Όπως είναι γνωστό, λίγο πριν από τις εκλογές, δόθηκε για «διαβούλευση» το νομοσχέδιο με τον ψευδεπίγραφο τίτλο «οριοθέτηση, διαχείριση και προστασία αιγιαλού και παραλίας». Μια απλή ανάγνωση πείθει αμέσως πως δεν πρόκειται για προστασία τους αλλά για το ακριβώς αντίθετο: την καταστροφή τους μέσω της.ανοικοδόμησης. Ανοικοδόμηση ακόμα και μέσα στη θάλασσα αφού γίνουν οι κατάλληλες επιχώσεις! Καταστροφή της ζώνης που χρησιμοποιούν οι λουόμενοι αλλά καταστροφή και των υποθαλάσσιων βιότοπων! Καταστροφή στο όνομα της «ανάπτυξης» βεβαίως. «Ανάπτυξη», η μαγική λέξη που ανοίγει όλες τις πόρτες και κλείνει όλα τα στόματα των αντιρρησιών. Κάπως έτσι σκέφτονται οι κυβερνώντες, αξιοποιώντας καταλλήλως την κρίση που οι ίδιοι – μαζί με τις διεθνείς οικονομικές και πολιτικές ελίτ- προκάλεσαν. Ένα περιβάλλον δηλαδή όπου εναγωνίως αναζητείται η επανεκκίνηση της οικονομίας ή έστω η ανάσχεση της καταστροφής της.
Στην πραγματικότητα όμως πρόκειται για την επέκταση και όχι την άρση της καταστροφής. Επέκταση στις ανεκτίμητης αξίας παραλίες της όμορφης πατρίδας μας. Αλλά, για να μη φλυαρώ άλλο εγώ, θα δώσω το λόγο στον διευθυντή της WWF Ισπανίας Χουάν Κάρλος δελ Όλμο ο οποίος, απευθυνόμενος στους Έλληνες υπουργούς (που ελαφρά τη καρδία αποφάσισαν την εκποίηση και αυτών των «ασημικών» της πατρίδας μας) τους καλεί «εκ βάθους καρδίας» να εξασφαλίσουν «πως οποιαδήποτε νομοθεσία που αφορά την παράκτια ζώνη θα εγγυάται την προστασία των παράκτιων οικοσυστημάτων και των οικολογικών υπηρεσιών που παρέχουν ώστε η Ελλάδα να αναγνωριστεί ως σημαντικός τουριστικός προορισμός.»
Και, όπως συμπληρώνει ο Δημ. Καραβέλλας, της ελληνικής WWF, “το αποτυχημένο παράδειγμα της Ισπανίας δεν μπορεί να αποτελεί πρότυπο, αν θέλουμε πραγματικά να βγούμε από την κρίση, αξιοποιώντας με υγιή τρόπο το μοναδικό μας πλεονέκτημα που δεν είναι άλλο από το φυσικό μας κεφάλαιο». Μ’ άλλα λόγια, στην Ισπανία η αλόγιστη αυτή «ανάπτυξη» της απληστίας κατέστρεψε τις παραλίες, τον τουρισμό άρα και την ανάπτυξη.
Τέλος, πρέπει να πούμε πως η καταστροφική αυτή πολιτική θα αποκλείσει τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών ακόμα κι από τις ελάχιστες παραλίες που έχουν απομείνει ελεύθερες για τους πολλούς που δεν μπορούν να πληρώνουν για ένα μπάνιο . Άλλη μια φορά: Κέρδος για τους ελάχιστους, ζημιά για τους πολλούς. Μέχρι πότε;
Το νομοσχέδιο αυτό αποσύρθηκε προσωρινά μετά από τη δημόσια κατακραυγή που προήλθε από 80 περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά και από φωνές στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης. Άλλωστε ήταν παραμονές εκλογών. Είναι βέβαιο πως θα επανέλθει δριμύτερο αλλά ας ελπίσουμε πως τελικά δε θα περάσει
Ανδρέας Δάνος
