαρά προβλήματα. Πώς π.χ. θα φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία, όταν τα πάντα αποφασίζονται κάπου αλλού και μας έρχονται έτοιμα; Συνάδελφοι, θα πρέπει στο Σωματείο μας να συζητάμε για όλα μας τα προβλήματα. Σε προηγούμενη γ.σ., ο πρόεδρος μας πρότεινε να βγούμε μεικτά κλιμάκια για να κυνηγήσουμε τους παράνομους. Ποιος παράνομος θα κυκλοφορεί με επαγγελματικό αμάξι, φορτωμένο με υλικά της δουλειάς; Εμάς θα κυνηγήσουν. Το είπα τότε και το επαναλαμβάνω και τώρα. Να γίνουμε ρουφιάνοι και χαφιέδες, δεν το δέχομαι. Αποφάσεις γ.σ. που έχουν το στοιχείο “αποφασίζουμε και διατάζουμε”, σε μένα δεν περνάνε. Ας με διαγράψουν.
Ακούσαμε από τον πρόεδρο της ΓΣΕΒΕΕ για κατευθυνόμενες δυνάμεις. Δηλαδή για να καταλάβω, αυτές οι δυνάμεις, χωρίς να έχουν πρόβλημα βγήκαν να διεκδικήσουν, τι;… To πρόβλημά μας συνάδελφοι, δεν είναι ατομικό, είναι συλλογικό. Έχουμε συμμάχους. Πρέπει να τους βρούμε για να ξέρουμε ποιοι είναι δίπλα μας. Ας ιεραρχήσουμε τα προβλήματα και ας αγωνιστούμε για την επίλυσή τους τώρα!

Λάμπρος Αντωνόπουλος (Πειραιάς)
Θα μιλήσω εκπροσωπώντας τον σύνδεσμο του Πειραιά. Πρώτα από όλα, θέλω να σας πω ότι στην πόλη μας η αύρα της θάλασσας, μας βοηθάει να είμαστε όλοι οι συνάδελφοι αγαπημένοι μεταξύ μας. Είμαι στην διοίκηση του σωματείου μας τουλάχιστον 18 χρόνια και σας διαβεβαιώνω ότι δεν γνωρίζω ούτε εγώ, ούτε και τα υπόλοιπα μέλη, πού ανήκει ο καθένας μας πολιτικά. Βρισκόμαστε εκεί με έναν σκοπό: Το καλό των συναδέλφων. Χάρη στον πρόεδρό μας, τον Μιχάλη Κατσαρό, στον Σύνδεσμό μας, το ποσοστό των συναδέλφων που έχουν ανανεωμένη την Άδειά τους, πρέπει να είναι από τα υψηλότερα. Κι αυτό γιατί όλοι γνώριζαν ότι δεν υπήρχε περίπτωση να υπογράψουμε σαν διοίκηση δήλωση συναδέλφου που η Άδειά του είχε λήξει. Με λύπη μου, θα πω ότι πολλοί συνάδελφοι, έφευγαν από ο Σωματείο μας και πήγαιναν σε παρακείμενα σωματεία, τα οποία υπέγραφαν τις δηλώσεις τους.
Συνάδελφοι, όλοι όσοι βρισκόμαστε εδώ, έχουμε ένα κοινό συμφέρον. Αυτό που διαπίστωσα με λύπη μου, είναι ότι ανεβαίνουμε σε αυτό το βήμα προσπαθώντας να βγάλουμε πολιτικό λόγο. Δεν άκουσα προτάσεις, άκουσα αντίθετα πολλές αντιπαραθέσεις. Έχω την τιμή να βλέπω σήμερα εδώ τον παλαίμαχο συνάδελφο τον Σπύρο τον Αναγνωστόπουλο… Όσον αφορά τις ασφαλιστικές μας εισφορές: Είναι γεγονός ότι έχουμε καταρρακωθεί φορολογικά. Αλλά πάντα, μια ζωή, γιατί και εμείς είμαστε μέρος του συστήματος που επικρατεί η λαμογιά, εμείς πάντα τα μαγειρεύαμε τα πράγματα, έτσι ώστε να πληρώνουμε αυτό που θέλαμε εμείς. Είπε κάποιος συνάδελφος «κάνω δήλωση 10.000 ευρώ και μου ζητάν να πληρώσω φόρο 2.700 ευρώ». Θυμάσαι συνάδελφε πόσα πλήρωσες φόρο πριν 5 χρόνια, δηλώνοντας το ίδιο ποσό; σίγουρα πάνω από το ποσό που καλείσαι να πληρώσεις τώρα. Άρα, τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα σήμερα…
Όσον αφορά τώρα τον ανταγωνισμό. Προσωπικά βλέπω τους συναδέλφους μου σαν συναγωνιστές. Πιστεύω ότι δουλειές υπάρχουν αρκετές, ώστε να μας καλύψουν όλους. Ανταγωνιστή μου βλέπω μόνο αυτόν που δεν έχει άδεια και δουλεύει μαύρα… Θεωρώ ότι είμαστε ανίκανοι να αντιδράσουμε προς τους κυβερνώντες και το σύστημα. Στα καλέσματα για κινητοποιήσεις, είναι ζήτημα αν καταφέρνουμε να μαζευτούμε 50 συνάδελφοι…

Κώστας Σαγώνας (Λάρισα)
Ένας νέος, πολύ αξιόλογος συνάδελφος, έφυγε πρόσφατα και στην πόλη μας. Έχασε την μάχη για την ζωή στα 44 χρόνια του.
Το κάθε σωματείο συνάδελφοι, δεν είναι το εργατικό κέντρο της κάθε παράταξης. Τις διεκδικήσεις μας, για την επίλυση των όποιων προβλημάτων μας, πρέπει να τις γνωστοποιούμε στα αρμόδια όργανα, στην ΟΒΥΕ, στις τοπικές ομοσπονδίες, στην ΓΣΕΒΕΕ. Δεν είμαστε παράταξη του εργατικού κέντρου του ΚΚΕ για να παίρνουμε τους δρόμους, με το έτσι θέλω, ανά πάσα στιγμή. Όταν χρειάζεται, οι συνάδελφοι ενημερώνονται και συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Η διαφορά βέβαια, είναι ότι τα τελευταία 5-6 χρόνια, που στην πόλη μας υπάρχουν δύο παρατάξεις, οι συνάδελφοι που ανήκουν στην μία από αυτές, δεν συμμετέχουν ποτέ στις κινητοποιήσεις. Τους ενδιαφέρουν μόνο οι απεργιακές κινητοποιήσεις… Στην πόλη μας, το θέμα των παράνομων συζητήθηκε σε γενική συνέλευση του Συνδέσμου μας και αποφασίσαμε να βοηθήσουμε στην σύλληψή τους. Μετά από καταγγελία, συνελήφθησαν από τα μεικτά κλιμάκια, στα οποία συμμετέχουν αρμόδια όργανα και συνάδελφοι, δύο συνταξιούχοι…
Συνάδελφοι, πρέπει να καταλάβουμε ότι συμμετέχουμε στο Σωματείο μας για να προστατεύσουμε τον Κλάδο μας και τους συναδέλφους…

Γιάννης Βάρδας (Ν. Λασιθίου)
Μια παρατήρηση σχετικά με τα προσωπικά δεδομένα. Τα πράγματα συνάδελφοι, δεν είναι τόσο τραγικά όσο μας τα παρουσιάζουν. Ο νόμος για τα προσωπικά δεδομένα, αναφέρει ότι τα νομικά πρόσωπα, όπως μια οργάνωση ή μια εταιρεία, δεν έχουν προσωπικά δεδομένα. Π.χ δυνατότητα να πάρουμε τα πρακτικά της γενικής μας συνέλευσης, έχουμε όλοι εμείς που παρακολουθούμε τις εργασίες της. Τώρα το τι βγαίνει προς τα έξω και με ποιόν τρόπο, σε αυτό δεν μπορώ να απαντήσω.
Πριν από δύο χρόνια, τροποποιήσαμε το καταστατικό της Ομοσπονδίας μας. Είχα ζητήσει τότε από την ΟΒΥΕ να μου σταλούν τα πρακτικά της και τις τροποποιήσεις που είχαν γίνει. Αυτά που έχουν αποτυπωθεί στα πρακτικά, δεν είναι ούτε τα μισά από όσα είχα αναφέρει. Απαιτώ, στο μέλλον, να καταγράφονται τα όσα λέω από το βήμα, ακριβώς όπως τα λέω. Κάνω και δική μου μαγνητοφώνηση για να μπορώ να τσεκάρω αν έχουν καταγραφεί σωστά στα πρακτικά της ΟΒΥΕ…
Καλώς η Διοίκηση συντάσσει έγγραφα με τα αιτήματά μας και τα στέλνει στα αρμόδια όργανα. Πρέπει όμως να εξασφαλίζει και την συνέχεια. Επισκέπτεται έναν υπουργό, έναν γραμματέα, φεύγοντας, ας προσπαθήσει να έχει μια ημερομηνία οπότε θα μπορέσει ο αρμόδιος να την ξαναδεχτεί. Επίσης συνάδελφοι, πρέπει να εξασφαλίσουμε την υπογραφή κάποιου υπουργού, σε έγγραφο που θα αναφέρει ότι η υπογραφή της ΥΔΚΕ, είναι υποχρεωτική. Το έγγραφο αυτό θα διευκολύνει πολύ τα σωματεία μας…
Με την παράνομη εργασία, δυστυχώς γίνεται χαμός. Η Πολιτεία είναι εκείνη που έχει οδηγήσει πολλούς συναδέλφους στην παρανομία – και όχι απλώς τους έχει οδηγήσει, αλλά τους σαμποτάρει κιόλας.
Είχα πρόσφατα ένα δικαστήριο για παράνομη εργασία. Ο κατηγορούμενος είναι μη αδειούχος, δεν είναι εγγεγραμμένος στην εφορία, και απασχολούσε και προσωπικό. Με αποκάλεσε κουκουλοφόρο. Του ανταποδίδω τον χαρακτηρισμό. Είναι από αυτούς που σκέφτονται, καλά πόσες φορές θα με τσακώσουν μια, δύο, τρεις; Πάλι κερδισμένος θα είμαι. Και έχει δίκιο…

Γιάννης Μπιλλήρης (Κάλυμνος)
Αγαπητοί συνάδελφοι,
… Έχουμε μπει στον 10ο χρόνο της κρίσης, χωρίς να βλέπουμε κάποια βελτίωση της κατάστασής μας. Το αντίθετο μάλλον. Ακούσαμε στην εισήγηση για δομική οικονομική κρίση, για κοινωνικές στρεβλώσεις που χρειάζονται διαρθρωτικές αλλαγές με οικονομική δημοκρατία, για να πάρουν και οι μικρομεσαίοι αυτό που τους αξίζει από την επικείμενη ανάπτυξη. Το νέο όραμα του Κλάδου είναι Ευρωπαϊκό.
Αναρωτιόμαστε γιατί απαξιώνεται ο συνδικαλισμός. Κατά την γνώμη μου, οι παλιοί συνάδελφοι, παρ’ όλες τις διαφορές τους, τις περισσότερες φορές εύρισκαν κοινό έδαφος να παλέψουν για τα προβλήματά τους. Κάτι που σήμερα δεν υπάρχει πια. Γιατί χάθηκε αυτή η δυνατότητα; Η πραγματικότητα φωνάζει από μόνη της.
Όταν η πλειοψηφία των συνδικαλιστών συμμετέχει σε στημένους κοινωνικούς διαλόγους, η απαξίωσή της έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο. Είναι άλλο να συνδιαλέγεσαι με καθαρά δικές σου θέσεις και προτάσεις κι άλλο να αποδέχεσαι το πλαίσιο που ορίζει το κράτος. Εκτός αν πιστεύουμε ότι το κράτος είναι και δικό μας, το έχουμε δηλαδή συνεταιρικά με τους τραπεζίτες, τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους εφοπλιστές…
Γιατί η πλειοψηφία των συνδικαλιστών λειτουργεί έτσι; Παραλογίζεται; φυσικά όχι. Απλά έχει μετατραπεί σε προέκταση της κρατικής γραφειοκρατίας κι όλος ο αγώνας της, γιατί πράγματι αγωνίζεται, είναι να πετύχει μεγαλύτερη επιρροή και πιο ενισχυμένο λόγο μέσα στο κρατικό σύστημα. Ζητάμε σαν Ομοσπονδία και Συνομοσπονδία, σωστά και δίκαια, δραστική μείωση των φόρων και ουσιαστική διευθέτηση των χρεών μας, παρακάμπτοντας την πραγματικότητα ότι η Ε.Ε., εδώ και χρόνια, έχει δηλώσει ότι στην Ελλάδα οι μικρομεσαίοι είναι πάρα πολλοί. Παίρνουν όλοι μαζί (ΕΕ – ΝΔΤ – ΟΟΣΑ) όλα αυτά τα μέτρα, για να εξυπηρετήσουν το μεγάλο κεφάλαιο, καταστρέφοντας τους μικρομεσαίους. Τώρα, αν μέσα σε αυτήν την μεγάλη διεθνή κρίση που περνάει ο καπιταλισμός, τα σκάγια παίρνουν και κάποιους μεγαλύτερους, αυτές είναι παράπλευρες απώλειες…
Τα τελευταία χρόνια στις γ.σ. μας, θέτω το εξής ερώτημα και απάντηση δεν παίρνω: Γιατί η ΟΒΥΕ δεν έκανε, ούτε κάνει τίποτα ,για την άμεση αντιστοίχιση της παλιάς Άδειας με την νέα, χωρίς προαπαιτούμενα, χωρίς να πρέπει ο κάθε συνάδελφος που δουλεύει δεκαετίες στο επάγγελμα, να πρέπει να αποδείξει ότι είναι ικανός γι αυτό. Για ποια ενότητα μιλάμε, συνάδελφοι του δ.σ., όταν δεν υπάρχει ούτε καν η τυπική ευγένεια να δοθεί μια οποιαδήποτε απάντηση κι απλά με γράφετε κανονικά;
Ο ρόλος του συνδικαλιστή, είναι να παλεύει γι αυτά που κρίνει ότι είναι δίκαια. Δικαίωμα του καθενός, να νομίζει και να κάνει ό,τι κρίνει γι αυτόν πρόσφορο, όμως δεν μπορεί να πλασάρεται ότι παλεύει για όλους το ίδιο. Έχουμε όμως να κάνουμε με κρατικό συνδικαλισμό, που είναι ο βασικός παράγοντας αν και όχι ο μόνος, απομάκρυνσης κι αποστροφής από την κοινή δράση. Κυριαρχεί ο ατομικισμός, που καταντά τον συνδικαλισμό αδειανό πουκάμισο.
Ας μην παραπονιούνται, λοιπόν, κάποιοι, ότι αυτοί δεν νομοθετούν, άρα δεν έχουν καμιά ευθύνη. Όποιος αποδέχεται και συμμετέχει στους στημένους κοινωνικούς διαλόγους, στην ουσία, νομιμοποιεί αυτήν την κατάσταση. Κι ας το ξανασκεφτούν. Σίγουρα δεν είναι εκ των προτέρων εξασφαλισμένος να πετύχει ο όποιος δίκαιος αγώνας. Βάζει όμως βάσεις ενωτικές για νέους, ποιο δυναμικούς αγώνες, που μπορούν κάτι να πετύχουν…

Παναγιώτης Καράμπελας (Θεσσαλονίκη)
Είναι η τρίτη φορά που συμμετέχω σε γ.σ. της Ομοσπονδίας μας. Κρατώ σημειώσεις, τι είπε ο κάθε συνάδελφος. Ακούγονται σωστές και εμπεριστατωμένες απόψεις από κάποιους συναδέλφους, αλλά από εκεί και πέρα, ή δεν στηρίζονται από τους συνδέσμους ή μένουν εκεί. Ίσως κάποια στιγμή πρέπει να δούμε από πού ξεκινάει το πρόβλημα. Το πρόβλημα κατά την άποψή μου, είναι ότι καλώς υπάρχουν οι Άδειες με ημερομηνία λήξης. Έχω συναντήσει αδειούχους συναδέλφους, που έχουν σταματήσει το επάγγελμα για κάποια χρόνια, συναντάν κάποια δυσκολία και ξαναρχίζουν να δουλεύουν. Όταν κάποιος συνάδελφος έχει αφήσει την δουλειά για 10-15 χρόνια, δεν ξέρω πόσο ενημερωμένος μπορεί να είναι σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις που έχουν προκύψειι στο επάγγελμά μας.
Θέλω επίσης να αναφερθώ στις ελλείψεις σε τεχνικές υποδομές στις σχολές απ’ όπου αποφοιτούν οι συνάδελφοί μας. Πόσοι από εμάς, έχουμε πάρει παιδιά από τις σχολές και έχουμε διαπιστώσει ότι δεν γνωρίζουν τίποτα από το επάγγελμα. Γιατί; γιατί κάνουν μαθηματικά και οτιδήποτε άλλο, εκτός από αυτά που θα έπρεπε να διδαχτούν για να μάθουν σωστά το επάγγελμά μας.
Προτείνω σαν ΟΒΥΕ, αλλά και σαν σύνδεσμοι, να πιέσουμε τις περιφέρειες για την άμεση εφαρμογή του νόμου, που έχει σχέση με το επάγγελμά μας. Κάποια στιγμή, οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται για να μπει μια τάξη στο επάγγελμα μας.
Προτείνω επίσης να κάνουμε μια κοινή διαφήμιση προβάλλοντας το επάγγελμά μας…

Νίκος Γρίβας (Αθήνα)
Ειπώθηκε ότι, στην γενική μας συνέλευση, δεν πρέπει να μιλάμε για πολιτικά θέματα. Εγώ νομίζω ότι ο καθένας μας μπορεί να λέει ό,τι θέλει., ό,τι τον καίει τον ίδιο περισσότερο, είτε είναι τα τύμπανα του πολέμου από τους γείτονές μας, είτε είναι η ανεργία, είτε είναι οι κατασχέσεις. Σήμερα συνάδελφοι, δεν είχα σκοπό να μιλήσω. Άλλαξα γνώμη, όταν άκουσα χτες την ομιλία του επίτιμου προέδρου της ΟΒΥΕ, που αναφερόμενος στην δημοκρατία, είπε ότι κουτσή στραβή, όπως και να είναι, είναι καλύτερη από την δικτατορία. Εγώ συνάδελφοι, δεν θέλω μια δημοκρατία που βάζει τα ματ να επιτεθούν σε ανθρώπους που προσπαθούν να προστατέψουν τα σπίτια τους από τις κατασχέσεις, που στερεί από το παιδί μου το δικαίωμα στην εργασία και το εξαναγκάζει να πάει στο εξωτερικό για να βρει δουλειά. Δεν θέλω μια δημοκρατία, που στα σχολεία μαθαίνουν στα παιδιά άχρηστα πράγματα αντί να τους διδάσκουν την ιστορία του τόπου μας. Δεν θέλω μια δημοκρατία που έχει στην Ριγήλης το άγαλμα του αρχιδολοφόνου των λαών, του Τρούμαν, και τον υποστηρίζουν όλες οι κυβερνήσεις.
Συνάδελφοι, το ότι σήμερα εκπροσωπούνται μόνο 31 σύνδεσμοι από τους 71 που υπάρχουν, είναι πρόβλημα και δεν είναι μόνο της Ομοσπονδίας μας, αφορά και άλλους κλάδους. Θα πρέπει να μας απασχολήσει, ώστε του χρόνου να μην είμαστε ακόμη λιγότεροι.
Χτες κάποιος ομιλητής από τον σύνδεσμο του Πειραιά, φωτογράφησε στην ομιλία του τον σύνδεσμο της Αθήνας ,υπονοώντας ότι σφραγίζει υπεύθυνες δηλώσεις πειραιωτών.
Κατ’ αρχάς, εμείς στην Αθήνα, γνωρίζουμε πολύ καλά τι αναφέρεται στα Π.Δ. Αυτό που ίσχυε πριν το 2012, είναι ότι ο κάθε συνάδελφος, έπρεπε να σφραγίζει την δήλωσή του στο σωματείο που είναι γραμμένος. Τώρα, αν κάποιοι συνάδελφοι επιλέγουν να πάνε σε άλλο σωματείο, μπορεί και να οφείλεται στο ότι ο Πειραιάς βάζει καπέλο στο ποσό της σφράγισης αν δεν είσαι μέλος. Για την κάθε σφράγιση, χρεώνουν 15 ευρώ, αν είσαι μέλος του συνδέσμου και άλλα 15 αν δεν είσαι…

Γεράσιμος Μιχαλάκης (Μέγαρα)
Θα ξεκινήσω με μια παρατήρηση. Χτες ειπώθηκε ότι οι γενιές του 50 και του 60 φταίνε για κάποια πράγματα που περνάμε εμείς σήμερα. Οι γενιές αυτές μας έχουν δώσει, κατά την δική μου άποψη, το δικαίωμα να μιλάμε σήμερα ελεύθερα και δημοκρατικά…
Η παράνομη εργασία, είναι ένα πλήγμα για μας. Πώς να τα βάλεις με έναν άνθρωπο, που δεν έχει πληρώσει ποτέ εφορία και δε τον απασχολεί πώς θα πληρώσει π.χ τα 8700 ευρώ, που πρέπει να πληρώσω εγώ στην εφορία, και το μόνο που τον απασχολεί, είναι πώς θα πάρει το επίδομα αλληλεγγύης, το κοινωνικό μέρισμα αλλά και να εξασφαλίσει κάποια από τις λίγες δουλειές που υπάρχουν. Δεν γίνεται να πηγαίνω εγώ με την προσφορά μου στον υποψήφιο πελάτη και να βγάζει να μου δείξει την προσφορά κάποιου που δουλεύει μαύρα. Κάτι πρέπει να γίνει, δεν πάει άλλο αυτό που βιώνουμε.
Στην περιοχή μας, έχουμε πρόβλημα και με το φυσικό αέριο. Έρχονται οι μηχανικοί μαζί με τους ελεγκτές, η εγκατάσταση δεν γίνεται καν, δεν τους ενοχλεί κανένας και εμείς μένουμε χωρίς δουλειά. Και όταν δεν δουλεύουμε εμείς, δεν δουλεύουν ούτε τα μαγαζιά ούτε οι συνεταιρισμοί αλλά ούτε και το κράτος εισπράττει αυτό που του αναλογεί. Ούτε στηρίγματα δεν βάζουν στην οικοδομή και παίρνουν χαρτί κανονικά, ότι η οικοδομή είναι εντάξει. Παίρνουν 700 ευρώ, σαν να είναι η δουλειά τελειωμένη και δεν έχουν κάνει τίποτα. Αναγκαζόμαστε να τους λέμε «δώσε μας 500 ευρώ» για να φτιάξουμε εμείς την δουλειά.
Στο Σωματείο μας, είμαστε υπό μερική διάλυση. Πήρα τηλέφωνο καμιά δεκαριά συναδέλφους, για να μην έρθω μόνος μου στην συνέλευση, κανένας δεν μπορούσε. Πιστεύω ότι και άλλοι σύνδεσμοι είναι στην ίδια κατάσταση. Αυτά είναι συνάδελφοι τα προβλήματα. Κάτι πρέπει να κάνουμε για να κρατηθούμε και να είμαστε και του χρόνου εδώ περισσότεροι από φέτος.

Τάσος Σβεντζούρης (Άρτα)
Είμαι πρόεδρος στον σύνδεσμο της Άρτας και μέλος στo 15μελές της ΟΒΥΕ.
O λόγος που ερχόμαστε εδώ συνάδελφοι, είναι να ακούσουμε κάποια πράγματα και να τα μεταφέρουμε στους συναδέλφους στις πόλεις μας. Διαπίστωσα ότι χτες δεν μιλούσαμε σε αυτήν την αίθουσα για τους υδραυλικούς, αλλά για θέματα που αφορούν την πολιτική.
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οι επαγγελματίες έχουν πληγεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον τομέα της οικονομίας. Ασφαλιστικές εισφορές και φόροι, έχουν επηρεάσει αρνητικά όλους τους επαγγελματικούς κλάδους, μαζί και τους υδραυλικούς. Πολλοί συνάδελφοί μας, έφτασαν σε σημείο να διακόψουν το επάγγελμα του ελεύθερου επαγγελματία και να περάσουν στην μαύρη εργασία, η οποία γνωρίζει ιδιαίτερη άνθιση…
Πολλοί συνάδελφοι, πιστεύω ότι θα βγουν από το αδιέξοδο μετά από τον διάλογο που θα έχουμε σήμερα εδώ και τα συμπεράσματα στα οποία θα καταλήξουμε…
Και κάτι τελευταίο, αυτός που προστατεύει τον επαγγελματία υδραυλικό δεν είναι ρουφιάνος, απλά τιμά τους υπόλοιπους συναδέλφους του, που τον τιμούν με την ψήφο τους. Ενώ παράλληλα, προστατεύει το επάγγελμά μας και αυτό συνάδελφοι δεν είναι κακό.
Τελειώνοντας συνάδελφοι, αυτό που θα σας ευχηθώ πάνω από όλα, είναι να έχετε καλή υγεία. Δουλίτσα λίγο πολύ όλοι έχουμε.

Ηρακλής Δαριβιανάκης (Ηράκλειο)
Ακούστηκαν πάρα πολλά, αλλά έγιναν και κάποια πράγματα, για μένα, κακώς. Πάνω απ’ όλα ,είμαστε συνάδελφοι και βρισκόμαστε εδώ για να προασπίσουμε το επάγγελμά μας. Να κάνουμε προτάσεις, να τις φιλτράρουμε σαν Διοίκηση και να πάμε παρακάτω, γιατί μπορούμε να πάμε παρακάτω.
Θα αναφερθώ και εγώ στην παράνομη επαγγελματική δραστηριότητα. Νομίζω ότι γίνεται παρερμηνεία συνάδελφοι, δεν είμαστε εμείς που θα κάνουμε τους χωροφύλακες, δεν είμαστε εμείς που θα τους κυνηγήσουμε. Η δική μας δουλειά είναι πώς θα διατυπώσουμε ένα κείμενο, που θα πείθει τον καταναλωτή ότι πρέπει να αναθέσει την δουλειά του σε αδειούχο συνάδελφο και όχι παράνομο…
Ζητούμενο για μας, είναι να ξαναρχίσουν να δουλεύουν νόμιμα. Παράνομοι βέβαια πάντα υπάρχουν και σε άλλες χώρες, απλά εδώ λόγω της κρίσης ,έχει παραγίνει το κακό.
Η φορολογία μας συνεχώς αλλάζει, δυστυχώς προς το δυσμενέστερο. Σας δίνω ένα παράδειγμα: Για 100.000 καθαρά κέρδη, αφού αφαιρεθούν τα ποσά που αντιστοιχούν στον ΕΦΚΑ, στην εφορία, υπολογισθούν και οι προκαταβολές, φτάνουμε στο ποσό των 104.000! Δηλαδή, κάποιος που αρχίζει να δουλεύει και να γίνεται παραγωγικός για την κοινωνία που ζει, του ζητάν να έχει και 4.000 ευρώ στην τράπεζα, για να πληρώσει τις άμεσες υποχρεώσεις του. Και καλά την προκαταβολή, αν βρει και την επόμενη χρονιά δουλειά, θα την πάρει πίσω. Αν όμως δεν βρει, δεν θα του επιστραφεί. Αυτά μόνο στην Ελλάδα γίνονται. Να δούμε, συνάδελφοι, πώς θα πιέσουμε να μειωθεί η φορολογία μας και να μείνει σταθερή για 10 τουλάχιστον χρόνια.
Ήμασταν πολλοί και μείναμε λίγοι. Πρέπει να ξαναγίνουμε πολλοί, να δραστηριοποιηθούν και πάλι τα σωματεία μας, για να έχουμε δυνατότερη φωνή.
Τώρα δεν μας λογαριάζουν. Κινητοποιήσεις δεν γίνονται, κι όταν γίνονται δεν πάμε. Μπήκαμε πλέον στην διαδικασία να κοιτάζει ο καθένας πώς θα πάρει επίδομα, αντί να κοιτάξουμε την δουλειά μας και να μας απασχολεί πώς θα την προχωρήσουμε παραπάνω. Θα μας φτάσουν σε ένα σημείο, να γίνουμε όλοι επαίτες. Κι είναι κρίμα, γιατί ο Κλάδος μας ήταν πάντα ισχυρός.
Με τα παλαιά δεδομένα, ο Κλάδος μας δεν μπορεί να προχωρήσει, γι αυτό και θα κάνω μια πρόταση. Να γίνει μια διαφήμιση μέσω διαδικτύου με όλους εμάς.
Αυτό που πρέπει να δούμε, είναι να γίνει ένας κεντρικός σχεδιασμός, ώστε να υπάρξει εκπαίδευση άξια του επαγγέλματός μας. Να βγαίνουν από τις σχολές υδραυλικοί που να γνωρίζουν 5 πράγματα. Εμείς στην Κρήτη, ψάχναμε για βοηθούς και δεν βρίσκαμε. Όσον αφορά τον κεντρικό σχεδιασμό για την εκπαίδευση, μπορεί να βοηθήσει και η ΟΒΥΕ.
Τελειώνοντας, θέλω να πω ότι σαν σωματεία, πρέπει να μάθουμε για ποιους λόγους κάποια μέλη μας έχουν απενεργοποιηθεί και να τους ξαναφέρουμε κοντά μας. Αν δεν το καταφέρουμε, μπορεί και να διαλυθούμε. Θυμάμαι στο Νovotel συνέλευση με 120 συναδέλφους. Υπήρχαν και όρθιοι.

Νίκος Ντάτσος (Γρεβενά)
Είμαι από τον Σύνδεσμο των Γρεβενών που πρόσφατα επαναλειτουργήσαμε.
Δεν νομίζω ότι συναδέλφους, που μαζί παλεύαμε τόσα χρόνια, μπορώ σήμερα να τους έχω απέναντί μου. Η γνώμη μου είναι ότι αυτούς τους συναδέλφους, πρέπει να τους ξαναφέρουμε κοντά μας, δεν είναι αυτοί οι αντίπαλοί μας. Αντίπαλός μας είναι αυτός που μας κατάντησε να βρισκόμαστε εδώ που είμαστε- και αυτούς τους συναδέλφους και εμάς – και δεν ξέρω ως την επόμενη γ.σ. πόσοι ακόμη θα είμαστε εκτός επαγγέλματος.
Συνάδελφοι απ’ ό,τι φαίνεται, με συναντήσεις και καλέσματα, τα προβλήματά μας δεν λύνονται. Άκουσα για συναντήσεις με υπουργούς και γραμματείς, αλλά τι αποτελέσματα είχαμε από όλες αυτές τις συναντήσεις δεν το άκουσα. Κι αν δεν είχαμε, μας απασχόλησε το γιατί δεν είχαμε; Μπορεί η παρέμβασή μας να έπρεπε να είναι ποιό μαζική, μπορεί να χρειαζόταν να έχουμε βγει στους δρόμους. Ό,τι αποκτήσαμε μέχρι τώρα, το πετύχαμε με αγώνες και θυσίες. Ακόμα και το να κλείσεις το μαγαζί σου για να απεργήσεις, είναι μια θυσία. Θα σας πω κάτι προσωπικό. Όταν κάναμε απεργία, έκλεινα το μαγαζί μου και μαζί με τον βοηθό μου, πηγαίναμε στην συγκέντρωση. Καλώ και τους άλλους συναδέλφους να κάνουν το ίδιο, γιατί δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα με τον εργάτη και τον υπάλληλο, δεν είναι εχθροί μας, είναι σύμμαχοί μας. Και με τον αγρότη, που αύριο θα ξαναβγεί στους δρόμους, θα παλέψουμε και πάλι μαζί…
Είμαστε και εμείς ενάντια στον πόλεμο. Η γειτονιά μας μυρίζει μπαρούτι. Αν αύριο μεθαύριο ξεσπάσει πόλεμος, στην πρώτη γραμμή δεν θα πάνε τα παιδιά του Βαρδινογιάννη και του Λάτση, θα πάνε τα δικά μας. Εμείς θα είμαστε τα θύματα ενός πιθανού πολέμου…

Νίκος Τσούπρος (Ρόδος)
Κάθε φορά που μαζευόμαστε, λέμε τα ίδια πράγματα. Κάποιες παρατηρήσεις: Υπάρχει νομοθεσία που αναφέρεται στις αναθεωρήσεις των αδειών, τόσο των υδραυλικών, όσο και των άλλων επαγγελμάτων. Να αλλάξουμε την νομοθεσία δεν γίνεται. Άλλωστε είναι καλό να αναθεωρούνται.
Οι επιτροπές που συστήνουμε για να ασχοληθούν με κάποια θέματα, άλλες λειτουργούν και άλλες όχι. Να δούμε πώς μπορούμε να βοηθήσουμε να λειτουργούν όλες σωστά…
Η Ομοσπονδία μας πρέπει να διοργανώνει επιμορφωτικά σεμινάρια, για να είμαστε σωστά ενημερωμένοι σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στην δουλειά μας, να μπορούμε να προστατευθούμε από τους παράνομους υδραυλικούς αλλά και να ανταγωνιστούμε τους μηχανολόγους, που είναι ένα ακόμα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε…

Στάθης Αναστασόπουλος (Αθήνα)
Παρακολούθησα όλες τις ομιλίες των συναδέλφων και έχω αποτυπώσει πολλά στο μυαλό μου απ’ όσα ακούστηκαν. Παρ’ όλο που είμαι μεγάλος σε ηλικία, χρειάζομαι τον προβληματισμό όλων των συναδέλφων…
Μου άρεσε που στην συνέλευση παραβρεθήκαν συνταξιούχοι συνάδελφοι που έχουν τιμήσει τον Κλάδο μας. Ήταν εδώ και ο συνάδελφος Σάκης Σβορώνος που είναι σήμερα γεν. γραμματέας της Ομοσπονδίας των συνταξιούχων. Αν του είχε δοθεί ο λόγος, θα μπορούσε να μας είχε πει μερικά ενδιαφέροντα πράγματα σε ό,τι αφορά τις συντάξεις…
Ελπίζω η γ.σ. μας να αναδείξει τα μεγάλα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στον Κλάδο και γενικά στις οικογένειές μας, από αυτούς που υπηρετούν την μεγάλη ιδέα του συστήματος και της Ε.Ε, που λέει ότι δεν πρέπει να υπάρχουν ατομικές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, γιατί είναι τροχοπέδη στην ανάπτυξη των κερδών των πολύ μεγάλων επιχειρήσεων, που έχουν καταφέρει να φτάσουν τους μισθούς στο να επαρκούν μόνο για την αγορά ψωμιού και την μετακίνηση. Και αυτούς τους μισθούς, σε πολλές περιπτώσεις δεν τους αποδίδουν, και όποιος διεκδικήσει τον μισθό του τον στέλνουν στο σπίτι του για να πάρει σειρά το επόμενο θύμα. Η ανεργία είναι ό,τι χειρότερο υπάρχει και ειδικά για τους νέους. Όταν είσαι άνεργος ,δεν έχεις ελευθερία να απολαύσεις τα αγαθά που υπάρχουν σε αυτή τη ζωή. Η ανεργία είναι μια από τις μεγαλύτερες μορφές τρομοκρατίας, γιατί κλείνει τον άνθρωπο στο σπίτι του και του δημιουργεί ψυχικές παθήσεις. Στον δικό μας Κλάδο, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Κατάφεραν να μας στοχοποιήσουν, λες και μόνο εμείς φταίγαμε, για τα φορολογικά νομοσχέδια που αυτοί ψήφιζαν. Έφτιαξαν τώρα τελευταία φορολογικούς νόμους για να μας παίρνουν περισσότερα από όσα εισπράττουμε, για να καταφέρουν να χρεωθούν και αυτοί που δεν χρωστούσαν, για να είναι και αυτοί ευάλωτοι. Λήστεψαν τα αποθεματικά των ταμείων μας. Αυτούς που έχουν πληρώσει αρκετές χιλιάδες ευρώ σε ασφάλιστρα, τους στέλνουν να πάρουν συντάξεις στην πρόνοια.
Όλα αυτά και άλλα πολλά, οδήγησαν τον Κλάδο μας και άλλους συναφείς κλάδους στην συρρίκνωση. Πολλοί άξιοι συνάδελφοι, πέρασαν στην μαύρη εργασία. Όλες οι εξαγγελίες των εκάστοτε κυβερνώντων και συνδικαλιστών που τους υπηρετούν, μιλούν για ανάπτυξη. Και από πίσω, το πατρονάρισμα των μεγάλων επιχειρήσεων για το μεγάλωμα της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών…
Τα σωματεία μας τείνουν να γίνουν σφραγίδες. Σε πολλά οι ενεργοί συνάδελφοι μετριούνται στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Ο πρόεδρος στα διοικητικά συμβούλια, αναφέρει πάντα ότι πρέπει να νοικοκυρέψουμε τον Κλάδο. Κανείς δεν διαφωνεί, αλλά για να τον νοικοκυρέψουμε, στην κατάσταση που μας έχουν φτάσει, χρειάζεται να γίνουν ουσιαστικές παρεμβάσεις, μαζί με άλλους συναφείς κλάδους, ώστε να απαιτήσουμε τα αυτονόητα. Αυτά που οι προηγούμενες γενιές είχαν καταφέρει, με πολύ μεγάλες θυσίες. Πρέπει, η Ομοσπονδία και τα σωματεία, να φροντίσουν να σηκωθούν οι συνάδελφοι από τον καναπέ και να ασχοληθούν με τα προβλήματά μας. Η Ομοσπονδία πρέπει να γίνει ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ σωματείων και ΓΣΕΒΕΕ…
Το Σωματείο της Αθήνας, έχει κάνει αρκετές προσπάθειες να βοηθήσει συναδέλφους που κινδυνεύουν από πλειστηριασμούς, που έχουν κλείσει τα βιβλία τους. Έχουμε πάρει απόφαση, αυτούς τους συναδέλφους και τους συνταξιούχους, να τους φιλοξενούμε για κουβέντα και κρασάκι στον χώρο του σωματείου μας, για να τους φέρουμε κοντά μας στις κινητοποιήσεις που γίνονται στην Αθήνα.
Διεκδικήσαμε από την Περιφέρεια να γίνονται τακτικά εξετάσεις, που είχαν βαλτώσει εδώ και χρόνια…
Τελειώνοντας την ομιλία του ο συν. Αναστασόπουλος αναφέρθηκε σε μια σειρά υποδομές στην χώρα μας που πρέπει να ανανεωθούν.

Γιάννης Καραπινίδης (Θεσσαλονίκη)
Η Ομοσπονδία μας συνάδελφοι τα τελευταία χρόνια κάνει πολλά, είμαι και εγώ μέλος της διοίκησης και το γνωρίζω καλά. Ακούστηκε ότι υπάρχουν σύνδεσμοι που κλείνουν. Ο δικός μας Σύνδεσμος τα τελευταία χρόνια έχει δυναμώσει, γράφοντας νέα μέλη. Γίνονται και κάποιες διαγραφές αλλά οι εγγραφές είναι περισσότερες.
Έχω ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα με τις συμβάσεις έργου. Πρέπει να βρούμε μια χρυσή τομή, ώστε όλες οι περιφέρειες να βγάζουν τα ίδια ποσά. Δεν μπορεί μια περιφέρεια να κοστολογεί την σύμβαση έργου προς 160 η άλλη 200 ευρώ και η τρίτη να λέει δεν ξέρω τίποτα…
Κάθε φορά που θα ανεβαίνω στο βήμα, θα μιλάω και για την μαύρη εργασία.
Δεν είναι δυνατόν να αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε την δουλειά μας και να λυπόμαστε τον λαθροεγκαταστάτη. Λυπάμαι τον εαυτό μου, που πρέπει να πληρώσω τις υποχρεώσεις μου και τα λεφτά μου δεν μου φτάνουν. Δεν με ενδιαφέρει αν πεινάει…
Πολύ σημαντικό είναι επίσης, όσοι ερχόμαστε εδώ, να αγαπάμε και αυτό που κάνουμε. Εδώ δεν ερχόμαστε για να μαλώνουμε. Ερχόμαστε για να παίρνουμε αποφάσεις σωστές για το καλό του Κλάδου μας.
Στη συνέχεια ο Δημήτρης Καιλάρης απάντησε σε ερωτήματα ομιλητών σε σχέση με το Π/Δ. «Ο ρόλος μας εδώ είναι να προστατέψουμε τους νόμιμους επαγγελματίες που είναι και μέλη των σωματείων μας.
Αλλά και να συμπαρασταθούμε σε συναδέλφους που είναι πλέον εκτός επαγγέλματος για διάφορους λόγους.
Προστασία γι αυτούς, είναι να τους ενημερώσουμε τι προβλέπουν οι διάφορες νομοθεσίες. Στο νόμο 39/82 του 2011, ο οποίος αναφέρεται στις αδειοδοτήσεις, προβλέπονται κυρώσεις για την άσκηση δραστηριότητας, όταν κάποιος έχει αθεώρητη Άδεια. Βέβαια, εμείς σαν Ομοσπονδία δεν μπορούμε να παρέμβουμε, οφείλουμε όμως να ενημερώνουμε.
Ένα άλλο θέμα για το οποίο σήμερα δεν μιλήσαμε καθόλου, είναι η ασφάλισή μας για αστική ευθύνη.
Σχετικά με την ανάγκη να είμαστε ασφαλισμένοι, θα σας αναφέρω το εξής. Συνάδελφός μου στην Καβάλα, πριν από 6 περίπου μήνες, του συνέβη ένα ατύχημα και διαλύθηκε το μισό σπίτι. Με ένα τηλέφωνο, ο εμπειρογνώμονας έφτασε επιτόπου και έβγαλε ένα κονδύλι περίπου 7.000,00 ευρώ αποζημίωση…
Σε ότι αφορά τις αντιστοιχίσεις, σας ενημερώνω ότι το Π/Δ αναφέρει ότι μέχρι και δύο χρόνια μετά την δημοσίευσή του, μπορούσαν να γίνονται αντιστοιχίσεις αλλά και μετά την διετία, εξακολούθησαν να δίνονται παρατάσεις. Πχ Κάποιος συνάδελφος που είχε αθεώρητη Άδεια το 2009 πληρώνοντας ένα παράβολο 400 ευρώ, μπορούσε να θεωρήσει την Άδειά του…

Δευτερολογία Δημήτρη Βαργιάμη

Θα κλείσω τις εργασίες της γ.σ. μας με μια επισήμανση. Αν προσέξατε στην εισήγησή μου, δεν αναφέρθηκα καθόλου στα λεγόμενα «γενικότερα πολιτικά ζητήματα». Το έκανα όχι από αδυναμία , αλλά πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή πρέπει να κουβεντιάσουμε εξειδικευμένα θέματα που μας αφορούν. Αυτό ήταν προσωπική επιλογή που πιστεύω ότι πρέπει να την ακολουθήσουμε τόσο στα σωματεία μας όσο και στην Ομοσπονδία μας. Από εκεί και πέρα ,στα γενικότερα προβλήματα που έβαλαν συνάδελφοι. Θα μου επιτρέψετε να μην αναφερθώ καθόλου στο παραδοσιακό αφήγημα συγκεκριμένης παράταξης που, δυστυχώς για μένα, περνάν τα χρόνια και παραμένει σε μια λίθινη εποχή. Αν δεν κατανοήσουμε ότι και ο καπιταλισμός έχει ειδικούς τρόπους να ανανεώνεται, τον έχουμε υποτιμήσει πάρα πολύ. Κι αυτό είναι σημάδι των καιρών, γιατί το πολιτικό προσωπικό, τόσο σε εγχώριο όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, δεν έχει καταφέρει να αναλύσει ακόμη την παγκοσμιοποίηση. Είχαμε μια συγκεκριμένη δομή, που βασιζόταν στην κατανάλωση που χάθηκε. Βιώνουμε μια κρίση, η οποία συνεχίζεται τόσα χρόνια. Μήπως έχουμε υποτιμήσει κάποιες δυνάμεις πέρα από εμάς, υπερτιμώντας τις δικές μας; Μήπως θα πρέπει κάποια στιγμή και εμείς, ατομικά, να κάνουμε μια αυτοκριτική; Είμαστε κομμάτι ενός κοινωνικού συνόλου μιας χώρας. Άρα και εμείς από την πλευρά μας, θα πρέπει να αρχίσουμε να μιλάμε για θέματα που μας απασχολούν, χωρίς όμως να παραβλέπουμε και τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα που μας επηρεάζουν…
Πολλοί συνάδελφοι δεν έχουν συνειδητοποιήσει ότι η επαγγελματική μας δραστηριότητα είναι μια πολύ μικρή επιχείρηση, δεν είμαστε εργάτες… Αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε και να πάμε στην επόμενη μέρα. Και η επόμενη μέρα πρέπει να έρθει με συνεννόηση. Εδώ πρέπει να πω ότι ευτυχώς, στο σύνολό του ο συνδικαλιστικός χώρος των ΕΒΕ, έχει πάει στην συναίνεση. Στο τριτοβάθμιο όργανο μας, στις ομοσπονδίες, στα τοπικά σωματεία, στα επιμελητήρια, βλέπετε τους συσχετισμούς. Κάποιοι έχουν επιλέξει τον κομματικό τους δρόμο, το σέβομαι αλλά πρέπει και αυτοί να σεβαστούν την δική μας άποψη, που πιστεύω ότι έχει μεγαλύτερη ευελιξία, γιατί αναφερόμαστε σε κάποια πραγματικά προβλήματα.
1. Να χτίσουνε ένα κοινό όραμα για τον Κλάδο μας που να συνδέεται με την γενικότερη πρότασή μας για τον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Αυτό το όραμα θα πρέπει να περιλαμβάνει όλα όσα είπαμε εδώ μέσα.
Αναφέρθηκαν κάποιοι συνάδελφοι στο εκπαιδευτικό σύστημα. Όπως είναι στημένο, δεν μπορεί να μας προσφέρει αυτά που χρειάζεται ο Κλάδος. Όταν κάποιοι δημοσιογράφοι με ρωτάν ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχετε σαν Κλάδος, το λέω ξεκάθαρα, το εκπαιδευτικό σύστημα και η σύνδεσή του με την αγορά εργασίας. Είναι αυτό που χτίζει την επόμενη μέρα στην χώρα, είναι αυτό που γαλουχεί γενιές οι οποίες θα διαμορφώσουν το κοινωνικό γίγνεσθαι στην χώρα… Άρα λοιπόν, πρέπει κατά κύριο λόγο να στοχεύσουμε στην εκπαίδευση. Πρέπει να χτίσουμε μια εκπαίδευση η οποία θα παράγει υδραυλικούς, οι οποίοι θα είναι ποιοτικοί τεχνίτες, θα είναι επιχειρηματίες, θα είναι και άνθρωποι.
2. Πρόσβαση στην αγορά εργασίας.
Γίνεται με έναν στρεβλό τρόπο, γιατί δεν υπάρχει ένα σύστημα το οποίο θα το τηρούμε όχι μόνο εμείς, αλλά και το κράτος και τα επιμελητήρια, τα οποία θα πρέπει να παίξουν σημαντικό ρόλο στην πορεία της χώρας. Τι γινόταν στα επιμελητήρια τα προηγούμενα χρόνια; Το μόνο που μας ενδιέφερε ήταν να πάμε στις εκλογές, να πάρουμε την πλειοψηφία και να δώσουμε τα επισκεπτήριά μας σε κάποιο κομματικό παράγοντα. Η αποστολή μας τελείωνε εκεί. Γι’ αυτό και τα επιμελητήρια σήμερα είναι βυθισμένα σε ένα φαύλο κύκλο, ο οποίος δεν προσφέρει ουσιαστικά τίποτα στην επιχειρηματικότητα…
Η δεύτερη επιδίωξή μας, είναι η αδειοδότηση. Τις άδειες στο εξωτερικό τις παρέχουν τα επιμελητήρια και οι επαγγελματικές ενώσεις. Για να μπορέσουμε να κάνουμε και εμείς κάτι αντίστοιχο, πρέπει να δώσουμε δείγματα γραφής…
Στο κομμάτι των αδειοδοτήσεων, θα πρέπει να πάμε βήμα βήμα και αυτό θα πρέπει να γίνει πιλοτικά. Να υπάρξουν κάποιες δράσεις από κάποια επιμελητήρια που μπορούν να τις υποστηρίξουν, να ανοίξει το θεσμικό πλαίσιο, έτσι ώστε αυτός που θα εκπαιδευτεί, να είναι και εξασφαλισμένο ότι θα πάρει και την άδειά του στο τέλος.
Ο αγώνας μας είναι ποικιλόμορφος, πρέπει να στοχεύσουμε και στο υπουργείο και στο πεζοδρόμιο και σε συμμαχίες με άλλες ομοσπονδίες. Θα μας ακούσουν διαφορετικά οι αρμόδιοι…
Δεν είμαστε εχθρικοί απέναντι στους συναδέλφους που καταθέτουν τα βιβλία τους. Πρέπει να βρούμε τρόπους να τους επανεντάξουμε στην νόμιμη λειτουργία της δουλειάς μας. Δεν είμαστε εχθρικοί απέναντι στον συνταξιούχο συνάδελφοι που προσπαθεί να συμπληρώσει την πολύ χαμηλή σύνταξή του…
Την υπεύθυνη δήλωση καλής εκτέλεσης (ΥΔΚΕ) να μην την βλέπουμε σαν ένα χαρτί που πάμε και μας το σφραγίζουν στο σωματείο. Έχουμε την δυνατότητα, αυτό το έντυπο να το δώσουμε στον πελάτη μας και να είναι κατοχυρωμένος;…
Δυστυχώς ο Σύνδεσμος της Αθήνας τύπωσε δική του ΥΔΚΕ. Αυτό συνάδελφοι είναι ατόπημα και μπορεί να βάλει τον Κλάδο μας σε περιπέτειες. Αν δεν θέλετε να παραλάβετε την ΥΔΚΕ της Ομοσπονδίας είναι δικαίωμά σας, αλλά μπορεί να κατρακυλήσετε τον Κλάδο σε δρόμους που μπορεί να είναι χωρίς γυρισμό. Αν συνάδελφοι θέλετε να ανεξαρτητοποιηθείτε, είναι δικαίωμά σας. Εμείς όμως έχουμε μια αρχή, πρέπει να πάμε όλοι μαζί, γιατί διαφορετικά θα μας πάρουν τα κεφάλια, θα μας διαλύσουν. Αυτές οι αποστασιοποιημένες λογικές διασπούν το συνδικαλιστικό μας κίνημα.
Δύο λόγια για το θέμα του ελεγκτικού μηχανισμού και της αδήλωτης εργασίας. Το πρόβλημα δεν θα λυθεί αν δεν το δούμε συνολικά. Μπορεί οι συνάδελφοι να έκαναν πολύ καλή δουλειά στην Δράμα νεργοποιώντας εισαγγελείς, εργατικά κέντρα, αστυνομίες, και να τους αξίζουν συγχαρητήρια, σε άλλες περιοχές όμως υπάρχουν ιδιαίτερα προβλήματα που δεν επιτρέπουν να γίνει κάτι ανάλογο. Πχ στην Θεσσαλονίκη.
Όταν συνάδελφοι πηγαίνουν στην αστυνομία και κάνουν καταγγελία, διαθέσιμοι αστυνομικο,ί για να πάνε επιτόπου, δεν υπάρχουν. Σε άλλες περιοχές που υπάρχουν κλειστές κοινωνίες, φοβούνται και οι αστυνομικοί να πάνε επιτόπου…
Το φυσικό αέριο συνάδελφοι θα πάει σε όλοι την Ελλάδα. Θα υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς του σε όλες τις περιοχές. Το πρόβλημα όμως, είναι πώς θα γίνουν τα εσωτερικά δίκτυα στις πόλεις. Το είδαμε με τα μάτια μας στην Δυτική Μακεδονία, στην Κατερίνη, στην Βέροια, το Κιλκίς και τις Σέρρες, προκηρύχτηκαν δύο-τρείς διαγωνισμοί γιατί δεν υπήρξε ενδιαφέρον από καμία ιδιωτική εταιρεία να αναλάβει την κατασκευή των εσωτερικών δικτύων…
Εξετάζεται η σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, ώστε να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση και σε κάποια ευρωπαϊκά προγράμματα.
Ας μην ξεχνάμε ότι είμαστε σε μια χώρα που έχει πτωχεύσει, αλλά εμείς θα πρέπει να βρούμε λύσεις να πάμε παραπέρα. Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να πιέσουμε και τα συναρμόδια υπουργεία στις επισκέψεις μας. Πρέπει και εσείς συνάδελφοι να πιέσετε τους δήμους, τις περιφέρειες, τα επιμελητήρια.
Απαντώντας στην συνέχεια στον Γ. Μιχαλάκη για τις προ εγκαταστάσεις φυσικού αερίου που γίνονται στα Μέγαρα, είπε ότι το ίδιο συνέβαινε και στην Θεσσαλονίκη σε μεγάλη έκταση. Στήναν γραμμές, οι οποίες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην συνέχεια και το κόστος τους το πλήρωνε ο καταναλωτής…
Στην συνέχεια, αναφέρθηκε στις προϋποθέσεις που πρέπει να έχει κάποιος συνάδελφος προκειμένου να επεκτείνει την άδεια του και για φυσικό αέριο, τονίζοντας ότι πέρα από την Άδεια, χρειάζεται και ουσιαστική εκπαίδευση.
Πρόκειται, συνέχισε, για ένα άγνωστο αντικείμενο για πολλούς και χρειάζεται τεχνογνωσία. Η ΟΒΥΕ πρέπει να προσπαθήσει να χτίσει σεμινάρια, τα οποία θα πρέπει ο Κλάδος να βρει τρόπους να χρηματοδοτηθούν. «Το επάγγελμά μας αλλάζει συνεχώς με πάρα πολύ ταχείς ρυθμούς. Θα πρέπει να δούμε σαν Κλάδος τι επάγγελμα επιθυμούμε να στήσουμε, σε σχέση με τις δεξιότητες που έχουμε.
Δεν το έχουμε καταγράψει και το ζήτημα είναι πώς θα διαφοροποιηθούμε, σε σχέση με αυτόν που δουλεύει παράτυπα ως προς τον καταναλωτή. Να πετύχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους άλλους. Να δώσουμε και το κίνητρο στον συνάδελφο να έρθει κοντά μας.
Μίλησα στην εισήγησή μου και για συνέργειες. Είναι ένα σημαντικό κομμάτι, που δεν το έχουμε αγγίξει.
Είχαμε τις συνέργειες που έστησαν τους συνεταιρισμούς, έκαναν την διαδρομή τους, έπαιξαν τον ρόλο τους κι αυτό πρέπει να το πούμε, έδωσαν στην κοινωνία, πρόσφεραν στον Κλάδο – και συνεχίζουν.
Όμως, σήμερα, μήπως πρέπει να προχωρήσουμε και σε άλλες ενέργειες, να μαζευτούμε και να κάνουμε αυτό που κάνουν συνάδελφοι μας σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, να προχωρήσουμε σε ομαδικές αγορές;
Γνωρίζω περίπτωση δύο οδοντοτεχνιτών που ξεκίνησαν κάνοντας προαγορές για ένα χρόνο στα υλικά της δουλειάς τους, έγιναν 5, σήμερα είναι 70 και έχουν πετύχει να αγοράζουν τα υλικά τους με 50% έκπτωση.
Πρέπει να πάμε σε τέτοιες ενέργειες, άσχετα από την εμπορική δραστηριότητα των συνεταιρισμών; Κάποια στιγμή πρέπει να λειτουργήσουμε με καθαρά επιχειρηματικά κριτήρια. Άλλαξαν οι καιροί. Να πάμε σε συνέργειες μεταξύ μας, 4-5 μαζί. Αλλά πρέπει να έχουμε και το κίνητρο του κέρδους.
Ο συν. Δαριβιανάκης, μίλησε για διαφορετικότητα της παράταξής του. Δυστυχώς δεν την είδαμε την διαφορετικότητά τους, μόνο ευχολόγια. Είπε να γίνουμε πολλοί, να κάνουμε τα σωματεία πιο ισχυρά και να φέρουμε τους συνάδελφους πιο κοντά.
Με ποιο τρόπο θα το πετύχουμε αυτό, δεν το άκουσα. Χρειαζόμαστε εργαλεία και προτάσεις για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους. Μήπως κάποιοι, μη έχοντας την δυνατότητα να χτίσουν μια πρόταση για το αύριο, έχουν μείνει περιχαρακωμένοι σε έναν κόσμο κι αυτό τους βολεύει και τον αναπαράγουν; Μήπως είναι αδυναμία να δουν την πραγματικότητα, το πού πρέπει να πάμε;
Για την αντιστοίχιση των αδειών, δόθηκε παράταση μέχρι και το 2018 συν δύο χρόνια.
Ολοκληρώνοντας τις απαντήσεις που έδωσε σε ερωτήματα που τέθηκαν από τους ομιλητές, έκλεισε την δευτερολογία του, λέγοντας ότι η ΟΒΥΕ πρέπει να απευθυνθεί σε συμβούλους, υποστηρικτές δράσης «γιατί δεν είμαστε αυτοί που θα τεκμηριώσουμε θέσεις απέναντι σε αυτούς που μιλάνε. Αυτό όμως απαιτεί όχι μόνο να πάρουμε μια απόφαση, χρειάζεται να βρούμε και τους πόρους που θα υποστηρίξουν αυτές τις δράσεις…
Κλείνοντας συνάδελφοι την γενική μας συνέλευση, θέλω να επισημάνω ότι ζούμε σε μια δύσκολη εποχή. Είμαστε όμως ακόμη όρθιοι και εφόσον είμαστε όρθιοι, είμαστε υποχρεωμένοι απέναντι στα παιδιά μας και την νέα γενιά…
Το συνδικαλιστικό μας κίνημα θα πρέπει να είναι αυτόνομο».